Cele katechetyczne:–przypomnienie głównych wydarzeń związanych z

narodzinami Jezusa;–ukazanie Jezusa jako prawdziwego Boga i

prawdziwego człowieka;–kształtowanie postawy wdzięczności wobec

Boga za dar Jego Syna.

7.2. JEZUS PRAWDZIWY BÓG I

PRAWDZIWY CZŁOWIEK

Kim jest Jezus?

Wypowiedzi uczniów…

(z) „Gdyby Jezus Chrystus nie był prawdziwym Bogiem, nie mógłby przynieść zbawienia, nie będąc zaś prawdziwym człowiekiem, nie mógłby być dla nas przykładem”. Święty Leon Wielki.

Ćwiczenie Polityka

Dzielimy uczniów na trzy grupy, których zadaniem jest znalezienie odpowiedzi na pytania oraz przygotowanie krótkich notatek w formie SMS-a zawierających najważniejsze informacje z otrzymanego tekstu (7 min.)(Przedstawiciele na trzech krzesłach) - są

znanymi politykami, działającymi w czasie gdy narodził się Chrystus.

Proszę, przedstawić sytuację, jaka wtedy panowała w Palestynie.

odpowiadając na przygotowane w czasie pracy w grupach pytania.

Grupa I:1. Odpowiedzcie na pytania:

·Pod czyją okupacją znajdowała się Palestyna w chwili narodzin Chrystusa?

·Co to był Sanhedryn?2. Napiszcie krótką notatkę w formie SMS-a, w którym zostaną

zawarte najważniejsze informacje z otrzymanego tekstu.

„W I w. p.n.e. Palestyna, zwana wówczas Judeą (nazwę tę, oznaczającą część kraju z Jerozolimą, rozszerzano wówczas na cały kraj), dostała się w sferę wpływów imperium rzymskiego. W roku 63 p.n.e. Pompejusz Wielki, rzymski wódz, zdobył Jerozolimę, stolicę Judei. Od tego czasu Rzymianie kontrolowali praktycznie wszystko, co się działo w kraju, choć formalnie Judea nie była rzymską prowincją, panowali w niej miejscowi królowie. Państwo miało charakter teokratyczny (najwyższą władzę sprawowali kapłani). Ogromną rolę w nim pełniła Wysoka Rada, zwana inaczej Sanhedrynem (z greckiego synedrion) – instytucja, której przewodził arcykapłan, przełożony kapłanów, sprawujący nadzór nad całością kultu i spraw doktrynalnych religii. Wysoka Rada miała uprawnienia nie tylko religijne, ale także sądownicze. Kapłani aspirowali do zwiększenia swych uprawnień w sprawach świeckich i rywalizowali z królami”.

Grupa II:1. Odpowiedzcie na pytania:

·Kto rządził krajem w czasie, gdy narodził się Chrystus?·Jaką rolę pełnił w kraju prokurator?

2. Napiszcie krótką notatkę w formie SMS-a, w którym zostaną zawarte najważniejsze informacje z otrzymanego tekstu.

„Panujący aż 33 lata król Herod Wielki w swym testamencie podzielił kraj pomiędzy trzech synów. Jeden z nich (Archelaus) miał dziedziczyć tytuł króla, ale pozostali uzyskiwali dużą samodzielność w swych prowincjach. Na ten podział zgodzili się chętnie Rzymianie, w myśl swej zasady „dziel i rządź”. Łatwiej im było utrzymać kontrolę nad podzielonym krajem. Podsycali oni także spory pomiędzy królami a Wysoką Radą.W 4 r. p.n.e., po śmierci Heroda Wielkiego, Archelaus otrzymał Judeę, Samarię i Idumeę, Herod Antypas – Galileę i Pereę, a Filip – ziemie północno-wschodnie, rozciągające się po wschodniej stronie jeziora Genezaret. W 6 r. n.e. konflikt między Wysoką Radą a Archelausem był już tak silny, że kapłanom udało się doprowadzić w Rzymie do odwołania z Judei Archelausa. Odtąd prowincja ta miała być bezpośrednio zarządzana przez rzymskiego urzędnika, zwanego prokuratorem. Prokurator zajmował się głównie ściąganiem podatków, całą praktycznie władzę sądowniczą oddając Wysokiej Radzie. Miał prawo i obowiązek zatwierdzać jedynie wyroki śmierci”. (http://liturgia.wiara.pl)

Grupa III:1.Odpowiedzcie na pytania:

·Jaką rolę pełnił w kraju Sanhedryn?·Czym różnili się saduceusze od faryzeuszy?

2.Napiszcie krótką notatkę w formie SMS-a, w którym zostaną zawarte najważniejsze informacje z otrzymanego tekstu.

„Trudno ustalić precyzyjnie czas powstania Sanhedrynu. Na pewno istniał już w III w. p.n.e. W czasach Jezusa był on najwyższą władzą żydowską w sprawach religijnych, administracyjnych i sądowych. Ponieważ rzymscy urzędnicy unikali wdawania się w sprawy religijne, Wysoka Rada miała w Judei ogromną władzę. Moralnie jej zdanie obowiązywało także w pozostałych częściach Palestyny. Składała się z 70 członków oraz arcykapłana. Arcykapłan był oficjalnie jeden, zatwierdzany i odwoływany przez Rzym. Jako jedyny miał prawo wstępu raz w roku (w czasie święta Jom Kippur) do miejsca, gdzie przechowywano Arkę Przymierza. Wysoka Rada składała się, oprócz arcykapłanów, z uczonych w Piśmie oraz starszych ludu. W większości byli to saduceusze – członkowie stronnictwa kapłańskiego związanego z arystokratycznym rodem Sadoka, wyłonionego w II w. p.n.e. Saduceusze opierali się na dosłownie rozumianej Biblii, tzn. tradycji pisanej, odrzucając tradycję ustną. Zaprzeczali zmartwychwstaniu ciał i nie rozwijali koncepcji mesjańskiej. W skład Sanhedrynu wchodzili też faryzeusze (z hebrajskiego ‘oddzieleni’), stronnictwo religijno-polityczne, które istniało od połowy II w. p.n.e. Faryzeusze rekrutowali się przede wszystkim z warstw średnich i niższych, stali w opozycji do arystokratycznych saduceuszy. W przeciwieństwie do nich akceptowali tradycję (Talmud). Wierzyli w mające nastąpić w przyszłości przyjście na świat Mesjasza”. (http://liturgia.wiara.pl)

Sytuacja polityczna Palestyny w czasach poprzedzających narodzenie Jezusa

• Jezus Chrystus urodził się w okresie rządów Oktawiana Augusta, panującego w Imperium Rzymskim od 31 r. przed Chrystusem do 14 r. po Chrystusie.

• W latach 37-4 przed Chrystusem Palestyna pozostawała pod panowaniem Heroda Wielkiego, ustanowionego królem żydowskim przez Rzymian. (...) Potrafił wyrażać swój podziw dla Oktawiana Augusta (budując cesarzowi świątynie i odbudowując Samarię pod nazwą Sebaste, co po grecku oznaczało „Augustus”) oraz szacunek dla kultury greckiej (m.in. budując liczne gimnazjony, teatry i stadiony). (...)

• Nad interesami Imperium od 6 roku po Chrystusie czuwał w Palestynie rzymski prokurator, do którego uprawnień należało m.in. obsadzanie stanowiska arcykapłana.

• Na terenie Palestyny istniał silny opór przeciw Rzymowi, a nacjonaliści oczekiwali Mesjasza, który mógłby wyzwolić kraj spod okupacji Imperium. Na tę sytuację nakładała się dyplomatyczna gra lokalnych przywódców.

Łk 2,1-5:

„W owym czasie wyszło rozporządzenie Cezara Augusta, żeby przeprowadzić spis ludności w całym państwie. Pierwszy ten spis odbył się wówczas, gdy wielkorządcą Syrii był Kwiryniusz. Wybierali się więc wszyscy, aby się dać zapisać, każdy do swego miasta. Udał się także Józef z Galilei, z miasta Nazaret, do Judei, do miasta Dawidowego, zwanego Betlejem, ponieważ pochodził z domu i rodu Dawida, żeby się dać zapisać z poślubioną sobie Maryją, która była brzemienna”.Pytania:

1. Dlaczego Żydzi musieli się zastosować do rozporządzenia Cezara Augusta?

2. Co wydarzyło się w Betlejem w czasie spisu ludności?3. Dlaczego to wydarzenie zaważyło na losach świata?

odczytanie przez poszczególne grupy SMS-ów oraz zapisanie ich do zeszytów.

Uczniowie w zeszytach rysują swoją dłoń, po czym w jej środku

piszą zdanie:

Dziękuję Bogu za Chrystusa, ponieważ...

Na zakończenie…

Dziękuję Ci, Panie, za to, co mam,Za radość, przyjaciół, miłości dar,Za to, że jestem i chcę służyć Ci,Przez Ciebie dla ludzi żyć.

1.Kiedy widzę dwoje ludzi kochających się,

Każda chwila ich rozstania trudna dla nich jest.

Nie chcę, Panie, na sekundę z Tobą rozstać się,

By nie stracić wielkiej łaski miłości Twej.2.Chcę wciąż śpiewać i ogłaszać Ewangelii treść,Że Bóg Stwórca, Ojciec nasz, tą miłością jest,Aby każdy, kto zobaczy Twą otwartą dłoń,Nie pozostał obojętny, lecz podał swą.