- 1 - Piotr Wietrzykowski

A

a et, atque,-que; kaÎ\ te\ (przeciwstawne) at; d£\ ¤ll‹abdykować abdico,-āre,-āvi,-ātum alqd; se abdicāre aliqua re; ™gkataleÎpw

abecadło abecedarium,-ii n.; alphabētum, -i n.; t˙ ¤lf‹bhton./ozabonament subnotatio,-ōnis f.

absencja absentia,-ae f.; Œ ¤pozsÎa./a|absolutny absolūtus, 3; infinītus, 3; ¤p∂lzto|./on

abstynencja abstinentia,-ae f.; Œ ™gkr‹teia./a|

absurd absurdum,-i n.; Œ ¤nohsÎa./a| Reductio ad absurdum.

aby, ażeby ut, uti; ƒpw|\ Ïna\ Ÿ|

aby nie ne, ut non, quin; Ïna m‰\ m‰pote Nulla dies ábeat, quin línea ducta supersit.

Achilles Achilles,-is m.; Ἀcille≈|./£w| åBohater grecki z czasów wojny

trojańskiej; syn Peleusa, króla

miasta Ftyja w Tessalii, i morskiej

bogini Tetydy.

adapter *phonographium,-ii n.; *t˙

gram∂fwnon. /ozadiunkt *adiutor,-ōris m.; *adiutrix,-icis f.

administracja administratio,-ōnis f.; gubernatio,-ōnis f.; (pro)curatio,-ōnis f.; Œ

™pitrop‰./Ø|\ Œ leitozrgÎa./a|administrator administrātor,-ōris m.; procurātor,-ōris m.;

dispensātor,-ōris m.; å ™pÎtropo|./oz

admirał praefectus,-us m. classis; å na≈arco|./oz

Adonis Adōnis,-is (-idis) m.; Ἄdwni|./ido| åSyn Tejasa, króla Syrii, i Myrry (Smyrny). Ulubieniec

Wenery.

adopcja adoptio,-ōnis f.; Œ zÅoqesÎa./a|

adoracja adorātio,-ōnis f.; venerātio,-ōnis f.; cultus,-us m.; Œ

prosk≈nhsi|./ew|adres 1. (miejsce zamieszkania) domicillum,-i n.; Œ szstasÎa./

a|\ 2. (napis na przesyłce) nóminis inscriptio,-ōnis f.; ~ na

przesyłce pocztowej inscriptio cursuālis

adresat destinatarius,-ii m.; å paral‰pth|./oz

- 2 - Piotr Wietrzykowski

adwokat advocātus,-i m.; causarum actor,-ōris m.; causae patrōnus,-i m.; defensor,-

ōris m.; å dikhg∂ro|./oz Advocātus Dei. Advocātus diáboli. Advocātus, sed non latro.

afisz bannum,-i n.; pittacium,-ii n.; Œ

didaskalÎa./a|aforyzm proverbium, -ii n.; dictum,-i n.;

sententia,-ae f.; å ¤forism∂|./o≤\ Œ

gn˛mh./h|Afrodyta Aphrodite,-es f.; Aphrodita,-ae f;

ἈfrodÎth. /h| ŒBogini miłości i piękna, opiekunka

żeglarzy; córka Dzeusa i Diony, żona

Hefajstosa. Jej atrybuty to: mirt, róża,

jabłko, łabędź, gołąb, jaskółka, zając.

Agamemnon Agamemnon,-ōnis m.; Ἀgam£mnwn./ono| åKról Myken, brat Menelaosa, wódz Greków w wojnie trojańskiej; syn

Atreusa, mąż Klitajm(n)estry.

agent 1. (szpieg) speculātor,-ōris m.; emissarius,-ii m.; explorātor,-ōris

m.; å kat‹skopo|./oz\ 2. (pośrednik) negotiorum procurātor,-ōris

m.; agens,-entis m.; å prakt‰r./Øro|

agonia agonia,-ae f.; colluctatio,-ōnis f. morientis; Œ ¤gwnÎa./a|

agrafka fíbula,-ae f.; Œ per∂nh./h|agresja aggressio, -onis f.; invasio,-ōnis f.; irruptio,-ōnis f.; incursio,-ōnis

f.; Œ eÍsbol‰./Ø|\ Œ ™pidrom‰./Ø|

agresor aggressor, -ōris m.; invasor,-ōris m.; å eÍsbolht‰|./o≤

agrest ribes,-is f.

agresywny aggressīvus, 3; agressūrus, 3; eÍsbolhtik∂|. 3

Ajas Aiax,-acis m.; AÌa|./ako| åDwóch greckich bohaterów z okresu wojny trojańskiej: 1. syn

Ojleusa, zwinny, lekkozbrojny; 2. syn Telamona, silny, spokojny,

opanowany.

akacja acacia,-ae f.; Πfikanqo|./oz

akademia 1. (instytucja) academia, -ae f.; Œ ¤kadhmÎa./a|\ 2. (uroczyste

zebranie) congressus,-us m. sollemnis; t˙ szmp∂sion./oz

akademicki académicus, 3; ¤kadhmik∂|. 3

akcent accentus,-us m.; tenor,-ōris m.; å t∂no|./oz

akcja actio,-ōnis f.; Œ ™n£rgeia./a|\ Œ pr‹xi|./ew|akompaniament cantus (cárminis) instrumento músico adiuvatio,-ōnis f.;

Œ parabohqeÎa./a|akrobata acrobāta,-ae m.; petaurista, -ae m.; å ¤krob‹th|./oz

akt 1. (czynność) actus,-us m.; factum,-i n.; Œ pr·xi|./ew|\ t˙ pr·gma./

- 3 - Piotr Wietrzykowski

ato|\ 2. (dokument) actum,-i n.; documentum,-i n.; Œ ™ggraf‰./Ø| Ad acta. Actus hóminis, non dígnitas iudicentur.

aktor actor,-ōris m.; histrio,-ōnis m.; å `pokrit‰|./o≤

aktualny actuālis,-e; tempestatīvus, 3; ™pÎkairo|. 3akumulator *accumulatorium,-ii n.

akurat (właśnie w tej chwili) cómmodo, commodum, hoc témpore, eo momento;

¤km‰n. eΩq≈|

akuszerka obstetrix, -icis f.; Œ maÒa./a|

akwarium aquarium, -ii n.; piscīna,-ae f. vítrea; t˙ `drot‰rion./oz

alabaster alabastrum,-i n.; alabastrites,-is m.; t˙ ¤l‹bastron./oz

alarm signum,-i n. monitorium; å sznagerm∂|./o≤

albo aut, sive, vel, seu, -ve; Ê Aut mors, aut victoria. Aut odit aut amat mulier, nihil est tertium.

Aut prodesse volunt, aut delectāre poetae. Aut vincĕre aut mori.

albowiem nam, (et)enim, namque; ƒti. g‹r

ale sed, at, at vero, ast, enim, verum, atqui; ¤ll‹\ ƒmw|\ kaÎależ nie nec vero; non autem; mhd£

alegoria translatio,-ōnis f.; allegoria, -ae f.; Œ ¤llhgorÎa./a|

alergia allergia, -ae f.; Œ ¤llhrgÎa./a|

alfabet abecedarium, -ii n.; alphabētum, -i n.\ t˙ ¤lf‹bhton./oz

Alkmena Alcmēna,-ae f.; Alcmēne,-es f.; Ἀlkm‰nh./h| ŒŻona Amfitriona, matka Heraklesa, którego ojcem był Dzeus.

alkohol *alco(h)olum,-i n.; temetum,-i n.

aloes aloe,-es f.; Œ ¤l∂h./h|

altana víllǔla,-ae f. hortensis; casa,-ae f. horti; t˙ sk‰nhma./ato|

Amalteja (Amaltea) Amalthēa,-ae f.; Ἀm‹lqeia./a| ŒCórka króla Melissa na Krecie; piastunka, która wykarmiła w

ukryciu małego Dzeusa, gdy ten był poszukiwany przez

Kronosa. Przedstawiana była jako nimfa lub koza karmiąca

Dzeusa swym mlekiem. Przy tej drugiej wersji podanie mówi,

że ze skóry Amaltei Dzeus uczynił zbroję (egidę), a z ułamanego rogu kozy

cudownie się napełniający róg obfitości.

amant amans,-antis m.; amātor,-ōris m.; amasio,-ōnis m.; amasius,-ii n.; å

™rwtik∂|./o≤

amarant amaranthus,-i m.; å ¤m‹ranqo|./oz

amarylis amaryllis,-is f.; å ¤m‹rzllo|./oz

Amazonka Amazon,-onis f.; ἈmayÙn./∂no| ŒAmazonkami było plemię wojowniczych kobiet wywodzących się od

boga wojny Aresa i nimfy Harmonii. Żyły w Azji Mniejszej na

stokach Kaukazu. Wierzono, że obcinały sobie prawą pierś, by nie

przeszkadzała im we władaniu bronią.

- 4 - Piotr Wietrzykowski

ambasada legati sedes, is f.; Œ presbeÎa./a|

ambasador legatus,-i m.; nuntius,-ii m.; å presbezt‰|./o≤

ambicja (żądza sławy) ambitio,-ōnis f.; gloriae (famae) cupídĭtas,-ātis f.; Œ

filodoxÎa./a|\ å yØlo|./ozambitny ambitiōsus, 3; yhlwtik∂|. 3

ambona pulpitum,-i n.; suggestus,-us m.; lectrum,-i n.; å fimbwn./ono|

ambrozja ambrosia,-ae f.; Œ ¤mbrosÎa./a|

ambulatorium ambulatorium,-ii n.; t˙ ÍatreÒon./oz

ambulatoryjny ambulatorius, 3; ÍatreÒo|. 3

ameba amoeba,-ae f.; Œ ¤moib‰./Ø|

ametyst amethystus,-i f.; Œ ¤m£qzsto|./oz

Amfion Amphion,-ōnis m.; ἈmfÎwn./ono| åSyn Dzeusa i Antiopy, miłośnik muzyki, podczas gdy jego

bliźniaczy brat, Zetos, oddawał się walce i pracy na roli. Panowali

w Tebach.

amfiteatr amphitheátrum,-i n.; t˙ ¤mfiq£atron./ozAmfitrion Amphitryo,-ōnis m.; Ἀmfitr≈wn./ono|

Król Teb, mąż Alkmeny. Dzeus przybrał postać Amfitriona i stał się ojcem Heraklesa.

Amfitryta Amphitrīte,-es f.; ἈmfitrÎth./h|Jedna z córek Nereusa i Doris, żona Posejdona, władczyni

mórz.

amfora amphora,-ae f.; å ¤mfore≈|./£w|

amnestia venia,-ae f.; abolitio,-ōnis f.; amnestia,-ae f.; Œ

¤mnhstÎa./a|amnezja oblivio,-ōnis f.; memoriae amissio,-ōnis f.; Œ ¤mnhsÎa./

a|ampułka ampulla,-ae f.; t˙ lhk≈qion./oz

amputacja amputatio,-ōnis f.; abscisio,-ōnis f.; Œ ¤pokop‰./Ø|

amulet amulētum,-i n.; t˙ bask‹nion./oz

anafora anáphora,-ae f.; Œ ¤nafor‹./·|

analfabeta analphabēta,-ae m.f.; å. Œ ¤nalfabht‰|./o≤\ å ¤gr‹mmato|./oz

analiza analysis,-is f.; explanatio,-ōnis f.; Œ ¤n‹lzsi|./ew|

analogia similitūdo,-ĭnis f.; analogia,-ae f.; congruentia,-ae f.; Œ ¤nalogÎa./a|\ Œ parabol‰./Ø|

Ananke Ananke,-es f.; Necéssĭtas,-ātis f.; Ἀn‹gkh./h| ŒPersonifikacja bezwzględnego przymusu. Bogini przeznaczenia.

anarchia perturbatio,-ōnis f.; anarchia,-ae f.; Œ ¤narcÎa./a|

anatomia anatomia,-ae f.; Œ ¤natom‰./Ø|\ Œ ¤natomÎa./a|

- 5 - Piotr Wietrzykowski

Anchizes Anchīses,-ae m.; ἈgcÎsh|./oz åUkochany Afrodyty, która urodziła mu Eneasza, jednego z

bohaterów trojańskich.

Andromacha Andromāche,-es f.; Andromacha,-ae f.;

Ἀndrom‹ch./h|Żona Hektora, synowa Priama, króla Troi.

Andromeda Andromede,-es f.; Andromeda,-ae f.; Ἀndrom£dh./h|Córka Kefeusa, króla Etiopii, i Kasjopei; żona Perseusza.

anegdota fabella,-ae f.; narratiúncǔla,-ae f.; anécdota,-ae f.; tfl

¤n£kdota./wnaneks annexum,-i n.; appendix,-icis f.; supplementum,-i n.;

additamentum,-i n.; Œ pr∂sdosi|./ew|

anemia anaemia,-ae f.; Œ ¤naimÎa./a|

angina angina,-ae f.; Œ szn‹gch./h|

ani nec, neque; m‰te\ o√te\ mhd£ Nec plus ultra. Nec Hercūles contra plures.

ani... ani.... nec... nec; neque... neque..; neve... neve...;

m‰te,,, m‰te,,,\ o√te,,, o√te,,, Nec Deus, nec homo est solitarius. Neque ad forum, neque ad

chorum.

ani nawet ne quidem

Ne quidem hosti aquam negáveris.

animusz animósĭtas,-ātis f.; fortitūdo,-ĭnis f.; vigor,-ōris m.; å qzm∂|./o≤\ t˙ m£no|./eo|

anioł angĕlus,-i m.; å figgelo|./oz

anoda an(h)odus,-i f.; Πfinodo|./oz

anomalia anomāle,-is n.; enórmĭtas,-ātis f.; Œ ¤nomoÎwsi|./ew|

anonim anónymus,-i m.; Œ ¤nwnzmÎa./a|

antagonizm contradictio,-ōnis f.; advérsĭtas,-ātis f.; simultas,-ātis f.; litis,-is f.; Œ

¤ntagÙnhsi|./ew|\ å ¤ntagwnism∂|./o≤

antałek butticǔla,-ae f.; cadiscus,-i m.; barile,-is n.; cupa,-ae f.; t˙ kadÎskion./oz

antidotum antídotum,-i n.; Œ ¤ntÎdosi|./ew|

antologia anthologia,-ae f.; florilegium,-ii n.; Œ ¤nqologÎa./a|

antybiotyk antibióticum,-i n.; t˙ ¤ntibiwtik∂n./o≤

antyczny antiquus, 3; vetus,-ĕris; ¤rcaÒo|. 3

antyk antíquĭtas,-ātis f.; Œ ¤rcai∂th|./hto| Antiquitātis enim et historiae et rerum forisque gestarum notitia virtūtis parens et

vitae magistra a sapiéntibus hábita est. (Długosz)

antykwariat antiquariatorium,-ii n.; t˙ ¤rcaiot‰rion./oz

antylopa antilocarpa,-ae f.; Œ dork‹|./‹do|

- 6 - Piotr Wietrzykowski

antypatia advérsĭtas,-ātis f.; taedium,-ii n.; odium,-ii n.; Œ ¤ntip‹qeia./a|

antyteza contrarium,-ii n.; antíthesis,-is f.; Œ ¤ntÎqesi|./ew|

anyż anīsum,-i n.; t˙ finnhson./oz

aorta aorta,-ae f.; Œ ¤ort‰./Ø|\ Œ ¤rthrÎa./a|

aparat apparātus,-us m.; instrumentum,-i n.; Œ mhcan‰./Ø|

apatia torpor,-ōris m.; apathia,-ae f.; Œ ¤p‹qeia./a|

apel appellatio,-ōnis f.; convocatio,-ōnis f.; å ™kklhsiasm∂|./o≤

apelacja appellatio,-ōnis f.; provocatio,-ōnis f.; Œ ¤p∂klhsi|./ew|

apetyt appetitus,-us m.; desiderium,-ii n.; cupídĭtas,-ātis f.; Œ

©rexi|./ew|aplauz plausus,-us m.; tfl ceirokrot‰mata./wn

apogeum apogēum,-i n.; t˙ ¤p∂geion./oz

Apollon Apollo,-ĭnis m.; Ἀp∂llwn./ono| åSyn Dzeusa i Latony, brat Artemidy; bóg słońca, światła i

wyroczni; patron poezji, muzyki, sztuki, opiekun Muz; bóg

uzdrawiania. Atrybutami jego są: wieniec laurowy, wawrzyn,

kitara, wilk u nogi, sarna, łabędź, kruk, sęp, delfin.

apostoł apóstolus,-i m.; å ¤p∂stolo|./oz

apostrof apóstrophum,-i n.; t˙ ¤p∂strofon./oz

apoteoza consecratio,-ōnis f.; apotheosis,-is f.; Œ ¤poq£wsi|./ew|apteczka primi auxilii apothēca,-ae f.; pyxis,-is f. medicamentorum; Œ

farmakoq‰kh./h|apteka taberna,-ae f. medicamentaria; apothēca,-ae f.; pharmacia,-ae

f.; pharmacopolium,-ii n.; t˙ farmakeÒon./oz

aptekarz pharmacopōla,-ae m.; å farmakopÙlh|./ozArachne Arachne,-es f.; Ἀr‹cnh./h|

Córka Idmona z Kolofonu, sławna ze sztuki przędzenia. Atena

zamieniła ją w pająka.

arbiter arbiter,-tri m.; disceptātor,-ōris m.; iudex,-icis m.; å krit‰|./o≤

archaiczny antiquus, 3; vetus,-ĕris; ¤rcaÒo|. 3

archeologia archeologia,-ae f.; Œ ¤rcailogÎa./a|

archipelag archipélagus,-i m.; t˙ ¤rcip£lago|./eo|

architekt architectus,-i m.; å ¤rcit£ktwn./ono|

archiwum archivum,-i n.; t˙ ¤rcaiot‰rion./oz

arena arēna,-ae f.; å fimmo|./oz

Ares Mars,-rtis m.; Ἄrh|./ew| åBóg wojny. Syn Dzeusa i Hery. Atrybutami jego są: tarcza, włócznia,

miecz i zbroja.

areszt carcer,-ĕris m.; custodia,-ae f.; víncǔla,-ōrum n.pl.; å profzlakt‰rion./oz\ Œ

fzlak‰./Ø|

- 7 - Piotr Wietrzykowski

Aretuza Arethūsa,-ae f.; Ἀr£qozsa./h|Nimfa Peloponezu i Sycylii.

Argonauci Argonautae,-arum m.pl.; Ἀrgona≤tai./wnTowarzysze Jazona w jego wyprawie po złote runo do Kolchidy

nad Morzem Czarnym.

argument argumentum,-i n.; ratio,-ōnis f.; å ∞legco|./oz Argumentum ad baculum. Argumentum ad hominem.

Argumentum ad ignorantiam. Argumentum ad personam.

Argumentum a contrario. Argumentum ad captandum

vulgus. Argumentum ex silentio. Argumenta non

numeranda, sed ponderanda sunt.

Ariadna Ariadne,-es f.; Ariadna,-ae f.; Ἀri‹dnh./h|Córka Minosa, króla Krety, i Pasifae. Ułatwiła

Tezeuszowi wyjście z Labiryntu dając mu kłębek nici.

Arion Arion,-ōnis m.; ἈrÎwn./ono|Muzyk z Lesbos. Uratowały go delfiny, gdy został wrzucony do morza przez zachłannych marynarzy.

arkada pórticus,-us f.; arcuatūra,-ae f.; fornix,-icis m.; Œ

sto‹./·|armata tormentum,-i béllicum n.; å katap‹lth|./oz

armia exércitus,-us m.; copiae,-arum f.pl.\ Œ strat]eÎa./a|

arsenał armamentarium,-ii n.; Œ åploq‰kh./h|

Artemida Diana,-ae f.; Ἄrtemi|./ido| ŒCórka Latony i Dzeusa, bliźniacza siostra Apollona; bogini

lasów, gór, łowów i dzikich zwierząt; pod jej opieką był księżyc i

rodzące kobiety. Atrybutami jej były: łuk, strzały i łania.

arteria arteria,-ae f.; Œ ¤rthrÎa./a|artykuł (w czasopiśmie) commentatio,-ōnis f.; tractatio,-ōnis f.;

scriptūra,-ae f. in diario

artykuły żywnościowe alimenta,-ōrum n. pl.; tfl tr∂fia./wn\ tfl trofik‹./¯n

artyleria exércitus,-us m. tormentatorius; tfl pzrob∂la./wn

artysta artifex,-icis m.; opifex,-icis m.; auctor,-ōris m.; å

tecnÎth|./oz Ars alit artíficem. Nemo náscitur ártifex.

arystokracja optimātes,-ium (-um) m.pl.; nobílĭtas,-ātis f.;

primores,-um m.pl.; procĕres,-um m.pl.; Œ ¤ristokratÎa./a|

arystokrata nóbilis,-is m.; nóbili génere natus,-i m.; å ¤ristokrat‰|./o≤

arytmetyka arithmética,-ae f.; Œ ¤riqmhtik‰./Ø|

arytmia ar(r)hythmia,-ae f.; irregularĭtas,-ātis f.; Œ ¤rrzqmÎa./a|

as (pieniądz) as, assis m.; t˙ ¤ss‹rion./oz

- 8 - Piotr Wietrzykowski

asceta ascēta,-ae m.; å ¤skht‰|./o≤

asceza ascēsis,-is f.; Œ fiskhsi|./ew|

asfalt bitumen,-ĭnis n.; asphaltus,-i m.; å fisfalto|./oz

Askaniusz Ascanius,-ii m.; Ἀsk‹nio|./oz åSyn Eneasza i Kreuzy. Po upadku Troi przywędrował z Eneaszem do

Lacjum.

Asklepios Aesculapius,-ii m.; Ἀsklhpi∂|./o≤ åSyn Apollona i Koronis; bóg sztuki lekarskiej. Jego atrybutem jest

długa laska z wijącym się wokół niej wężem.

aspekt aspectus,-us m.; Œ ©vi|./ew|

aster Aster,-ēris m. amellus; å ¤st‰r./£ro|

astma anhelatio,-ōnis f.; asthma,-atis n.; t˙ fisqma./ato|

astrologia astrologia,-ae f.; Œ ¤strologÎa./a|

astronomia astronomia,-ae f.; Œ ¤stronomÎa./a|asymetria discrepantia,-ae f.; asymmetria,-ae f.;

discordia,-ae f.; dissonantia,-ae f.; Œ ¤szmmetrÎa./a|

atak accessus,-us m.; impĕtus,-us m.; incursus,-us m.; Œ

årm‰./Ø|\ Œ eÍsbol‰./Ø|atakować impĕto, 3,-īvi,-ītum alqm; impĕtum facio, 3,

feci, factum; oppugno, 1,-āvi,-ātum alqm; vexo, 1,-āvi,-ātum alqm;

årm‹w\ eÍsb‹llwAtalanta Atalanta,-ae f.; Ἀtal‹nth./h| Œ

Słynna łowczyni, uczestniczka polowania na dzika kalidońskiego.

Ate Ate,-es f.; Ἄth./h| ŒUosobienie Obłędu.

Atena Minerva,-ae f.; Ἀqhn‹./·| ŒCórka Dzeusa i Metis; bogini mądrości, wojowników i

sprawiedliwych bitew. Jej atrybutami są: tarcza (egida), dzida,

sowa i drzewo oliwne.

Ateny Athēnae,-arum f.pl.; ἈqØnai./¯n aÅ

Atlantyda Atlantis,-idis f.; ἈtlantÎ|./Îdo| Œ

Atlas Atlas,-antis m.; Ἄtla|./anto| åOlbrzymi syn Japeta i Okeanidy Klymene, brat Prometeusza i

Epimeteusza. W sztuce przedstawia się go jako dźwigającego

sklepienie niebieskie.

atlas atlas,-antis m.; å fitla|./anto|

atleta luctātor,-ōris m.; athlēta,-ae m.; å ¤qlht‰|./o≤

atmosfera atmosphaera,-ae f.; caelum,-i n.; aér,-is n.; Œ

¤tmosfaÒra./a|atom átomus,-i m.; corpúsculum,-i n.; t˙ fitomon./oz

- 9 - Piotr Wietrzykowski

atrament atramentum,-i n.; encaustum,-i n.; t˙ m£lan./anto|\ t˙

∞gkazston./ozAtreus Atreus,-ei m.; Ἀtre≈|./£w| å

Syn Pelopsa i Hippodamii, ojciec Agamemnona i Menelaosa,

król Argos i Myken.

atrybut attribūtum,-i n.; propriĕtas,-ātis f.; Œ pr∂sdosi|./ew|

audycja auditio,-ōnis f.; transmissio,-ōnis f. (radiophónica); t˙

fikozsma./ato|audytorium auditorium,-ii n.; t˙ ¤kroat‰rion./oz

Augiasz Augias,-ae m.; AΩgÎa|./oz åKról Elidy na Peloponezie, syn Heliosa, po którym odziedziczył ogromne stada koni. Jedną z prac Heraklesa było oczyszczenie

stajni króla Augiasza.

aula aula,-ae f.; auditorium,-ii n.; conclave,-is n. magnum; Œ aΩl‰./Ø|

aulos (instrument muzyczny) aulus,-i m.; å aΩl∂|./o≤

aura aura,-ae f.; caelum,-i n.; aér,-is n.;

tempestas,-ātis f.; Œ a√ra./a|aureola aureōla,-ae f.; nimbus,-i m.; corōna,-ae

f.; Œ Æri|./ido|

Aurora Aurōra,-ae f.; @HÙ|./o≤| ŒPersonifikacja Jutrzenki. Córka Hyperiona

i Tei, siostra Heliosa i Selene.

autentyczny merus, 3; verus, 3; certus, 3;

genúinus, 3; ¤lhqin∂|. 3\ aΩqentik∂|. 3\ ¤lhq‰|./£|

auto *autocurrus,-us m.; *autocinētum,-i n.; *autovehículum,-i

n.; *autoraeda,-ae f.; t˙ aΩtokÎnhton./oz

autobus *autoraeda,-ae f. longa (pública); t˙ lewforeÒon./oz

autochton indigēna,-ae m.; íncola,-ae m.; å aΩt∂cqwn./ono|

autograf autógraphum,-i n.; t˙ aΩt∂grafon./oz

automat automatum,-i n.; t˙ aΩt∂maton./oz

autonomia independentia,-ae f.; autonomia,-ae f.; Œ

aΩtonomÎa./a|autopsja spectatio,-ōnis f.; autopsia,-ae f.; Œ aΩtovÎa./a|

autor auctor,-ōris m.; factor,-ōris m.; å ¤rchg∂|./o≤\ (literacki) scriptor,-ōris m.; å

szggrafe≈|./£w|autorytet auctórĭtas,-ātis f.; dígnĭtas,-ātis f.; t˙ k≤ro|./eo|

autostrada *autoraedarum via (strata),-ae f.; å aΩtokinht∂dromo|./oz

awans ascensio,-ōnis f.; ascensus,-us m.; Œ proagwg‰./Ø|awansować 1. (kogoś) ad altioris honoris gradum promovĕo, 2,-ōvi,-ōtum alqm;

- 10 - Piotr Wietrzykowski

prok∂ptw\ 2. (np. ja awansuję) progredior, 3, -gressus sum in honóribus;

ascendo, 3,-ndi,-nsum altiores dignitatis (honoris) gradus; pro£rcomai

awantura rixa,-ae f.; lis, litis f.; iurgium,-ii n.; Œ ∞ri|./ido|

awanturnik rixātor,-ōris m.; litigātor,-ōris m.; å ™ristik∂|./o≤\ å pl‰kth|./oz

awaria defectus,-us m.; detrimentum,-i n.; noxia,-ae f.; Œ bl‹bh./h|\ Œ yhmÎa./a|

azyl ásylum,-i n.; confugium,-ii n.; t˙ fiszlon./oz\ t˙ kataf≈feion./oz

aż do usque ad; tenus; ¢w|\ ficri]|\ m£cri]|

ażeby ut, uti; Ïna\ ƒpw|\ Ÿ|