2020 / 2021 1 2

Wszystkie prawa zastrzeżone dla Wyższej Szkoły Humanistycznej TWP w Szczecinie

Na rok akademicki: 2020 / 2021

Bibliograficzne źródła naukowe

Prowadzący zajęcia: Kod przedmiotu: PS2.178

Dane uczelni: WSH TWP w Szczecinie

Liczba punktów ECTS: 1

Rok : 2

Forma zaliczenia: zaliczenie z oceną

Stopień studiów: Jednolite magisterskie Nazwa kierunku: Psychologia

Specjalność: Semestr: 3 i 4

System studiów: niestacjonarne Wymiar godzin: stacjonarne: niestacjonarne:

ćwiczenia 10

Język przedmiotu /modułu: polski Razem godzin: 0 10

A. Wymagania wstępne(jakie powinien spełniać student przed rozpoczęciem danego przedmiotu/modułu)

Obsługa komputera w zakresie korzystania z przeglądarki internetowej oraz skrzynki pocztowej. Wysoka kultura osobista.

B. Cele kształceniaIntencje prowadzącego zajęcia, twórcy przedmiotu - przedstawiają, jaki zakres informacji zostanie przedstawiony słuchaczom, czego nowegobędą się mogli dowiedzieć i jakie umiejętności będą kształtowane

Celem przedmiotu jest kształtowanie umiejętności korzystania z naukowych źródeł wiedzy. W toku zajęć student zostaniezapoznany z charakterystyką artykułów naukowych różnego typu, takich jak badania oryginalne, artykuły przeglądowe orazpoglądowe czy metaanalizy. Zdobędzie także umiejętność korzystania z naukowych baz danych, takich jak EBSCO czyGoogleScholar. Będzie miał możliwość samodzielnego przećwiczenia zdobytych umiejętności pod nadzorem prowadzącegozajęcia. Zostanie także zapoznany z podstawowymi zasadami dot. cytowania artykułów naukowych wg standardówAmerykańskiego Towarzystwa Psychologicznego (APA).

C. Treści programowe (szczegółowy program zajęć)

Lp. i tematyka zajęć Treści programowe Metoda dydaktyczna Liczba godzinkontaktowych

Liczba godzinsamokształceniakontrolowanego

Forma zajęć: ćwiczenia

1. Podstawoweinformacje dot.artykułównaukowych.Wprowadzenie dokorzystania z baznaukowych.

Omówienie charakterystykiartykułu naukowego. Naukaodróżniania artykułównaukowych od nienaukowych.Analiza wykazu czasopismnaukowych MNiSW.Wprowadzenie do obsługi baznaukowych, takich jak EBSCOi GoogleScholar.

Podające:Objaśnienie lubwyjaśnienieProgramowane:Z użyciemkomputeraPraktyczne:PokazĆwiczeniaprzedmiotowe

3 5

2. Omówienie zalet iwad artykułównaukowych różnegotypu. Analizastruktury artykułunaukowego.

Omówienie i porównanie cechróżnych typów artykułównaukowych: badańoryginalnych, artykułówpoglądowych iprzeglądowych, metaanaliz.Omówienie formalnej budowyartykułu naukowego orazmożliwych modyfikacji,wynikających z charakterupracy.

Podające:Objaśnienie lubwyjaśnienieProgramowane:Z użyciemkomputeraPraktyczne:Ćwiczeniaprzedmiotowe

2 3

3. Ćwiczenieumiejętnościpraktycznych.

Praca indywidualna/w parachw zakresie korzystania z baznaukowych i wyszukiwania wnich artykułów naukowychróżnego typu.

Programowane:Z użyciemkomputeraPraktyczne:Ćwiczeniaprzedmiotowe

3 3


4. Podstawowezasady dot. spisuliteratury cytowanej.

Omówienie podstawowychzasad dot. cytowania wgstandardów AmerykańskiegoTowarzystwaPsychologicznego (APA).Zagadnienie dot. prawautorskich.

Podające:Objaśnienie lubwyjaśnienieProgramowane:Z użyciemkomputeraPraktyczne:Ćwiczeniaprzedmiotowe

2 4

D. Efekty kształcenia, ich weryfikacja oraz odniesienie do efektów kierunkowych

Numer i opis efektów kształcenia dla przedmiotu/modułu Forma zajęćSposoby weryfikacjikażdego ze wskazanychefektów kształcenia dlaprzedmiotu/modułu

Odniesienie każdegoefektu dlaprzedmiotu/modułu doefektów kierunkowych

Wiedza

1. Student zna najważniejsze bibliografie i źródłainformacji. Zna i rozumie pojęcia i zagadnieniazwiązane ze współczesnymi systemami i zasobamiinformacyjnymi oraz z wyszukiwaniem i ocenąinformacji.

ćwiczenia aktywność studentana zajęciach

K_W04

Umiejętności

2. Student potrafi wyszukiwać informacje w różnegotypu źródłach elektronicznych i tradycyjnych orazoceniać ich jakość i przydatność z punktu widzeniaużytkownika. Potrafi sprawnie wykorzystywaćtechnologie informacyjne w dalszej pracy zawodowej


K_U04

Kompetencje społeczne

3. Student rozumie konieczność i potrzebęustawicznego rozwoju i samokształcenia, maświadomość istoty i znaczenia informacji wewspółczesnym świecie.

ćwiczenia aktywność studentana zajęciach K_K03

E. Praca indywidualna studenta

Opis pracy indywidualnej studenta(Proszę opisać nakład pracy własnej studenta w celuzaliczenia przedmiotu)

Studiowanie wskazanej literatury. Aktywność merytoryczna podczaszajęć. Realizacja zadania zaliczeniowego.

F. Literatura(Proszę zamieścić w spisie maksymalnie do 5 pozycji literatury, znajdującej się przede wszystkim w księgozbiorze biblioteki WSH TWP.)

A) Podstawowa Nęcka, E., Stocki, R. (1999). Jak pisać prace naukowe z psychologii? Poradnik dla studentów ibadaczy. Kraków: Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych UNIVERSITAS.

B) Uzupełniająca



Wizyty studyjne



Liczba punktówECTS: 1

Rok : 2





ćwiczenia 15

Język przedmiotu / modułu: polski Razem godzin: 0 15


Student powinien posiadać merytoryczną wiedzę z zakresu pedagogiki ogólnej, psychologii i socjologii, posiadać umiejętnośćkomunikacji z jednostkami i grupą, wykazywać się umiejętnością dostrzegania, analizowania i interpretowania różnychzjawisk społecznych oraz umiejętnością wiązania teorii z praktyką.


Umożliwienie studentom skonfrontowania zdobytej wiedzy teoretycznej z praktyczną w placówkach, instytucjach będących wzainteresowaniu terapii, socjoterapii, psychoterapii. Poznanie organizacji pracy, struktury oraz przepisów dotyczących w/winstytucji, zapoznanie z metodami pracy terapeutycznej, socjoterapeutycznej, psychoterapeutycznej. Poznanie specyfikioddziaływań grup samopomocowych w terapii uzależnień. Motywowanie do podejmowania profesjonalnych działańpomocowych.


Lp. i tematyka zajęć Treści programowe Metodadydaktyczna

Liczba godzinkontaktowych



1. Zakład karny jakoinstytucja resocjalizacji osóbdorosłych. Formy terapii.

Wizyta w Zakładzie Karnym wGoleniowie.

Praktyczne:Ćwiczeniaprzedmiotowe

6 4

2. Wielofunkcyjna placówkaopiekuńczo-wychowawczajako przykład placówkisocjoterapeutycznej.

Wizyta w WielofunkcyjnejPlacówce Opiekuńczo-Wychowawczej w Szczecinie.


3 2

3. Grupy samopomocowe wterapii uzależnień. Udział w mitingu AA i Al-Anon


6 4


Numer i opis efektów kształcenia dla przedmiotu/modułu Forma zajęć

Sposoby weryfikacjikażdego zewskazanych efektówkształcenia dlaprzedmiotu/modułu

Odniesienie każdegoefektu dlaprzedmiotu/modułudo efektówkierunkowych

Wiedza

1. Student opisuje organizację i funkcjonowanie strukturspołecznych w zakładzie karnym oraz wielofunkcyjnejplacówce opiekuńczo-wychowawczej, zna podstawy prawnedziałalności tych instytucji.

ćwiczenia aktywnośćmerytoryczna K_W10

Umiejętności

2. Student potrafi porozumiewać się ze skazanymiodbywającymi wyroki pozbawienia wolności w zakładziekarnym, dostosowując swój język do możliwości rozmówcy.

ćwiczenia autoprezentacjaK_U19


3. Student potrafi zaplanować strategię interwencji wprzypadku osoby uzależnionej wykorzystując wiedzę na tematgrup samopomocowych typu AA, Al-Anon.

ćwiczenia analiza przypadkuK_U18


4. Student jest przekonany o sensie, wartości i potrzebiepodejmowania działań resocjalizacyjnych,psychoterapeutycznych i socjoterapeutycznych w zakładziekarnym, wielofunkcyjnej placówce opiekuńczo-wychowawczejoraz wobec osób uzależnionych, kieruje się w swojej pracyzasadami etyki zawodowej.

ćwiczenia aktywnośćmerytoryczna

K_K01


Opis pracy indywidualnej studenta(Proszę opisać nakład pracy własnej studenta w celu zaliczeniaprzedmiotu)

Przeczytanie zalecanej literatury, aktywny udział w zajęciachterenowych, przygotowanie sprawozdania.


A) Podstawowa

Borowski R., Wysocki D., Instytucje wychowania resocjalizującego, Płock 2001 Machel H.,Więzienie jako instytucja karna i resocjalizacyjna, Gdańsk 2003 Brągiel J., Badora S. (red.),Formy opieki, wychowania i wsparcia w zreformowanym systemie pomocy społecznej, Opole2005 Woronowicz B. T., Na zdrowie! Jak poradzić sobie z uzależnieniem od alkoholu, Poznań2008

B) UzupełniającaMachel H., Sens i bezsens resocjalizacji penitencjarnej - casus polski. Studium penitencjarno-pedagogiczne, Kraków 2006 Kozaczuk F. (red.), Resocjalizacja instytucjonalna. Perspektywy izagrożenia, Rzeszów 2004 Kotler J.A., Skuteczny terapeuta, Gdańsk 2003 Głowacz E., Reisch-Klose J., Alkoholik. Instrukcja obsługi, Warszawa 2016



Negocjacje i mediacje




Rok : 4





ćwiczenia 30 0



Student winien posiadać wiedzę w zakresie funkcjonowania grup społecznych, różnic kulturowych, a także w zakresieprocesów społecznych. Powinien umieć tworzyć optymalne modele komunikacyjne w zespole. W zakresie kompetencji winienumieć pracować w zespole i komunikować się z jego członkami, by móc wypracować wspólnie sposoby rozwiązywaniaproblemów.


Głównym celem jest zapoznanie studentów z technikami i metodami prowadzenia negocjacji i mediacji, metodami wpływu naludzi i ich psychologicznymi konotacjami. W trakcie ćwiczeń, studenci mają nabyć umiejętność praktycznego wykorzystaniawiedzy o metodach i zasadach negocjacji i mediacji w rozwiązywaniu konfliktów, z uwzględnieniem etycznego podejścia.





1. Konflikt społeczny- istota, cechy itypy.

Definicja konfliktu. Cechykonfliktu. Fazy - dynamikakonfliktu. Typy konfliktu.Przyczyny, skutki konfliktuspołecznego.

Podające:Objaśnienie lubwyjaśnienie

3 4

2. Negocjacje jakosposóbrozwiązywaniakonfliktów.

Pojęcie negocjacji. Stylenegocjacji. Przebieg negocjacji.Zasady negocjacji. Strategienegocjacyjne.


3 4

3. Przebiegnegocjacji.

Przygotowanie. Otwarcie . Graśrodkowa - rozwinięcie. Grakońcowa.


3 2

4. Negocjacje wróżnych kulturachświata.

Różnice kulturowe wkomunikacji werbalnej iniewerbalnej. Stylnegocjowania w podstawowychrodzajach kultur (wg R.Gestelanda, G. Hofstede, E.Halla).


3 3

5. Mediacje wnegocjacjach.

Pojęcie i istota mediacji. Etapymediacji. Błędy w mediacji.


3 3

6. Etyczne aspektynegocjacji i mediacji.

Czynniki nieetycznychzachowań w negocjacjach .Obszary nieetycznychzachowań.


3 4


7. Wywieraniewpływu na ludzi itechniki perswazji.

Zasady wywierania wpływu naludzi. Techniki manipulacyjne.Znaczenie presupozycji,stawianie pytań, emocje i rolaakcentowania.

Problemoweaktywizujące:Metoda przypadkówDyskusjadydaktyczna

1 5

8. Warunkiskutecznegorozwiązywaniakonfliktów.

Postawy wobec konfliktu.Warunki rozwiązywaniakonfliktu według D. Johnsona.

Problemoweaktywizujące:DyskusjadydaktycznaPraktyczne:Ćwiczeniaprzedmiotowe

1 5

9. Przygotowanie iplanowanienegocjacji.

Wyznaczanie celów.Wyznaczanie ustępstw. AnalizaSWOT. Planowanie faznegocjacji.


1 5

10. Komunikacja wnegocjacjach.

Istota i elementy komunikacjiw negocjacjach. Dopasowaniewerbalne i niewerbalne.Komunikacja werbalna iniewerbalna. Barierykomunikacyjne w negocjacjachi radzenie sobie z nimi.

Problemoweaktywizujące:InscenizacjaDyskusjadydaktyczna

1 3

11. Metody i styleprowadzenianegocjacji.

Styl miękki , twardy,merytoryczny. Metody itechniki negocjacyjne. Zalety iwady stosowanych technik istylów negocjacji. Cechyskutecznego negocjatora.

Problemoweaktywizujące:Gry dydaktyczneDyskusjadydaktyczna

1 3

12. Rolaasertywności wnegocjacjach.

Pojęcie i istota asertywności.Skuteczne odmawianie.Kontekst psychologicznyasertywności w negocjacjach.


1 5

13. Przygotowanie iprzebieg mediacji.

Pierwsze spotkanie zestronami konfliktu. Zasadyprowadzenia mediacji. Cechyskutecznego mediatora.

Praktyczne:Metoda projektów 1 6

14. Etyka negocjacji.

Etyczny negocjator. Etycznymediator. Obszarynieetycznych zachowań:procesu, podziału,reprezentacji, interwencji.Etyczne modele sytuacjinegocjacyjnej.

Problemoweaktywizujące:DyskusjadydaktycznaInscenizacja

1 6

15. Treningnegocjacyjny.

Negocjacje zespołowe. Podziałról w zespole negocjacyjnym.Zastosowanie metod i stylównegocjacji. Kodeks etykinegocjatora.

Problemoweaktywizujące:DyskusjadydaktycznaPraktyczne:Metoda projektów

2 6

16. Treningmediacyjny.

Kompetencje mediatora.Przygotowanie i prowadzeniemediacji. Prawa i obowiązkimediatora. Kodeks etycznymediatora.


2 6




Wiedza

1. Student ma wiedzę o rodzajach kryzysówspołecznych, sposobach ich rozwiązywania, wszczególności w drodze negocjacji i mediacji.

wykład kolokwiumK_W09


2. Klasyfikuje i charakteryzuje różne style, metody,techniki negocjacji i mediacji, rozpoznaje głównebariery komunikacyjne w relacjach interpersonalnych.


3. Ma wiedzę na temat metod manipulacji itowarzyszących im czynników emocjonalnych imotywacyjnych.

ćwiczenia projektK_W16

Umiejętności

4. Potrafi zastosować w praktyce poznane zasady,metody i techniki mediacji i negocjacji.

ćwiczenia projekt K_U05

5. Planuje i wdraża strategię negocjacyjnąadekwatnie do zdiagnozowanej wcześniej sytuacji.


6. Potrafi się dostosować do rozmówcy, dziękinabytym umiejętnościom komunikacyjnym iinterpersonalnym, stosownie do konkretnegoprzypadku.

ćwiczenia prezentacja tematuK_U19


7. Wykazuje gotowość do komunikowania się inawiązywania relacji, wykorzystując wiedzę z zakresunegocjacji i mediacji.

ćwiczenia projektK_K13

8. W trakcie negocjacji i mediacji odnosi się zszacunkiem i empatią do innych osób.

ćwiczenia prezentacja tematu K_K06



Studiowanie literatury, zgodnie z zaleceniami prowadzącego zajęcia -przygotowywanie się na bieżąco do zajęć. Przygotowanie w ramachpracy zespołowej projektu i przygotowanie się do jego prezentacji nazajęciach. Przygotowanie się do pisemnego zaliczenia z częściwykładowej zajęć. Praca indywidualna studenta wynosi 2,8 ECTS.


A) Podstawowa

1. Rosa G., Komunikacja i negocjacje w biznesie, Wyd. US, Szczecin 2009 r. 2. Radecki E., Konflikty iich rozwiązywanie, WSiE, Szczecin 2010 r. 3. R. Dawson, Sekrety negocjacji, Wyd, MT Biznes,Warszawa 2008 r. 4. R. Cialdini, Wywieranie wpływu na ludzi, GWP, Gdańsk 2009 r. 5. W. Ury, R. FisherP. Bruce, Dochodząc do TAK, PWE, Warszawa 2006 r. 5. V. F. Birkenbihl, Komunikacja werbalna, Wyd.Astrum, Wrocław 1997 r.

B) Uzupełniająca

1. J. Camp, Zacznij od NIE, techniki negocjacji, których profesjonaliści nie chcą zdradzić,, Bibliotekamoderatora, Taszów 2005 r. 2. Z. Nęcki, Negocjacje w biznesie, Antykwa, Kraków 2005 r. 3. W. Ury,Odchodząc od NIE, PWE. Warszawa 2007 r. 4. K. Hogan, Psychologia perswazji, Wydawnictwo JacekSantorski & CO, Warszawa 2001 r. 5. G. Spence, Jak skutecznie przekonywać, Wydawnictwo REBIS,Poznań 2001 r.



Prawne i organizacyjne podstawy pracy szkoły




Rok : 4



Specjalność: Psychologia edukacyjna Semestr: 7


wykład 10



Wysłuchanie wykładów z przedmiotu: Prawne i organizacyjne podstawy pracy szkoły. Studenci powinni mieć opanowaneumiejętności krytycznego słuchania, sporządzania notatek, własnych prezentacji oraz aktywnego udziału w zajęciach.


Celem zajęć jest: studenci poznają podstawowe problemy związane z organizacją i funkcjonowaniem szkół i placówekoświatowych, powinnościami poszczególnych grup pracowniczych szkoły i wynikającej z ich realizacji odpowiedzialności,przepisami prawa oświatowego oraz kompetencjami rady pedagogicznej, rady szkoły, samorządu uczniowskiego ikierownictwa szkoły. Celem przedmiotu jest nabycie przez studentów wiedzy i umiejętności nie tylko samodzielnegoposzukiwania aktów prawnych ale także ich analizowania również w kontekście zachodzących licznych zmian. Ważną nabytąumiejętnością będzie świadome i rozumne stosowanie prawa w praktyce nauczycielskiej, ze szczególnym uwzględnieniemmetod nauczania, wychowania i opieki dla dobra dziecka oraz własnej satysfakcji i rozwoju zawodowego.




Forma zajęć: wykład

1. Źródła prawaoświatowego.

Źródła prawastanowionego. Zakresuregulowań zawartych wKonstytucji RP. Ustawa oSystemie Oświaty- źródłopodstawowych uregulowańfunkcjonowania edukacji.Hierarchia aktówprawnych.

Podające:Wykład informacyjny 1 2

2. Status nauczycieli iwychowawców orazniepedagogicznychpracowników szkoły.Obowiązki nauczycieli iwychowawców.

Karta Nauczyciela będącaźródłem praw iobowiązków dotyczącychstatusu zawodowegonauczycieli. Wybraneregulacje wynikające zrozporządzeń MENokreślające realizację prawi obowiązków.

Problemowe:Wykładkonwersatoryjny

1 2

3. Organ prowadzącyszkołę. Nadzórpedagogiczny nad pracąszkoły.

Kompetencje i rolaorganów prowadzącychoraz sprawujących nadzórpedagogiczny.


2 3


4. Organy szkoły.

Kompetencje i rolakolegialnych organówszkoły: rady szkoły, radypedagogicznej, radyrodziców i samorząduuczniowskiego. Kierowaniei zarządzanie szkołą.Decyzje administracyjnedyrektora szkoły.


2 3

5. Rozwój zawodowynauczycieli.

Rozwój i awans zawodowynauczycieli. Ocena pracy.

Problemowe:Wykład problemowy 2 3

6. Organizacja pracyszkoły w ujęciu rokuszkolnego.

Prawo w praktyce szkolnej.Zadania pedagogicznerealizowane w szkole.Jakość pracy szkoły. Czaspracy nauczyciela.


2 2




Wiedza

1. Student ma wiedzę na temat projektowania ścieżkiwłasnego rozwoju i awansu zawodowego. Wyszukuje iwybiera właściwy model awansu. Potrafizaproponować właściwy plan rozwoju zawodowego.

wykład projektK_W20

2. Studenci identyfikują i opisują podstawoweproblemy związane z organizacją i funkcjonowaniemszkół i placówek oświatowych. Rozpoznaje i rozróżniapowinności poszczególnych organów szkoły.


Umiejętności

3. Student potrafi analizować,opracować i kontrolowaćrealizację planu rozwoju zawodowego. Potrafiużytkować Kartę Nauczyciela będącą źródłem praw iobowiązków nauczyciela. Weryfikuje własny status,planuje korekty własnych działań.

wykład projekt

K_U15

4. Wybiera, planuje i stosuje zadania dla nauczycieli iorganów szkoły wynikające z ustaw i rozporządzeńMEN.

wykład projektK_U21

5. Student potrafi przygotować dokumentacjęniezbędną do wnioskowania w sprawachmerytorycznych, organizacyjnych i finansowych.

wykład projektK_U21


6. Student jest otwarty na pracę w grupie na rzeczjakości pracy szkoły. Ustala hierarchię działań.Wykazuje inicjatywy poprawy poziomu pracy szkoły.

wykład projektK_K08



Przygotowanie projektu na temat zaproponowany przezprowadzącego zajęcia. Praca indywidualna studenta stanowi 0,6ECTS.


A) Podstawowa Komorowski T., Prawo w praktyce oświatowej, Poznań 2007. Pielachowski J., Rozwój i awanszawodowy nauczyciela, Poznań 2008.

B) UzupełniającaMinisterstwo Edukacji Narodowej,Reforma systemu edukacji. Warszawa 1998. Plewka Cz.:Uwarunkowania zawodowego rozwoju nauczycieli. Warszawa 2010. Ustawy: o systemie oświaty iKarta Nauczyciela. Wlazło S., Jakościowy rozwój szkoły, Wrocław 2002



Historia myśli psychologicznej




Rok : 1

Forma zaliczenia: egzamin




wykład 10

ćwiczenia 10



Znajomość podstawowych definicji z zakresu psychologii.


Przedstawienie genezy i kontekstu społeczno - kulturowego dawnych i współczesnych podejść w badaniachpsychologicznych. Ukazanie znaczenia założeń filozoficznych. Przedstawienie z perspektywy historycznej różnorodności ujęćprzedmiotu psychologii, podejść badawczych i obszarów jej zainteresowań.





1. Filozoficzne źródłapsychologii.

Wątki psychologiczne wklasycznych koncepcjachfilozoficznych. Rola rozwojumyśli filozoficznych wwyodrębieniu się psychologiijako oddzielnej dziedziny nauki.Filozoficzne źródła nowożytnejmyśli psychologicznej.

Podające:Wykładinformacyjny

2 5

2. Początki psychologiijako nauki.

Wundta koncepcja psychologiijako nauki o świadomychprzeżyciach.


2 3

3. Klasyczne koncepcje.Klasyczne koncepcjetemperamentu, osobowości izdolności umysłowych.


1 4

4. Polska myślpsychologiczna.

Okres przednaukowy -psychologiczny. Pierwszezastosowanie psychologii wpraktyce.


1 4

5. Funkcjonalizm,strukturalizm ipsychologia postaci.

Umysł w działaniu jakoprzedmiot badań psychologii.Funkcjonalizm jako droga dopraktycznego zastosowaniapsychologii.

Problemowe:Wykładproblemowy

1 4

6. Psychologiastosowana.

Podstawowe założeniapowstania psychologiistosowanej.


2 4


7. Freudowskapsychoanaliza ineofreudyści.

Psychoanaliza jako rodzajterapii psychodynamicznejrozwiniętej przez Freuda.Psychoanaliza od aspiracjinaukowych do mitu.Nieświadoma świadomość.Psychologia indywidualneAdlera. Psychologia analitycznaJunga.


1 4


1. Psychologiahumanistyczna iegzystencjalna.

Psychologia humanistyczna jakoreakcja na ograniczeniapsychoanalizy.

Problemoweaktywizujące:Dyskusjadydaktyczna

2 3

2. Behawioryzm. Źródła, założenia i początkibehawioryzmu.

Problemoweaktywizujące:Metodaprzypadków

2 3

3. Eksperymentalnaanaliza zachowania.

Eksperymentalna analizazachowania paradygmatbadawczy stworzony przez B.Skinnera. Celeeksperymentalnej analizyzachowania. Wzmocnienia irodzaje wzmocnień.


1 4

4. Neobehawioryzm isocjo behawioryzm

Analiza hipotetycznychzmiennych pośredniczącychwystępujących pomiędzybodźcem i reakcją. Bandura -behawioryzm socjo -poznawczy.


1 4

5. Psychologiapoznawcza.

Założenia i początki psychologiipoznawczej.

Praktyczne:Metodaprzewodniegotekstu

1 4

6. Paradygmatpoznawczy.

Rola paradygmatu poznawczegowe współczesnej psychologii ijego odmiany.


2 5

7. Psychologia Polska. Narodziny i rozwój polskiejpsychologii.


1 4




Wiedza

1. Rozpoznaje rolę rozwoju myśli filozoficznej wwyodrębnieniu się psychologii jako dziedziny nauki.

wykład aktywność studentana zajęciach K_W01

2. Wskazuje ontologiczne, epistemologiczne imetodologiczne założenia leżące u podstaw odmiennychpodejść w psychologii.


3. Zna rolę wcześniejszych nurtów myśli psychologicznejdla powstania późniejszych koncepcji i podejść. Znaźródła, kontekst społeczno-kulturowy i proceskształtowania się współczesnych paradygmatówpsychologicznych.

ćwiczenia analiza tekstu

K_W03


4. Wiąże podejścia w psychologii ze swoistymi dla nichproblemami, metodami i rodzajami formułowaniawniosków. Rozumie źródła, naturę i konsekwencjewielości podejść w psychologii, przedstawianajważniejsze osiągnięcia dla jej nurtów. Rozpoznajerównież ograniczenia wiążące się z przyjmowaniemokreślonych podejść w psychologii.

wykład aktywnośćmerytoryczna

K_W03

Umiejętności

5. Potrafi przedstawić genezę i kontekst społeczno -kulturowy rozwoju dawnych i współczesnych podejśćbadawczych w psychologii.

ćwiczenia aktywność studentana zajęciach K_U03

6. Potrafi przedstawić i poddać krytycznej analizie dawnekoncepcje psychologiczne, ocenić ich wkład dowspółczesnej psychologii oraz odnieść je do obecnegostanu rzeczy.


7. Potrafi podać genezę uwzględniania w koncepcjachpsychologicznych różnych rodzajów czynnikówdeterminujących funkcjonowanie i rozwój człowieka.

wykład aktywnośćmerytoryczna K_U03


8. Ma świadomość złożoności historycznychuwarunkowań. Uwzględnia w badaniach i praktycepsychologicznej różnorodność uwarunkowań zachowania:sytuacyjnych, biologicznych, dyspozycyjnych,poznawczych, społeczno-kulturowych i rozwojowych.


K_K11

9. Docenia znaczenie dawnych koncepcji filozoficznych ipsychologicznych dla rozwoju współczesnej psychologii.


10. Ma poczucie tożsamości zawodowej ugruntowane wrozumieniu historii psychologii oraz jej powiązań zhistorią innych dziedzin nauk.




Studiowanie literatury podstawowej i uzupełniającej,przygotowanie pracy pisemnej, przygotowanie projektu lubprezentacji na ustalony wcześniej temat, przygotowanie doegzaminu. Praca indywidualna studenta stanowi 2,2 ECTS.


A) PodstawowaSchultz, D.P., Schultz, S.E. Historia współczesnej psychologii. Kraków 2008 Stachowski, R.,Dobroczyński, B. Historia psychologii - od Wundta do czasów najnowszych. 2011 Strelau, J.,Psychologia. Podręcznik Akademicki Tom I. Gdańsk 2000

B) Uzupełniająca Benjamin, L.T., Historia współczesnej psychologii. Warszawa 2008 Dobroczyński, B. Ideanieświadomości w polskiej myśli psychologicznej przed Freudem. Kraków 2005



Metodologia nauk społecznych




Rok : 1





wykład 10

ćwiczenia 30



Znajomość matematyki na poziomie szkoły średniej.


Celem kształcenia przedmiotu jest zapoznanie studenta z naukową metodą poznawania świata ze szczególnymuwzględnieniem metod nauk empirycznych i specyfiki poznania na gruncie psychologii. Student pozna filozoficzne i logicznepodłoże poznania naukowego, społeczny kontekst odkrycia i prezentowania wyników badań naukowych. Student poznapodstawy teoretyczne pomiaru i opisu zjawisk będących przedmiotem nauki.





1. Spór, dowód,wnioskowanie.

Spór, dowód, wnioskowanie.Wnioskowanie indukcyjne wnaukach empirycznych.

Problemowe:Klasyczna metodaproblemowa

2 4

2. Grupy i planybadawcze.

Dobór grupy i planybadawcze. Zastosowaniemetody eksperymentalnej.


3. Prezentacja wynikówbadań.

Komunikowanie iprezentacja wyników badań.


4. Skale pomiarowe ibłąd pomiaru.

Skale pomiarowe i błądpomiaru, losowość, błąd iwartość oczekiwana.


1 4

5. Miary, zmienność,rozkład danych.

Rozkłady danych, miarypołożenia i zmienności.Korelacja i regresja.


1 4

6. Predykcja iweryfikacja hipotez.

Predykcja i weryfikacjahipotez.


2 4


1. Teoria, model - świat. Teoria model - świat.Podstawy psychometrii.


4 4

2. Wnioskowanie.Metaanalizy i wnioskowaniez różnic między grupami.Wnioskowanie dedukcyjne iindukcyjne.


4 4


3. Błędy logiczne imetodaeksperymentalna.

Błędy logiczne i metodaeksperymentalna.


4 4

4. Dobór grupybadawczej. Skalepomiarowe.

Dobór grupy badawczej.Skale pomiarowe.


4 4

5. Komunikowaniewyników badań iprezentacja wyników.

Komunikowanie wynikówbadań i prezentacjawyników.


2 4

6. Matematycznepodłoże analizy zjawisklosowych.

Matematyczne podłożeanalizy zjawisk losowych.


2 4

7. Miary położenia izmienności. Korelacja iregresja.

Miary położenia izmienności. Korelacja iregresja.


2 4

8. Podstawypsychometrii. Podstawy psychometrii.


4 4

9. Modele teoretyczne. Modele teoretyczne.Problemoweaktywizujące:Dyskusjadydaktyczna

4 4




Wiedza

1. Ma wiedzę o przedmiocie zainteresowaniapsychologii, sposobach badania, krytycznej oceny ikomunikacji wyników badań. Zna narzędzia badawcze izałożenia teoretyczne leżące u ich podstaw.

wykład aktywnośćmerytoryczna K_W01

2. Zna najważniejsze koncepcje epistemologiczne. Mawiedzę dotyczącą filozoficznego podłoża metodologiinauk empirycznych.

ćwiczenia aktywność studentana zajęciach K_W02

3. Ma wiedzę o metodologii prowadzenia badańnaukowych w psychologii. Wie jak planować irealizować badania empiryczne oraz jak analizowaćuzyskane wyniki z wykorzystaniem metodstatystycznych.


K_W04

Umiejętności

4. Potrafi wnioskować, rozumować i wyprowadzaćargumenty zgodnie z zasadami logiki. Potrafi zauważyći nazwać błędy logiczne w wywodach.

ćwiczenia aktywnośćmerytoryczna K_U01

5. Potrafi formułować problemu badawcze i tworzyćhipotezy używając ram pojęciowych naukempirycznych. Potrafi dokonać operacjonalizacjihipotez oraz wybierać właściwy plan badawczyadekwatny dla danego problemu.

wykład aktywność studentana zajęciach

K_U02

6. Potrafi używać różnych źródeł do samodzielnegowyszukiwania i analizy informacji. potrafi czytać zezrozumieniem empiryczne teksty naukowe. Potrafikorzystać z baz danych literatury naukowej.



7. W pracy badawczej stosuje normy etyczne i zasadywymagane w społeczności naukowej.


8. Ma świadomość możliwości o ograniczeństosowanych przez siebie metod badawczych.

wykład analiza przypadku K_K15


9. Docenia rolę weryfikacji empirycznej jako źródłowiedzy naukowej. Przykłada wagę do stosowaniadobrych praktyk w badaniach empirycznych.

ćwiczenia aktywnośćmerytoryczna K_K04



Studiowanie zalecanej literatury, aktywność merytoryczna nazajęciach, przygotowanie projektu grupowego. Przygotowanie siędo egzaminu. Praca indywidualna studenta stanowi 4,4 ECTS.


A) Podstawowa Ferguson, G. A. i Takane, Y. (2009). Analiza statystyczna w psychologii i pedagogice. PWN:Warszawa. Brzeziński, J. (2014). Metodologia badań psychologicznych. PWN: Warszawa.

B) UzupełniającaGrobler. A. (2008). Metodologia nauk. Auretus-Znak: Kraków. Gelman, A. (2006). Data AnalysisUsing Regression and Multilevel/Hierarchical Models. Cambridge: Cambridge University Press.Losee. J. (2001). Wprowadzenie do filozofii nauki. Prószyński i s-ka: Warszawa.



Wprowadzenie do biopsychologii




Rok : 1





wykład 20

ćwiczenia 20



Brak


Celem kursu jest dostarczenie studentom podstawowej wiedzy dotyczącej biologicznych podstaw psychologii. Studencizapoznani zostaną ze strukturą i funkcjami układu nerwowego, zarówno w mikro (budowa i działanie neuronów oraz komórekglejowych), jak i makroskali (anatomia i fizjologia poszczególnych części ośrodkowego oraz obwodowego układu nerwowego).W trakcie zajęć przedstawione również zostaną podstawowe metody diagnozy budowy i czynności układu nerwowego.





1. Wprowadzenie dobiopsychologii. Relacja mózg-umysł.


2 6

2. Zarys anatomiiukładu nerwowego.

Komórki budujące układ nerwowy,istota szara i biała, struktura ifunkcje ośrodkowego iobwodowego układu nerwowego,rola opon oraz płynu mózgowo-rdzeniowego, pojęcie bariery krew-mózg, interakcje układunerwowego z innymi systemamifizjologicznymi.


3 7

3. Metody badaniastruktury i czynnościukładu nerwowego.

Studia przypadków, lezje i ablacje,elektroencefalografia, metodyneuroobrazowania (CT, PET, MRI);zastosowania, wady i zaletyposzczególnych podejść.


3 7

4. Rozwój układunerwowego.

Ewolucja i perspektywafilogenetyczna, rozwójindywidualny od okresuprenatalnego do adolescencji,zmiany w układzie nerwowymzwiązane z wiekiem, procesyneurodegeneracji.


2 8

5. Percepcjawzrokowa.

Ogólne zasady percepcji, budowasiatkówki, przebieg drógwzrokowych, szlak wielko- idrobnokomórkowy, anatomia korywzrokowej (V1-V5), procesywstępujące i zstępujące.



6. Percepcja słuchowai równowaga.

Budowa ucha wewnętrznego,przebieg dróg słuchowych,anatomia kory słuchowej (I i II-rzędu), budowa układuprzedsionkowego ucha, działaniezmysłu równowagi.


7. Czucie somatycznei ból.

Podstawowe zasady transmisjibodźców aferentnych, przebiegszlaków czuciowych, budowa ispecyfika organizacji korysomatosensorycznej, czuciepowierzchniowe i głębokie,charakterystyka nocycepcji.


2 4

8. Mózgowe podłożezmysłówchemicznych.

Smak i węch. Problemowe:Wykład problemowy 2 4

9. Podsumowanie. Integracja wielomodalna danychzmysłowych.


2 4


1. Szczegółowaanatomia oraz funkcjeneuronu orazkomórek glejowych.

Mikroglej, astrocyty,oligodendrocyty.


2 6

2. Analiza sposobupowstawanieimpulsów nerwowychw układzie.

Potencjał spoczynkowy iczynnościowy, zjawiskadepolaryzacji, repolaryzacji ihiperpolaryzacji, rola osłonkimielonowej w przewodzeniuimpulsu.


2 6

3. Wymiana informacjimiędzy komórkami.

Definicja i rodzaje synaps,podstawowe zasady działaniasynapsy elektrycznej orazchemicznej, charakterystyka typówi funkcji neurotransmiterów orazszlaków neuronalnych (dopamina,serotonina, noradrenalina,acetylocholina, GABA).


3 4

4. Szczegółowaanatomiafunkcjonalnaośrodkowego układunerwowego.

Budowa i funkcje rdzeniakręgowego, nerwy rdzeniowe;podział mózgu (tyłomózgowie,śródmózgowie, kresomózgowie),role spełniane przez poszczególneczęści; struktura i ośrodki zawartew poszczególnych płatachkresomózgowia (czołowy,ciemieniowy, skroniowy,potyliczny).


3 4

5. Fizjologia widzenia.

Analiza mechanizmów fotorecepcji,pola recepcyjne, mechanizmyhamowania obocznego, drogianalizy barw, kształtów, ruchu igłębi, problem integracji danychsensorycznych.


3 4

6. Mechanikasłyszenia.

Szczegółowa budowa ślimaka,percepcja wysokości dźwięku ilokalizacja przestrzenna źródła,pojęcie tonotopowej organizacjikory słuchowej, nadawanieznaczenia strumieniom dźwięków.


3 4

7. Somatosensoryka.Klasyfikacja typów receptorów,mapy somatosensoryczne kory i ichplastyczność, rola wtórnej idodatkowej kory czuciowej.


2 4


8. Analiza zmysłówsmaku i węchu.

Budowa i działanie kubkówsmakowych oraz komórekwęchowych, szlaki pobudzeniowedla węchu i smaku, doświadczeniasmakowe i węchowe w kontekścietzw. aury padaczkowej, nadawanieznaczenia informacjomchemicznym.


2 4





Wiedza

1. Opisuje zachowanie człowieka uwzględniającperspektywę nauk biologicznych i medycznych.

wykład egzamin ustny K_W01

2. Potrafi opisać budowę i wyjaśnić zasady działaniaskładowych układu nerwowego (na poziomie komórek, jak istruktur), wie jakie jest podłoże mózgowe elementarnychprocesów psychicznych.


3. Zna podstawowe metody diagnozy struktur i funkcjiukładu nerwowego, jest świadomy ich wad, zalet orazograniczeń stosowania.


Umiejętności

4. Poprawnie identyfikuje wpływ czynników biologicznychna funkcjonowanie psychologiczne jednostki i uwzględnia jewyjaśniając zachowania.


5. Rozumie i poprawnie stosuje terminologię współdzielonąprzez dyscypliny zaliczane do neuronauk (biopsychologia,fizjologia, medycyna).



6. Jest świadomy złożoności uwarunkowań zachowań ifunkcjonowania psychicznego zarówno własnej osoby, jak iinnych, doceniając w równym stopniu wpływ czynnikówróżnej natury (biologicznych, społecznych, kulturowych).


7. Jest gotowy do podejmowania wyzwań zawodowych wpostaci pracy w multidyscyplinarnym zespole, obejmującymspecjalistów z zakresu nauk medycznych i biologicznych.




Studiowanie zalecanej literatury. Analiza przypadków.Aktywność merytoryczna na zajęciach. Przygotowanie się doegzaminu. Praca indywidualna studenta stanowi 4,4 ECTS.


A) PodstawowaKalat, J. W. (2013). Biologiczne podstawy zachowania. Warszawa: Wydawnictwo PWN. Górska, T.,Grabowska A., Zagrodzka, J. (2012). Mózg a zachowanie. Warszawa: Wydawnictwo PWN. Jaśkowski,P. (2009). Neuronauka poznawcza. Jak mózg tworzy umysł. Warszawa: Vizja Press&IT. Milner, A. D.,Goodale, M.A. (2008). Mózg wzrokowy w działaniu. Warszawa: Wydawnictwo PWN.

B) UzupełniającaRostowski, J. (2012). Rozwój mózgu człowieka w cyklu życia. Aspekty bioneuropsychologiczne.Warszawa: Difin. Sadowski, B. (2013). Biologiczne mechanizmy zachowania się ludzi i zwierząt.Warszawa: Wydawnictwo PWN.



Mózgowe mechanizmy funkcji umysłowych




Rok : 1





wykład 10

ćwiczenia 30



Podstawowe informacje z zakresu biopsychologii.


Przedmiot stanowi kontynuację kursu Wprowadzenie do biopsychologii. W jego trakcie studenci zapoznają się z lokalizacją imózgowymi mechanizmami złożonych funkcji psychicznych, obejmujących zjawiska takie jak język, uwaga czy pamięć.Uczestnicy zostaną również zaznajomieni z neuronalnymi korelatami wybranych aspektów funkcjonowania emocjonalnego,społecznego oraz zaburzeń psychicznych i uzależnień. Wreszcie, w ramach zajęć poruszone zostaną przekrojowe w swymcharakterze kwestie dotyczące asymetrii mózgowej.






1. Mózgowe mechanizmykontroli ruchowej.

Wzajemne powiązania układunerwowego oraz mięśniowego,odruchy i ruchy dowolne, układpiramidowy i pozapiramidowy,zasady współdziałania układuruchowego z układem czuciowym.


2 7

2. Mózgowe podłożejęzyka.

Język a mowa, ewolucja języka,nabywanie języka i hipotezaokresu krytycznego w kontekścieplastyczności mózgu, strukturymózgowe zaangażowane w analizęjęzykową, mózgowe podłożezdolności czytania i pisania.


1 6

3. Uwaga.

Definicja zjawiska orazpodstawowe podziały zperspektywy psychologii procesówpoznawczych, centrum i peryferiauwagowe, mózgowe podłożeprocesów uwagowychautomatycznych i wolicjonalnych.

Problemowe:Klasycznametodaproblemowa

2 6

4. Pamięć.

Definicja zjawiska, koncepcjamagazynowa pamięci oraz podziałSquire?a, struktury mózgowezaangażowane w zapamiętywanie,model pamięci roboczej oraz jegokorelaty mózgowe, specyficznezjawiska pamięciowe w kontekściebiopsychologii.

Problemowe:Klasycznametodaproblemowa

1 6


5. Mózgowe podłożewybranych procesówpsychopatologicznych.

Rodzaje uzależnień,neurochemiczny mechanizmuzależnienia od substancjipsychoaktywnych; zaburzenianastroju i ich podłoże neuronalne;neurorozwojowe ibiopsychologiczne modeleschizofrenii.


1 6

6. Asymetria mózgowa.

Podstawowe założenia, sposobybadania asymetrii mózgowej,funkcje psychiczne wykazującespecjalizację półkulową, związekleworęczności i płci z wzorcamimózgowej asymetrii.


1 6

7. Podsumowanie. Problem świadomości zperspektywy biopsychologii.


2 6


1. Analiza mechanizmuruchów dowolnych.

Organizacja pierwszorzędowejkory ruchowej i jej podobieństwowobec kory somatosensorycznej,rola spełniana przez dodatkowepole ruchowe oraz okolicęprzedruchową, funkcje móżdżku,rdzenia kręgowego oraz jąderpodstawy, mózgowe podłożechorób neurodegeneracyjnych wobszarze ruchu.


5 7

2. Mowa.

2. Charakterystyka ośrodkówmózgowych mowy oraz struktur jełączących, drogi korowe ipodkorowe dla mowy, analizaspecyficznych metodydiagnostycznych dla lokalizacjiośrodków mowy, reorganizacjamózgu i przywracanie utraconychfunkcji językowych, możliwościaktywacja ośrodków mowy przezsystemy inne niż mowa (językmigowy, muzyka).


5 7

3. Analiza mózgowychsystemów uwagowych.

Teoria Posnera, neuronalnysubstrat uwagi selektywnej orazmechanizmu reorientacjiuwagowej, konkurencja bodźców wpolu uwagowym, specyfika zadańneuropoznawych testującychuwagę.

Praktyczne:Analiza tekstu 5 7

4. Charakterystyka roliposzczególnych strukturmózgowych dla różnychtypów pamięci.

Jądra podstawy, hipokamp, koryskroniowej i czołowej, interakcjasystemów pamięciowych zestrukturami układu limbicznego,podstawy neuronalne etapówprocesu pamięciowego.

Praktyczne:Analiza tekstu 5 7

5. Mózgowe podłożezjawisk afektywnych.

Neuronalne podłoże emocjipozytywnych i negatywnych,struktury układu limbicznego, krągPapeza, mózgowy układ nagrody,neurochemiczna baza uczenia sięawersyjnego, rola ciałamigdałowatego w procesachemocjonalnych, zróżnicowaniefunkcjonalne mózgowego podłożapercepcji i ekspresji emocji.


5 7

6. Charakterystykapoznania społecznego zperspektywybiopsychologii.

Mózgowa specjalizacja w zakresieprzetwarzania twarzy, koncepcjaneuronów lustrzanych ? mózgowepodłoże detekcji intencji orazempatii, uwspólnianie uwagi orazsterowanie uwagą wzrokową wkontekście społecznym.


5 7






Wiedza

1. Jest w stanie scharakteryzować złożone funkcje psychiczne zperspektywy leżących u ich podłoża mechanizmówbiologicznych.

wykład egzamin ustnyK_W13

2. Potrafi wskazać neuronalne substraty dla wybranychprocesów poznawczych, emocjonalnych oraz zaburzeńpsychicznych.

wykład aktywnośćstudenta nazajęciach

K_W08

Umiejętności

3. Wyjaśniając złożone aspekty funkcjonowania jednostki,uwzględnia perspektywę i wyjaśnienia oferowane przezbiopsychologię.


4. Rozumie i jest w stanie wykorzystać wiedzę wypracowaną wobszarze biopsychologii w celu rozwiązywania problemów wramach innych obszarów, takich jak psychologia poznawcza,emocji czy zaburzeń.

ćwiczenia aktywnośćstudenta nazajęciach K_U05


5. Jest świadomy złożoności uwarunkowań zachowań ifunkcjonowania psychicznego zarówno własnej osoby, jak iinnych, doceniając w równym stopniu wpływ czynników różnejnatury (biologicznych, społecznych, kulturowych).


6. Jest zdolny do efektywnej komunikacji ze specjalistamiinnych dziedzin wchodzących w skład neuronauki (biologowie,fizjologowie, lekarze), w ramach wybranych zagadnieńdotyczących funkcji psychicznych.




Studiowanie literatury przedmiotu. Przygotowanie się doegzaminu. Aktywność merytoryczna na zajęciach. Pracaindywidualna studenta stanowi 4,4 ECTS.


A) PodstawowaKalat,Górska, T., Grabowska A., Zagrodzka, J. (2012). Mózg a zachowanie. Warszawa:Wydawnictwo PWN. Jaśkowski, P. (2009). Neuronauka poznawcza. Jak mózg tworzy umysł.Warszawa: Vizja Press&IT. J. W. (2013). Biologiczne podstawy zachowania. Warszawa:Wydawnictwo PWN.

B) UzupełniającaMilner, A. D., Goodale, M.A. (2008). Mózg wzrokowy w działaniu. Warszawa: Wydawnictwo PWN.Rostowski, J. (2012). Rozwój mózgu człowieka w cyklu życia. Aspekty bioneuropsychologiczne.Warszawa: Difin. Sadowski, B. (2013). Biologiczne mechanizmy zachowania się ludzi i zwierząt.Warszawa: Wydawnictwo PWN.



Psychologia procesów poznawczych




Rok : 1





wykład 10

ćwiczenia 30



Znajomość podstawowych pojęć psychologicznych, wiedza na temat podstaw metodologii prowadzenia badań naukowych wpsychologii. Umiejętność posługiwania się podstawowymi pojęciami psychologicznymi w dyskusji. Wprowadzenie dopsychologii. Podstawy metodologii badań psychologicznych.


Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z podstawową wiedzą z zakresu psychologii procesów poznawczych. Wpierwszej części zajęć studenci zostaną zapoznani z podstawowymi modelami umysłu opisywanymi w literaturze. Następnieomówione zostaną teorie podstawowych procesów poznawczych (percepcja, świadomość, uwaga, kontrola poznawcza) orazkoncepcje z zakresu tzw. złożonych procesów poznawczych (przetwarzanie informacji, myślenie, podejmowanie decyzji,rozwiązywanie problemów). Studenci poznają klasyczne i współczesne wyniki badań empirycznych z zakresu omawianejproblematyki. W czasie ćwiczeń studenci będą analizować teksty odnoszące się do treści prezentowanych na wykładach.Dodatkowo na ćwiczeniach przedstawiane będą wybrane metody eksperymentalne wykorzystywane w psychologiipoznawczej. Uczestnicy będą mieli okazję do analizy i interpretacji wyników badań prowadzonych w ramach omawianychparadygmatów badawczych.





1. Umysł i poznanie.Poznanie - umysł - działanie.Psychologia poznawcza.Dziedzina czy paradygmat.Ogólna architektura umysłu.


2 6

2. Istota i formareprezentacjiumysłowych.

Pojęcie reprezentacjiumysłowej. Reprezentacjeobrazowe i werbalne.Pierwotność czy wtórnośćnietrwałych reprezentacjiumysłowych.


3 5

3. Pojęcia ischematy.

Konstrukt reprezentacjipojęciowej. Struktura ifunkcjonowanie reprezentacjipojęciowych. Dynamicznakoncepcja umysłu.


4. Wiedza.

Rodzaje wiedzy (deklaratywna,proceduralna, jawna iniejawna). Organizacja wiedzyNabywanie wiedzy(semantycznej, proceduralnej,niejawnej). Wiedza ekspercka.


2 5



1. Uwaga iświadomość.

Istota, aspekty i teorie uwagi.Percepcja i (nie)świadomość.


3 5

2. Kontrolapoznawcza.

Czynności automatyczne iautomatyzacja. Hamowanie jakomechanizm kontrolny. Istota,funkcje, rodzaje i mechanizmyfunkcji zarządczych.


3 5

3. Percepcja.

Podstawowe właściwościpercepcji. Spostrzeganie jakoproces oddolny i jako procesodgórny. Teorie percepcji.Proces postrzegania w praktyce.


4 6

4. Pamięć.Natura pamięci. Systemypamięci przemijającej. Systempamięci trwałej.


3 11

5. Czynnościpamięciowe.

Fazy procesu pamięciowego.Zapamiętywanie,przechowywanie,odpamiętywanie. Zawodnośćpamięci.

Problemoweaktywizujące:Metoda przypadków

3 11

6. Myślenie. Istota i rodzaje myślenia. Teoriemyślenia. Struktura myślenia.

Problemoweaktywizujące:Dyskusja dydaktyczna

1 5

7. Rozumowanie.

Rozumowanie dedukcyjne.Rozumowanie warunkowe.Teorie rozumowaniadedukcyjnego. Rozumowanieindukcyjne, probabilistyczne,nieformalne.


1 5

8. Problem irozwiązywanieproblemów.

Typy problemów. Podziałproblemów ze względu na ichcechy i strukturę i nawymagania poznawcze.


1 1

9. Teorierozwiązywaniaproblemów.

Teoria Newella i Simona. Inneujęcia teoretyczne procesurozwiązywania problemów.


1 1

10. Heurystykirozwiązywaniaproblemów.

Metoda redukcji różnicy.Metoda poruszania się wstecz.Metody analizy środków i celów.


11. Fazyrozwiązywaniaproblemów.

Faza identyfikacji problemu,definiowania problemu, doborystrategii, zdobywaniainformacji, alokacji zasobów,monitorowania postępu. Fazaoceny poprawności rozwiązania.


12. Przeszkody wrozwiązywaniuproblemów.

Sztywność myślenia.Nastawienie. Fiksacjafunkcjonalna.


1 1

13. Czynnikiwspomagającerozwiązywaniuproblemów.

Transfer pozytywny, Transferprzez analogię. Inkubacja.Zmiana percepcji problemu.


1 1

14. Wydawaniesądów.

Tendencyjność w wydawaniusądów. Ignorowanie proporcjipodstawowej. Wady i zaletyprostych heurystyk. Sądyintuicyjne.


1 1

15. Podejmowaniedecyzji.

Klasyczna teoria decyzji.Strategie w podejmowaniudecyzji. Teoria perspektywy.Proces podejmowania decyzji.


1 1


16. Język.

Język jako system. Poziomyjęzyka. Język a poznanie.Problemy natywizmu. Stadiaprzyswajania języka.Dwujęzyczność iwielojęzyczność. Rozumienieprzekazów językowych.


2 6

17. Mówienie.Planowanie mowy. Kodowaniesemantyczno - syntaktyczne.Kodowanie fonologiczne.


2 2




Wiedza

1. Zna klasyczne i współczesne modele i koncepcjepsychologii poznawczej.


2. Zna kierunki badań psychologii poznawczej inajważniejsze paradygmaty badawcze.


3. Zna powiązanie psychologii poznawczej z innymidziedzinami nauki (kognitywistyka, neurobiologia,filozofia).


Umiejętności

4. Potrafi dokonać krytycznej analizy literatury zzakresu psychologii poznawczej.


5. Potrafi we właściwy sposób posługiwać sięterminologią z zakresu psychologii poznawczej.


6. Potrafi sformułować problem badawczy izaproponować jego rozwiązanie w odniesieniu dowiedzy z zakresu psychologii poznawczej.



7. Jest świadomy ograniczeń w formułowaniuwniosków na temat funkcjonowania osób wodniesieniu do wyników badań eksperymentalnych zzakresu psychologii poznawczej.

ćwiczenia analiza przypadkuK_K03

8. Potrafi w czasie dyskusji uzasadnić stanowisko zapomocą merytorycznych argumentów przyzachowaniu szacunku dla rozmówcy.


9. Potrafi sformułować problem badawczy i jegorozwiązanie w kategoriach psychologii poznawczej,uwzględniając etyczny i moralny aspekt badania.




Studiowanie literatury podstawowej i uzupełniającej. Aktywność nazajęciach. Przygotowanie projektu w grupach. Przygotowanie doegzaminu. Praca indywidualna studenta stanowi 3,4 ECTS.


A) Podstawowa Nęcka, Orzechowski i Szymura (2006). Psychologia poznawcza. Warszawa: PWN. Sternberg R.J., (2001).Psychologia poznawcza. Warszawa: WSiP SA.

B) UzupełniającaChlewiński Z. (2007). Psychologia poznawcza w trzech ostatnich dekadach XX wieku. Gdańsk: GWP.Maruszewski T. (2001). Psychologia poznania. Gdańsk: GWP. Kossowska M., Kofta M.,(2009) red.,Psychologia poznania społecznego. Nowe idee., Warszawa: PWN.



Psychologia emocji i motywacji




Rok : 1





wykład 10

ćwiczenia 20



Student powinien posiadać znajomość podstawowych pojęć, metod i teorii psychologicznych. Student powinien miećanalityczne i refleksyjne podejście do wiedzy z zakresu psychologii.


Celem studiowania przedmiotu jest dostarczenie studentom wiedzy na temat genezy, mechanizmów i funkcji procesówemocjonalnych i motywacyjnych, a także uświadomienie możliwości rozwoju własnych umiejętności regulacyjnych w zakresieomawianych zjawisk. Studenci poznają podstawowe perspektywy teoretyczne i metodologiczne badań w zakresie emocji imotywacji. Studenci zostaną zapoznani z możliwościami wykorzystania zdobytej wiedzy w przyszłym zawodzie.





1. Czym są emocje.Problem rozumienia pojęciaemocji. Emocje jako zjawiskoo charakterzeinterakcyjnym.


2 4

2. Zróżnicowanie emocji i ichwłaściwości.

Kategorie czy wymiaryemocji. Emocje pierwotne iwtórne. Podstawowekategorie i poziomy analizyemocji. Właściwości i funkcjeemocji.


2 4

3. Predyspozycje i procesyemocjonalne w interpretacjiteorii klasycznych.

Zmiany cielesne podstawąwzbudzania emocji. AnalizyW.Canonna. Poznanie iocena podstawą emocji(M.Arnold). Percepcyjno -motywacyjna teoriaR.W.Leepera. Ekspresjaemocji jako podstawaadaptacji. Podstawowemodele emocji.


1 5

4. Poziom predyspozycjiemocjonalnych - emocje wperspektywie bologicznej.

Układy strukturneuronalnych jako podstawaemocji. Neurofizjologicznemechanizmy zróżnicowanychkategorii emocji i ekspresjiemocji. Znaczenie systemówpobudzania i hamowania.


1 5


5. Ekspresja jako podstawadyspozycji i stanówemocjonalnych. Emocje wperspektywie obserwatora.

Dowody na znaczenieekspresji. Podstawoweteorie ekspresywne.Wielofunkcyjna rolaekspresji emocji w życiuczłowieka.


1 5

6. Próby rozstrzygnięciadylematu poznanie, wymiardoświadczenia i świadomościjako dyspozycja i wyznacznikprzebiegu procesuemocjonalnego - emocje wperspektywie podmiotu.

Próba integracjiperyferalnego ipoznawczego modelu emocjiw interpretacji S.Schachtera.Próby wyjaśnienia relacjipoznanie - emocje przezzróżnicowanie na poziomy,systemy i sposobyprzetwarzania informacji.Jednoczesność inierozdzielność procesówpoznawczych oraz emocji.Mechanizmy tworzeniadoświadczeniaemocjonalnego. Świadomośći doświadczenie emocji -perspektywa poznawcza.Doświadczenie emocji winterpretacjifenomenologicznej.Doświadczenie jakokomponent emocji.


1 5

7. Socjokulturoweinterpretacje emocji - emocjew perspektywie społecznej.

Znaczenie kontekstuspołeczno - kulturowego wkształtowaniu emocji.Kultura jako podstawrozwoju umysłowości iinterpretacji emocji.Społeczno - kulturowe teoriei modele interpretacjiemocji. Emocje a relacjespołeczne.


2 6


1. Badania emocji.Pojmowanie, kryteria isposoby analizy motywacji.

Możliwości pomiaru emocji,sposoby pomiarukomponentu, doświadczeniai świadomości emocji.Psychofizjologicznewskaźniki emocji.Behawioralne metodypomiaru emocji. Źródła irodzaje motywacji. Analizamotywacji e kategoriachpredyspozycji - dyspozycji -stanu - procesu.


3 10

2. Pojmowanie, kryteria isposoby analizy motywacji.

Pojęcie motywacji i jej cechy.Źródła i rodzaje motywacji.Analiza motywacji wkategoriach predyspozycji.


2 7

3. Od instynktu do potrzebyrealizacji siebie samego.

Instynkt jako podstawamotywacji. Popęd jako formadyspozycji motywacyjnej.Dążenie do realizacji siebiejako dyspozycjamotywacyjna.


1 7

4. Potrzeba aktywacji istymulacji jako dyspozycjamotywacyjna.

Poziom energetycznywskaźnikiem emocji imotywacji. Analiza dążeniado optymalnego poziomuaktywacji. Rolazapotrzebowania nastymulację. Predyspozycje idyspozycje do stymulacji.


1 7


5. Dążenie do równowagi jakopodstawa uaktywnieniastanów i procesówmotywacyjnych.

Homeostaza jako wyznacznikstanu i procesu motywacji.Mechanizmy dążenia dorównowagi poznawczej.Dążenie do równowagiemocjonalnej jako podstawamotywacji. Mechanizmy irodzaje regulacji,samoregulacja jakomechanizm dążenia dorównowagi.


1 8

6. Mechanizmy kształtowaniamotywacji wtórnej

Motywacja wtórna (lubnabyta) w interpretacjiFreuda. Mechanizmyautonomii funkcjonalnej.


1 9

7. Interakcja międzypredyspozycjamimotywacyjnymi a afektamijako podstawa motywacji.

Prekursorzy teoriihedonistycznych ipodnietowych.Hedonistyczna koncepcjamotywacji P. Younga.Podnietowa teoria motywacjiD.C. McClellanda.


3 8

8. Emocje a dyspozycje i stanymotywacyjne.

Emocje a popędy, emocjejako czynniki wyznaczającestany motywacyjne. Uczuciamoralne a motywacja.


3 9

9. Frustracje, konflikty,kryzysy jako stanyemocjonalno-motywacyjne.

Frystracja a motywacja,konflikty motywacyjne.Kryzysy jako źródłomotywacji. Mechanizmyobronne jako motywy.


1 7

10. Od wartości narzucanychku wartościom wybieranym.

Potrzeby źródłem wartości.Mechanizmy nadawaniaznaczeń. Spójność wartościjako podstawowy motyw. JAcentrum i wyznacznikiemwartości.


1 7

11. JA - jako źródło ifundament ludzkiej motywacji.

Rola JA we wzbudzaniumotywacji. Potrzebawartości siebie jako motyw.Stany uczuciowe związane zsamum sobą jako źródłomotywacji.


3 7





Wiedza

1. Ma wiedzę z zakresu psychologii emocji i motywacji,definicje, podstawowe teorie. Ma wiedzę na tematwykorzystywanych metod badawczych w perspektywiehistorycznej i współcześnie.


2. Ma wiedzę z zakresu metodologii badań nad emocjami imotywacją, metod diagnozy omawianych zjawisk.

ćwiczenia aktywnośćstudenta nazajęciach

K_W16

3. Ma wiedzę z zakresu biologicznych mechanizmówwzbudzania emocji i motywacji i wpływu tych procesów nafunkcjonowanie poznawcze człowieka.


K_W13

Umiejętności

4. Objaśnia pojęcia i paradygmaty funkcjonujące wpsychologii emocji i motywacji w kontekście historiipsychologii i współcześnie.

ćwiczenia analiza tekstuK_U03


5. Wyjaśniając zachowania ludzi stosuje podejścieinterdyscyplinarne, łącząc wiedzę z zakresu psychologiiemocji i motywacji i innych działów.


6. Potrafi dobrać i zastosować odpowiednie narzędzia dodiagnozy zjawisk emocjonalno-motywacyjnych,zaprojektować działania edukacyjno-profilaktyczne.

ćwiczenia projektK_U09


7. Ma świadomość wpływu własnych stanów emocjonalno-motywacyjnych na


8. Prowadząc dyskusję potrafi monitorować stanyemocjonalno-motywacyjne własne oraz uczestnikówinterakcji, dopasowywać do nich swoje wypowiedzi w celuziększenia efektywności wspólnych działań.

ćwiczenia aktywnośćstudenta nazajęciach K_K06

9. Interpretując sytuację i rozwiązując problemu naturyspołeczno-emocjonalnej bierze pod uwagę różne czynnikideterminujące ludzkie zachowanie.




Studiowanie literatury podstawowej i uzupełniającej,aktywność merytoryczna na zajęciach. Przygotowanieprojektu w grupach. Przygotowanie się do egzaminuzaliczającego przedmiot. Praca indywidualna studentastanowi 4,8 ECTS.


A) Podstawowa

Gasiul, H. (2007). Teorie emocji i motywacji. Rozważania psychologiczne. Warszawa:Wydawnictwo UKSW. Doliński, D., Błaszczak, M. (2011). Dynamika emocji. Teoria i praktyka.Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN. Lewis, J.M. Haviland-Jones (2005). Psychologiaemocji. Gdańsk: GWP. Franken R.E. (2005). Psychologia motywacji. Gdańsk: GWP. Rheinberg,F (2006). Psychologia motywacji. Kraków: WAM. Strelau, J., D. Doliński, D. (2008).Psychologia. Podręcznik akademicki. Tom I. Gdańsk: GWP.

B) Uzupełniająca

Łosiak, W (2007). Psychologia emocji. Warszawa: WAiP. Oatley, K.,Jenkins, J.M. (2003).Zrozumieć emocje. Warszawa: PWN. Czapiński, J. (2004). Psychologia pozytywna. Nauka oszczęściu, zdrowiu, sile i cnotach człowieka. Nowe tendencje w psychologii. Warszawa: PWN.Śmieja, M., Orzechowski, J. (2008). Inteligencja emocjonalna: fakty, mity, kontrowersje.Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.



Analiza statystyczna w badaniach społecznych




Rok : 1





wykład 15

ćwiczenia 30



Zaliczenie przedmiotu: Podstawy metodologii badań psychologicznych.


Celem przedmiotu jest zapoznanie słuchaczy ze narzędziami statystycznej analizy wyników pomiarów empirycznych. Wramach zajęć przedstawione zostanie całe spektrum podstawowych metod analizy danych, począwszy od metod weryfikacjiprostych modeli statystycznych - regresji i analizy wariancji, przez metody tworzenia i weryfikacji złożonych modeliuwzględniających efekt losowy i relacje między wieloma zmiennymi, po metody analizy czynnikowej i podstawy wnioskowaniaBayesowskiego. Przedmiot obejmie zarówno podstawy teoretyczne omawianych metod jak i konkretne narzędzia służące doich stosowania. Ćwiczenia przygotowują studenta do samodzielnej oceny problemu badawczego i wybrania właściwej metodybadania oraz analizy zebranych wyników.





1. Podstawowe pojęciastatystyki.

Populacja (skończona i nieskończona).Próba. Statystyka opisowa. Statystykapróby. Parametr. Estymator. Zmienne(zależne, niezależne, ciągłe,dyskretne, nominalne, porządkowe,przedziałowe, stosunkowe). Badaniekorelacyjne. Eksperyment.


4 2

2. Rozkłady liczebnościi ich przedstawieniegraficzne.

Liczebność i rozkład liczebności.Granice i środek przedział klasowy.Rozkład liczebności skumulowanych.Wielobok liczebności. Tendencjacentralna. Zmienność. Skośnośćdodatnia i ujemna. Rozkładsymetryczny i prostokątny.


3 2

3. Zapis statystyczny.

Przedstawienie zmiennych w postaciliczbowych. Sumowanie wartościzmiennej. Reguły posługiwania sięzapisem sumowania. Zapis stosowanyw rozkładach liczebności.


1 2

4. Miary tendencjicentralnej.

Średnia arytmetyczna i jej obliczanie.Odchylenie od średniej. Cechyśredniej arytmetycznej. Mediana, jejcechy i obliczanie. Wartość modalna.Porównywanie średniej mediany iwartości modalnej. Inne miarytendencji centralnej.


1 2


5. Miary zmienności,skośności i kurtozy.

Rozstęp. Odchylenie przeciętne.Wariacja i odchylenie standardoweoraz przykłady ich zastosowania.Estymator: obciążony, nieobciążony.Stopnie swobody. Odchyleniestandardowe z próby. Wynikistandardowe. Momenty średniej.Miary skośności i kurtozy.


2 2

6. Prawdopodobieństwoi rozkład dwumianowy.

Istota prawdopodobieństwa. Możliwewyniki. Prawdopodobieństwo łączne iwarunkowe. Dodawania i mnożenieprawdopodobieństw. Rozkładyprawdopodobieństw. Permutacje ikombinacje. Rozkład dwumianowy.Właściwości dwumianu.


2 1

7. Krzywa normalna.Funkcje i krzywe liczebności. Krzywanormalna. Obszary pod krzywą.Właściwości rozkładu normalnego.


2 1


1. Regresja i korelacja.

Rodzaje związków między paramipomiarów. Równanie linii prostej.Regresja liniowa Y względem X oraz Xwzględem Y. Linie regresji dlawyników wyrażonych w postaciodchyleń. Współczynnik korelacji ijego obliczanie. Korelacja i regresjadla wyników standardowych.Geometria korelacji. Założenieliniowości regresji. Dobórjednozmiennowy. Korelacja aprzyczynowość. Typy korelacji.Korelacja a wariancja sum i różnic.


3 2

2. Pobieranie prób irozkład próby.

Metody pobierania prób. Błędy próby.Rozkłady z prób (proporcji, różnic,średnich w populacji skończonej inieskończenie wielkiej).


1 3

3. Oszacowanie irozkład t.

Rodzaje oszacowań (punktowe,przedziałowe). Właściwościoszacowań. Rozkład t. Stopnieswobody. Przedziały ufności dlaśrednich z prób dużych i małych.


1 3

4. Testowanie hipotez -średnie.

Hipoteza statystyczna, zerowa. Dwarodzaje błędu. Poziomy istotności.Testy kierunkowe i bezkierunkowe.Testy istotności dla jednej średniej.Test t dla prób niezależnych iskorelowanych. Moc i odpornośćtestu.


5. Testowanie hipotez -inne statystyki.

Istotność różnicy między: dwiemaproporcjaminiezależnymi/skorelowanymi;wariancjami przy próbachniezależnych; wariancjamiskorelowanymi. Rozkład z próbywspółczynnika korelacji. Istotnośćwspółczynnika korelacji.


1 3

6. Analiza liczebności zzastosowaniem chi-kwadrat.

Definicja chi-kwadrat. Rozkład z próbychi-kwadrat. Testy zgodności iniezależności. Współczynnikzbieżności. Małe liczebnościoczekiwane.


1 3

7. Struktura iplanowanieeksperymentów.

Zmienne manipulacyjna iklasyfikacyjna. Klasyfikacjazmiennych. Eksperymentyjednoczynnikowe i czynnikowe.Randomizacja.


1 2

8. Analiza wariancji. Klasyfikacja jednoczynnikowa,dwuczynnikowa, trójczynnikowa.


5 5


9. Procedury porównańwielokrotnych.

Kontrasty. Analiza trendu. Inneprocedury porównań wielokrotnych.


1 2

10. Pomiarypowtarzane i inneplanyeksperymentalne.

Eksperyment jednoczynnikowy zpomiarami powtarzanymi.Eksperyment dwuczynnikowy zpomiarami powtarzanymi.Eksperyment jednoczynnikowy zpomiarami powtarzanymi w obrębiejednego czynnika. Symetria złożona.Epsilon.


4 2

11. Analiza kowariancji.

Statystyczne a eksperymentalnekontrolowanie zmiennych ubocznych.Zmienna towarzysząca. Sumailoczynów oraz ich podział. Linieregresji.


1 2

12. Statystykanieparametryczna.

Statystyka rang. Nieparametrycznetesty istotności.


4 2

13. Zagadnieniastatystycznekonstruowania testów.

Średnia trudności i pozycji testowej.Wariancja pozycji testu. Wzorceodpowiedzi. Zgodność wewnętrzna.Korelacja punktowo - dwuseryjna.Inne metody wyboru pozycji testu.


1 2

14. Błędy pomiaru.

Istota błędu. Współczynnikrzetelności. Wpływ błędu pomiaru na:średnią i wariancję, wariancję z próbyśredniej, wartość współczynnikakorelacji. Rzetelność wynikówróżnicowych. Błąd standardowypomiaru.


1 2

15. Przekształcaniewyników - normy.

Przekształcenie. Standaryzacja.Normy. Punkty i rangi centylowe i ichobliczanie.


1 2

16. Wybrane technikiwielozmiennowe.

Statystyka wielozmiennowa.Korelacja: sum, cząstkowa, cząstkowadrugiego rzędu, semicząstkowa,wielokrotna i kanoniczna. Ustalanietrafności krzyżowej. Regresjakrokowa. Funkcja dyskryminacyjna.


1 2

17. Regresjawielokrotna i analizawariancji.

Kodowanie: zero-jedynkowe, quasi-eksperymentalne, ortogonalne. Innezastosowania regresji wielokrotnej.


1 2

18. Analiza czynnikowa.

Ograniczanie liczby zmiennych.Pojęcie struktury. Równaniapodstawowe. Składowe wariancji.Odtwarzanie współczynnikówkorelacji. Metody wyodrębnianiaczynników. Zasoby zmiennościwspólnej. Metoda czynnika głównego.Analityczne metody rotacji. Czynnikiskorelowane.


1 2





Wiedza

1. Ma pogłębioną wiedzę o metodologii prowadzenia naukowychbadań psychologicznych. Zna sposoby analizy uzyskanychwyników z wykorzystaniem metod statystycznych.


2. Zna metody analizy obserwowanych wartości zmiennychlosowych. Wie jak używać jedno- oraz wielowymiarowe miarróżnic indywidualnych.



3. Zna sposoby pomiaru właściwości psychicznych. wie jakie sązasady konstrukcji testów psychologicznych. Zna zasadyokreślania własności psychometrycznych testów.


Umiejętności

4. Potrafi formułować i operacjonalizować hipotezy oraz wybraćwłaściwy plan badawczy dla danego problemu. Umieprzeprowadzić badania z wykorzystaniem metod ilościowych ijakościowych.


5. Potrafi w precyzyjny sposób przedstawiać na piśmie wynikibadań zgodnie ze standardami edytorskimi dla tekstówpsychologicznych.


6. Potrafi tworzyć proste narzędzia badawcze. Potrafi sprawdzićich parametry wykorzystując metody psychometryczne istatystyczne.

ćwiczenia kolokwiumK_U13


7. Uzasadniając wnioski z badań opiera się na wynikach.Oddziela raportowanie wyników od ich interpretacji.

ćwiczenia projekt K_K06

8. Sprawnie pracuje w zespole badawczym. Zna zakresobowiązków powiązany z różnymi rolami w zespole.

konwersatorium projekt K_K07

9. Przywiązuje wagę do własności intelektualnej. Poprawniepowołuje się na prace innych autorów.




Wykonanie projektu badawczego w grupie. Zapoznanie sięz literaturą zalecaną. Zaliczenie kolokwium. Pracaindywidualna studenta stanowi 2,2 ECTS.


A) Podstawowa Ferguson, G. A. i Takane, Y. (2009). Analiza statystyczna w psychologii i pedagogice. PWN:Warszawa.

B) UzupełniającaKing B. M. i Minium E. W. (2009). Statystyka dla psychologów i pedagogów. PWN: Warszawa.Malarska A. i Mikulska H. (2000). Statystyka stosowana nie tylko przez psychologów i pedagogów.Wyd. UŁ, Łódź



Psychologia twórczości




Rok : 2



Specjalność: Semestr: 3


wykład 10

ćwiczenia 10



Student zna podstawy pedagogiki, dydaktyki oraz psychologii.


Celem przedmiotu jest poznanie istoty twórczości, procesu twórczego oraz metod rozwijania myslenia twórczego oraz pracytwórczej.





1. Twórczość itwórcze myślenie

Definicje i rozumienietwórczości


2. Teorie twórczościTeorie poznawcze, teoriesystemowe, teorie postawtwórczych oraz teorietwórczosci codziennej


3. Myśleniedywergencyjne

Myslenie twórcze i rozwijaniemyslenia twórzcego wprocesie kształcenia


4. Cechy osobytwórczej

Cechy osoby twórczej azdolnej.


5. Rozwijaniepostawy twórczej

zasady stosowania technik :kruszenie, identyfikacja zobiektem, superpozycja



1. Twórczość jakostyl życia i postawa

Motywacja tówrcza,twórczosc jako postawa irzemiosło


2 5

2. Osobowośćtwórcza Cechy osób twórczych,


2 5

3. Cechy mysleniatwórzcego Guilforda

Płynność, giętkośc ioryginalnośc myslenia


2 5

4. Postawa twórczaa innowacyjność

Gotowość do myślenianiestereotypowego, zminnoścw działaniu, innowacyjnośćjako zmiana


1 5


5. Metodyrozwijania myśleniatwórczego

technika wskazóweksłownych, 2. Technikastymulacji pytań, 3. Technikazadania pomocniczego, 4.Technika odroczonegowartościowania , 5. Technikałączenia odległych elementów


3 5




Wiedza

1. Student rozumie istote procesu twórczego, znacechy osoby twórczej oraz teorie twórczości

konwersatorium autoprezentacja K_W21

Umiejętności

2. Student potrafi identyfikowac i interpretowaćzachowania twórcze

konwersatorium aktywnośćmerytoryczna K_U16


3. Student ma świadomość złozoności czynnikówwpływających na zachowania ludzkie

konwersatorium autoprezentacja K_K11



Aktywny, merytoryczny udział w zajęciach, opracowanie zagadnieńmerytorycznych. Praca indywidualna studenta stanowi 1,2 ECTS.


A) Podstawowa1. Dobrołowicz W. (1995), Psychodydaktyka kreatywności, WSPS, Warszawa 2. Góralski A. (1996),Reguły treningu twórczości, SCHOLAR, Warszawa. 3.Szmidt K.J. (2008), Trening kreatywności.Podręcznik dla pedagogów, psychologów i trenerów grupowych, Sensus, Gliwice. 4..Nęcka E. (1995),Proces twórczy i jego ograniczenia, „Impuls”, Kraków.

B) Uzupełniająca1.De Bono, E. (2009), Umysł kreatywny: 62 ćwiczenia rozwijające intelekt, Wyd. Studio Emka,Warszawa. 2.Karwowski M. (2009), Klimat dla kreatywności: Koncepcje-metody-badania, Difin,Warszawa 3.Tokarz A. (2005), Dynamika procesu twórczego, UJ, Kraków



Psychologia rozwoju dzieci i młodzieży




Rok : 2





wykład 10

ćwiczenia 30



Wymagana jest podstawowa wiedza na temat procesów psychicznych człowieka. Podstawowe umiejętności analizy zachowańczłowieka w kontekście zmian związanych z wiekiem. Nabycie efektów kształcenia w ramach przedmiotów: Wprowadzenie dopsychologii, Biomedyczne podstawy zachowań ludzkich, Psychologia procesów poznawczych.


Celem studiowanego przedmiotu jest dostarczenie w oparciu o efekty kształcenia wiedzy psychologicznej związanej zrozwojem dzieci i młodzieży z uwzględnieniem podstawowych sfer rozwojowych (emocjonalnej, społecznej, poznawczej,moralnej, fizycznej) oraz podstawowych teorii psychologicznych.





1. Zmiennośćludzkiegozachowania.

Rodzaje zmian rozwojowych –zmiany uniwersalne, wspólne,indywidualne.


2 4

2. Periodyzacja. Koncepcje periodyzacji biegu życiaczłowieka.


2 5

3. Koncepcjerozwoju dzieci imłodzieży.

Klasyczne oraz współczesnekoncepcje rozwoju dzieci imłodzieży.


4. Rozwójkognitywny.

Poznawcze ujęcie rozwojukognitywnego oraz moralnego wgJana Piageta.


5. Koncepcja LwaWygotskiego iteoria R.Havighursta.

Kulturowo-społeczna koncepcja LwaWygotskiego. Teoria zadańrozwojowych R. Havighursta.


6. Zygmunt Freud iErick Erickson orozwoju.

Psychoanalityczne ujęcie rozwoju dookresu dojrzałości SigmuntaFreuda. Psychospołeczna koncepcjarozwoju Erika Eriksona.


7. Psychologiarozwoju dzieci imłodzieży.

Charakterystyka etapów życialudzkiego. Wprowadzenie dotematu.




1. Okresprenatalny.

Okres prenatalny początkiem życiapsychicznego dziecka. Przejawyżycia psychicznego dziecka w łoniematki. Stadia rozwoju. Wpływteratogenów na rozwój ifunkcjonowanie dziecka.


3 7

2. Wczesnedzieciństwo.

Rozwój fizyczny, motoryczny.Rozwój inteligencji sensoryczno-motorycznej, rozwój mowy ikomunikacji. Emocjonalność u dzieciwe wczesnym dzieciństwie, początkiuspołecznienia, wzorceprzywiązania.


3 8

3. Początkiuspołecznienia irozwojuemocjonalnego.

Początki komunikacji z otoczeniem –rozwój komunikacji niejęzykowej imowy. Początki zabawkonstrukcyjnych i symbolicznych udzieci we wczesnej ontogenezie.


3 8

4. Okresprzedszkolny.

Cechy rozwoju poznawczego dzieckaw okresie przedszkolnym. Myślenie iprocesy poznawcze, kształtowaniesię mowy.6. Rozwój społeczny,emocjonalny przedszkolaka.


3 8

5. Średniedzieciństwo.

Rozwój społeczny, emocjonalny,rozwój obrazu własnej osoby wśrednim dzieciństwie. Moralność,rozumienie kłamstwa isprawiedliwości u dziecka wśrednim i późnym dzieciństwie.


3 8

6. Późnedzieciństwo.

Kontrola procesów umysłowych iwłasnych działań warunkiempodjęcia nauki szkolnej. Zdolnościucznia w zakresie uwagi, uczenia,pamięci, kompetencjikomunikacyjnej i językowej.


3 8

7. Kierowaniewyobrażeniami,kontrola emocji.

Operacyjność myślenia. Wiedza oświecie i rozwój samowiedzy.Moralność.


3 7

8. Adolescencja.

Psychiczne problemy okresudorastania konsekwencjądojrzewania fizycznego. Zmianyzachodzące w okresie pubertacji.Dojrzewanie płciowe i rozwójkontaktów heteroseksualnych.


3 7

9. Formalnośćmyślenia podstawąkształtowania sięświatopoglądumłodzieży.Specyficznepotrzeby osóbdorastających.

Kształtowanie się poczuciatożsamości. Znaczenie marzeń,miłości i przyjaźni w życiumłodzieńczym.


3 7

10. Rola grupyrówieśniczej wrozwoju.

Rozwój osobowości i poczuciawłasnej wartości. Heteronomiamoralna.


3 7





Wiedza

1. Posługuje się podstawowymi pojęciami z zakresupsychologii rozwojowej obejmujących okres prenatalny,dzieciństwa i adolescencji.

wykład egzamin pisemnyK_W09


2. Dysponuje podstawową wiedzą dotyczącąmechanizmów rozwoju człowieka w biegu życia.


3. Charakteryzuje i krytycznie porównuje klasyczne orazwspółczesne koncepcje rozwoju dzieci i młodzieży.


Umiejętności

4. Potrafi interpretować prawidłowości rozwojowecharakterystyczne dla kolejnych okresów życia człowiekapoczynając od okresu prenatalnego do okresudojrzewania.

ćwiczenia egzamin pisemnyK_U07

5. Samodzielnie rozpoznaje i analizuje istotne sytuacjedla rozwoju dzieci i adolescentów, ze szczególnymuwzględnieniem czynników ryzyka oraz czynnikówstymulujących prawidłowy rozwój.


6. Potrafi wykorzystać nabytą wiedzę do zaplanowaniabadań nad procesem rozwoju i zastosować metodyadekwatne do poziomu rozwoju osób badanych.



7. Prezentuje postawę, w której docenia znaczenie wiedzyteoretycznej dla wyjaśniania empirycznych aspektówrozwoju.


8. Wykazuje wrażliwość na etyczne zasady badań nadrozwojem dzieci i młodzieży oraz na ich ograniczenia.

ćwiczenia egzamin pisemny K_K02



Czytanie literatury w ramach przygotowania do zajęć.Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub referatu pozapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu. Przygotowanieprojektu lub prezentacji na podany temat (praca w grupie).Przygotowanie do egzaminu. Praca indywidualna studentastanowi 4,4 ECTS.


A) PodstawowaTrempała, J.(red.). (2011). Psychologia rozwoju człowieka. Podręcznik akademicki, Warszawa, PWN.Harwas-Napierała, B. i Trempała, J. (2004). Psychologia rozwoju człowieka. T. 2, Warszawa, PWN.Schaffer, R. (2005). Psychologia dziecka, Warszawa, PWN. Brzezińska, A, (red.) (2005). Psychologiczneportrety człowieka, Gdańsk, GWP.

B) Uzupełniająca

Birch, A., Malim, T. (2001). Psychologia rozwojowa w zarysie. Od niemowlęctwa do dorosłości.Warszawa, PWN. Przetacznik-Gierowska, M. i Tyszkowa, M. (2007). Psychologia rozwoju człowieka.Zagadnienia ogólne. Warszawa, PWN. Przetacznik-Gierowska, M., Makiełło-Jarża, G. (1992). Psychologiarozwojowa i wychowawcza wieku dziecięcego. Warszawa, WSiP. Vasta, R., Haith, M., Scott, M. (1995).Psychologia dziecka, Warszawa, PWN. Bee, H. (2004). Psychologia rozwoju człowieka. Poznań, Zysk i S-ka. Wadsworth, B. (2000). Teoria Piageta. Poznawczy i emocjonalny rozwój dziecka. Warszawa, WSiP



Psychologia rozwoju człowieka dorosłego




Rok : 2





wykład 10

ćwiczenia 30



Znajomość podstawowych koncepcji rozwoju w okresie dzieciństwa i adolescencji. Znajomość metod badania w psychologiirozwojowej. Umiejętność samodzielnego korzystania z literatury psychologicznej. Osiągnięcie efektów kształcenia zprzedmiotów: Wprowadzenie do psychologii, Psychologia rozwojowa dzieci i młodzieży.


Celem przedmiotu jest dostarczenie wiedzy dotyczącej zmian rozwojowych zachodzących w dorosłości. Zapoznanie studentówz podstawowymi koncepcjami rozwoju człowieka w biegu życia. Zapoznanie studentów z metodami badania w psychologiirozwojowej i zwrócenie uwagi na trudności metodologiczne związane z badaniem rozwoju człowieka dorosłego.Przygotowanie studentów do samodzielnego poszukiwania i korzystania z literatury naukowej z zakresu psychologiirozwojowej.





1. Kształtowaniesię naukowejpsychologiirozwojuczłowieka.

Prekursorzy badań nad rozwojem.Historia podstawowych dylematów wrozważaniach nad rozwojem.Przedmiot, zadania i działywspółczesnej psychologii rozwojowej.


3 7

2. Natura rozwojupsychicznego.

Pojmowanie rozwoju. Rodzaje zmianrozwojowych. Mikro i makroskopowemodele przebiegu zmian rozwojowych.Ogólny model zmian rozwojowych.


3 5

3. Mechanizmyzmianyrozwojowej.

Natura a kultura. Geny a środowisko.Ogólny model wyjaśniania zmianrozwojowych.


2 8

4. Teorie rozwojupsychicznego.

Klasyfikacje teorii rozwojupsychicznego. Wybrane teorie ikoncepcje rozwoju człowieka(psychoanalityczne, behawiorystycznei uczenia się, poznawcze, etologiczne).Podejście: humanistyczne,socjologiczne, ekologiczne,kontekstualno-dialektyczne. Koncepcjerozwoju człowieka w polskiejliteraturze psychologicznej.


2 8



1. Wkraczanie wdorosłość.

Próg wejścia w dorosłość. Granicezamykające okres dorastania. Pojęciedorosłości w rozumieniu badaczy imłodzieży.


2 5

2. Rozwój fizycznyemocjonalny ispołecznywczesnejdorosłości.

Rozwój emocjonalny. Związki intymne.Małżeństwo i rodzina. Aktywnośćzawodowa.


3 6

3. Rozwójpoznaczy wewczesnejdorosłości.

Perspektywa psychometryczna.Perspektywa genetyczno-epistemologiczna.


2 5

4. Rozwójmoralny.

Poziomy perspektywy społeczno-moralnej.


2 5

5. Osobowośćmłodegodorosłego, czyli odojrzałościpsychicznej.

Zmiany w strukturze Ja. Zmiana iciągłość w obrębie cech osobowości.Rozwój tożsamości.


2 5

6. Średniadorosłość -rozwój fizyczny.

Funkcje czuciowe i psychomotoryczne.Ogólny stan zdrowia.


3 7

7. Średniadorosłość -rozwójpoznawczy.

Inteligencja psychometryczna.Prywatne teorie inteligencji. Myśleniepostformalne. Wiedza ekspertywna.


3 7

8. Rozwójemocjonalny ispołeczny wśredniejdorosłości.

Kryzys wieku średniego. Rozwój pracyzawodowej. Aktywność społeczna wrodzinie.


3 7

9. Rozwójosobowości wśredniejdorosłości.

Modele stabilności i modele wzrostu.Problemoweaktywizujące:Dyskusjadydaktyczna

2 8

10. Wkraczanie wokres późniejdorosłości.

Biologiczny wymiar starzenia się.Mechanizmy starzenia się.


2 8

11. Społecznywymiar starzeniasię.

Style funkcjonowania ludzi starszych.Role społeczne w późnej dorosłości.


2 7

12. Starzenie sięw wymiarze życiapsychicznego.

Zmiany dotyczące funkcjipoznawczych. Starzenie się wwymiarze osobowości. Mądrośćczłowieka starego.


2 6

13. Jakość życia wpóźnej dorosłości.Kres życia.

Wieloaspektowość jakości życia. Lękprzed śmiercią.


2 6





Wiedza

1. Zna podstawowe koncepcje rozwoju człowieka w biegużycia, rozumie istotę kryzysów i ich znaczenie dla rozwoju.

wykład egzamin pisemny K_W03


2. Orientuje się w zmianach jakie zachodzą u ludzi wróżnych okresach dorosłości (w sferach: poznawczej,emocjonalnej, społecznej, moralnej, osobowości).


3. Potrafi wymienić i scharakteryzować możliwości iograniczenia różnych metod badania rozwoju człowiekadorosłego


Umiejętności

4. Potrafi samodzielnie wyszukiwać i posługiwać sięliteraturą z zakresu psychologii rozwojowej (w tymkorzystać z baz czasopism naukowych).

wykład egzamin pisemnyK_U04

5. Potrafi krytycznie syntetyzować wiedzę zaczerpniętą zliteratury psychologicznej na temat wybranych obszarówrozwoju człowieka.


6. Posiada podstawowe umiejętności ważne dla diagnozykryzysów rozwojowych człowieka dorosłego (szczególniekryzysu połowy życia).



7. Potrafi prostym językiem przedstawić specyfikękryzysów rozwojowych oraz innych zjawisk dotyczącychrozwoju w dorosłości ludziom bez wykształceniapsychologicznego


8. Rozumie, że w pracy z osobami dorosłymi, starszymi odsiebie w pewnych obszarach może być dla nich pomocny(dzięki posiadanej wiedzy psychologicznej), ale rozumiejednocześnie że w pewnych obszarach osoby takie mogąbyć od niego bardziej dojrzałe, potrafi okazać im szacunek.


K_K05

9. Ma świadomość możliwości rozwojowych człowiekadorosłego, co może wykorzystać do planowania własnegorozwoju oraz planowania kariery.

ćwiczenia autoprezentacjaK_K09



Czytanie literatury w ramach przygotowania do zajęć.Przygotowanie krótkiej pracy pisemnej lub referatu pozapoznaniu się z niezbędną literaturą przedmiotu.Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat (pracaw grupie). Przygotowanie do egzaminu. Praca indywidualnastudenta stanowi 4,4 ECTS.


A) Podstawowa

Trempała J. (red.) (2011), Psychologia rozwoju człowieka (rozdziały: 2.) J. Trempała - Natura rozwojupsychicznego, 11.) E. Gurba – Wczesna dorosłość, 12.) M. Olejnik – Średnia dorosłość, 13.)M. Straś-Romanowska – Późna dorosłość), Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN. Oleś P.(2011), Psychologia człowieka dorosłego. Ciągłość. Zmiana. Integracja, Warszawa: WydawnictwoNaukowe PWN. Gałdowa A. (1995), Powszechność i wyjątek. Rozwój osobowości człowieka dorosłego,Kraków: Wydawnictwa Księgarni Akademickiej. Pietrasiński J. (1990), Rozwój człowieka dorosłego,Warszawa: Wiedza Powszechna.

B) Uzupełniająca

Książki: Bee H. (2004), Psychologia rozwoju człowieka, Poznań: Zysk i S-ka. Oleś P. (2000), Psychologiaprzełomu połowy życia, Lublin: Towarzystwo Naukowe Katolickiego Uniwersytetu PedagogicznegoBrzezińska A. (red.) (2005), Psychologiczne portrety człowieka. Praktyczna psychologia rozwojowa (s.423 - 468). Gdańsk: GWP. Erikson, E. H. (2002). Dopełniony cykl życia. Poznań: Dom Wydawniczy Rebis.Artykuły: Trempała J. (2012). Psychologia rozwoju jako nauka o genezie życia psychicznego: przełomowedokonania i kierunki przyszłych badań. Psychologia Rozwojowa, 17, 1, 9-16. Trempała J. (1997).Koncepcje rozwoju psychicznego. Wiele czy jedna psychologia rozwoju? Forum Psychologiczne, 2(1), 5-21.Baltes P., Gluck J., Kunzmann U. (2004). Mądrość. Jej struktura i funkcja w kierowaniu pomyślnymrozwojem w okresie całego życia. W: J. Czapiński (red.) Psychologia pozytywna. Warszawa: PWN, s.117-146. Niemczyński, A. (2009). Wewnętrzna regulacja rozwoju człowieka dorosłego. W: M.Kielar-Turska(red.) Studia nad rozwojem i wychowaniem, (s.107-116), Wyd. UJ: Kraków. Kałużna-Wielobób, A. (2014a).Kryzys połowy życia u kobiet – specyfika, problematyka i formy pomocy, W: D. Kubacka-Jasiecka,K. Mudyń (red.), Kryzysy i ich przezwyciężanie. Problemy interwencji i pomocy psychologicznej, (s. 49-71), Toruń, Wyd. A. Marszałek. Kałużna-Wielobób A. (2014), Psychologiczne koncepcje mądrości,Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja, 4.



Klasyczne teorie osobowości




Rok : 2





wykład 10

ćwiczenia 20



Znajomość zagadnień z zakresu psychologii ogólnej i historii myśli psychologicznej.


Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z podstawowymi zagadnieniami psychologii osobowości oraz analiza i dyskusjakoncepcji teoretycznych objaśniających te zagadnienia. Nacisk zostanie położony na uściślenie pojęć oraz przedyskutowaniewybranych zagadnień teoretycznych i twierdzeń, które należą do obszaru badań psychologii osobowości. Przedmiotprezentuje również zasadnicze problemy i teoretyczne orientacje psychologii osobowości omawiane z uwzględnieniem ichhistorycznego i aktualnego znaczenia, na przykładach rozwiązań zaproponowanych przez konkretnych badaczy.





1. Zasadniczeproblemy psychologiiosobowości.

Czym jest człowiek? Wewnętrznei zewnętrzne determinantyzachowania: spór natura awychowanie.


2 8

2. Problempsychofizyczny.

Relacje łączące poznanie,emocje i zachowanie.


3. PsychoanalizaFreuda.

Struktura i rozwój osobowości wujęciu Zygmunta Freuda. Relacjełączące psychoanalizę z kulturąjako przykład wzajemnychzwiązków teoriipsychologicznych i kultury.


2 8

4. Psychologiaanalityczna Junga.

Psychologia analityczna CarlaGustava Junga a psychoanalizaZygmunta Freuda: różnice ipodobieństwa. Typy psychiczne.


2 7

5. Psychologiaindywidualna Adlera.

Poczucieniepełnowartościowości idążenie do jegoprzezwyciężenia, cel i styl życia,twórcza jaźń i zainteresowaniespołeczne ? osobowościowefilary w ujęciu Alfreda Adlera.


2 7



1. Neopsychologicznateoria emocji K.Horney.

Kulturowo-społeczneuwarunkowania rozwoju ifunkcjonowania osobowości wteoriach Karen Horney i ErichaFromma.


3 3

2. Psychospołecznateoria rozwojuosobowości Erika H.Eriksona.

Stadialny rozwój osobowości wbiegu całego życia.


3 3

3. Uczeniowe ujęcieosobowości.

Radykalny lecz pozorny brakosobowości w teorii BurrhusaFredericka Skinnera.


3 3

4. Osobowość jakozespół cech.

Psychologia jednostki GordonaW. Allporta, czynnikowo-analityczne ujęcie cechRaymonda B. Cattella itrójczynnikowa teoria Hansa J.Eysencka.


2 4

5. Humanistyczneujęcie osobowościMaslowa ifenomenologiczneRogersa.

Organicystyczna i syndromowateoria ludzkich potrzebAbrahama Maslowa. Struktura,dynamika i rozwój osobowości wskoncentrowanej na osobieteorii Carla Rogersa.


2 4

6. Psychoanaliza.Relacje łączące psychoanalizę zkulturą jako przykładwzajemnych związków teoriipsychologicznych i kultury.


2 4

7. Psychodynamiczneujęcie osobowości.

Ogólna charakterystykapsychodynamicznego ujęciaosobowości.


2 4

8. Osobowość w ujęciuJunga.

Struktura i dynamikaosobowości w ujęciu Junga.Proces indywiduacji.


2 4

9. Stadialny rozwójosobowości w biegucałego życia.

Psychospołeczna teoria rozwojuosobowości Erika H. Eriksona.


1 3





Wiedza

1. Zna i rozumie główne idee, pojęcia i koncepcjeprezentowane w ramach psychologii osobowości.


2. Posiada wiedzę o harmonijnym rozwoju osobowościzgodnych z nurtem klasycznych teorii osobowości.


3. Zna i rozumie koncepcje nieświadomości, emocji imotywacji prezentowane w nurcie psychologiiosobowości.


Umiejętności

4. Potrafi przedstawić genezę i kontekst społeczno-kulturowy rozwoju dawnych i współczesnych podejśćbadawczych w psychologii osobowości.


5. Potrafi przedstawić i poddać krytycznej analizie dawnekoncepcje psychologiczne, ocenić ich wkład dowspółczesnej psychologii osobowości oraz odnieść je doobecnego stanu wiedzy.




6. Aktywnie kształtuje swoje siły osobowościwykorzystując je w celu poprawy jakości życia różnychgrup społecznych.


7. Radzi sobie z problemami, wspiera innych ludzi, rozwijasiebie i wspiera rozwój innych wykorzystując wiedzę zzakresu psychologii osobowości.




Studiowanie zalecanej literatury. Przygotowanie się do egzaminu.Przygotowanie referatu na zadany temat. Praca indywidualnastudenta stanowi 2,8 ECTS.


A) PodstawowaPervin L. A., John O. P. (2002) Osobowość: teoria i badania. Kraków: Wydawnictwo UniwersytetuJagiellońskiego. Pervin L.A., (2005) Psychologia osobowości. Gdańsk: Gdańskie WydawnictwoPsychologiczne. Gałdowa A. (1995). Powszechność i wyjątek. Rozwój osobowości człowiekadorosłego. Kraków: Księgarnia Akademicka. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.

B) Uzupełniająca

Gałdowa A. (red.). (1999). Wybrane zagadnienia z psychologii osobowości. Kraków: WydawnictwoUniwersytetu Jagiellońskiego. Gałdowa A. (red.). (2000). Tożsamość człowieka. WydawnictwoUniwersytetu Jagiellońskiego. Gasiul H. (2006). Psychologia osobowości. Nurty, teorie, koncepcje.Warszawa: PWN. Hall C. S., Lindzey G., Campbell, J. B. (2004). Teorie osobowości. Warszawa:Wydawnictwo Naukowe PWN. Opoczyńska, M. (red.). (1999). Wprowadzenie do psychologiiegzystencjalnej. Kraków:



Współczesne teorie osobowości




Rok : 2





wykład 10

ćwiczenia 20



Student posiada wiedzę z zakresu przedmiotów: Psychologia ogólna, Historia myśli psychologicznej, Klasyczne teorieosobowości.


Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z podstawowymi zagadnieniami współczesnej psychologii osobowości orazanaliza i dyskusja koncepcji teoretycznych objaśniających te zagadnienia. Celem jest również uściślenie pojęć orazprzedyskutowanie wybranych zagadnień teoretycznych i twierdzeń, które należą do obszaru badań psychologii osobowości.Przedmiot prezentuje również zasadnicze problemy i teoretyczne orientacje współczesnej psychologii osobowości, omawianez uwzględnieniem ich historycznego i aktualnego znaczenia, na przykładach rozwiązań proponowanych przez konkretnychbadaczy.





1. Konstruktywistyczneujęcie Kelly ego.

Struktura i dynamikaosobowości w teoriikonstruktów osobistychGeorge a Kelly ego.


2 6

2. Osobowość w ujęciupoznawczym.

Funkcje osobowości wujęciu poznawczym. Stylepoznawcze. Strukturypoznawcze jakopodstawowe składnikiosobowości.


3 5

3. Osobowość jako systemwiedzy osobistej.

Znaczenie obrazu siebie isamooceny.


3 5

4. Społeczno-poznawczeujęcie osobowości Banduryi Mischela.

Wzajemne determinowanie:propozycja rozwiązaniasporu osoba-sytuacja.Motywacyjne znaczeniepoczucia własnejskuteczności. Uczenie siępoprzez obserwację jakopodstawa rozwojuosobowości.


2 5



1. Biologiczne ujęcieosobowości.

Genetyka zachowania ipsychologia ewolucyjna.Założenia i metodybadawcze genetykizachowania. Środowiskowspólne i specyficzne,interakcja genów iśrodowiska.


2 3

2. Dezintegracyjnakoncepcja osobowości.

Rozwój osobowości izdrowie psychiczne w ujęciuKazimierza Dąbrowskiego.


4 4

3. Koncepcja AntoniegoKępińskiego.

Próba rozwiązania problemupsychofizycznego wkoncepcji AntoniegoKępińskiego.


1 5

4. Transgresyjna teoriaosobowości J.Kozieleckiego.

Przystosowawczemechanizmy psychiczneukształtowane w tokuewolucji.


1 4

5. Struktura Ja - Świat. Relacyjna teoria osobowościJosepha Nuttina.


2 4

6. Koncepcja Dana P.McAdamsa.

Trzy poziomyfunkcjonowania i analizyosobowości według Dana P.McAdamsa.


1 5

7. Osobowość wperspektywieegzystencjalnej:propozycje Frankla iLainga.

Ogólna charakterystykaegzystencjalnego ujęciaosobowości. AntropologiaViktora Frankla.


1 4

8. Transpersonalne teorieosobowości.

Transpersonalne teorieosobowości. Psychologiaintegralna Kena Wilbera.


1 4

9. Zmiany osobowości.Możliwość zmianyosobowości przy użyciuterapii ustalonej roli.


1 4

10. Prekursorzypoznawczego ujęciaosobowości.

Kurt Lewin, Jerome Bruner iJulian Rotter: prekursorzypoznawczego ujęciaosobowości.


4 4

11. Poczucie własnejskuteczności.

Motywacyjne znaczeniepoczucia własnejskuteczności.


1 4

12. Uczenie się aosobowość.

Uczenie się poprzezobserwację jako podstawarozwoju osobowości.


1 4




Wiedza

1. Zna najważniejsze osiągnięcia dla różnych nurtów wpsychologii osobowości.


2. Zna rolę głównych nurtów myśli psychologicznej dlapowstawania późniejszych koncepcji i podejśćpsychologii osobowości.



3. Zna źródła, kontekst społeczno-kulturowy i proceskształtowania się współczesnych paradygmatówpsychologicznych.


Umiejętności

4. Potrafi podać genezę uwzględniania w koncepcjachpsychologicznych osobowości różnych rodzajówczynników determinujących funkcjonowanie i rozwójczłowieka.


5. Potrafi przedstawić i poddać krytycznej analiziewspółczesne koncepcje osobowości, ocenić ich wkład dowspółczesnej psychologii oraz odnieść je do obecnegostanu wiedzy.



6. Ma poczucie tożsamości zawodowej ugruntowane wrozumieniu głównych, współczesnych teorii osobowości ipotrafi kierować swoim rozwojem.


7. Docenia znaczenie współczesnych teorii osobowościdla rozwoju współczesnej psychologii.




Studiowanie literatury w ramach przygotowania się do zajęć.Przygotowanie pracy pisemnej lub referatu na podstawieliteratury. Przygotowanie projektu lub prezentacji w grupie.Przygotowanie do egzaminu. Praca indywidualna studentastanowi 2,8 ECTS.


A) PodstawowaPervin L. A., John O. P. (2002) Osobowość: teoria i badania. Kraków: Wydawnictwo UniwersytetuJagiellońskiego. Gałdowa A. (1995). Powszechność i wyjątek. Rozwój osobowości człowiekadorosłego. Kraków: Księgarnia Akademicka. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.

B) Uzupełniająca

Gałdowa A. (red.). (1999). Wybrane zagadnienia z psychologii osobowości. Kraków:Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego. Gałdowa A. (red.). (2000). Tożsamość człowieka.Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego. Gasiul H. (2006). Psychologia osobowości. Nurty,teorie, koncepcje. Warszawa: PWN. Hall C. S., Lindzey G., Campbell, J. B. (2004). Teorieosobowości. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN. Opoczyńska, M. (red.). (1999).Wprowadzenie do psychologii egzystencjalnej. Kraków.



Pamięć i uczenie się




Rok : 2





wykład 15

ćwiczenia 30



Student powinie posiadać podstawowa wiedzę z psychologii ogólnej, stosować terminologię z zakresu psychologii procesówpoznawczych


Inspirowanie studenta do ustawicznego samodoskonalenia potencjału intelektualnego , poznawania wiedzy w omawianymobszarze oraz motywowanie do: - stosowania poznanych technik rozwoju koncentracji uwagi i pamięci - aktywnego poznaniasiebie w sferze intelektualnej i warunków własnego rozwoju (uczenia się )





1. Pamieć- definicje ipojęcia pamięci iuczenie się.

Podstawowe pojęcia i terminyprocesu zapamiętywania

Problemowe:Klasyczna metodaproblemowaPodające:Wykład informacyjny

2 3

2. Neuronalnepodstawy uczeniasię.Etapy i cechypamięci

Opis etapów i cech pamięci

Podające:Wykład informacyjnyProblemowe:Wykład problemowyEksponujące:Film

2 3

3. Zaburzenia pamięciCharakterystyka zaburzeń iuwarunkowań występującychw procesie zapamiętywania

Podające:Wykład informacyjnyProblemowe:Klasyczna metodaproblemowa

2 4

4. Wzmocnienie iusprawnianie procesuzapamiętywania

Działania wspomagająceproces zapamiętywania

Podające:Wykład informacyjnyProblemowe:Wykład problemowy

2 4

5. Metodywspomagania pamięci

Neuropedagogika.Mnemotechnika wzapamiętywaniu określonychtreści .


3 8

6. Uwarunkowaniaskuteczności iefektywności uczeniasie

Czynniki warunkująceskuteczność i efektywnośćuczenia się



7. Motywacja a procesuczenia się

Motywacja zewnętrzna iwewnętrzna . Tworzenieuwarunkowań wpływającychna motywację wewnętrzną wprocesie doskonaleniawłasnego i innych potencjałuintelektualnego .

Podające:Wykład informacyjnyEksponujące:Film

2 2


1. Rodzaje pamięciZestaw ćwiczen rozwiijającychpamięć wzrokową , słuchową ,mechaniczną

Eksponujące:FilmProblemoweaktywizujące:Gry dydaktyczne

3 2

2. Kolejność etapówpamięci

Doskonalenie etapówzapamiętywania - treningpamięci

Eksponujące:Pokaz łączony zprzeżyciemProgramowane:Z użyciem komputeraProblemoweaktywizujące:Dyskusja dydaktyczna

3 2

3. Uwaga w procesieprzetwarzaniainformacji

Koncentracja uwagi-alternatywne sposoby jejwzmacniania

Eksponujące:Pokaz łączony zprzeżyciemPraktyczne:Ćwiczeniaprzedmiotowe

2 4

4. Sposoby rozwijaniakoncentracji uwagi ipamięci - trening

Trening pamięci przyzastosowaniu mnemotechniki

Eksponujące:FilmPraktyczne:ĆwiczeniaprzedmiotoweEksponujące:Pokaz łączony zprzeżyciemProblemoweaktywizujące:Dyskusja dydaktyczna

7 6

5. Strategie uczeniasię

Opis różnorodnych strategiiuczenia się . Rozpoznawaniewłasnej strategii iuwzględnianie uwarunkowańw szybkim i trwałymzapamiętywaniu wybranychtreści.

Problemoweaktywizujące:Dyskusja dydaktycznaEksponujące:Pokaz łączony zprzeżyciem

3 3

6. Wyobraźnia wzgłębianiu technikpamięciowych

Funkcje prawej i lewej półkulimózgowej. Skojarzenia iwyobrażenia wmnemotechnice.

Problemoweaktywizujące:Gry dydaktyczneEksponujące:FilmPokaz łączony zprzeżyciem

6 4

7. Testy -preferencjedo uczenia się

Rozpoznawanie własnego iinnych osób stylu uczenia się .Zastosowania praktyczne

Eksponujące:Pokaz łączony zprzeżyciemProblemoweaktywizujące:Dyskusja dydaktyczna

3 5

8. Organizacjasrodowiskasprzyjającegoefektywnej pracymózgu

Poradnik uwarunkowańsprzyjających procesowiuczenia się. Podsumowaniezdobytych treści.


3 2





Wiedza

1. Student zna definicje i pojęcia pamięci i uczeniasię.Prawidłowo posługuje się terminologią.Zna etapypamięci oraz sposoby ich wzmacniania.Wie jakrozwijać własny potencjał intelektualny oraz jakieuwarunkowania spełnić w tworzeniu warunków doskutecznego uczenia się.

wykład egzamin ustny

K_W08

Umiejętności


2. Student nabywa umiejętności uczestniczenia wdyskusjach. Uważnie słucha i wyraża własne poglądyna określony temat.

warsztaty aktywność studentana zajęciach K_K06

3. Student ma możliwość konfrontacji z innymiosobami w zakresie umiejętności społecznych

projektowanie projekt K_K05

4. Student rozwija swoje możliwości intelektualne ,uczestniczy w treningu pamięci poznając swojemożliwości szybkiego zapamiętywania i odtwarzaniaokreślonych treści




Aktywny udział w warsztatach (ćwiczeniach ), przygotowanie izaprezentowanie projektu w zaproponowanych obszarachtematycznych .Przygotowanie się do egzaminu. Praca indywidualnastudenta stanowi 2,2 ECTS.


A) PodstawowaAndersonJ.R.,Uczenie się i pamięć.Integracja zagadnień ,Warszawa 1998r. Plewka Cz.,TaraszkiewiczM., Uczymy się uczyć ,Szczecin 2010r. Linksman R.,W jaki sposób skutecznie sie uczyć,Warszawa2002r.

B) UzupełniającaChristian Drapeau,Jak uczyc sie szybko i skutecznie ,Warszawa 2002r. Orzechowski J.,Pamięć robocza, Warszawa 2009r. Nęcka E.,Trening twórczości,Kraków 1998r. Shaktii Gawain,Twórcza wizualizacja,Łódź 2001r.



Psychologia zdrowia




Rok : 2





wykład 10

ćwiczenia 20



Wiedza z zakresu psychologii ogólnej i biomedycznych podstaw zachowań. Umiejętności dostrzegania związków łączącychfunkcjonowanie psychiczne z biologicznym stanem organizmu.


Przegląd problematyki z zakresu dwóch obszarów zainteresowania psychologii zdrowia tj. promocji zdrowia i psychologiichorego somatycznie. Celem zajęć jest pogłębienie wiedzy z zakresu zdrowia, wzbudzenie zainteresowań mających na celuzwiększenie zasobów osobistych i społecznych sprzyjających zdrowiu. Celem przedmiotu jest również rozwijanie umiejętnościsprzyjających polepszeniu własnego zdrowia oraz niesienia pomocy innym ludziom.





1. Wprowadzenie.

Narodziny i rozwój psychologiizdrowia. Przegląd zagadnień,psychologia zdrowia jako dziedzinawiedzy i praktyki, związkipsychologii zdrowia z innymidziedzinami nauki.


2

2. Podstawyteoretycznepsychologii zdrowia.

Pojęcie zdrowi, wymiary zdrowia,koncepcje i modele zdrowia,holistyczne ujęcie zdrowia,podejście patogenetyczne isalutogenetyczne.


2

3. Psychologiazdrowia a psychiatria.

Medycyna psychosomatyczna ibehawioralna oraz psychologiamedyczna.


1 2

4. Edukacja zdrowotnai promocja zdrowia.

Zadania edukacji, rola umiejętnościżyciowych, cele i założenia promocjizdrowia oraz czynniki sprzyjające iutrudniające promocję. Programypromocji zdrowia i ewaluacjapromocji zdrowia.


1 2

5. Zachowaniazdrowotne.

Behawioralne uwarunkowaniazdrowia i choroby, zdrowiebehawioralne oraz zachowaniaryzykowne dla zdrowia. Programyprofilaktyczne dla dzieci, młodzieżyi dorosłych.


1 2


6. Zasoby osobiste ispołeczne sprzyjającezdrowiu. Modelewyjaśniającezachowaniazdrowotne.

Model przekonań zdrowotnych izachowań intencjonalnych. Teoriamotywacji do ochrony. Podejścieprocesualne. Model kompetencyjny.Przydatność modeli wpływuspołecznego dla promocji zdrowia.


1 2

7. Życie z chorobą.Psychologiczne aspekty choróbprzewlekłych i terminalnych izagrażających życiu,niepełnosprawności.


2 2


1. Osobowość, stres azdrowie.

Zdrowie i choroba w paradygmaciestresu psychologicznego. Nowekierunki badań nad radzeniemsobie. Stres potraumatyczny,proaktywne radzenie sobie.Podstawowe modele interakcyjne.Psychoneuroimmunologia.


2 3

2. Niedokrwiennachoroba serca.

Uwarunkowania etiologiczne orazprzebieg choroby. Rola osobowościzachowania Typu A B. Rehabilitacjapsychologiczna.

Praktyczne:Pokaz 2 3

3. Chorobynowotworowe.

Uwarunkowania, przebieg i leczeniechoroby nowotworowej. Rolaczynników psychologicznych.Wzorce zachowania i osobowośćstresowa.


2 3

4. Psychoonkologia.

Podstawowe definicje. Czynnikidecydujące o podjęciu leczenia.Rodzaje strategii radzenia sobie zchorobą. Zasoby sprzyjająceprocesowi zdrowienia. Rodzinachorego. Chory terminalnie.


2 3

5. Relacja lekarz -pacjent.

Psychologiczna problematykakontaktu lekarz - pacjent.Informowanie o chorobie, empatia,bariery komunikacji. Wpływinformowania o stanie pacjenta naprzebieg leczenia i rehabilitacji. Codaje siłę człowiekowi do zmaganiasię z chorobą i traumą.


2 4

6. Cierpienie i ból.

Komponenty składowe bólu. Teoria,,kontroli bramkowej,,. Ból jakozachowanie instrumentalne,strategie radzenia sobie z bólem.Ból jako problem zdrowotny. Ból ajakość życia.


2 4

7. Programyinterwencyjne,programyterapeutyczne.

Programy interwencyjne oraztechniki terapeutyczne stosowane wpsychologii zdrowia: biofeedback,techniki poznawczo - behawioralne,terapia C. i S. Simontonów.Poznawczo - behawioralne podejściedo bólu. Umiejętności związane zradzeniem sobie z chorobą.


8. Przegląd metodwykorzystywanych wpsychologii zdrowia.

Metody epidemiologiczne,ankietowe, kwestionariuszowe ieksperymentalne w psychologiizdrowia.


2 4

9. Zdrowie fizyczne,stres a jakość życia.

Kondycja zdrowia fizycznego i jejwpływ na jakość życia. Wpływstresu na zdrowie fizyczne.


2 3

10. Zachowaniaprozdrowotne.

Podstawy i nawyki a kształtowaniepostaw prozdrowotnych.


2 3






Wiedza

1. Zna wybrane koncepcje zdrowia i choroby. Znapsychologiczne modele normalnego i zaburzonegofunkcjonowania osoby oraz grupy społecznej. Znaprawidłowości funkcjonowania człowieka w kolejnychokresach rozwoju psychicznego, także w typowychtrudnościach oraz możliwych zaburzeniach.

wykład aktywnośćstudenta nazajęciach K_W01

2. Posiada wiedzę o związkach łączących zdrowie psychicznez psychicznym oraz o ich wzajemnych relacjach w bieguludzkiego życia. Ma świadomość związków łączącychzdrowie psychofizyczne z szerszym, kulturowo-społecznymkontekstem.


K_W11

Umiejętności

3. Prezentuje dotychczasowy dorobek psychologii zdrowiana tle całości wiedzy psychologicznej i wskazuje jegoimplikacje.


K_U03

4. Potrafi samodzielnie poszerzać wiedzę z zakresupsychologii zdrowia, krytycznie odnosząc się jej kolejnychustaleń. Potrafi integrować tę wiedzę z osiągnięciami innychdziedzin nauki i wykorzystywać ją do opisu i wyjaśnianiakonkretnych przypadków.

ćwiczenia analiza przypadku

K_U08

5. Interpretuje ludzkie zachowanie w kategoriachpsychologii zdrowia. Potrafi opisać i wyjaśniać znaczeniewykorzystywania tej psychologii w procesie całościowejdiagnozy i pomocy psychologicznej, uwzględniającej takżeuwarunkowania kulturowo - społeczne.


K_U16

6. Uwzględnia wpływ sfery psychicznej na zdrowie, potrafiudzielić pacjentowi wsparcia psychicznego. Dostrzegapsychologiczne problemy związane z procesem zdrowienia,leczenia (m.in hospitalizacją) i potrafi zaplanować działaniaw celu ich minimalizacji lub eliminacji.



7. Ma świadomość konieczności monitorowania własnegozdrowia psychofizycznego, mając świadomość jego związkówz jakością wykonywanej pracy psychologicznej. Podejmujedziałania poprawiające własny stan zdrowia

wykład aktywnośćmerytoryczna K_K05

8. Ma świadomość wielości czynników warunkującychzdrowie i wykorzystuje je do podejmowania działańedukacyjnych, organizacyjnych i innych wpływających nazwiększenie indywidualnej i kulturowo - społecznej jakościżycia.

ćwiczenia aktywnośćstudenta nazajęciach K_K13

9. Inspiruje innych do rozwoju poprzez umiejętnośćprojektowania profilaktyki zdrowotnej.




Studiowanie literatury w ramach przygotowania się do zajęć.Przygotowanie projektu w grupie. Przygotowanie się dokolokwium zaliczeniowego. Praca indywidualna studentastanowi 1,8 ECTS.


A) PodstawowaHeszen I., Sęk, H. (2007) (red.). Psychologia zdrowia. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.Bishop G. D. (2000). Psychologia zdrowia. Wrocław: ASTRUM. Kowalewski I. (2010). Promocja zdrowiai bezpieczeństwo w szkole wyższej. Kraków: Akademia Pedagogiczna w Krakowie.


B) Uzupełniająca

Chodkiewicz J. (2005). Psychologia zdrowia. Wybrane zagadnienia. Łódź: Wyższa SzkołaHumanistyczno-Ekonomiczna. Sheridan, Ch. L., Radmacher S. (1998). Psychologia zdrowia. Wyzwaniedla biomedycznego modelu zdrowia. Warszawa: Instytut Psychologii Zdrowia. Dolińska-Zygmunt G.(1996). (red.). Elementy psychologii zdrowia. Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego.Dolińska-Zygmunt G. (2000). Podmiotowe uwarunkowania zachowań promujących zdrowie.Warszawa: Wydawnictwo Instytutu Psychologii PAN. Dolińska- Zygmunt G. (2001). (red.). Podstawypsychologii zdrowia. Wrocław: Uniwersytet Wrocławski. Czabała J. C. (2000). (red.). Zdrowiepsychiczne. Zagrożenia i promocja. Warszawa: Instytut Psychiatrii i Neurologii. Woynarowska B.(2000). (red.). Zdrowie i szkoła. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL.



Edukacja emocjonalna




Rok : 3





wykład 15

ćwiczenia 20



Student posługuje się terminologią psychologiczną. Opanował podstawową wiedzę z zakresu psychologii emocji i motywacji,psychologii społecznej


Ukazanie wiedzy obejmującej wpływ kontekstu społeczno-emocjonalnego na sukces jednostki realizującej się w wybranychprzez siebie rolach. Motywowanie do rozwoju osobowego oraz uwrażliwienie na potrzeby emocjonalne innych osób ( dzieci ,młodzieży , dorosłych )






1. Emocje i ich wpływ nafunkcjowanie człowieka

Komponenty emocji.Ujawnianie ihamowanie emocji. Zachowaniejednostki w różnorodnychstanach emocjonalnych- źródłaproblemówemocjonalnych.Emocjonalnewspomaganie myślenia.

Problemowe:WykładproblemowyEksponujące:Film

3 3

2. Inteligencja emocjonalnaSamokontrola emocji. Etapy iuwarunkowania rozwijaniainteligencji emocjonalnej.


3 1

3. Techniki regulacji emocji

Metody interwencji: modyfikacjaschematów, zarządzaniestresem, rozwijanie akceptacji,uważności i współczucia wobecsiebie, restrukturyzacjapoznawcza.Trening RegulacjiEmocji -metoda J.Korzewskiego.Technikikontrolowania i regulacji emocjiwłasnych i cudzych.


6 3

4. Profilaktyka kompetencjiemocjonalnych dzieci imłodzieży

Wsparcie instytucjonalne jakoczynnik radzenia sobie zemocjami.Warsztat regulacjiemocji dzieci i młodzieży zzaburzeniami zachowania.


3 2



1. Regulacja emocji w praktycepsychologiczno-pdagogicznej

Rozpoznawanie , nazywanie isamokontrola emocji wrożnorodnych sytuacjachspołecznych.

Problemoweaktywizujące:MetodasytuacyjnaDyskusjadydaktyczna

4 2

2. Rozwój inteligencjiemocjonalnej

Trening rozwoju osobowegodzieci , młodzieży i dorosłych

Problemoweaktywizujące:GrydydaktyczneEksponujące:Pokaz łączony zprzeżyciemProblemoweaktywizujące:Dyskusjadydaktyczna

8 2

3. Techniki regulacji emocji -wymiar praktyczny

Model regulacji emocji (Gross,Thompson)? Selekcja sytuacji ?Modyfikacja sytuacji ?Kierowanie uwagi ? Zmianapoznawcza ? Zmianazachowania.Techniki poznawczei behawioralne w rozwojuumiejętności regulacji emocjidzieci młodzieży i dorosłych-wymiar praktyczny.

Eksponujące:Pokaz łączony zprzeżyciemPraktyczne:PokazProblemoweaktywizujące:Dyskusjadydaktyczna

8 2





Wiedza

1. Student posiada wiedzę w zakresie własnego rozwoju.Znaprocesy emocjonalne,techniki regulacji emocji.


2. Rozumie związek stanu emocjonalnego z zachowaniem jdnostki wykład aktywnośćstudenta nazajęciach

K_W16

Umiejętności

3. Potrafi stworzyć warsztat pracy regulujący emocje dzieci,młodzieży i dorosłych


K_U21


4. Ma świadomość swoich emocji,Radzi sobie ze stresem.Jestwrażliwy na potrzeby emocjonalne innych osób.


K_K05



Aktywny udział w dyskusjach i technikach regulacjiemocji .Przygotowanie i przeprowadzenie pokazu wdowolnie wybranym obszarze ujętym w treściachprzedmiotu. Praca indywidualna studenta stanowi 0,8ECTS.


A) PodstawowaDoliński D.,Błaszczak M.,Dynamika emocji.Teoria i praktyka ,Warszawa 2011r. ŚmiejaM.,Orzechowski J., Inteligencja emocjonalna :fakty, mity,kontrowersje , Warszawa 2003r.Solovej P.,Sluyter D.J. ,Rozwój emocjonalny a inteligencja emocjonalna , Poznań 2005r.

B) UzupełniającaŁosiak W., Psychologia emocji ,Warszawa 2007r. Łosiak W.,Psychologia stresu,Warszawa2008r. Dennis Tirch Robert L. Leahy Lisa A. Napolitano,Regulacja emocji w psychoterapii,Kraków 2014r.



Komunikacja społeczna




Rok : 1





wykład 10

ćwiczenia 10



Student winien być wyposażony w wiedzę z zakresu podstaw psychologii i psychologii społecznej, posiadać umiejętnośćformułowania komunikatów, samodzielnego tworzenia optymalnych modeli kształtowania interakcji międzyludzkich, wzakresie kompetencji powinien umieć pracować w zespole i rozwiązywać w nim problemy.


Celem głównym jest zapoznanie studentów z przebiegiem procesu komunikacji z uwzględnieniem elementów komunikacjiwerbalnej i pozawerbalnej, czynników utrudniających i ułatwiających komunikację. Po zakończeniu przedmiotu, powinienumieć formułować precyzyjne komunikaty, potrafić aktywnie słuchać, rozpoznawać bariery komunikacyjne i być wrażliwym napotrzeby komunikacyjne innych ludzi.





1. Wprowadzenie dokomunikacji.

Pojęcie i istotakomunikowania. Funkcjekomunikowania. Uczestnicyprocesu komunikacji.

Problemowe:WykładkonwersatoryjnyPodające:Wykład informacyjny

1 4

2. Komunikowaniesię jako proces.

Sposoby porozumiewania sięmiędzy ludźmi. Formy i typykomunikowania. Modelekomunikacji.

Problemowe:WykładkonwersatoryjnyPodające:Objaśnienie lubwyjaśnienie

1 4

3. Komunikacjawerbalna.

Rola i zadania komunikacjiwerbalnej. Zakres kodówjęzykowych. Sposobydostosowania kodów dorozmówcy.


2 4

4. Komunikacjaniewerbalnej.

Elementy komunikacjiniewerbalnej. Funkcje iwłaściwości komunikacjiniewerbalnej. Typykomunikacji niewerbalnej.

Problemowe:WykładkonwersatoryjnyEksponujące:Film

3 4

5. Barierykomunikacyjne.

Rodzaje barierkomunikacyjnych. Nietypowesytuacje komunikacyjne.

Problemoweaktywizujące:Metoda przypadkówProblemowe:Wykładkonwersatoryjny

1 4


6. Różnorodnośćkomunikacyjna.

Komunikacja dorosłych.Komunikacja z dzieckiem.Różnice i podobieństwa.Różnice kulturowe.

Problemoweaktywizujące:Metoda przypadkówProblemowe:Wykładkonwersatoryjny

2 4


1. Komunikacja -schemat.

Elementy schematukomunikacji. Uczestnicyprocesu komunikacji.Komunikacja interpersonalnaa komunikacja międzygrupami.

Problemoweaktywizujące:Dyskusja dydaktycznaPraktyczne:Ćwiczeniaprzedmiotowe

2 4

2. Komunikowaniewerbalne iniewerbalne.

Rola komunikacji werbalnej ipozawerbalnej w sytuacjachproblemowych.

Problemoweaktywizujące:InscenizacjaPraktyczne:Metoda projektów

2 4

3. Filtryinformacyjne.

Aktywność półkulmózgowych. Inteligencjawieloraka. Polisensoryczność.

Problemoweaktywizujące:Dyskusja dydaktycznaMetoda przypadków

1 4

4. Preferencjeuczestników procesukomunikacji.

Diagnoza własnego stylukomunikacji. Diagnoza stylukomunikacji odbiorcy.Dopasowanie komunikacyjneuczestników procesukomunikacji.


1 5

5. Narzędziakomunikacji.

Aktywne słuchanie.Formułowanie pytań wkomunikacji. Komunikowanietypu

Problemoweaktywizujące:Gry dydaktyczne

1 5

6. Asertywność wkomunikacji.

Pojęcie i istota asertywnościEtyczne odmawianie.

Problemoweaktywizujące:InscenizacjaDyskusja dydaktyczna

1 4

7. Skutecznakomunikacja wgrupie.

Komunikacyjna gradydaktyczna - przygotowaniei prezentacja gry z zakresukomunikacji interpersonalnej.

Problemoweaktywizujące:Gry dydaktycznePraktyczne:Metoda projektów

2 5




Wiedza

1. Student zna terminologię z zakresu komunikacji,rozróżnia i charakteryzuje formy komunikacjiwerbalnej i niewerbalnej, opisuje różnice międzytymi formami komunikacji.


2. Ma wiedzę na temat procesu komunikowania się,jego elementów, uczestników, opisuje modelekomunikacji oraz wskazuje bariery komunikacyjne.


Umiejętności

3. Potrafi rozpoznać i zastosować w praktyceelementy komunikacji werbalnej i niewerbalnej,stosuje stosowne do sytuacji i odbiorcy narzędziakomunikacyjne.


4. Potrafi rozpoznać bariery komunikacyjne, czynnikisprzyjające i utrudniające proces komunikacji.

ćwiczenia prezentacja tematu K_U01



5. Jest świadomy swoich kompetencjikomunikacyjnych i dąży do ich doskonalenia.

ćwiczenia prezentacja tematu K_K05

6. Wykazuje gotowość do komunikowania się zinnymi i wykazuje chęć współpracy.




Studiowanie literatury, zgodnie z zaleceniami prowadzącego zajęcia -przygotowywanie się na bieżąco do zajęć. Przygotowanie w ramachpracy zespołowej projektu i przygotowanie się do jego prezentacji nazajęciach. Przygotowanie się do pisemnego zaliczenia z częściwykładowej zajęć. Praca indywidualna studenta wynosi 2,2 ECTS.


A) Podstawowa

1. Adler R.B., Rosenfeld L.B., Proctor II R.F., Relacje interpersonalne. Proces porozumiewania się,REBIS, Poznań 2006 r. 2. Stewart R., Mosty zamiast murów. Podręcznik komunikacji interpersonalnej,PWN, Warszawa 2005 r. 3. Griffin E., Podstawy Komunikacji społecznej, Gdańsk 2003 r. 4. McKay M.,Davis M., Fanning P., Sztuka skutecznego porozumiewania się, GWP, Gdańsk 2001 r. 5. Morreale S.P.,Spitzberg B.H., Barge J.K., Komunikacja między ludźmi, PWN, Warszawa 2007 r.

B) Uzupełniająca

1. Thiel E., Mowa ciała zdradzi więcej niż tysiąc słów, Wyd. Astrum, Wrocław 2001 r. 2. Stuart C.,Sztuka przemawiania i prezentacji, Książka i Wiedza, Warszawa 2000 r. 3. Znyk P., Od komunikacji domanipulacji, EIBSM, Kezmarok 2008 r. 4. Lasota A., Świat gestów i symboli w komunikacji dziecięcej ,Wyd. Impuls, Kraków 2010 r. 5. Patterson M. Więcej niż słowa. Potęga komunikacji niewerbalnej. Wyd.GWP, Gdańsk 2011 r.



Pomoc psychologiczna dorosłym




Rok : 3





wykład 10

ćwiczenia 10



Student zan podstawy psychologii ogólnej oraz rozwojowej.


Poznanie wybranych założeń teoretycznych dotyczących pracy terapeutycznej z indywidualnym pacjentem. Umiejętnośćoszacowania możliwości udzielenia pomocyterapeutycznej. Poznanie wybranych założeń teoretycznych dotyczących pracyterapeutycznej i mediacyjnej z małżeństwami i rodzinami w uwikłanymi w konflikty.





1. Podstawy klinicznejdiagnozypsychologicznej

Modele psychologicznej diagnozyklinicznej (nozologiczny,funkcjonalny, psychospołeczny).


2 5

2. Psychologicznadiagnoza kliniczna znastawieniem naproblemy społeczne.

Ekspertyza psychologiczna,diagnoza kliniczna grupy.


1 5

3. Interwencjakryzysowa wsytuacjachtraumatycznych.

Kryzys emocjonalny. Kryzys awydarzenia krytyczne


1 5

4. Charakterystykakryzysu.

Obszary kryzysów; kryzysyrozwojowe, kryzys sytuacyjny,kryzys egzystencjalny, kryzysśrodowiskowy. Stanytranskryzysowe


2 5

5. Podstawy i modelepsychoterapii

Relacja terapeuta-pacjent -budowanie kontaktu z pacjentem wterapii indywidualnej.


2 5

6. Pomocpsychologicznamałżeńska i rodzinna

Systemowe rozumienie rodziny –wybrane zagadnienia


2 5



1. Etapy badaniadiagnostycznego

Sytuacja badania (motywacja osobybadanej, nastawienie na współpracę,lęk przed oceną, efekt oczekiwańinterpersonalnych).

Problemoweaktywizujące:MetodaprzypadkówDyskusjadydaktyczna

2 7

2. Wybrane metodydiagnozy klinicznej.

Problemy zastosowania metod wdiagnozie klinicznej.


1 6

3. Modele interwencjikryzysowej. Kryzys wstresie chronicznym.

Kryzys w paradygmaciesocjokulturowym. Założeniainterwencji kryzysowej.


1 6

4. Indywidualna pomocw kryzysie. Cele izadania, zasadyinterwencji kryzysowej.

Przebieg interwencji kryzysowej.Strategie i techniki oddziaływania winterwencji kryzysowej


1 6

5. Wstępna diagnozapacjenta dla potrzebterapii

Zawarcie kontraktuterapeutycznego. • Budowaniedialogu terapeutycznego w świetlekoncepcji różnych szkółterapeutycznych


2 7

6. Podstawowe nurty iszkołypsychoterapeutyczne

(terapia humanistyczno-egzystencjalna, terapia Gestalt,krótkoterminowa terapiastrategiczna wg przedstawicieliszkoły z Palo Alto, terapiastrategiczna M. Ericksona, terapiapoznawczobehawioralna, terapiapsychodynamiczna).


1 6

7. Konflikty wmałżeństwie arównowaga siłpomiędzy partnerami

Konflikty małżeńskie i ichrozwiązywanie – bariery współpracy• Przebieg procesu terapiimałżeńskiej • Konflikt rozwodowy ijego skutki – rozwód w perspektywieindywidualnej, diadycznej i rodzinnej


1 6

8. Proces mediacjirodzinnych – etapy iwybrane techniki pracy

Treningi umiejętności pomocne wrozwiązywaniu konfliktówmałżeńskich i rodzinnych aprofilaktyka


1 6





Wiedza

1. Uzyskanie wiedzy na temat zaburzeń psychotycznych,orientacja w diagnozowaniu symptomów choroby, poznaniewybranych aspektów terapii i rehabilitacji zaburzeńafektywnych.

konwersatorium prezentacjatematu K_W12

Umiejętności

2. Student potrafi rozpoznać zaburzenia i zastosowaćodpowiednie terapie

konwersatorium autoprezentacja K_U09



3. Student rozumie potrzebe współpracy i stałego rozwojuosobistego




Aktywny udział w zajęciach przedmiotowych, opracowaniewskazanego zagadnienia merytorycznego, opracowanieterapii indywidualnej dla pacjenta. Praca indywidualnastudenta stanowi 3,2 ECTS.


A) Podstawowa

1.Czabała Cz. (2000). Psychologiczna diagnoza zaburzeń psychicznych. W:J.Strelau(red.).Psychologia (t.3)).Gdańsk. Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne 2. Stemplewska- ŻakowiczK.,Paluchowski W., J. (2008). Podstawydiagnozy psychologicznej. W: Strelau, J.,Doliński, D. (red.).Psychologia. Gdańsk:GWP. 3.Kubacka-Jasiecka D., Mudyń K.(2003).Kryzys, interwencja i pomocpsychologiczna. Nowe ujęcia imożliwości. Toruń. Wyd. AdamMarszałek

B) Uzupełniająca1.Kubacka-Jasiecka D., Lipowska-Teutsch W.(1997) Oblicza kryzysu psychologicznego i pracyinterwencyjnej. Kraków. Wyd. ALL 2. Grzesiuk, L., (red.) 2005). Psychoterapia:Teoria. Warszawa:Wydawnictwo Psychologii i Kultury ENETEIA.



Psychologia kliniczna dzieci i młodzieży




Rok : 3





wykład 10

ćwiczenia 20



Podstawowa wiedza z zakresu psychologii ogólnej, umiejętność obserwacji i analizy zachowań człowieka. Studenci powinnibyć szczególnie uwrażliwieni na problemy dzieci i młodzieży z niepełnosprawnościami.


Znajomość zakłóceń rozwoju przejawiających się rozmaitymi dysfunkcjami psychicznymi i całościowymi zaburzeniamirozwoju. Studenci powinni poznać podstawowe kryteria diagnostyki klinicznej w odniesieniu do wybranych, najczęściejwystępujących zaburzeń, takich jak: upośledzenia umysłowe, autyzm, zespół Aspergera, depresja dziecięca i adolescencyjna(w tym problem samobójstw), ADHD, zaburzenia lękowe o różnej etiologii i inne zaburzenia. Ważne jest aby Studenci zyskaliumiejętność zaobserwowania niepokojących objawów i - we współpracy z innymi specjalistami - mieli zdolność uruchomieniamechanizmów pomocowych.





1. Początki ikierunki rozwojupsychologiiklinicznej.

Wkład podstawowych kierunkówpsychologii do psychologii klinicznej.


1 5

2. Przedmiot izadania psychologiiklinicznej dzieci imłodzieży.

Znaczenie podejścia rozwojowo-społecznego w analizie zaburzeńpsychicznych.


1 5

3. Ogólnezagadnienia zzakresupsychopatologii

Udział czynników genetycznych inabytych w etiopatogeneziezaburzeń rozwoju


3 5

4. Klasyfikacjazaburzeńrozwojowych.

Diagnostyka psychologiczna ipsychiatryczna. Kryteriadiagnostyczne zaburzeń rozwoju.


5. Postępowaniediagnostyczne iterapeutyczne wodniesieniu dodzieci i młodzieży.

Specyfika postępowaniadiagnostycznego i terapeutycznegow odniesieniu do dzieci i młodzieży.


2 5


1. Upośledzenieumysłowe

Etiologia; stopnie upośledzenia;możliwości rozwojowe dzieciupośledzonych w różnym stopniu


2 7


2. Całościowezaburzenia rozwoju

Autyzm dziecięcy, zespól Aspergera;objawy kliniczne, możliwościrozwojowe dzieci autystycznych,problemy szkolne, pomocpsychologiczno-pedagogiczna


2 7

3. Zaburzeniahiperkinetyczne zdeficytem uwagi

ADHD - szczególne problemyosobowościowe i społeczne dzieci zADHD; pomoc w problemachszkolnych i rodzinnych.


3 6

4. Zaburzeniaemocji - depresjawielka i nerwicowa

Depresja wśród dzieci i młodzieży,problem samobójstw, pomocpsychologiczna


3 6

5. Zaburzenialękowe

Lęk społeczny i jego konsekwencjedla rozwoju kariery jednostki. Lękseparacyjny.


3 6

6. Ostre reakcje nastres, zespół stresupourazowego

Diagnoza i terapia psychologicznadzieci w sytuacjach ostrego iprzewlekłego stresupsychologicznego


3 6

7. Obserwacja irozmowapsychologiczna -podstawowemetody diagnostykipsychologicznej

Behawioralne wskaźniki zaburzonegozachowania w omówionychzespołach chorobowych


4 7





Wiedza

1. Student ujmuje zaburzenia psychiczne z perspektywypsychologii rozwoju uwzględniając wpływ czynnikówspołeczno-kulturowych.


2. Student charakteryzuje specyficzne problemy dzieci zzaburzeniami rozwoju.


3. Student zna założenia i możliwości praktycznegozastosowania wybranych nurtów psychoterapii, interwencjikryzysowej, psychoedukacji, poradnictwa i rewalidacji,terapii.


Umiejętności

4. Student potrafi rozpoznać trudną sytuację dziecka zzaburzeniami rozwoju, przeanalizować ją i dobrać specjalnemetody pomocowe.


5. Student potrafi różnicować podstawowe kategoriezaburzeń, objaśnia przyczyny zaburzeń.



6. Student ma świadomość potrzeby współpracy zopiekunami dziecka oraz ze specjalistami innych dziedzinzajmujących się dzieckiem i rodziną.


7. Student jest uwrażliwiony na konieczność stałegopodnoszenia swoich kwalifikacji i realizowaniaróżnorodnych zadań zawodowych w poczuciuodpowiedzialności za ich wykonanie.

K_K04



Samodzielna praca z literaturą, przygotowanie się do dyskusjimerytorycznych na zajęciach. Przygotowanie pracy pisemnej nawybrany temat. Przygotowanie do egzaminu. Pracaindywidualna studenta stanowi 3,8 ECTS.



A) PodstawowaSęk H., Wprowadzenie do psychologii klinicznej, Wydawnictwo Naukowe SCHOLAR, Warszawa 2001.Strelau J., (red), Psychologia - podręcznik akademicki, t. 1, Gdańsk, 2000 Turner J.S., Rozwój człowieka,WSiP, 1999

B) Uzupełniająca Marcelli D., Psychopatologia wieku dziecięcego, Urban&Partner, Wrocław 2013. Kendall P. C.,Zaburzenia okresu dzieciństwa i adolescencji, GWP, Gdańsk 2004.



Psychologia kliniczna dorosłych




Rok : 3





wykład 10

ćwiczenia 20



Student zna podstawy psychologii ogólnej, oraz rozwojowej, dysponuje podstawową wiedzą, umiejętnościami orazkompetencjami z zakresu głównych orientacji psychologicznych.


Celem zajęć jest przedstawienie aktualnego stanu wiedzy na temat biologicznych, psychologicznych i społecznych czynnikóworaz procesów rozwojowych, które odgrywają rolę w etiologii depresji oraz innych zaburzeń afektywnych u dzieci, młodzieży idorosłych oraz utrzymywaniu się ich objawów.





1. Zaburzeniazachowania iosobowości.Zaburzeniazachowania,osobowości izaburzenia lękowe

Problematyka chorobypsychicznej, zaburzeń osobowościi zaburzeń lękowych w świetleparadygmatów współczesnejpsychiatrii i psychologii klinicznej-definiowanie charakterystykagłównych założeń modelu:typologicznego, dynamicznego,opisowego, systemowego


2. Zaburzenia lękowe Koncepcje zaburzeń lękowych. Problemowe:Wykład problemowy 2 5

3. Pojęcie sytuacjitrudnej i stresu wświetle literaturypsychologicznej ipsychiatrycznej.

Uraz psychiczny jako szczególnyrodzaj sytuacji trudnej.Charakterystyka zdarzeńtraumatycznych w życiu jednostki,symptomatologia i psychologicznemechanizmy rozwoju stresupourazowego.


4. Zaburzeniaspowodowaneużywaniem środkówpsychoaktywnych

Nadużywanie i uzależnienie odsubstancji psychoaktywnych-obraz kliniczny. Koncepcje imodele uzależnienia.


5. Zaburzeniapsychotyczne izaburzeniaafektywne

Obraz kliniczny schizofrenii izaburzen afektywnych




1. Zaburzeniaosobowości- zespołykliniczne zaburzeń wdawnych iwspółczesnychklasyfikacjachpsychiatrycznych

Szczegółowa prezentacjazaburzeń.


4 8

2. Koncepcjezaburzeń lękowych.Przyczynypsychospołeczne,biologiczne

Prezentacja teoretycznychpodstaw rozumienia zaburzeńosobowości, zaburzeń lękowych wpsychologii klinicznej, psychiatrii.Szczegółowa analiza mechanizmupowstawania zaburzeń

Problemoweaktywizujące:DyskusjadydaktycznaMetoda przypadków

4 8

3. Pojęcie sytuacjitrudnej i stresu wświetle literaturypsychologicznej ipsychiatrycznej.

Uraz psychiczny jako szczególnyrodzaj sytuacji trudnej.Charakterystyka zdarzeńtraumatycznych w życiu jednostki,symptomatologia i psychologicznemechanizmy rozwoju stresupourazowego. Kryzys i jegogłówne przejawy w życiuczłowieka. Odporność psychiczna.


4 8

4. Pomocpsychologiczna iprofilaktykauzależnień

Alkoholizm jako choroba. Modele ikoncepcje przyczyn uzależnienia.Obraz kliniczny uzależnienia odalkoholu. Mechanizm uzależnieniafizjologicznego, mechanizmuzależnienia psychologicznego.


4 8

5. Klasyczne postacischizofrenii.

Schizofrenia - obraz klinicznyschizofrenii. Psychologicznemechanizmy schizofrenii procesypoznawcze, dynamika emocji,indywiduacja i tożsamość.


2 8

6. Zaburzeniaafektywne

Zespól depresyjny, zespólmaniakalny- kryteriadiagnostyczne, obraz kliniczny

Problemoweaktywizujące:Metoda przypadkówGry dydaktyczne

2 8





Wiedza

1. Student zna objawy i przyczyny zaburzen psychicznychczłowieka dorosłego

konwersatorium autoprezentacja K_W11

2. Student potrafi zdiagnozować zaburzenia i dobraćodpowiednie metody terapii

konwersatorium analiza przypadku K_W12

Umiejętności

3. Student potrafi zaprojektowac proces terapeutycznystosownie do problemów

konwersatorium analiza przypadku K_U12


4. Student rozumie założenie poszanowania pacjenta konwersatorium analiza przypadku K_K01



Student aktywnie uczestniczy w zajęciach przedmiotowych,opracuje przebieg terapii dla konkretnego przypadku zaburzeń.Praca indywidualna studenta stanowi 3,8 ECTS.



A) Podstawowa

1.Sęk H.(2007). Psychologia kliniczna.Warszawa. Wyd. naukowe PWN 2.Garson R.,Butcher J., MinekaS.(2003).Psychologia zaburzeń. Gdańsk. GWP 3. Aleksandrowicz J(2.002).Psychopatologiazaburzeńnerwicowych i osobowości. Kraków.Wyd, Naukowe UJ. 4. Mellibruda J., SobolewskaZ.(2006).Integracyjna psychoterapiauzależnień. Teoria i praktyka. Warszawa.Instytut PsychologiiZdrowia

B) Uzupełniająca1.Cierpiałowska L.(2000). Alkoholizm.Przyczyny, leczenie, profilaktyka.Poznań. Wyd. NaukoweUniwersytetuim. A. Mickiewicza 2. Caplan H., Sadoch B.J. (1995).Psychiatria kliniczna.Wrocław.Wyd.Urban-Partner 3. Pużyński S.(2002b). Depresje izaburzenia afektywne. Warszawa.Wyd.lekarskie PZWL



Mechanizmy stresu i radzenia sobie ze stresem




Rok : 3





ćwiczenia 15



Rozumienie mechanizmów rządzących ludzkim funkcjonowaniem psychicznym i społecznym. Rozumienie związków łączącychróżne sfery funkcjonowania psychospołecznego. Rozpoznawanie zdrowia psychicznego, normy i patologii.


Przedmiot prezentuje najważniejsze teorie i badania dotyczące stresu – jego przyczyn, mechanizmów, skutków– oraz stylów, strategii i technik radzenia sobie z nim. Zapoznając się z nimi student zdobędzie wiedzę, umiejętności ikompetencje związane z: diagnozowaniem poziomu stresu u siebie i innych; zapobieganiem stresowi własnemu i innych ludzi,opartym na dbałości o stan psychosomatyczny i relacje społeczne; promowaniem zdrowego psychofizycznie i społecznie trybużycia w szkołach, świetlicach socjoterapeutycznych i innych instytucjach, a także społecznościach lokalnych i organizacjach oszerszym zasięgu.





1. Istota stresu.

Kiedy możemy mówić ostresie. Stres a emocje,frustracja i kryzys. Strespsychologiczny i psychologiastresu. Przedmiotowe ipodmiotowe ujęcie stresu.


2 8

2. Biologia stresu.

Biologiczny mechanizm stresu.Biologiczne różnice wrekacjach na pozytywnewyzwanie i zagrożenie.Energia przystosowania.


2 4

3. Przyczynystresu.

Stresujące wydarzeniażyciowe. Stresory i sytuacjetrudne. Frustracja iniemożność poradzenia sobie.Oceny i interpretacje. Utratazasobów osobistych.


2 4

4. Działania wobecstresu - obrona iatak.

Podejście kliniczne domechanizmów obronnych.Podejście pragmatyczne -strategie adaptacyjne.Podejście personologiczne -style radzenia sobie zestresem. Granice pojęcia ikryteria klasyfikacji radzeniasobie ze stresem. Efektydziałań wobec stresu jegoskuteczność i koszty. Treningumiejętności radzenia sobie zestresem.


2 4


5. Następstwastresu.

Zdrowotne następstwa stresu.Wczesne, bezpośrednienastępstwa stresu. Późne(odległe) następstwa stresu.


2 4

6. Oblicze stresu. Wymiar stresu indywidualny.Dobry stres. Patologia stresu.

Problemoweaktywizujące:Metoda sytuacyjna

2 4

7. Społecznykontekst stresu.

Wsparcie społeczne w stresie.Społeczne uwarunkowaniastresu.


1 3

8. Pomiar wpsychologii stresu.

Pomiar stresu. Pomiarradzenia sobie ze stresem.


2 4




Wiedza

1. Ma wiedzę na temat teorii i badań dotyczącychstresu. Ma świadomość biologicznych,osobowościowych i kulturowo-społecznychuwarunkowań reakcji stresowej – jej wzbudzania,przebiegu oraz skutków.


K_W13

2. Potrafi opisać relacje łączące stres z jednejstrony z cechami indywidualnymi, emocjami iprocesami poznawczymi, a z drugiej zuwarunkowaniami organizacyjnymi iinstytucjonalnymi.

ćwiczenia aktywność studenta nazajęciach

K_W19

3. Rozpoznaje związki łączące stres ze zdrowiempsychofizycznym. Ma wiedzę dotyczącązróżnicowania sposobów radzenia sobie ze stresem.

ćwiczenia analiza przypadkuK_W11

Umiejętności

4. Dla zrozumienia zjawiska stresu potrafi łączyćwiedzę o charakterze biologicznym,psychologicznym, społecznym i kulturowym.


5. Potrafi wykorzystywać kategorię stresu doopisywania i wyjaśniania osobistych problemów ikonfliktów interpersonalnych.


6. Odróżnia stresory kulturowo-społeczne odosobistych. Potrafi różnicować objawy reakcjistresowej od symptomów zaburzeń psychicznych.

ćwiczenia aktywność studenta nazajęciach K_U16

7. Potrafi wejść w kontakt z osobą doświadczającąstresu i wesprzeć ją w zaprojektowaniu i wdrożeniusposobu poradzenia sobie z nim.



8. Ma świadomość własnej podatności na stres,swoich stylów i strategii radzenia sobie z nim.

ćwiczenia aktywność studenta nazajęciach K_K05

9. Rozwija swoje umiejętności radzenia sobie zestresem. Wspiera w tym innych ludzi, rozpoznającprzy tym złożoność czynników stresogennych.


10. Potrafi radzić sobie ze stresem organizacyjnym.Podejmuje aktywne działania na rzecz redukowaniastresorów organizacyjnych, instytucjonalnych,kulturowo-społecznych.




Studiowanie literatury przedmiotu. Obecność na zajęciach, aktywnośćw dyskusjach, przygotowanie projektu indywidualnego. Pracaindywidualna studenta stanowi 1,2 ECTS.



A) PodstawowaHeszen I. (2014). Psychologia stresu. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN. Zimbardo P.G., JohansonR.L., McCann V. (2014). Psychologia. Kluczowe koncepcje T. 5. Człowiek i jego środowisko. Warszawa:Wydawnictwo Naukowe PWN. Hobfol S. E. (2006). Stres, kultura i społeczność. Psychologia i filozofiastresu. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.

B) Uzupełniająca

Łosiak W. (2008). Psychologia stresu. Warszawa: Łośgraf. Sęk H. (2013). Wsparcie społeczne, stres izdrowie. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN. Gmitrzak D. (2011). Pokonaj stres dzięki technikomrelaksacji. Warszawa: Wydawnictwo Samo Sedno Edgard. Carson R., Butcher J., Mineka S. (2006).Psychologia zaburzeń. Człowiek we współczesnym świecie. Gdańsk: Gdańskie WydawnictwoPsychologiczne. Wiener J. (2000). Medycyna behawioralna. Wrocław: Wydawnictwo URBAN&PATRNER.Albisetti V.,(2000). Trening autogeniczny dla spokoju psychosomatycznego. Kielce: WydawnictwoJEDNOŚĆ. Bishop G. D. (2000). Psychologia zdrowia, Wrocław: Wydawnictwo Astrum.



Podstawy neuropsychologii




Rok : 3





wykład 10

ćwiczenia 10



Podstawowa wiedza z zakresu psychologii ogólnej, umiejętność obserwacji i analizy zachowań człowieka.


Celem zajęć jest przedstawienie następujących zagadnień: - relacja mózg-umysł, podłoże neurobiologiczne ineuropsychologiczne procesów poznawczych; - zaburzenia neurologiczne i neuropsychologiczne u dorosłych i dzieci; - zasadyterapii i rehabilitacji neuropsychologicznej; przedstawienie zagadnień związanych z diagnozą neuropsychologiczną; -omówienie wybranych metod diagnozy procesów poznawczych; - przedstawienie wybranych metod terapii i rehabilitacjineuropsychologicznej; - analiza wybranych przypadków klinicznych.






1. Funkcje psychiczneczłowieka.

Historyczne i współczesnekoncepcje lokalizacji funkcjipsychicznych; budowa i funkcjaneuronu i komórki glejowej;neuroprzekaźnictwo; anatomia ifunkcjonowanie układunerwowego.


2 5

2. Relacja mózg-umysł.Neurobiologiczne podłożeprocesów poznawczych (uwaga,percepcja, pamięć, funkcjejęzykowe);


1 5

3. Zaburzenianeurologiczne u dzieci idorosłych.

Symptom, syndrom wneurologii. Charakterystyka ipodział wybranych schorzeńneurologicznych (urazyczaszkowo-mózgowe, chorobynaczyniowe mózgu, chorobyzwyrodnieniowe mózgu).


1 5

4. Zaburzenianeuropsychologiczne udzieci i dorosłych.

Charakterystyka wybranychzaburzeńneuropsychologicznych:agnozja, apraksja, afazja,dyzartia, akalkulia, dysleksja,dysgrafia, aleksja, amnezja iinne. Zaburzenia emocjonalnepo uszkodzeniu mózgu; zespółdysfunkcji wykonawczej


3 5


5. Terapia i rehabilitacjaneuropsychologiczna.

Wprowadzenie podstawowejterminologii. Neuroplastyczność– podłoże dla zmiany mózgu.Podstawowe zasady rehabilitacjineuropsychologicznej wgPrigatano. Wybrane metodyterapii neuropsychologicznej wzależności oddysfunkcji/zaburzenia.


3 5


1. Diagnozaneuropsychologiczna.

Typy diagnozyneuropsychologicznej. Diagnozapsychologiczna i medyczna(neurologiczna, psychiatryczna).


3 7

2. Wybrane metodydiagnozy procesówpoznawczych.

Charakterystyka wybranychmetod diagnostycznych wzakresie procesówpoznawczych.

Podające:Objaśnienie lubwyjaśnieniePraktyczne:Ćwiczeniaprzedmiotowe

2 7

3. Przedstawieniewybranych metod terapiii rehabilitacjineuropsychologicznej.

Ćwiczenia funkcji poznawczych;ćwiczenia funkcji językowych;programy komputerowe.

Praktyczne:ĆwiczeniaprzedmiotoweProblemoweaktywizujące:Metodasytuacyjna

3 7

4. Analiza wybranychprzypadków klinicznych.

Omówienie wybranychprzypadków-ćwiczenia.

Problemoweaktywizujące:MetodaprzypadkówPraktyczne:Ćwiczeniaprzedmiotowe

2 9





Wiedza

1. Student ma wiedzę z zakresu mózgowych procesówpsychicznych oraz o zaburzeniach rozwojowych człowiekana tle psychicznym.


2. Student ma wiedzę o neuropsychologicznych metodachwspomagających terapię psychologiczną.

wykład kolokwium K_W12

Umiejętności

3. Student potrafi nawiązać kontakt z podopiecznymi orazinnymi osobami uczestniczącymi w procesiediagnostycznym i terapeutycznym.


4. Student potrafi zdiagnozować zaburzenia na tleneuropsychologicznym.


5. Student potrafi w praktyce terapeutycznejwykorzystywać wiedzę z zakresu neuropsychologii.



6. Student w swojej pracy kieruje się zasadami etyki. ćwiczenia aktywnośćmerytoryczna K_K02

7. Student jest odpowiedzialny za swoich podopiecznych. ćwiczenia analiza przypadku K_K15




Studiowanie literatury przedmiotu. Samodzielna analizazagadnień omawianych na zajęciach. Przygotowanie się dokolokwium zaliczeniowego. Praca indywidualna studentastanowi 2,2 ECTS.


A) Podstawowa

Herzyk A., Wprowadzenie do neuropsychologii klinicznej, Wydawnictwo Naukowe Scholar,Warszawa 2009. Jodzio K., Diagnostyka neuropsychologiczna w praktyce klinicznej, WydawnictwoDifin, Warszawa 2011 Górska T., Grabowska A., Zagrodzka J., Mózg a zachowanie, WydawnictwoNaukowe PWN, Warszawa 2011. Borkowska A., Szepietowska E., Diagnoza neuropsychologiczna;metodologia i metodyka, Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, Lublin 2000. ŁojekE., Bolewska A., Wybrane zagadnienia rehabilitacji neuropsychologicznej, Wydawnictwo NaukoweScholar, Warszawa 2008.

B) Uzupełniająca

Pąchalska M., Neuropsychologia kliniczna. Urazy mózgu, tom I i II, Wydawnictwo Naukowe PWN,Warszawa 2007. Prigatano G.P., Rehabilitacja neuropsychologiczna, Wydawnictwo Naukowe PWN,Warszawa 2009. Herzyk A., Kądzielawa D.,Zaburzenia w funkcjonowaniu człowieka z perspektywyneuropsychologii klinicznej, Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, Lublin 1996.Lezak M.D., Neuropsychological assesment (Third Edition), Oxford University Press, New York1995. Łuria A.R., Podstawy neuropsychologii, PZWL, Warszawa 1976.



Psychologia międzykulturowa




Rok : 3





wykład 10

ćwiczenia 15



Student posiada wiedzę z psychologii procesów poznawczych, emocji i motywacji oraz psychologii społecznej. Umiewykorzystywać swoją wiedzę z różnych dziedzin psychologii.


Celem przedmiotu jest zapoznanie studenta z podstawowymi pojęciami i problemami psychologii międzykulturowej.





1. Wprowadzeniedo problematyki

Omówienie podstawowych pojęć izagadnień, które będą poruszane nazajęciach.


2 0

2. Kultura –definicje ikoncepcjezjawiska

Wprowadzenie do koncepcji i źródełfunkcjonowania kultury.


1 2

3. Wybranetypologie kultur

Omówienie wybranych modeli kultur,m.in. wg Trompenaarsa, Hampdena-Turnera, Hofstede, Gestelanda


2 2

4. Wychowanie wkulturze

Przedstawienie zjawisk wynikającychz rozwoju jednostki w kulturze.Wychowanie i socjalizacja


1 2

5. Uprzedzenia idyskryminacja

Stereotypy, uprzedzenia, ksenofobia,etnocentryzm.


1 2

6. Adaptacjakulturowa

Zapoznanie z zagadnieniamipsychologicznych aspektów adaptacjikulturowej.


1 2

7. Zaliczenieprzedmiotu Egzamin pisemny.

Problemoweaktywizujące:Seminarium

2 10


1. Różnicekulturowe azachowaniaspołeczne

Dyskusja o procesach atrybucji,spostrzegania społecznego i procesówspołecznych.


2 5


2. Komunikacjawerbalna -kontekstkulturowy

Relacje miedzy językiem a procesamipoznawczymi. Nawiazanie dokoncepcji Saphira-Whofa.


1 6

3. Komunikacjaniewerbalna -kontekstkulturowy

Odbicie kultury w kinezyce,proksemice i haptyce.


1 6

4. Kultura apostrzeganie

W jaki sposób kultur awpływa napercepcję, poznanie i świadomośćjednostki?


1 6

5. Kultura aosobowość

Koncepcje osobowości człoweka:kultura versus natura (biologia).


1 6

6. Kultura azaburzeniapsychiczne

Wystepowanie, rozumienie idiagnozowanie zaburzeńpsychicznych w kontekściekulturowym.


1 6

7. Gender - płeckulturowa

Róznice między płcia biologiczną ikulturową. Koncepcja gender.Stereotypy płciowe.


2 5

8. Wyrażanieemocji

Charakterystyka sposobów wyrażaniaemocji w zalezności od przynależnoścido okreslonej kultury.


2 5

9. Akceptowanezachowania

Charakterystykaspecyficznychsposobów zachowania w zależności odprzynależności do okreslonej kultury.


2 5

10. Zarządzanieróżnorodnościąkulturową

Koncepcja diversity w praktyce.Problemoweaktywizujące:Metoda przypadków

2 5





Wiedza

1. Student , opierając się na współczesnych badaniachpsychologii międzykulturowej, wskazuje kulturoweuwarunkowania procesów poznawczych, emocji imotywacji oraz zachowań społecznych człowieka.


Umiejętności

2. Student dostosowuje sposób komunikacji w oparciu okontekst kulturowy rozmówcy.

ćwiczenia egzamin pisemny K_U19


3. Student charakteryzuje się wrażliwością kulturowąwynikająca z wiedzy o różnicach w zakresie norm iwartości.

ćwiczenia egzamin pisemnyK_K12

4. Student jest gotowy do pracy w grupie zróżnicowanejkulturowo.




Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest uzyskanie pozytywnegowyniku z egzaminu pisemnego, obecność studenta na zajęciachoraz aktywny w nich udział. Praca indywidualna studenta wynosi2,8 ECTS.



A) Podstawowa Matsumoto D., D. Juang, (2007), Psychologia międzykulturowa, GWP, Gdańsk. Price W.F., R.H. Crapo,(2003), Psychologia w badaniach międzykulturowych, GWP, Gdańsk

B) Uzupełniająca Błuszkowski J., (2003), Stereotypy narodowe w świadomości Polaków, Elipsa, Warszawa. Mikułowski-Pomorski J., (2003), Komunikacja międzykulturowa, Wydawnictwo AE, Kraków.



Psychologia narracyjna w terapii i praktyce psychologicznej




Rok : 3





wykład 10

ćwiczenia 15



Wiedza na temat psychologii ogólnej (szczególnie strategii przetwarzania informacji), prawidłowości rozwoju człowieka wbiegu życia oraz podstawowych nurtów psychoterapeutycznych. Rozumienie tekstów psychologicznych oraz z obszaruliteratury pięknej, umiejętności komunikacyjne (empatia, słuchanie, nawiązywanie i podtrzymywanie rozmowy na tematytrudne), samoświadomość biograficzna. Zaliczenie przedmiotów: Psychologia ogólna; Psychologia procesów poznawczych;Klasyczne teorie osobowości; Psychologia zdrowia; Psychologia rozwojowa dzieci i młodzieży; Psychologia rozwoju człowiekadorosłego.


Zdobycie wiedzy na temat możliwości i ograniczeń wykorzystania w obszarze psychologii (intensywnie obecnej w naukachspołecznych i humanistycznych) tzw. perspektywy narracyjnej. Student poznaje wiodące koncepcje w zakresie psychologiinarracyjnej oraz uczy się profesjonalnego stosowania metod narracyjnych w empirycznych badaniach psychologicznych.Jednocześnie poznaje on zasady konstrukcji oraz zdobywa umiejętność realizacji projektów wykorzystania narracyjnych teoriii metodologii w praktyce psychologicznej: edukacji, promocji zdrowia, egzystencjalne zorientowanym poradnictwie oraz(wspomagająco) w psychoterapii.






1. Perspektywanarracyjna.

Perspektywa narracyjna wnaukach społecznych:postmodernistyczne ujęciapodmiotowości, konstruktywizm ikonstrukcjonizm społeczny.

: 2 3

2. Narracja iautonarracja.

Narracja i autonarracja jakozjawisko psychologiczne,socjologiczne i kulturowe.

: 2 3

3. Psychologianarracyjna.

Psychologia narracyjna: założeniateoretyczne, wiodące koncepcje ipojęcia.

: 2 3

4. Narracyjny trybprzetwarzaniainformacji.

Narracyjny tryb przetwarzaniainformacji przez człowieka:mechanizmy, funkcje, efekty.

: 1 3

5. Narracja jako wytwóri proces.

Narracja jako wytwór i proces,tożsamość narracyjna orazmotywacja narracyjna.

: 1 2

6. Kompetencjenarracyjne.

Rozwój i wspieranie kompetencjinarracyjnej w ontogenezie. : 2 1



1. Potrzeby narracyjne.Możliwości zaspokajania potrzebnarracyjnych człowieka w biegużycia.

: 1 4

2. Metody empiryczne wbadaniachnarracyjnych.

Ilościowe metody empiryczne wbadaniach narracyjnych.Jakościowe metody empiryczne wbadaniach narracyjnych.

: 1 4

3. Metodologia pracy.Metodologia pracy zwykorzystaniem narracyjnegowywiadu autobiograficznego.

: 1 4

4. Strategie narracji.Strategie inicjowania,wzbogacania i podtrzymywaniaprocesu narracjiautobiograficznej.

: 1 4

5. Wykorzystanienarracji.

Narracje w psychiatrii oraz wpromocji zdrowia. : 1 4

6. Terapia i poradnictwonarracyjne. Terapia i poradnictwo narracyjne. : 1 4

7. Profilaktyka iedukacja narracyjna.

Profilaktyka i edukacjanarracyjna. : 1 4

8. Idea storytellingu.Realizacja idei storytellingu wdziałaniach reklamowych ibiznesowych.

: 1 4

9. Sprawozdanie wbadaniachpsychologicznych.

Sprawozdania słowne wbadaniach psychologicznych:historia, strategie, wiarygodność.

: 1 4

10. Pamięć i refleksjaautobiograficzna

Pamięć i refleksjaautobiograficzna. Metodabiograficzna i autobiograficzna wpsychologii.

: 1 4

11. Narracyjny wywiadautobiograficzny.

Narracyjny wywiadautobiograficzny: zasadykonstrukcji, metodykaprowadzenia, transkrypcjawywiadu, strategie analizy iinterpretacji pozyskane tekstu.

: 1 4

12. Technikiwspomagające procesnarracjiautobiograficznej.

Techniki wspomagające procesnarracji autobiograficznej:konfrontacja z dialogowym Ja,praca z linią życia, metafora życiajako książki, archetypowescenariusze życia. Narracyjne gry(auto)biograficzne.

: 1 4

13. Analiza. Hermeneutyczna oraz treściowa iformalna analiza (auto)narracji : 1 4

14. Egzystencjalnezorientowanenarracyjne formywspomagania rozwojuczłowieka.

Egzystencjalne zorientowanenarracyjne formy wspomaganiarozwoju człowieka - sensotwórczycharakter narracjiautobiograficznych (odniesieniado zagadnienia cierpienia,osamotnienia, wolności,podmiotowości,odpowiedzialności, bilansu życia).

: 1 4

15. Specyfika pracy zwykorzystaniemnarracji.

Specyfika pracy zwykorzystaniem narracji wodniesieniu do przedstawicieliposzczególnych grup wiekowych(dzieci, młodzież, dorośli, osoby wwieku senioralnym) orazproblemowych.

: 1 4





Wiedza

1. Zna koncepcje z zakresu perspektywy narracyjnej wnaukach społecznych, ze szczególnym uwzględnieniem jejznaczenia w obszarze psychologii jako nauki empirycznej istosowanej.


2. Posiada wiedzę o metodologii prowadzenia badańempirycznych z wykorzystaniem metod narracyjnych.


3. Zna narracyjny model zdrowia psychicznego i potrafi wjego kontekście interpretować wybrane zjawiskapsychologiczne.


4. Zna najnowsze koncepcje osobowości, w tym modelpolifonii osobowości oraz Ja dialogowego.


Umiejętności

5. Potrafi opracować samodzielnie plan badawczy w nurcienarracyjnym z wykorzystaniem metod ilościowych ijakościowych oraz zredagować tekst naukowy na jegopodstawie.


6. Potrafi samodzielnie przeprowadzić narracyjny wywiadautobiograficzny na poziomie projektowania scenariuszapytań, utrwalania wypowiedzi oraz interpretacjipozyskanego materiału narracyjnego.


7. Wykorzystuje w sposób profesjonalny wybrane pojęcia imetafory z zakresu psychologii narracyjnej w trakciekonstruowania narzędzi oddziaływań praktycznych(edukacyjnych, profilaktycznych i terapeutycznych).


8. Zyskuje pogłębione rozumienie drugiego człowieka orazdoskonali empatię; posiada umiejętność nawiązywaniakontaktu oraz inicjowania i podtrzymywania rozmowy wtrudnych obszarach tematycznych.

wykład autoprezentacjaK_U19


9. Dostrzega i docenia związek pomiędzy narracyjnymtrybem przetwarzania informacji a sposobemfunkcjonowania człowieka w warunkach współczesności.

wykład egzamin pisemnyK_K04

10. Efektywnie wykorzystuje wiedzę na temat narracyjnegofunkcjonowania człowieka w procesie pogłębiania własnejrefleksji autobiograficznej wspierającej processamodoskonalenia.


11. Efektywnie pracuje w grupach zadaniowych iproblemowych, wykazując się umiejętnością dojrzałejkomunikacji (w zakresie budowania kontaktu, jasności celówi oczekiwań) z zachowaniem zasad etyki zawodowej.


12. Wykazuje się poszanowaniem autonomii ipodmiotowości w relacjach z osobami badanymi i/ lubuczestnikami procesu terapeutycznego bądźpsychoedukacyjnego.




Lektura w ramach przygotowania do zajęć. Przygotowaniekrótkiej pracy pisemnej lub referatu po zapoznaniu się zniezbędną literaturą przedmiotu. Przygotowanie projektu lubprezentacji na podany temat (praca w grupie). Przygotowaniedo egzaminu. Praca indywidualna studenta stanowi 2,8 ECTS.



A) Podstawowa

Trzebiński J. (red.). (2002), Narracja jako sposób rozumienia świata. GWP. Oleś P. (2003),Psychologia narracyjna: co oznaczają historie tworzone przez ludzi? W: P. Oleś, Wprowadzenie dopsychologii osobowości (s. 333-370). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar. Runyan McKinleyW. (1992), Historie życia a psychobiografia. Badania teorii i metody. Warszawa: PWN. Tokarska U.(2014), Status podejścia narracyjnego we współczesnej psychologii, Czasopismo Psychologiczne,20 (1), 65-71.

B) Uzupełniająca

Giza A. (1991), Życie jako opowieść. Wrocław, Warszawa, Kraków: Ossolineum. Tokarska U. (1999),W poszukiwaniu jedności i celu. Wybrane techniki narracyjne. W: A. Gałdowa (red.), Wybranezagadnienia z psychologii osobowości (s. 169-204). Kraków: Wydawnictwo UniwersytetuJagiellońskiego. Tokarska U. (2000), Terapia narracyjna. Założenia teoretyczne, metody pracy,obszary zastosowań. W: M. Straś-Romanowska (red.), Metody jakościowe w psychologiiwspółczesnej. Wrocław: Wyd. Uniwersytetu Wrocławskiego, 185-193. Tokarska U. (2007),Narracyjne formy wspomagania rozwoju człowieka. W: B. M. Kaja, A. Molesztak (red.),Wspomaganie rozwoju. Psychostymulacja. Psychokorekcja. Bydgoszcz: Wyd. UniwersytetuKazimierza Wielkiego, 114-133. Tokarska U. (2011), Tożsamość narracyjna w dobie płynnejnowoczesności - nowe wyzwania dla psychologii narracyjnej. W: E. Litak, R. Furman, H. Brożek(red.), Pejzaże tożsamości. Teoria i empiria w perspektywie interdyscyplinarnej (s. 37-50). Kraków:Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.



Psychologia nieprzystosowania społecznego




Rok : 4





wykład 10

ćwiczenia 20



Student przystępujący do nauki przedmiotu powinien dysponować wiedzą z zakresu pedagogiki, psychologii i socjologiidotyczącą zachowań ludzkich. Powinien wykazywać się umiejętnością dostrzegania, analizowania zjawisk społecznych orazich interpretacji, a także prezentować postawę zaangażowania w rozwiązywanie problemów społecznych.


Wprowadzenie w psychologiczne podstawy problematyki niedostosowania społecznego ze szczególnym zwróceniem uwagi nazaburzenia osobowości. Zapoznanie z rolą czynników rozwojowych, szkolnych , rodzinnych i społecznych w genezieniedostosowania społecznego. Wyposażenie w wiedzę na temat skutków niedostosowania społecznego nieletnich.Wytworzenie pozytywnej motywacji do pracy w charakterze psychologa osób nieprzystosowanych społecznie.





1. Zaburzeniaosobowości jakoprzyczyna problemówadaptacyjnych,niedostosowania iproblemów wfunkcjonowaniuspołecznym.

Podstawowa terminologia dotyczącazaburzeń osobowości . Zaburzeniaosobowości, ekstremalne stanypsychiczne, parafilie. Wprowadzaniezmian poprzez psychoterapię.


3 6

2. Osobowośćpsychopatyczna iantyspołeczna.

Popęd, afekt i temperament wpsychopatii. Relacja z obiektem,mechanizmy obronne i adaptacyjne.Przeniesienie i przeciwprzeniesienie wprocesie terapeutycznym osóbwykazujących cechy psychopatii.


2 7

3. Pierwotnemechanizmy obronneosób stosującychprzemoc orazuwikłanych w konfliktz prawem.

Wycofanie, zaprzeczanie,omnipotentna kontrola, idealizacja idewaluacja, projekcja, introjekcja,identyfikacja projekcyjna,rozszczepienie, dysocjacja jakomechanizmy niedojrzałej osobowości.


2 7

4. Nadużycia i ichskutki w rozwojuosobowości.

Diagnoza stanów traumatycznych,praca z żalem i gniewem. Pomoc ipsychoterapia ofiar nadużyć iprzemocy ze szczególnym zwróceniemuwagi na dzieci i młodzież.


2 7


5. Resocjalizacjanieletnich sprawców –dylematy, implikacjena temat sposobówzmianyfunkcjonowania.Zadania psychologa.

Problemy i trudności w psychoterapiisprawców. Psychoterapia jako leczeniezaburzeń. Resocjalizacja poprzezpsychoterapię.


1 7


1. Nieprzystosowaniespołeczne jakoprobleminterdyscyplinarny.

Objawy, etiologia i ujęcia definicyjneniedostosowania społecznego. Teorieobjaśniające zaburzenia w zachowaniuw świetle literatury przedmiotu orazwspółczesnych badań naukowych:organiczna, psychodynamiczna,behawioralna, ekologiczna,socjologiczna, kulturowa.Psychologiczna analiza symptomównieprzystosowania społecznego dziecii młodzieży.


3 6

2. Typologie zaburzeńw zachowaniu iniedostosowaniuspołecznym.

Typologia Stotta-Konopnickiego iAchenbacha, rozwój zaburzeń wzachowaniu w kierunkuprzestępczości.

Podające:PrelekcjaProblemoweaktywizujące:Dyskusjadydaktyczna

2 7

3. Psychologicznepodstawy procesuresocjalizacji.

Hormistyczne podejście Mc Dougala iBurta. Zagadnienie kanalizacji isublimacji. Psychodynamicznepodejście do resocjalizacji, rolapsychoanalizy Freuda. Podejściebehawioralne i procesprzewarunkowania. Podejściekognitywno-behawioralne. Graniceresocjalizacji. Możliwości psychologa.


2 7

4. Diagnozanieprzystosowaniaspołecznego -aspektypsychologiczne iresocjalizacyjne.

Pojęcie diagnozy resocjalizacyjnej.Diagnoza resocjalizacyjna w ujęciu S.Górskiego. Trójczłonowa diagnozaresocjalizacyjno-penitencjarna wedugA. Lewickiego, L. Paryzka i B.Waligóry. Podstawowe elementydiagnozy resocjalizacyjnej w ujęciu L.Pytki. Znaczenie diagnoz medycznych ipsychologicznych.


3 6

5. Nieprzystosowaniespołeczne napoziomie szkolnym.

Wagary, uzależnienia, agresja iprzemoc, brak respektu dla szkoły iwychowawców, wiązanie się znegatywnymi grupami. Rola diagnozydanego przypadku dla profilaktyki iinterwencji psychologa. Mozliwości iograniczenia w pracy z młodzieżąniedostosowaną społecznie.


2 7

6. Przestępczośćnieletnich imłodocianych.

Prawnokarna definicja nieletniego imłodocianego. Odpowiedzialnośćprawna nieletnich. Przestępczośćdziewcząt i chłopców z podziałem nakategorie. Zmiany w dynamice istrukturze przestępczości nieletnich imłodocianych - implikacje dlapsychologa.


2 7

7. Wpływ rodziny nanieprzystosowaniespołeczne dzieci imłodzieży.

System rodzinny a nieprzystosowaniejednostki. Rozkład więzi rodzinnych idysfunkcyjny dom.


2 7

8. Patologiazachowań dzieci imłodzieży w grupachspołecznych.

Wpływ grupy rówieśniczej nanieprzystosowanie społeczne.Subkultury młodzieżowe. Dewiacyjnezachowania kibiców sportowych,przyczyny i skutki. Psychomanipulacjew patologicznych sektach religijnych.


2 7


9. Profilaktykapatologii społecznejdzieci i mlodzieży.

Możliwości przeciwdziałanianiedostosowaniu społecznemu ipatologiom. Pomoc psychologiczna,telefonu zaufania, on-line. Treningzastępowania agresji. Formy opiekizastępczej, częściowej i całkowitej.Instytucje pomocowe. Podstawoweformy pracy z młodzieżąnieprzystosowaną społecznie.


2 7





Wiedza

1. Student zna ujęcia definicyjne zaburzeń osobowości jakoprzyczyn niedostosowania i problemów w funkcjonowaniuspołecznym. Opisuje osobowość psychopatyczną iantyspołeczną.


Umiejętności

2. Student potrafi rozpoznać problemy nieletnich identyfikującśrodowisko wpływające negatywnie na dzieci i młodzież.Planuje i podejmuje działania pomocowe w ramach swoichkompetencji z wykorzystaniem wiedzy psychologicznej.



3. Student posiada głęboką świadomość złożoności problemówdzieci i młodzieży, ich delikatności w sferze psychicznej imogących nastąpić negatywnych skutków swoich decyzji przezco wszelkie czynności podejmuje profesjonalnie zzachowaniem etyki zawodowej.

ćwiczenia autoprezentacja

K_K01

4. Student w pracy z osobami nieprzystosowanymi społeczniejest gotowy do podejmowania indywidualnych i zespołowychwyzwań zawodowych.

ćwiczenia autoprezentacjaK_K08



Przeczytanie zalecanej literatury, przygotowanie analizyprzypadku osoby nieprzystosowanej społecznie orazprezentacji, przygotowanie do egzaminu. Pracaindywidualna studenta stanowi 4,8 ECTS.


A) Podstawowa

1. Urban. B, Zaburzenia w zachowaniu i przestępczość młodzieży, Kraków 2000 2. Grzesiuk L. (red.),Psychoterapia. Szkoły, zjawiska,techniki i specyficzne problemy, Warszawa 2000 3. Zjawiskapatologiczne wśród młodzieży i możliwości przeciwdziałań, red. Sołtysiak T., Kowalczyk-Jamnicka M.,Bydgoszcz 2007 4. Szymański A., Niedostosowanie społeczne dzieci i młodzieży. Wybrane problemy,Warszawa 2010 5. Gingrich P., Psychospołeczne komponenty nieprzystosowania, Lublin 2007

B) Uzupełniająca1. Madanes C., Przemoc w rodzinie. Psychoterapia sprawców i ofiar, Gdańsk 2004 2. Herman Levis J.,Przemoc. Uraz psychiczny i powrót do równowagi, Gdańsk 1998 3. Urban B., Zachowania dewiacyjnemłodzieży, Kraków 1998 4. Kozak S., Patologie wśród dzieci i młodzieży. Leczenie i profilaktyka,Warszawa 2007 5. Urban B., Zachowania dewiacyjne młodzieży, Kraków 1998



Psychologia uzależnień




Rok : 4





wykład 10

ćwiczenia 20



Student przystępujący do nauki przedmiotu powinien dysponować podstawową wiedzą dotyczącą zachowań ludzkich zzakresu socjologii, psychologii i pedagogiki. Powinien posiadać umiejętność pracy w zespole, grupie społecznej, jak równieżprzejawiać aktywną postawę w zakresie nawiązywania relacji i kontaktów społecznych oraz wykazywać odpowiedniąmotywację do rozwiązywania problemów społecznych na gruncie osobistym i zawodowym.


Student zostanie zapoznany z pojęciem uzależnienia, rodzajami uzależnień, psychologicznymi mechanizmami uzależnień.Posiądzie wiedzę na temat przyczyn, rodzaju i szkodliwych skutków alkoholizmu, narkomanii i nikotynizmu. Będzie potrafiłdokonać krytycznej oceny etyczno-moralnej tych zjawisk. Pozna rodzaje nowych uzależnień we współczesnym świecie.Nabędzie umiejętności diagnostycznych i terapeutycznych w zakresie uzależnień postępując zgodnie z zasadami etykizawodowej psychologa.





1. Pojęcieuzależnienia.

Definicje i klasyfikacja zaburzeńwiązanych z uzależnieniami.Relacja pomiędzy podmiotem aprzedmiotem uzależnienia.Uzależnienie jako nałóg, choroba,proces. Podział uzależnień.Uzależnienie i addiction.Współuzależnienie.Wieloczynnikowa koncepcjauzależnień. Kryteriadiagnostyczne uzależnienia.


3 6

2. Alkoholizm.Charakterystykazjawiska.

Pojęcie i rodzaje alkoholu. Ryshistoryczny picia alkoholu.Szkodliwe skutki nadużywaniaalkoholu. Alkoholizm jakochoroba i jako formaniedostosowania. Fakty i mity oalkoholu i alkoholikach. Ocenaetyczno-moralna zjawiska.


3. Narkomania.Charakterystykazjawiska.

Pojęcie i podział narkotyków. Ryshistoryczny narkomanii.Szkodliwe skutki zażywanianarkotyków. Ocena etyczno-moralna narkomanii.



4. Nikotynizm.Charakterystykazjawiska.

Pojęcie i podział uzależnieniatytoniowego. Historia paleniatytoniu. Szkodliwe skutkipalenia: uzależnienie psychiczne,fizyczne, zjawisko tolerancji. Mitydotyczące palenia. Ocenaetyczno-moralna palenia.


5. Etyka zawodowaterapeuty uzależnień.

Podstawowe zasady etykizawodowej. Zachowaniasprzeczne z zasadami etykizawodowej. Niepijący alkoholicy iczyści narkomani jako terapeuci:korzyści i niebezpieczeństwa.


1 6


1. Diagnozaalkoholizmu.

Identyfikacja osób z problemamialkoholowymi: wskaźnikikliniczne, testy diagnostyczne.Analiza testów przesiewowychCAGE, MAST, SAAST, AUDIT,POSIT, testu baltimorskiego.Badania laboratoryjne. Objawyostrzegawcze alkoholizmu. Fazyalkoholizmu wg Jellinka.Uzależnienie od alkoholu wgŚwiatowej Organizacji Zdrowia.Kryteria uzależnienia wgAmerykańskiego TowarzystwaPsychiatrycznego. Wybraneproblemy diagnostycznespotykane u osób uzależnionych.


3 13

2. Terapiaalkoholizmu.

Motywy podejmowania leczenia ioczekiwania wobec leczenia.Odtrucie - detoksykacja.Psychoterapia uzależnienia odalkoholu. Programy zdrowienia.Środki farmakologiczne.Skuteczność leczenia. Leczeniekobiet. Obowiązek leczenia.Analiza procesu terapeutycznegowg Modelu Minnesota.


3 12

3. Grupysamopomocowe wterapii alkoholizmu.Implikacje dla pracypsychologa.

Udział w mityngu AnonimowychAlkoholików zorganizowanym nazajęciach.


3 5

4. Grupysamopomocowe wterapiiwspółuzależnienia.Implikacje dla pracypsychologa.

Udział w spotkaniu zprzedstawicielami wspólnot: Al-Anon, Alateen, DDA.


2 5

5. Diagnoza i terapialekomanii inarkomanii.

Objawy uzależnienianarkotykowego i lekowego. Testydiagnostyczne. Ogólne zasadyleczenia osób uzależnionych odnarkotyków i leków. Leczeniedetoksykacyjne: metodyodtrucia. Psychoterapia wnarkomanii. Analiza testudiagnostycznego badającegouzależnienie narkotykowe dladzieci i młodzieży.


3 13


6. Nowe uzależnienia.Diagnoza i terapia.

Uzależnienie od pracy: przejawy,zasięg zjawiska, korzenieuzależnienia, rodzinapracoholika, terapia iindywidualny counseling, terapiadiad, terapia rodzinna, grupywsparcia. Uzależnienie od seksu:definicja, cechy uzależnienia,objawy, diagnoza, skutkiuzależnienia, terapia.uzależnienie emocjonalne: cechy,współuzależnienie, terapia.Uzależnienie od telefonukomórkowego: rodzajeuzależnienia, skutki uzależnienia,leczenie i zapobieganie, test nacellular-addiction.


3 12

7. Grupysamopomocowe wterapii seksoholizmu.Implikacje dla pracypsychologa.

Wyjście na mityng WspólnotySLAA - Uzależnionych od Seksu iMiłości.


3 5





Wiedza

1. Student definiuje pojęcie uzależnienia, wymieniarodzaje uzależnień, charakteryzuje uzależnienie odalkoholu, narkotyków, nikotyny.


2. Student posiada rozszerzoną wiedzę z zakresupsychologii uzależnień. Zna współczesne teorieuzależnień.


Umiejętności

3. Student potrafi analizować problemy osóbuzależnionych, określa ich przyczyny, stosuje adekwatnemetody rozwiązywania z wykorzystaniem wiedzypsychologicznej. Prognozuje ich rozwiązanie i przewidujeskutki planowanych działań.


K_U16


4. Student odpowiedzialnie przygotowuje się do swojejpracy, dokonuje profesjonalnej diagnozy, stosujewłaściwą terapię w stosunku do osób uzależnionychkierując się dobrem klienta oraz zasadami etykizawodowej.


K_K01



Przeczytanie zalecanej literatury, dokonanie diagnozy przypadkuosoby uzależnionej z zaleceniami terapeutycznymi,przygotowanie prezentacji, sprawozdania ze spotkań zprzedstawicielami wspólnot: AA, Al-Anon, SLAA, przygotowaniedo egzaminu ustnego. Praca indywidualna studenta stanowi 4,8ECTS.


A) Podstawowa

Cekiera Cz., Psychoprofilaktyka uzależnień oraz terapia i resocjalizacja osób uzależnionych, Lublin,2001. Cekiera Cz., Zatoński W., Palenie tytoniu: wolność czy zniewolenie, Lublin, 2001.Cierpiałkowska L., Alkoholizm. Przyczyny - leczenie - profilaktyka, Poznań, 2000. Guerreschi C.,Nowe uzależnienia, Kraków, 2010. Lechicki J., Postępowanie w uzależnieniach i innych patologiach wszkole, Kraków, 2007.

B) UzupełniającaBrown S., Leczenie alkoholików. Rozwojowy model powrotu do zdrowia, Warszawa, 1992. Carnes P.,Od nałogu do miłości, Poznań, 2001. Cibor R., Struktura "ja" a motywy podejmowania leczeniaodwykowego, Katowice, 1994. Kooyman M., Społeczność terapeutyczna dla uzależnionych,Warszawa, 2002. Lew-Starowicz Z., Seks w sieci i nie tylko ..., Kraków, 2002.



Praca z grupą




Rok : 5





ćwiczenia 30



Student posiada podstawową wiedzę z zakresu psychologii społeczne i umiejętności w tworzeniu prawidłowej komunikacjispołecznej.


Zapoznanie studentów ze specyfiką pracy z grupą z uwzględnienie procesów zachodzących w grupie , uwarunkowańdokonywania diagnozy i prognozowania społecznego oraz skutecznych metod pracy; działań wspierających. Rozwijaniekompetencji w tworzeniu i prowadzeniu pracy w grupie.






1. Grupa -uwarunkowania jejtworzenia

Warunki kwalifikacji.Podstawowezasady prowadzenia grupy. Zaletypracy grupowej.Rodzaje grupterapeutycznych

Podające:Objaśnienie lubwyjaśnienieProblemoweaktywizujące:MetodasytuacyjnaDyskusjadydaktyczna

6 17

2. Procesygrupowe

Diagnozowanie grupy. Etapy jejrozwoju. Dynamika rozwoju grupy-prawidłowości i zakłócenia. Normygrupowe . Proces grupowy i jegoznaczenie w pracy trenera.Strukturagrupy: układ ról grupowych , spójnośćgrupy,

Praktyczne:ĆwiczeniaprzedmiotoweProblemoweaktywizujące:MetodasytuacyjnaDyskusjadydaktyczna

6 19

3. Budowaniewizerunku wgrupie

Skala pierwszego wrażenia.Nabywanieumiejętnościautoprezentacji.Uwarunkowaniabudowania wizerunku w grupie.Wzbudzanie i utrzymywaniezainteresowania grupy .Technikipanowania nad tremą i postępowania wtrudnych sytuacjach

Problemoweaktywizujące:Gry dydaktycznePraktyczne:PokazProblemoweaktywizujące:Dyskusjadydaktyczna

6 19


4. Techniki pracy zgrupą

Integracja grupy. Technikikomunikacyjne , koncentrujące ,energetyzujące,i dramowe. MetodaGestalt.

Problemoweaktywizujące:Gry dydaktyczneEksponujące:FilmPokaz łączony zprzeżyciemProblemoweaktywizujące:Gry dydaktyczneDyskusjadydaktyczna

8 24

5. Konflikt wgrupie

Interwencja w sytuacji trudnej.Doskonalenie umiejętnościspołecznych. Inteligencja emocjonalna- kontrolowanie stanu emocjonalnego

Problemoweaktywizujące:Gry dydaktyczneMetodasytuacyjnaDyskusjadydaktyczna

4 16





Wiedza

1. Student zna procesy zachodzące w grupie orazwspółczesne metody pracy psychoterapeutycznej.Potrafiukazać zasady budowania kontaktu i relacji społecznych


2. Zna społeczne uwarunkowania ekspresjiemocjonalnej.Rozumie procesy społeczne zachodzące wgrupie.Zna mechanizmy funkcjonowania w grupie

ćwiczenia analiza przypadkuK_W16

Umiejętności

3. Student doskonali swoje umiejętności społeczne,inteligencję emocjonalną.Potrafi nawiązywać właściwerelacje interpersonalne,rozwiązywać sytuacje trudneistniejące w grupie,niwelować konflikty zewnętrzne.

warsztaty aktywność studentana zajęciach K_U19


4. Nabywa kompetencji do funkcjonowania w różnorodnychgrupach.Potrafi budować swój wizerunek w grupie,dostrzegaprocesy w niej istniejące .




Aktywność na ćwiczeniach ( warsztatach). Uczestnictwo wmetodach stosowanych w pracy w grupie. Przygotowanie izaprezentowanie projektu grupowego. Praca indywidualnastudenta stanowi 3,8 ECTS.


A) PodstawowaBrown R.,Procesy grupowe. Dynamika wewnątrzgrupowa i międzygrupowa, Gdańsk 2006r. Chełpa S.,Witkowski T., Psychologia konfliktów. Oficyna Wydawnicza UNUS.,1999r. Covey S., Zasady działaniaskutecznego przywódcy. Warszawa 1997r. Hartley P. ,Komunikacja w grupie. Poznań 2000r.

B) UzupełniającaBelbin M.,Twoja rola w zespole, Gdańsk 2008r. Hammer H., Rozwój umiejętności społecznych - jakskuteczniej dyskutować i pracować. Warszawa 1999r. Kratochvil S., Podstawy psychoterapii, Poznań2003r. Witerska K.,Drama.Techniki , strategie, scenariusze.Warszawa 2013r.



Psychologia pozytywna




Rok : 5





wykład 10

ćwiczenia 20



Podstawowa wiedza z zakresu psychologii ogólnej, rozwojowej, osobowości oraz motywacji i emocji.


Zapoznanie studentów z najważniejszymi teoriami i badaniami z zakresu psychologii pozytywnej. Przygotowanie studentówdo krytycznej analizy wybranych koncepcji z zakresu psychologii pozytywnej.





1. Teoretyczne podstawypsychologii pozytywnej.

Założenia, cele i metodypsychologii pozytywnej.


2 7

2. Koncepcje dobrego iszczęśliwego życia.

Krytyczna analizawybranych koncepcjidobrego i szczęśliwegożycia.


3 7

3. Uwarunkowania dobregożycia.

Biologiczne,psychologiczne,kulturowo-społeczneuwarunkowania dobregożycia. Osobowośćczłowieka szczęśliwego.


3 7

4. Psychologia pozytywnawobec cierpienia i kryzysu.

Model zdrowiapsychicznego. Diagnozazdrowia psychicznego.Metody psychoterapii irehabilitacji psychicznej.


1 7

5. Pozytywne starzenie się.Predyktory zdrowegostarzenia się. Czynnikizwiązane z pozytywnymstarzeniem się.


1 7


1. Cnoty i siły charakteruczłowieka.

Rozwijanie cnót i siłcharakteru, możliwości iograniczenia.


3 9

2. Zastosowanie psychologiipozytywnej w poradnictwie.indywidualnym i praktyceklinicznej.

Techniki psychologiipozytywnej wporadnictwieindywidualnym.


3 11


3. Zastosowanie psychologiipozytywnej wporadnictwie.indywidualnym ipraktyce klinicznej.

Techniki oddziaływaniaterapeutycznego wpraktyce klinicznej.


4 10

4. Funkcjonowanie człowiekazgodne z „modelempozytywnym”.

ZałożeniaPraktyczne:Ćwiczeniaprzedmiotowe

4 10

5. Społeczeństwo wobecszczęścia jednostki.

Osobiste szczęściejednostki - korzyść czystrata dla innych?


3 9

6. Edukacja dla mądrości.Pojęcie mądrości. Metodywspierania rozwojumądrości.


3 11





Wiedza

1. Student zna podstawowe założenia, metody i celepsychologii pozytywnej.

wykład projekt K_W01

2. Student zna i rozumie idee zdrowia psychicznego,funkcjonalności, harmonii, dobrostanu i szczęściaprezentowane w ramach psychologii pozytywnej.


Umiejętności

3. Student potrafi opisać i wyjaśnić problemypsychologiczne w kategoriach psychologii pozytywnej.


4. Student potrafi projektować procedury mające na celupodnoszenie jakości życia indywidualnego i społecznego.



5. Student wpiera innych ludzi w radzeniu sobie zproblemami.




Przygotowanie i prezentacja projektu indywidualnego lubgrupowego. Praca indywidualna studenta stanowi 3,8 ECTS.


A) Podstawowa

Psychologia pozytywna. Nauka o szczęściu, zdrowiu, sile i cnotach człowieka, (red.)Czapiński J., Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2004. Trzebińska E., Psychologiapozytywna, Wydawnictwo Akademickie i Profesjonalne, Warszawa 2008. Carr A.,Psychologia pozytywna. Nauka o szczęściu i ludzkich siłach, Wydawnictwo Zysk i Ska,Poznań 2009. Psychologia pozytywna w praktyce, (red.). Linley P. A., Joseph S.,Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2007.

B) UzupełniającaSeligman M.E.P., Pełnia szczęścia. Nowe spojrzenie na kwestię szczęścia i dobrego życia.Media Rodzina, Poznań 2011. Fredrikson B., Pozytywność. Naukowe podejście do emocji,które pomaga zmienić jakość życia, Wydawnictwo Zysk i S-ka, Poznań 2011.



Psychologia pracy organizacji i zarządzania




Rok : 3





wykład 10

ćwiczenia 15



student powinien posiadać wiedzę z zakresu podstaw psychologii społecznej, teorii motywacji, podstaw komunikacji orazumiejętności krytycznego myślenia, formułowania samodzielnych wniosków. W zakresie kompetencji powinien się cechowaćnastawieniem na pracę w zespole,


Podstawowym celem jest zapoznanie studentów z funkcjonowaniem człowieka w środowisku pracy w aspekciepsychologicznym, wyjaśnienie ogólnych procesów w zarządzaniu organizacją, ukazanie uwarunkowań funkcjonowaniaorganizacji, przekazanie wiedzy na temat profili osobowościowych menedżerów i kadry pracowników wykonawczych wkontekście wybranych teorii osobowościowych, a także na temat patologii w organizacji. W wyniku zajęć, student powinienwykształcić umiejętność krytycznego podejścia do analizowanych zjawisk, postaw i zachowań w organizacji z uwzględnieniemzachodzących w nich interakcji i stosunków interpersonalnych. Powinien się cechować wrażliwością na aspekty życiaspołecznego w organizacji.





1. Wprowadzenie dopsychologii pracy iorganizacji.

Definicja i przedmiotzainteresowań psychologiizarządzania. Miejsce psychologiizarządzania wśród dyscyplinspołecznych. Globalizacja iwspółczesne podejście dopsychologii zarządzania.

Podające:Wykład informacyjnyOpis

2 4

2. Psychologiczneuwarunkowaniafunkcjonowaniaczłowieka worganizacji.

Formy uczestnictwa jednostki worganizacji. Jednostka a grupa -wzajemne interakcje.Postrzeganie społeczne,Komunikacja w organizacji.

Problemowe:WykładkonwersatoryjnyPodające:Wykład informacyjny

1 4

3. Organizacja i jejotoczenie.

Pojęcie organizacji, jej strukturai typy. Rodzaje otoczeniaorganizacji i jego cechy. Kulturaorganizacyjna - istota itypologia.

Podające:Wykład informacyjnyProblemowe:Wykładkonwersatoryjny

2 5

4. Zachowania worganizacji.

Zachowania jednostkowe igrupowe. Rola jednostki wgrupie. Definiowanie grupyspołecznej. Funkcje i procesygrupowe. Budowanie zespołu.

Problemowe:Wykład problemowyWykładkonwersatoryjny

1 4


5. Patologie worganizacji.

Rodzaje zachowańpatologicznych w organizacji :dyskryminacja bezposrednia,dyskryminacja pośrednia,mobbing, molestowanieseksualne, pracoholizm.Bezrobocie jako patologia.Przyczyny, skutki iprzeciwdziałanie patologiom worganizacji


3 4

6. Etykaodpowiedzialności worganizacji.

Pojęcie i cechy społecznejodpowiedzialności worganizacji. Metody i narzędziakształtowania postaw etycznychw organizacji.


1 2


1. Praca jako wartośćw życiu człowieka.

Układ człowiek-środowiskopracy. Pojęcie optymalnychwarunków pracy. Analiza pracy.Poczucie sprawstwa i jegoznaczenie. Poczucie autonomii ikontroli.

Praktyczne:ĆwiczeniaprzedmiotoweProblemoweaktywizujące:Dyskusjadydaktyczna

1 3

2. Osobowość i jejznaczenie wzachowaniu człowiekaw organizacji.

Czynniki osobowościowe.Wybrane teorie osobowości dowyjaśnienia zachowańmenedżerów. Typy osobowościmenedżerów i ich przełożenie napracę i styl kierowania.


1 3

3. Przywództwo worganizacji.

Cechy i umiejętnościwspółczesnego menedżera.Zarządzanie w warunkachzmiany. Zarządzanie kryzysemw organizacji.


1 3

4. Planowanie zasobówludzkich w organizacjii kariery zawodowej.

Proces planowania,formułowanie celów.Planowanie indywidualnejścieżki kariery zawodowej.


1 3

5. Elementy procesukadrowego -podejmowanie decyzjipersonalnych.

Kompetencje i kwalifikacje jakopodstawa polityki personalnej.Sposoby rekrutacji, selekcji.Rola testów psychologicznych.Asesment center.


2 4

6. Ocenianiepersonelu.

Sposoby oceniania, błędy wocenianiu. Efekty oceny.


1 3

7. Doskonalenie irozwój personelu.

Planowanie rozwojupracowników. Doskonalenie iszkolenie. Funkcje iefektywność szkoleń. Rolacoachingu i mentoringu.

Praktyczne:Metoda projektówProblemoweaktywizujące:Dyskusjadydaktyczna

1 5

8. Motywowanie wzarządzaniu.

Pojęcie motywacji. Rodzajesystemów motywacyjnych.Narzędzia motywowania i ichefektywność.

Eksponujące:FilmPraktyczne:Metoda projektów

2 5

9. Budowanie zespołu -rola lidera.

Zasady budowania zespołu.Fazy życia zespołu. Rolezespołowe. Rola lidera wzespole.


1 8


10. Konflikty w zespolei ich rozwiązywanie.

Rodzaje konfliktów. Postawywobec konfliktu. Metodyrozwiązywania konfliktów wzespole. Rola negocjacji imediacji.


1 5

11. Komunikacja worganizacji.

Rola komunikacji. Przebiegprocesu komunikacji. Zakłóceniaw komunikacji. Komunikacja wzespole.


1 3

12. Psychologicznekoszty pracy.

WLB. Problem stresu i zjawiskowypalenia zawodowego.


1 4

13. Przedsiębiorczość.Przedsiębiorca.Przedsiębiorczość ipodejmowanie ryzyka. Postawywobec ryzyka.


1 3





Wiedza

1. Student ma wiedzę o mechanizmach zachowańorganizacyjnych i umie je scharakteryzować zwykorzystaniem wiedzy z zakresu psychologii pracy iorganizacji.


2. Ma uporządkowaną wiedzę na temat planowaniawłasnej ścieżki kariery.


3. Opisuje elementy procesu kadrowego w kontekścieanalizy zachowań organizacyjnych.

ćwiczenia prezentacja tematu K_W10

Umiejętności

4. Potrafi ocenić kompetencje kandydata i pracownika zwykorzystaniem narzędzi psychologicznych, a takżekonstruować proces szkolenia pod kątem rozwijaniaumiejętności psychospołecznych.


5. Rozpoznaje zachowania patologiczne w organizacjioraz przejawy kryzysu organizacyjnego oraz potrafizaproponować metody przeciwdziałania tymnegatywnym procesom.



6. Podejmuje różne role w trakcie pracy zespołowej,formułuje cele i motywuje zespół do pracy.


7. Wykazuje się wrażliwością wobec członkóworganizacji, okazuje szacunek i przestrzega zasadetycznych w relacjach z innymi.




Student zobowiązany jest do pracy z literaturą, zalecaną przezprowadzącego zajęcia. Uczestniczy w pracy zespołowej metodąprojektową i prezentuje projekt na zajęciach. Przygotowujeprojekt indywidualny. Praca indywidualna studenta wynosi 2,8ECTS.



A) Podstawowa

1. Ratajczak. Z., Psychologia pracy i organizacji, Wyd. PWN, Warszawa 2007 r. 2. Schultz D., SchultzS., Psychologia dzisiejszej pracy a wyzwania, Wyd. PWN, Warszawa 2006 r. 3. Psychologia pracy iorganizacji, red. N. Chmiel, Wyd. GWP, Gdańsk 2003 r. 4. Ratajczak Z., Bańka A., Turska E.,Współczesna psychologia pracy i organizacji, Wyd. UŚ, Katowice 2006 r. 5. Tyszka T., Psychologiaekonomiczna, GWP, Gdańsk 2004 r.

B) Uzupełniająca1. Bartkowiak G., Psychologia zarządzania, Wyd. AE w Poznaniu, Poznań 1997 r. 2. Kostera M.,Zarządzanie personelem, PWE, Warszawa 2006 r. 3. Griffin R.W., Podstawy zarządzaniaorganizacjami, PWN, Warszawa 2005 r. 4. Cialdini R., Wywieranie wpływu na ludzi, GWP, Gdańsk1997 r. 5. Terelak J., Psychologia organizacji i zarządzania, Warszawa 2005 r.



Etyka rodzinna

Prowadzącyzajęcia: Kod przedmiotu: PS2.145



Rok : 5





wykład 10

ćwiczenia 20

Język przedmiotu/ modułu: polski Razem godzin: 0 30


Ogólna znajomość podstawowych pojęć z zakresu etyki oraz znajomość podstawowych zasad i wartości życia rodzinnego.


Celem kształcenia jest przekazanie studentom wiedzy z zakresu etyki rodzinnej rozumianej jako zbiór zasad i wartości, którepowinny być realizowane w ramach życia rodzinnego. Przedmiot obejmuje zagadnienia zarówno z zakresu etyki normatywnejdotyczącej sfery powinności jak i etyki opisowej obejmującej psychologię i socjologię moralności w odniesieniu do zjawisktypowych dla życia rodzinnego.


Lp. i tematykazajęć Treści programowe Metoda dydaktyczna Liczba godzin

kontaktowychLiczba godzinsamokształceniakontrolowanego


1. Etymologiasłowa „etyka”.

Trzy działy etyki:normatywna, opisowa imetaetyka. Miejsce etykirodzinnej w ramachpowyższego podziału.


2. Etykarodzinna.

Etyka rodzinna a wiedza zzakresu psychologii isocjologii moralności.


3. Analiza regułmoralnychtypowych dlakulturyeuropejskiej iichzastosowaniew etyce życiarodzinnego.

Refleksja nad wiodącymiwartościami:sprawiedliwość, życzliwość,miłość. O idei wybaczenia ijej adresatach czyli komu ikiedy powinniśmywybaczyć?


2 3

4. Natura dobrai jego różneprzejawy.

Motywy egocentryczne ialtruistyczne czynówmoralnie pozytywnych.Różnica między moralnądobrocią a moralnąsłusznością.


2 3

5. Natura zła ijego różneprzejawy wramach relacjirodzinnych.

Skąd zło w rodzinie?Problemowe:Wykładkonwersatoryjny

2 3


6. Wyzwaniawspółczesnejetyki.

Stosunek ludzi do zwierząt(wyzwolenie zwierząt,status zwierząt w etycepersonalistycznej).



1. Prawo ietyka.

Klauzula sumienia. Wolnośćsumienia. Obywatelskienieposłuszeństwo.


2 8


Etyka świata wirtualnego(netykieta, stalking,pornografia, „piractwo”).


3 10


Wolność, równość,tolerancja.


3 10

4. Jak reagowaćna zło wramach życiarodzinnego?

Dyskusja w oparciu oprzykłady.


3 10

5. Cele życiamoralnego.

Szczęście, doskonałość,pożyteczność społeczna.


3 10

6. Etykarygoryzmumoralnego wkontekścieżyciarodzinnego.

Orientacja nasprawiedliwość i orientacjana troskę.


2 11

7. Życierodzinne wświetle zasadetykiliberalnej.

Dyskusja w oparciu oprzykłady.


2 11

8. Edukacjawobec rodziny. Etos kobiecy a etos męski.


2 8


Numer i opis efektów kształcenia dlaprzedmiotu/modułu Forma zajęć

Sposoby weryfikacjikażdego ze wskazanychefektów kształcenia dlaprzedmiotu/modułu

Odniesienie każdego efektudla przedmiotu/modułu doefektów kierunkowych

Wiedza

1. Wiedza z zakresu filozofii, antropologii,pedagogiki, podstaw myśli psychologicznej isocjologicznej. Ma wiedzę dotyczącą norm iwartości typowych dla życia rodzinnego wramach kultury europejskiej.

wykład kolokwium

K_W09

2. Posiada uporządkowaną wiedzę dotyczącągłównych nurtów etyki. Potrafi je powiązać zwartościami i normami etyki rodzinnej.

ćwiczenia aktywność studenta nazajęciach K_W02

Umiejętności

3. Umiejętność samodzielnego formułowaniaproblemów oraz logicznego myślenia,używania adekwatnej terminologiifilozoficznej i logicznej, interpretowaniazachowań osób w odniesieniu do różnychteorii osobowości. Potrafi samodzielnieformułować problemy etyczne związane zżyciem rodzinnym oraz je rozwiązywać.

wykład kolokwium

K_U08

4. Potrafi interpretować zachowania ludzi wkontekście etapów rozwoju moralnegoczłowieka. Posiada umiejętność prowadzeniadyskusji i przygotowywania wystąpieńustnych dotyczących zagadnień etykirodzinnej.


K_U01



5. Rozumie potrzebę ciągłego rozwojumoralnego. Docenia znaczenie życiarodzinnego dla jednostkowego i społecznegorozwoju.

wykład kolokwiumK_K06

6. Jest wrażliwy na problemy życiarodzinnego, unika myślenia stereotypowego.Jest gotowy do komunikowania się, otwartejdyskusji i współpracy.



Opis pracy indywidualnej studenta(Proszę opisać nakład pracy własnej studenta wcelu zaliczenia przedmiotu)

Wykłady będą miały formę aktywną, nieograniczoną do przekazywaniawiedzy przez wykładowcę, ale angażującą w sposób czynny studentówpoprzez dyskusję. Ćwiczenia polegać będą na stawianiu problemów z zakresużycia rodzinnego i ich rozwiązywaniu zgodnie z obowiązującymi w naszejkulturze etycznymi normami i wartościami, w oparciu o metodę otwartości,wzajemnego poszanowania i uważnego słuchania. Praca indywidualnastudenta stanowi 3,8 ECTS.


A) Podstawowa1. Vardy P., Grosch P., Etyka, Zysk i S-ka, Poznań 2010 (https://vk.com/doc-59168769_263275874?dl=8019158b50a32746fe). 2. Ślipko T., Zarys etyki szczegółowej, t. 1 i 2, Kraków2009.

B) Uzupełniająca1. Karol Wojtyła, Miłość i odpowiedzialność, TN KUL, Lublin 2001(http://fatimska.wloclawek.pl/pliks/Karol%20Wojtyla%20-%20Milosc%20i%20odpowiedzialnosc.pdf). 2.Probucka D., Etyka. Wybrane zagadnienia i kierunki, Akademia im. J. Długosza, Częstochowa 2004. 3. SingerP., Przewodnik po etyce, Książka i Wiedza, Warszawa 2009.



Psychologia egzystencjalna




Rok : 5



Specjalność: Psychologia kliniczna Semestr: 10


wykład 10

ćwiczenia 20



Student zna podstawowe zagadnienia z psychologii ogólnej.


Celem przedmiotu jest zapoznanie studenta z podstawowymi zagadnieniami psychologii egzystencjalnej. Student poznanajważniejsze koncepcje teoretyczne, twierdzenia problemy i orientacje psychologii egzystencjalnej, zarowno w odniesieniudo stanu obecnego, jak i kontekstu historycznego. Będzie potrafił wymienić najważniejszych przedstawicieli tego nurtu orazprezentowane przez nich rozwiązania.





1. Wprowadzenie doproblematyki

Omówienie podstawowychpojęć i zagadnień, które będąporuszane na zajęciach zpsychologii egzystencjalnej.


2 4

2. PsychologiaEgzystencjalna jakonauka

Omówienie teoretycznychzałożeń psychologiiegzystencjalnej oraz jejmiejsca na tle innychsubdyscyplin psychologii.


2 4

3. Związek międzypsychologią i filozofiąegzystencjalną

Omówienie podobieństw iróżnic w tych podejściach doanalizy rzeczywistości życiaczłowieka.


1 3

4. Sens i cierpienieDefinicja i analizapodstawowych pojęćpsychologii egzystencjalnej.


1 3

5. Śmierć jako tematpsychologii?

Pojęcie tabu w psychologii,tanatologia egzystencjalna.


2 4

6. Elementypsychoterapiiegzystencjalnej

Omówienie głównych założeńtego rodzaju terapii orazrelacja terapeutyczna, która wniej zachodzi.


1 3

7. Logoterapia VictoraFrankla

Omówienie głównych założeń,znaczenia i aktualności tejmetody terapeutycznej.


1 3



1. Metodafenomenologiczna

Dyskusja o granicachpoznania w psychologiiegzystencjalnej.


2 4

2. Emocje w psychologiiegzystencjalnej

Omówienie znaczenia emocjiw psychologii egzystencjalnej,relacja emocje-wartość.


3 3

3. Praktyka psychologiiegzystencjalnej

Dyskusja o praktycznejstronie psychologiiegzystencjalnej (omówieniewybranej metody, np.logoterapii).


2 4

4. Znaczenie psychologiiegzystencjalnej

Dyskusja o podstawowychzałożeniach, celach imetodach.


2 3

5. Egzystencja/esencjaDyskusja o tym co w ujęciupsychologii egzystencjalnejstanowi istotę naszego życia.


2 4

6. Osobowość człowiekaDyskusja o rozumieniu icechach charakterystycznychosobowości w psychologiiegzystencjalnej.


2 3

7. Pojęcie czasu wpsychologiiegzystencjalnej

Dyskusja o kontekście czasuw perspektywie jakości życia.


2 4

8. Doświadczeniagraniczne

Omówienie związków międzydoświadczeniami granicznymia odpornością psychiczną.


2 3

9. Podsumowanie zajęćPrzypomnienie i omówienienajważniejszych zagadnieńporuszanych na zajęciach.


2 4

10. Zaliczenieprzedmiotu seminarium dyskusyjne


1 14





Wiedza

1. Student wskazuje i rozumie koncepcje emocji imotywacji wyrażone w psychologii egzystencjalnej.


Umiejętności

2. Student potrafi opisać i wyjaśnić problemypsychologiczne w nawiązaniu do założeń psychologiiegzystencjalnej.


3. Student nakreśla i dyskutuje teoretyczne i praktycznezałożenia psychologii egzystencjalnej.



4. Student prezentuje aktywną postawę wobec poprawyjakości życia.





Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest obecność studenta nawykładach i ćwiczeniach oraz jego merytoryczne zaangażowaniepodczas realizacji przedmiotu. Praca indywidualna studentawynosi 2,8 ECTS.


A) Podstawowa Buber M., (1993), Problem człowieka, Spacja, Warszawa. Jung C.G., (1989), Rebis czyli kamieńfilozofów, PWN, Warszawa. Erikson E.H., (1997), Dzieciństwo i społeczeństwo, Rebis, Warszawa.

B) UzupełniającaGałdowa A. (red.), (1999), Wybrane zagadnienia z psychologii osobowości, Wydawnictwo UJ,Kraków. Opoczyńska M. (red.), (1999), Wprowadzenie do psychologii egzystencjalnej,Wydawnictwo UJ, Kraków.



Techniki terapeutyczne w pracy z dziećmi i młodzieżą




Rok : 5





wykład 10

ćwiczenia 20



Student powinien posiadać wiedzę z zakresu podstaw psychologii, psychologii zaburzeń oraz pomocy psychologicznej.Powinien także posługiwać się terminologią z zakresu psychologii zaburzeń.


Studenci poznają na zajęciach zarówno teoretyczne, jak i praktyczne aspekty i mechanizmy technik terapeutycznych ,wykorzystywanych w pracy z dziećmi z młodzieżą. Podczas ćwiczeń, studenci nabędą umiejętność dostosowania danejtechniki terapeutycznej do rodzaju zaburzenia dziecka, zwłaszcza na tle neuropsychologicznym, jak i w przypadku zaburzeńzwiązanych z niedostosowaniem społecznym.





1. Zaburzeniapsychologiczne ineuropsychologiczne udzieci i młodzieży.

Rodzaje zaburzeńpsychologicznych. Rodzajezaburzeń neuropsychologicznychi ich diagnozowanie.


2 2

2. Terapia zaburzeń udzieci i młodzieży.

Rola środowiska społecznego wdiagnozie i terapii. Rola poziomurozwoju funkcji poznawczych.

Podające:WykładinformacyjnyProblemowe:Wykład problemowy

2 4

3. Przygotowanie dopsychoterapii dzieci imłodzieży.

Kontakt - więź emocjonalna.Wstępna diagnoza - źródła,rodzaj zaburzeń, motywacja.Kontrakt z terapeutą.


2 4

4. Podstawowe zasady izjawiska wpsychoterapiianalitycznej dzieci.

Współpracapsychoterapeutyczna.Podstawowe zasadyterapeutyczne. Opór wpsychoterapii dzieci i młodzieży.Przeniesienie.Przeciwprzeniesienie.

Problemowe:WykładkonwersatoryjnyPodające:Wykładinformacyjny

1 5

5. Specyfikapsychoterapii dzieci imłodzieży.

Rola środowiska społecznego.Poziom rozwoju. Rola szkoły.Rola rodziny.

Problemowe:Wykład problemowyPodające:Wykładinformacyjny

1 3


6. Skutecznośćpsychoterapii dzieci imłodzieży.

Ocena skutecznościpsychoterapii dzieci i młodzieży.Czynniki skuteczności - cechymetody leczenia, cechy pacjenta,cechy terapeuty.

Problemowe:Wykład problemowyPodające:Wykładinformacyjny

1 5

7. Skutecznośćwybranych metodpsychoterapii dzieci imłodzieży.

Terapia poznawczo-behawioralnaw leczeniu lęku. Treningumiejetności radzenia sobie wleczeniu depresji. Terapiawielosystemowa w korygowaniuzachowania antyspołecznego.Terapia behawioralna w leczeniuotyłości.


1 5


1. Skuteczność terapii acechy pacjenta iterapeuty.

Cechy pacjenta a efekty terapii(poziom zaburzenia, poziomtrudności interpersonalnych,poczucie kontroli, zaangażowaniew proces terapii). Cechyterapeuty a efekty terapii (cechydemograficzne, kwalifikacje,doświadczenie, zdrowie, cechyosobowosci, dyrektywność).


2 5

2. Technikipsychoanalityczne.

Konfrontacja. Klaryfikacja.Interpretacja. Przepracowanie.


2 5

3. Techniki terapiiEriksonowskiej.

Technika transu. Technikametafor. Zachęcanie do oporu.


2 5

4. Psychodrama.Psychodrama - podłożeteoretyczne. Teorie Moreno.Psychodrama jako metodaterapeutyczna.


2 5

5. Muzykoterapia.Specyfika muzyki w terapii.Psychologiczny mechanizmdziałania muzyki. Ocenaefektywności muzykoterapii.

Eksponujące:FilmProblemoweaktywizujące:Dyskusjadydaktyczna

1 3

6. Wizualizacja. Wizualizacja kreatywna. Technikiobrazowania wewnętrznego.

Eksponujące:Pokaz łączony zprzeżyciemProblemoweaktywizujące:Dyskusjadydaktyczna

1 4

7. Metodypsychomotoryczne wterapii dzieci imłodzieży.

Metoda Procus. Metoda Block.


1 5

8. Integracjasensoryczna.

Stadia rozwoju dziecka.Założenia SI. Zasady stosowaniaSI.

Problemoweaktywizujące:Gry dydaktyczne

1 5

9. Technikirelaksacyjne.

Relaksacja progresywnaJacobsona. Trening autogennySchultza.


1 5


10. Bajkoterapia.

Cele bajkoterapii. Bajkiterapeutyczne. Bajkirelaksacyjne. Bajkipsychoterapeutyczne. Bajkipsychoedukacyjne.


2 5

11. Techniki zelementami sztuki.

Techniki z wykorzystaniemrysunku i malarstwa. Techniki zwykorzystaniem tańca.


1 5

12. Terapia grupowa.Określenie potrzeb grupy. Planprowadzenia grupy. Rolaterapeuty w grupie. Ćwiczeniagry i zabawy grupowe.


1 5

13. Podsumowanie zajeć Prezentacja projektu.


3 10





Wiedza

1. Student ma wiedzę na temat uwarunkowań zaburzeń udzieci i młodzieży.


2. Ma uporządkowaną wiedzę na temat metod pomocypsychologicznej a w szczególności technik terapeutycznychmających zastosowanie u dzieci i młodzieży.


Umiejętności

3. Rozpoznaje problemy natury emocjonalnej u dzieci imłodzieży oraz umie zaproponować odpowiednią metodęterapii.


4. Potrafi określić stadia rozwoju dziecka i młodegoczłowieka, określić zaburzenia tego rozwoju izaproponować sposoby wsparcia.



5. jest świadomy swoich ograniczeń i jest gotowykonsultować się z innymi specjalistami w zwiazku z terapiądzieci i młodzieży.




Student zobowiązany jest do pracy z literaturą, zalecaną przezprowadzącego zajęcia. Uczestniczy w pracy zespołowej metodąprojektową i prezentuje projekt na zajęciach. Przygotowuje siędo egzaminu pisemnego z części teoretycznej zajęć. Pracaindywidualna studenta wynosi 3,8 ECTS.


A) Podstawowa

1. Dąbrowska-Jabłońska I., Terapia dzieci i młodzieży, Wyd. Impuls, Kraków 2004 r. 2. Kendall P.,Zaburzenia okresu dzieciństwa i adolescencji. Techniki terapeutyczne dla profesjonalistów irodziców, Wyd. GWP, Gdańsk 2012 r. 3. Grzesiuk L., Psychoterapia. Teoria, Badania i szkolenia,Praktyka, Wyd. Eneteia, Warszawa 2006 r. 4. Czabała J. C., Czynniki leczące w psychoterapii.Wydanie Nowe, Wydawnictwo PWN, Warszawa 2014 r. 5. Kubitsky J., Vademecum psychoterapeuty,Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2008 r.


B) Uzupełniająca

1. Derra C., Trening autogenny dla każdego, Wyd. Amber, Warszawa 2005 r. 2. Kendall P., Terapiadzieci i młodzieży. Procedury poznawczo-behawioralne. Wyd. UJ, Kraków 2010 r. 3. Aichinger A.,Holl W., Psychodrama: terapia grupowa z dziećmi, Wyd. Jedność, Kielce 1999 r. 4. Jak pracować zdziecięcymi grupami terapeutycznymi? K. Geldard, D. Geldard, Wyd. GWP, Gdańsk 2005 r. 5. G.Corey, Wszystko co najważniejsze w teorii i praktyce terapeutycznej, Wyd. Zysk i ska, Poznań 2005r.



Diagnoza i rehabilitacja neuropsychologiczna




Rok : 5





wykład 10

ćwiczenia 30



Student powinien znać podstawy neuropsychologii (budowa i działanie układu nerwowego człowieka, główne układyfunkcjonalne mózgu, zależności między strukturami mózgowymi a funkcjami umysłowymi, podstawowe rodzaje zaburzeńneuropsychologicznych.).


Celem przedmiotu jest przedstawienie teorii oraz problemów metodologicznych diagnozy i rehabilitacji neuropsychologicznej.Student zostanie zapoznany z historią, najważniejszymi teoriami oraz modelami rehabilitacji neuropsychologicznej. Poznarolę czynników neurologicznych, poznawczych, motywacyjnych i psychospołecznych w różnych rodzajach rehabilitacjineuropsychologicznej. Student dowie się w jaki sposób przebiega procedura diagnozy i rehabilitacji neuropsychologicznejstosowanej przy różnych rodzajach zaburzeń.







Omówienie teoretycznych podstaw,pojęć i zagadnień, które będąporuszane na zajęciach.


2 0

2. Rehabilitacjaneuropsychologiczna -podstawy teoretyczne

Wybrane metody terapiineuropsychologicznej w zależności oddysfunkcji/zaburzenia


2 1

3. Zasady rehabilitacjineuropsychologicznej

Georg P. Prigatano i jego 13 zasadrehabilitacji neuropsychologicznej


1 2

4. Czynniki imechanizmyneurobiologiczneprocesu rehabilitacjineuropsychologicznej

Identyfikacja i analiza czynnikówneurobiologicznych pod kątemzaburzonych funkcji pacjenta, jakopodstawa do tworzenia schematówprocesu rehabilitacji.


1 2

5. Czynnikipsychospołeczne i ichrola w procesierehabilitacjineuropsychologicznej

Identyfikacja i analiza czynnikówpsychospołecznych pod kątemzaburzonych funkcji pacjenta, jakopodstawa do tworzenia schematówprocesu rehabilitacji.


1 2


6. Planowanie iprzebieg rehabilitacjineuropsychologicznej

Określenie czynników determinującychprzebieg rehabilitacji. Wiedza natemat istoty deficytówneuropsychologicznych, znajomośćmetod i procedur diagnostyczno-terapeutycznych oraz (umiejętnośćnawiązywania i utrzymywaniakontaktu z pacjentem.


1 2

7. Specyfikarehabilitacjineuropsychologicznej wodniesieniu do różnychschorzeń i zaburzeń

Wstępne omówienie charakterystykiform diagnozy i terapii stosowanych wzaburzeniach neuropsychologicznych


1 2

8. Egzamin Egzamin pisemnyProblemoweaktywizujące:Seminarium

1 9


1. Zaburzeniaświadomości

Omówienie i praktyka form diagnozy iterapii stosowanych przy zaburzeniachświadomości.


2 6

2. Zaburzenia orientacjiOmówienie i praktyka form diagnozy iterapii stosowanych przy zaburzeniachorientacji.


2 6

3. Zaburzenia percepcjiOmówienie i praktyka form diagnozy iterapii stosowanych przy zaburzeniachpercepcji.


2 6

4. Zaburzenia uwagiOmówienie i praktyka form diagnozy iterapii stosowanych przy zaburzeniachuwagi.


2 6

5. Zaburzenia pamięci iuczenia się

Omówienie i praktyka form diagnozy iterapii stosowanych przy zaburzeniachpamięci i uczenia się.


2 6

6. Zaburzenia praksjiOmówienie i praktyka form diagnozy iterapii stosowanych przy zaburzeniachpraksji.


2 6

7. Zaburzenia myślenia iwyobraźni

Omówienie i praktyka form diagnozy iterapii stosowanych przy zaburzeniachmyślenia i wyobraźni.


2 6

8. Zaburzenia funkcjiwykonawczych

Omówienie i praktyka form diagnozy iterapii stosowanych przy zaburzeniachfunkcji wykonawczych.


2 6

9. Zaburzeniaemocjonalne

Omówienie i praktyka form diagnozy iterapii stosowanych przy zaburzeniachemocjonalnych.


2 6

10. Zaburzeniatożsamości iosobowości

Omówienie i praktyka form diagnozy iterapii stosowanych przy zaburzeniachtożsamości i osobowości.


2 6

11. Zaburzenia czytaniai pisania

Omówienie i praktyka form diagnozy iterapii stosowanych przy zaburzeniachczytania i pisania.


2 6

12. Zaburzeniaotępienne

Omówienie i praktyka form diagnozy iterapii stosowanych przy zaburzeniachotępiennych.


2 6


13. Zaburzeniapragmatyki i prozodii

Omówienie i praktyka form diagnozy iterapii stosowanych przy zaburzeniachpragmatyki i prozodii.

: 2 6

14. Afazja Omówienie i praktyka form diagnozy iterapii stosowanych przy afazji. : 2 6

15. Dysartria Omówienie i praktyka form diagnozy iterapii stosowanych przy dysartrii. : 2 6





Wiedza

1. Student zna podstawowe podejścia diagnostyczne oraz typydiagnozy w neuropsychologii. Klasyfikuje różnego rodzajuzaburzenia neuropsychologiczne, zna podstawy ich diagnozy irehabilitacji.

ćwiczenia egzamin pisemnyK_W15

2. Student zna podstawy neurobiologii. ćwiczenia aktywnośćstudenta nazajęciach

K_W13

Umiejętności

3. Student wskazuje procedury diagnostyczne i rehabilitacyjnestosowane przy różnych typach zaburzeń.



4. Student respektuje różnice indywidualne. Jest zorientowanyna współpracę ze specjalistami z różnych dziedzin rehabilitacji.


5. Student postępuje zgodnie z zasadami etyki. ćwiczenia aktywnośćmerytoryczna K_K02



Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest uzyskaniepozytywnego wyniku na egzaminie końcowym. Ponadto,ważna jest również obecność na zajęciach oraz aktywne wnich uczestnictwo. Praca indywidualna studenta wynosi4,4 ECTS.


A) PodstawowaJodzio, K., (2011), Diagnostyka neuropsychologiczna w praktyce klinicznej, Difin, Warszawa.Prigatano, G., (2009), Rehabilitacja neuropsychologiczna: podstawowe zasady i kierunkioddziaływań terapeutycznych, PWN, Warszawa.

B) UzupełniającaPąchalska, M., (2007), Neuropsychologia kliniczna: urazy mózgu. Tom I. Procesy emocjonalne ipoznawcze, PWN, Warszawa. Pąchalska, M., (2007), Neuropsychologia kliniczna: urazy mózgu. TomII. Procesy komunikacyjne i powrót do społeczeństwa, PWN, Warszawa. Pąchalska, M., (2008),Rehabilitacja neuropsychologiczna: procesy poznawcze i emocjonalne, Wydawnictwo UMCS, Lublin.



Arteterapia




Rok : 5





wykład 10

ćwiczenia 10



Znajomość zagadnień pedagogiki ogólnej i psychologii ogólnej.


Celem przedmiotu jest wzmocnienie i rozwijanie własnego potencjału twórczego oraz zapoznanie studentów z metodycznymipodstawami arteterapii w edukacji, a także z umiejętnością wykorzystania technik plastycznych w procesie terapeutycznymze wskazaniem na możliwość wzmocnienia samoakceptacji, a także współpracy i współdziałania w grupie.





1. Geneza i rozwójarteterapii, definicjearteterapii ipochodnych(psychoterapii,kulturoterapii, terapiisztuką, terapii przeztwórczość).

Współczesne badania nadzastosowaniem artetrapii wprocesie dydaktyczno-wychowawczym. Arteterapia ijej rodzaje


2 4

2. Teoretycznepodstawy terapiisztuką i jej dziedzinywykorzystywane wpraktyceterapeutycznej.

Pojęcie i znaczenie terapii.Sztuka i jej wymiary wpływu narozwój.


3 5

3. Ekspresja twórcza ijej waloryterapeutyczne.

Znaczenie ekspresji w rozwojudzici i dorosłych


4. Wielowymiarowośćzajęć terapii sztuką(korygowanie zaburzeńkatarktyczna rolasztuki.

Sztuka i aktywność artystycznajako medium rozwoj i korektyzaistniałych dysfunkcji


5. Sztuka użytkowaprzykłademkreatywnych zajęćterapeutycznych jejrodzaje i możliwościpraktycznegowykorzystania.

Zakresy wykorzystania sztuki waktywnościach dniacodziennego



6. Terapia zabawą.Ludyczność i zadbawa w każdymwieku jako medium likwidującenapięcia . Ludycznośc w zyciuczłowieka.



1. Historia terapiisztuką. PIonierzy arteterapii.


2 10

2. Proces twórczy jakopłaszczyzna rozwoju iuzdrowienia

Istota i charakterystyka procesutwórczego


1 11

3. Sposobywykorzystania sztuki wterapii

Samorealizacja poprzezaktywność twórczą, płaszczyznywykorzystania form sztuki wpracy z osobami zaburzonymi.


1 11

4. Muzyka w arteterapiiwykorzystanie odbioru muzykijak i aktywnego wykonywaniamuzyki w działaniachterapeutycznych

Eksponujące:Pokaz łączony zprzeżyciemProblemoweaktywizujące:Dyskusjadydaktyczna

1 11

5. Wykorzystanieaktywności plastycznejw arteterapii

Rodzaje form wyrazuplastycznego w działanaichterapeutycznych


1 11

6. Elementyimprowizacji dramowej.

Terapia za dramą (sposobywykorzystania w pracy z dziećmii dorosłymi).Komunikacjawerbalna (podstawoweumiejętności społeczne,rozwiązywanie sytuacjikonfliktowych poprzezrozładowywanie negatywnychuczuć)

Problemoweaktywizujące:DyskusjadydaktycznaEksponujące:Sztuka teatralna

1 11

7. Teatr lakowy jakointerdyscyplinarnewykorzystanie sztuki warteterapii

Podstawy funkcjonowanialalkarstwa, wykorzystanieteatru lalek do działańarteterapeutycznych

Problemoweaktywizujące:DyskusjadydaktycznaInscenizacja

3 10





Wiedza

1. Wiedza: Student ma podstawową wiedzę z zakresuterapii sztuką. Wie na czym polegają jej zasadniczefunkcje.Posiada wiedzę z zakresu najbardziej przydatnychtechnik artystycznych i form pracy wykorzystywanych wterapii różnych rodzajów dysfunkcji.

konwersatorium autoprezentacja

K_W12

Umiejętności

2. Umiejętności: Umie swobodnie posługiwać się językiemsztuki i inspirować działania rozwijające twórczą inwencjęwspomagającą proces terapii.

konwersatorium autoprezentacjaK_U18


3. Wykazuje się dużą wrażliwością i empatią, szanowaćautonomię osób podanych terapii





Aktywny merytoryczny udział w zajęciach. Zaproponowaniepraktycznego działania terapeutycznego wykorzystującegosztukę. Praca indywidualna studenta stanowi 4,2 ECTS.


A) Podstawowa1. Konieczna E. J. (2004). Arteterapia w teorii i praktyce, Oficyna Wydawnicza„Impuls”, Kraków 2. Karolak W., Kaczorowska B. (2008) — Arteterapia wmedycynie i edukacji, Łódź, 2008, WSHB 3. Handford O, Karolak W., (2008), Zabawa (z)przedmiotami w twórczym rozwoju i arteterapii, Łódź, WSHB

B) Uzupełniająca

1. Arciszewska - Binnebese A (2003) — Szczęśliwy świat tworzena, czyli arteterapia,materiały metodyczne do pracy z dziećmi, młodzieżą oraz osobami dorosłymi, w szkołach igimnazjach, w placówkach szkolno - wychowawczych szkolnictwa specjalnego, w świetlicachszkolnych i terapeutycznych, na koloniach, obozach iwycieczkach, Toruń, BEA 2. Way. B,( 1990)Drama w wychowaniu dzieci i młodzieży.



Diagnoza psychologiczna




Rok : 3





wykład 20

ćwiczenia 30



Student ma opanowaną podstawową wiedzę z zakresu psychologii ogólnej , rozwojowej społecznej i klinicznej. Posiadagotowość do autorefleksji.


Celem zasadniczym jest opanowanie wiedzy oraz nabycie kompetencji w doborze i przeprowadzaniu procedury badawczo-orzeczniczej w diagnostyce psychologicznej.Ukazanie zasad i rozwijanie umiejętności etycznego postępowania psychologa.






1. Podstawowepojęcia i definicjediagnozypsychologicznej

Pojęcia i definicje diagnozypsychologicznej


2 3

2. Cele i obszarystosowaniadiagnozypsychologicznej

Cele i obszary diagnozypsychologicznej


2 3

3. Modela diagnozypsychologicznej Modele diagnozy psychologiznej


2 4

4. Proceduradiagnostyczna- Fazyprocesudiagnostycznego

Proceduradiagnostyczna.Uwarunkowania jejtworzenia


2 4

5. Metody , technikii narzędziadiagnostykipsychologicznej

Testy. Skale Inteligencji .MetodyProjekcyjne . KwestionariuszeOsobowości


10 20

6. Co wolno ,a czegonie wolnodiagnoście.

Zagrożenia w postępowaniudiagnostycznym. Błędy diagnozypsychologicznej


2 4



1. Testypsychologiczne

Testy psychologiczne- rodzaje iklasyfikacja. Uwarunkowania ichstosowania .Analiza przypadku

Eksponujące:Pokaz łączony zprzeżyciemProblemoweaktywizujące:MetodaprzypadkówPraktyczne:ĆwiczeniaprzedmiotoweProblemoweaktywizujące:Dyskusjadydaktyczna

4 12

2. Metodyprojekcyjne

Metody Projekcyjne-procedurabadania , analiza jakościowa ,interpretacja. Analiza przypadku

Problemoweaktywizujące:DyskusjadydaktycznaPraktyczne:ĆwiczeniaprzedmiotoweEksponujące:Pokaz łączony zprzeżyciem

4 12

3. Kwestionariuszeosobowości

Kwestionariusze Osobowości- ichznaczenoe w diagnostycepsychologicznej.Ocena trafnościwyników.Opis wybranych narzędzi.Analiza przypadku

Praktyczne:ĆwiczeniaprzedmiotoweEksponujące:Pokaz łączony zprzeżyciemProblemoweaktywizujące:DyskusjadydaktycznaPraktyczne:Analiza tekstu

4 14

4. Orzecznictwopsychologicznedzieci

Uwarunkowania orzecznictwapsychologicznego dzieci. Dobór metodi narzędzi. Zasady wypełnianiaprotokołu , interpretacja.Analizaprzypadku.

Praktyczne:ĆwiczeniaprzedmiotoweProblemoweaktywizujące:DyskusjadydaktycznaMetodaprzypadkówMetodaprzypadków

3 14

5. Orzecznictwopsychologicznemłodzieży

Uwarunkowania orzecznictwapsychologicznego młodzieży. Dobórmetod i narzędzi.Postawa etycznadiagnosty. Analiza przypadku.

Praktyczne:ĆwiczeniaprzedmiotoweEksponujące:Pokaz łączony zprzeżyciemPraktyczne:ĆwiczeniaprzedmiotoweProblemoweaktywizujące:Dyskusjadydaktyczna

3 14

6. Diagnozapsychologicznapracownika

Uwarunkowania stosowania diagnozypsychologicznej pracownika. Dobórmetod i narzędzi. Interpretacjadanych. Analiza przypadku.

Praktyczne:Analiza tekstuProblemoweaktywizujące:DyskusjadydaktycznaPraktyczne:Ćwiczeniaprzedmiotowe

3 14


7. Diagnozowaniepsychologiczne wsądownictwie

Metody i narzędzia badaństosowanych w sądownictwie . Analizaprzypadku

Praktyczne:ĆwiczeniaprzedmiotoweAnaliza tekstuProblemoweaktywizujące:Dyskusjadydaktyczna

3 10

8. Struktura opiniipsychologicznej

Budowanie opinii psychologicznej dookreślonego przypadku.


2 8

9. Nabywanie (rozwijanie)kompetencjidiagnostycznych

Metoda projektu- indywidualnaaktywnośc studenta

Problemoweaktywizujące:MetodasytuacyjnaPraktyczne:Metoda projektówProblemoweaktywizujące:Dyskusjadydaktyczna

4 14





Wiedza

1. Zna standardy etycznego postępowania , stosuje je wtworzeniu własnych działań cwiczebnych


2. Zna cele , obszary , metody techniki i narzędzia diagnozypsychologicznej,Dostrzega uwarunkowania jej tworzenia.


3. Zna narzędzia stosowania procedury badawczo-orzeczniczej z uwzględnieniem okresu rozwojowegopodmiotu


Umiejętności

4. Student potrafi zastosować wiedzę w doborze właściwegonarzędzia diagnostycznego,posługiwać się wybranymimetodami


5. Student potrafi przeprowadzić procedurę badawczą,dokonać właściwej analizy danych ilościowych ijakościowych , dokonać interpretacji.

ćwiczenia autoprezentacjaK_U02


6. Ma poczucie tożsamości i odpowiedzialności zawodowejJest przekonany o etyczności zawodowej.Jest pozytywnienastawiony do zgłębiania wiedzy

projektowanie aktywność studentana zajęciach K_K04

7. Ma świadomość predyspozycji zawodowych i motywacji dosamodoskonalenia

ćwiczenia analiza przypadku K_K05



ćwiczenia Aktywność na ćwiczeniach- udział w dyskusjachPozytywna ocena z projektu. Sporządzenie opiniipsychologicznej dla dowolnie wybranego przypadku Ocenakońcowa: Egzamin ustny. Praca indywidualna studentastanowi 9,6 ECTS.


A) PodstawowaNęcka E.,Inteligencja.Geneza- Struktura - Funkcje ,Gdańsk 2003r Paluchowski J.Diagnozapsychologiczna.Podejście ilościowe i jakościowe, 2003r. Stemplewska - Żakowicz K.,Diagnozapsychologiczna .Diagnozowanie jako kompetencja profesjonalna, 2011r.


B) Uzupełniająca

JaworskaA.,Matczak A.,Test Zdań Niedokończonych RISB-polskie normalizacje ,Warszawa 2008r. HeissR.,Halper P.,Test Piramid Barwnych,Warzszawa 1995r. Frydrychowicz A.,Test Stosunków Rodzinnych,Warszawa 1993r. Lusher M.,Diagnostyka kolorami Maxa Lushera,Warszawa 1998 Murray H.,TestApercepcji Tematycznej.Podręcznik, Warszawa 1998r. Zawadzki B.,Kwestionariuszeosobowości,Warszawa 2006r.



Psychologia różnic indywidualnych




Rok : 2





wykład 10

ćwiczenia 30



Podstawowa wiedza dotycząca procesów poznawczych, biologicznego podłoża zachowań, twórczości oraz metodologii badańpsychologicznych. Samodzielna analiza tekstów naukowych, integracja i synteza informacji z różnych źródeł, podstawystosowania metod diagnostycznych i umiejętność wstępnej analizy uzyskanych wyników. Osiągnięcie efektów kształcenia zprzedmiotów: Wprowadzenie do psychologii, Podstawy metodologii badań psychologicznych, Psychologia procesówpoznawczych.


Celem przedmiotu jest dostarczenie studentom wiedzy o źródłach, mechanizmach i uwarunkowaniach różnic indywidualnych.W trakcie zajęć słuchacze zostaną zapoznani z podstawowymi koncepcjami temperamentu, osobowości (uzupełniając treścirównolegle realizowanego przedmiotu: Współczesne teorie osobowości), inteligencji, kreatywności oraz stylów poznawczych.Obok prezentacji teorii i koncepcji, zaprezentowane zostaną uczestnikom wybrane metody pomiaru i zasady diagnozyzmiennych różnicowych.






1. Wprowadzenie dopsychologii różnicindywidualnych.

Historia dziedziny, przedmiot i celbadań, podstawowe kategorieklasyfikacyjne (pojęcia stanu, cechyoraz typu).


1 5

2. Źródła różnicindywidualnych.

problem natura vs wychowanie, wkładczynników środowiskowych orazbiologicznych w wariancję zmiennychróżnicowych, rola aktywności własnej wzmienności indywidualnej.


3 5

3. Temperament.

Definicja pojęcia, różnice międzytemperamentem a osobowością,pionierzy badań nad temperamentem,klasyczne i współczesne teorietemperamentu, funkcjonalne znaczeniecech temperamentalnych.


2 5

4. Osobowość.

Definicja ujęcia cechowego, klasyczneteorie osobowości, hipoteza leksykalna,kontrowersje wokół liczbypodstawowych wymiarów osobowości,znaczenie funkcjonalne cechosobowości.


2 5


5. Inteligencja.

Podstawowe definicje, zróżnicowanieteorii inteligencji (hierarchiczne,czynników równorzędnych), korelatybiologiczne i poznawcze inteligencji,inteligencja akademicka a inteligencjaemocjonalna, funkcjonalne znaczeniepoziomu inteligencji.


2 5


1. Obszaryzastosowańpsychologii różnicindywidualnych.

Kontekst społeczny zmiennościindywidualnej, kontrowersje i dylematymoralne związane z testowaniem różnic.


3 5

2. Kreatywność.

Zjawisko twórczości w ujęciuróżnicowym, interakcja uwarunkowańindywidualnych i środowiskowychprocesu twórczego, korelaty poznawcze,emocjonalne i motywacyjneindywidualnego poziomu twórczości,rola kreatywności w funkcjonowaniujednostki.


5 5

3. Style poznawcze.

Specyfika pojęcia (styk psychologiipoznawczej i osobowości), podstawowepodziały, charakterystyka i funkcjonalneznaczenie podstawowych stylówpoznawczych, związki z innymizmiennymi różnicowymi.


2 8

4. Podstawygenetykizachowania.

Analiza podstawowych metodbadawczych stosowanych u ludzi izwierząt (chów wsobny, hodowlaselektywna, metoda bliźniąt, metodaadopcyjna), sposoby analizyuzyskiwanych danych w kontekściepsychologii różnic indywidualnych.


2 8

5. Analiza teoriitemperamentuzorientowanych nadziecko.

Koncepcja Thomas i Chess, Rothbart iDerryberry’ego, teoria Kagana.Specyfika szacowania poziomu cechtemperamentalnych u dzieci.


3 5

6. Analiza teoriitemperamentuzorientowanych naosobę dorosłą.

Koncepcja Bussa i Plomina, teoriaGraya, Regulacyjna TeoriaTemperamentu Strelaua. Praca zwybranymi metodami pomiaru cechtemperamentu (EAS, BIS/BAS, RTT).


3 6

7. Charakterystykacechowych teoriiosobowości.

Teoria Eysencka, Wielka Piątka Costy iMcCrae, Alternatywna Wielka PiątkaZuckermana oraz wybrane metodysłużące do ich diagnozy (EPQ-R,BIS/BAS, NEO-FFI, ZKPQ).


3 8

8. Analizawybranych teoriiinteligencji.

Spearman, Cattell, Gardner, teoriainteligencji emocjonalnej Meyera,Saloveya i Caruso. Praca z wybranymimetodami diagnozy inteligencji ogólnej(Test Wechslera, Test Ravena) orazemocjonalnej (TIE, INTE); testyprzeznaczone do diagnozy osób oszczególnych potrzebach (Test Leitera,Columbia).


3 5

9. Testy twórczościwerbalnej iniewerbalne.

Test Urbana-Jellena, Test Finkego.Podstawowe założenia treningutwórczości.


3 5

10. Charakterystykapodstawowychstylówpoznawczych.

Zależność/niezależność od pola,impulsywność/refleksyjność,intuicyjność/analityczność, modelSternberga i Grigorenko oraz sposobówich diagnozy (EFT, MFF).


3 5






Wiedza

1. Ujmuje zachowanie jednostki z perspektywy zmiennychróżnicowych, nie umniejszając jednocześnie znaczenia wpływuczynników środowiskowych (społecznych, kulturowych).


2. Potrafi scharakteryzować funkcjonujące w psychologiiteorie temperamentu, osobowości, inteligencji, kreatywnościoraz stylów poznawczych, kontekst ich powstania, wskazaćróżnice między nimi.

ćwiczenia egzamin ustnyK_W05

3. Zna podstawowe metody diagnozy zmiennych różnicowych,jest świadomy ich podłoża teoretycznego oraz ograniczeńzastosowania i interpretacji wyników.


Umiejętności

4. Wyjaśnia mechanizmy, podobieństwa i różnice wobserwowanych zachowaniach odwołując się do zmiennychróżnicowych.


5. Potrafi dobrać oraz zastosować metody pomiaru różnicindywidualnych oraz zinterpretować ich wyniki.


6. Jest w stanie dostosować metody komunikacji i pracy zdrugim człowiekiem do jego profilu różnicowego.

ćwiczenia analiza przypadku K_U19


7. Rozumie i jest otwarty na wynikające ze zróżnicowaniaindywidualnego odmienne potrzeby i możliwości jednostek.


8. Jest świadomy własnego profilu zmiennych różnicowych izwiązanej z nim specyfiki funkcjonowania, zwłaszcza wkontekście interakcji społecznych.




Studiowanie zalecanej literatury. Przygotowanie się doegzaminu. Przygotowanie referatu na zadany temat. Pracaindywidualna studenta stanowi 3,4 ECTS.


A) Podstawowa Strelau, J. (2014). Różnice indywidualne. Historia, determinanty, zastosowania. Warszawa:Wydawnictwo Scholar.

B) Uzupełniająca

Matczak, A. (2001). Style poznawcze. W: J. Strelau (red.). Psychologia. Podręcznik akademicki. (T. II).Gdańsk: GWP. Nęcka, E. (2003). Inteligencja. Geneza – Struktura – Funkcje. Gdańsk:GWP. Nęcka, E. (2012). Psychologia twórczości. Gdańsk: GWP. Oniszczenko, W., Dragan, W.Ł. (2008).Genetyka zachowania w psychologii i psychiatrii. Warszawa: Wydawnictwo Scholar. Strelau, J. (2001).Psychologia temperamentu. Warszawa: PWN.



Psychopatologia




Rok : 3





wykład 10

ćwiczenia 25



Znajomość diagnozy psychologicznej oraz podstaw pomocy psychologicznej i psychoterapii.


Pogłębienie i usystematyzowanie wiedzy w zakresie psychopatologii ze szczególnym uwzględnieniem etiologii imechanizmów, dynamiki przebiegu oraz terapii chorób i zaburzeń psychicznych. Poszerzenie umiejętności ich rozpoznawania,diagnozowania i opisywania oraz wyznaczania kierunku terapii.





1. Wprowadzenie. Pojęcie normy i patologii wodniesieniu do zachowania.


2 3

2. Zaburzeniazachowania.

Historia poglądów na zaburzonezachowanie i ich ewolucja.


2 3

3. Współczesnemodele wyjaśnianiaetiologii zaburzeńzachowania.

Zaburzone zachowanie w oczachbiopsychologów,psychoanalityków, psychologówbehawioralnych, poznawczych ihumanistycznych. Etiologia iterapia zaburzeń zachowania(perspektywa biologiczna,psychospołeczna i społeczno -kulturowa).


2 3

4. Diagnozowanie. Metody diagnozowania zaburzeńzachowania.


2 3

5. Systemyklasyfikacji zaburzeńzachowania.

Międzynarodowa KlasyfikacjaZaburzeń Chorób ICD 10, DSM -IV.


2 3


1. Objawy zaburzeń wzakresie funkcjipoznawczych.

Symptomy i syndromy zaburzeń:uwagi, pamięci, spostrzegania,myślenia, języka i komunikacji.


3 10


2. Objawy zaburzeń wzakresie czynnościemocjonalnych imotywacyjnych.

Symptomy i syndromy zaburzeń:emocjonalności, aktywności(ruchu, impulsywności,intencjonalności).


3 10

3. Objawy zaburzeń wzakresie scalaniaczynnościpsychicznych.

Symptomy i syndromy zaburzeń:świadomości, orientacji,sprawności intelektualnej,osobowości.


3 10

4. Współczesnemodele leczenia.

Modele leczenia: medyczny,rehabilitacji społecznej,psychoterapia.


3 11

5. Podstawowezespoły zaburzeńzachowania.

Podstawowe zespoły zaburzeńzachowania w cyklu życia,Metody leczenia.


3 11

6. Etiologia zaburzeńzachowania.

Etiologia zaburzeń zachowania:czynniki endo- i egzogenne-


2 7

7. Zespoły uzależnień. Zespoły uzależnień odsubstancji psychoaktywnych.


4 10

8. Status osóbchorych psychicznie.

Analiza statusu osób chorychpsychicznie z perspektywyspołeczno-kulturowej ihistorycznej.


4 6




Wiedza

1. Ma pogłębiona wiedzę dotyczącą zdrowiapsychicznego oraz rozumie istotę zaburzeń.


2. Ma pogłębioną wiedzę dotyczącą historii psychologiizaburzeń i zmian w ich rozumieniu, wyjaśnianiu iopisywaniu.


3. Zna klasyfikację zaburzeń psychicznych. Zna metodydiagnozowania zaburzeń zachowania. Ma wiedzę opsychiatrycznych metodach leczenia zaburzeńpsychicznych.


Umiejętności

4. Umiejętność odróżniania symptomów zaburzeń odnormy i sprawne posługiwanie się nazwami objawów.


5. Umiejętność odniesienia objawów do zespołówzaburzeń zachowania i wskazania ich możliwej etiologii.



6. Ma świadomość dylematów etycznych i obciążeńzwiązanych z diagnozowaniem.

wykład analiza przypadku K_K01

7. Ma świadomość złożoności przyczyn determinującychzaburzenia zachowania.


8. Prezentuje postawę otwartą, szanuje i nie uprzedzasię wobec osób z diagnozami psychiatrycznymi.




Aktywny udział w zajęciach, studiowanie literatury zalecanej.Przygotowanie projektu indywidualnego. Przygotowanie doegzaminu. Praca indywidualna studenta stanowi 3,4 ECTS.



A) PodstawowaCarson, R., Butcher, J., Mineka, S. (2003). Psychologia zaburzeń. Gdańsk: Gdańskie WydawnictwoPsychologiczne. Bilikiewicz, A. (2003). Psychiatria. Podręcznik dla studentów medycyny. Warszawa:PZWL

B) UzupełniającaSeligman, M.,Walker, E., Rosenhan, D. (2003). Psychopatologia. Poznań: Zysk i S-ka. Sęk, H. (red.)(2005) Psychologia kliniczna. Tom 1-2. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN Pużyński, S., Wciórka,J. (red.). (2000). Klasyfikacja zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania w ICD-10: Badawczekryteria diagnostyczne. Kraków: Uniwersyteckie Wydawnictwo Medyczne „Vesalius”



Psychologia społeczna




Rok : 2





wykład 10

ćwiczenia 20



Student powinien posiadać podstawową wiedzę z zakresu psychologii ogólnej oraz socjologii.


Słuchacze kursu zostaną zapoznani z terminologią właściwą dla psychologii społecznej oraz najnowszymi prawidłowościamiokreślającymi współczesny stan tej dziedziny. Podczas zajęć zostaną omówione również klasyczne teorie, koncepcje ieksperymenty. Dzięki uczestnictwu w zajęciach z psychologii społecznej studenci zostaną uwrażliwieni na wpływ różnorakichsytuacji społecznych na przebieg procesów poznawczych, emocjonalno-motywacyjnych i decyzyjnych jednostki.






Omówienie podstawowych pojęć izagadnień, które będą poruszane nazajęciach, omówienie perspektywypoznawczej, motywacyjnej,behawiorystycznej, społeczno-kulturowej i ewolucjonistycznej.


2 3

2. Metody badań wpsychologiispołecznej

Omówienie metod obserwacyjnych(w tym również analizy wytworów) ikorelacyjnych. Przedstawienieobszarów ich zastosowań, zalet iograniczeń.


1 3

3. Eksperyment wpsychologiispołecznej

Omówienie eksperymentówlaboratoryjnych i naturalnych;zasad projektowania iprzeprowadzania eksperymentów;przykłady badańeksperymentalnych.


1 3

4. Osobowość -postrzeganiespołeczne

Omówienie sposobów wnioskowaniao przyczynach zachowaniaczłowieka - rodzaje atrybucji, błędyatrybucji.


1 3

5. Źródła samoocenyOmówienie społecznych ipodmiotowych źródeł samooceny;aspekty


1 3

6. Samoocena jakoczynnikmotywacyjny

Rola motywacji w podejmowaniudziałań związanych zsukcesem/porażką; zmiana poczuciatożsamości, jako czynnik istotnychzmian.


1 3


7. Dysonanspoznawczy

Omówienie koncepcji LeonaFesingera


2 3

8. Egzamin Egzamin pisemnyPodające:Wykładinformacyjny

1 9


1. AtrybucjaRozpoznawanie różnych rodzajówatrybucji w interpretacjachzachowań. Konsekwencje ichstosowania.


1 6

2. SamoocenaSposoby badania samooceny,wnioskowanie o samoocenie innych(pośrednie).


1 6

3. Konformizm

Skłonność jednostki dopodporządkowywania się grupie.Omówienie wybranycheksperymentów (np. SolomonaAscha).


1 6

4. Myślenie grupoweOmówienie koncepcji myśleniagrupowego Irvinga Jenkinsa. Jakmożna radzić sobie zoddziaływaniem grupy? Dyskusja.


1 6

5. Efekt audytorium Wpływ otoczenia na jednostkę.Facylitacja. Hamowanie społeczne.


1 6

6. Manipulacyjnewywieranie wpływu

Omówienie reguły konsekwencji izaangażowania oraz niektórychtechnik manipulacyjnegowywierania wpływu (np.


1 6

7. Wywieraniewpływu aprzetwarzanieinformacji

Omówienie kolejnych technikmanipulacyjnego wywieraniawpływu, wykorzystujące zasadyprzetwarzania informacji (m.in.zasada wzajemności, zasadadostępności itd.).


1 6

8. Postawy Zapoznanie z genezą postaw orazsposobami ich modyfikowania.


1 6

9. Postawy jawne iutajone

Omówienie wybranych sposobówbadania tych rodzajów postaw.Relacje jakie mogą między nimizachodzić.


1 6

10. Atrakcyjnośćinterpersonalna

Pozytywna postawa wobec innegoczłowieka, wyznaczniki, efektekspozycji.


1 6

11. Wartości jawne iniejawne

Metody badania wartości jawnych(deklaratywnych) i niejawnych(utajonych) na przykładziewybranych modeli wartości.


1 6

12. Prezentacje grupćwiczeniowych

Prezentacja i interpretacjazebranego materiału empirycznego









15. Podsumowanieprzedmiotu

Zajęcia przygotowujące doegzaminu końcowego.Przypomnienie najważniejszychzagadnień poruszanych podczasrealizacji przedmiotu.






Wiedza

1. Student definiuje najważniejsze pojęcia z zakresupsychologii społecznej. Zna klasyczne eksperymenty ipotrafi zrekonstruować ich przebieg oraz omówić uzyskanewyniki. Student rozumie wpływ zjawisk społecznych namechanizmy poznawczo-motywacyjne.

wykład egzamin pisemny

K_W10

Umiejętności

2. W oparciu o znajomość mechanizmów psychologicznych,student potrafi analizować zjawiska społeczne izachowania grupowe.



3. Student jest świadom ograniczeń wynikających zzastosowania określonych metod diagnostycznych wpsychologii społecznej.


4. Student współpracuje z grupą. Jest zdolny dowypełniania ról związanych z uczestnictwem w grupie.

ćwiczenia autoprezentacja K_K05



Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest obecność na zajęciach(wykłady i ćwiczenia), aktywny udział merytoryczny orazprzygotowanie projektu grupowego na podstawie zebranegomateriału empirycznego. O ocenie końcowej decyduje równieżwynik uzyskany z egzaminu pisemnego. Praca indywidualnastudenta wynosi 4,8 ECTS.


A) PodstawowaBoski P., (2009), Kulturowe ramy zachowań społecznych. Podręcznik psychologii międzykulturowej,PWN, Warszawa. Wojciszke B., (2009), Człowiek wśród ludzi. Zarys psychologii społecznej, Scholar,Warszawa.

B) Uzupełniająca Cialdini, R. B., (2009), Wywieranie wpływu na innych. Teoria i praktyka, GWP, Gdańsk. Wojciszke B.,Psychologia społeczna, Scholar, Warszawa.



Wprowadzenie do psychologii




Rok : 1





wykład 20

ćwiczenia 20




Celem kursu jest zapoznanie studentów z podstawową wiedzą z dziedziny psychologii. Kurs obejmuje wiedzę o psychologiijako nauce empirycznej i jej narzędziach, najważniejsze koncepcje teoretyczne dyscypliny oraz ilustrujące je wybrane badaniaempiryczne. Studenci poznają podstawowe pojęcia związane z problematyką poznawczą, emocjonalno-motywacyjną,osobowości oraz różnic indywidualnych.





1. Psychologia jakonauka. Głównekierunki psychologii.

Psychologia jako naukaempiryczna - humanistyczna.Przedmiot badańpsychologicznych. Wiedzanaukowa a pseudopsychologia.


5 9

2. Mózg a psychika.Zmysłowe procesypoznawcze.

Obwodowy układ nerwowy.Komórki mózgowe. Kora mózgowa.Płat ciemieniowy. Modalnośćwrażeń (zmysł wzroku, słuchu,smaku). Wrażliwość zmysłów orazzłudzenia zmysłowe.


4 10

3. Wyobraźnia,uwaga, świadomość.

Rodzaje wyobraźni i ich cechycharakterystyczne. Rodzaje, cech,funkcje i teorie uwagi. Związekmiędzy uwagą a świadomością.Świadomość jako formaprzetwarzania informacji. Rodzajeświadomości. Odmienne stanyświadomości.


2 9

4. Procesy pamięci izapomnienia.

Pamięć jako zdolność wielostronnaprzejawiająca się zw procesachzapamiętywania. Pamięć jakozjawisko psychologiczne. Rodzajepamięci. Proces kodowania iprzechowywania informacji.Zapomnienie jako mechanizmpozbywania się z pamięci balastuinformacyjnego. Rodzaje przyczynzapominania.


2 9


5. Myślenie -rozwiązywanieproblemów,inteligencja.

Operacje myślenia: rozumowanie,wnioskowanie, myśleniededukcyjne, myślenie indukcyjne.Podstawowe strategierozwiązywania problemów.Stymulatory jako czynnikiprzyśpieszające rozwiązanieproblemu. Inhibitory jako rodzajprzeszkód i barier wrozwiązywaniu problemów.Różnorodność definicji inteligencjii jej rodzaje. Pomiary inteligencji.


5 9

6. Uczenie się.

Rodzaje i formy uczenia się.Warunkowanie klasyczne iinstrumentalne. Uczenie siępoznawcze i przez obserwację.Zjawisko transferu ćwiczenia(transfer pozytywny i transfernegatywny).


2 10


1. Emocje i stres.

Czym są emocje. Fizjologiczneobjawy emocji. Ekspresja emocji.Emocje a działanie. Gniew, strach,miłość, radość poczucie szczęścia.Teorie emocji. Stres i jegozwalczanie.


2 6

2. Motywacja.

Modele mechanizmu motywacji.Motywy społeczne. Motywacja adziałanie. Konflikt motywów.Specyficzne motywy głodu istrachu, motywacja seksualna.


2 6

3. Temperament iosobowość.

Koncepcje temperamentu.Osobowość. Teorie osobowości(Hansa Eysencka,psychoanalityczna, bodźca -reakcji, cech, poznawczekoncepcje osobowości).


2 6

4. Rozwój osobowościczłowieka dorosłego. Fazy rozwoju człowieka.


2 6

5. Psychopatologia ipsychoterapia.

Wskaźniki występowania zaburzeńpsychicznych. Rodzaje zaburzeń.Zaburzenia osobowości.Psychoterapia: psychoanaliza,terapia humanistyczna, terapiabehawioralna, terapie poznawcze.


2 6

6. Język i komunikacjamiędzy ludźmi.

Komunikacja społeczna, werbalna,niewerbalna, pozawerbalna.


2 6

7. Zachowaniaspołeczne człowieka.

Wpływ społeczeństwa najednostkę. Proces socjalizacji ijego fazy. Wpływ obecnościinnych. Teoria próżniactwaspołecznego. Deindywiduacja.Wpływ grupy na jednostkę.Konformizm, posłuszeństwo,nonkonformizm. Polaryzacjagrupowa. .


6 10

8. Relacjemiędzyosobnicze.

Miłość i sympatia w stosunkachmiędzyludzkich. Zachowaniapomocne. Niechęć i nienawiść wstosunkach międzyludzkich -konflikt. Agresja w kontaktachspołecznych. Wymiar dominacja -submisja w życiu społecznym.Jednostka - społeczeństwo.


2 8





Wiedza

1. Posiada wiedzę na temat przedmiotu zainteresowaniapsychologii i jej metodologii oraz podstawową siatkępojęciową dyscypliny.






4. Posiada podstawową wiedzę na temat podłoża iprzebiegu procesów psychicznych na różnych poziomachich opisu.


5. Zna przebieg procesów uczenia się, prawa określającefunkcjonowanie pamięci, podstawowe teorie emocji imotywacji, a także główne koncepcje osobowości itemperamentu.


6. Zna przebieg procesów uczenia się, prawa określającefunkcjonowanie pamięci, podstawowe teorie emocji imotywacji, a także główne koncepcje osobowości itemperamentu.


Umiejętności

7. Potrafi ocenić oraz dokonać analizy źródełzawierających opisy wyników empirycznych i teorii zdziedziny psychologii.


8. Potrafi wyjaśniać zachowania ludzi w kategoriach różnicindywidualnych, procesów poznawczych i motywacji.



9. Jest świadomy kwestii etycznych w działalnościnaukowej i praktyce zawodowej psychologa.


10. Uwzględnia złożoność czynników wpływających nazachowanie człowieka, w tym zarówno biologicznych,psychologicznych jak i sytuacyjnych.


11. Prowadzi dyskusję z poszanowaniem zdania innych,dobierając merytoryczne dokumenty do prezentowanychtreści.




Przygotowanie się do dyskusji w oparciu o literaturęobowiązkową. Praca w grupach nad problemami związanymi zomawianymi zagadnieniami. Prezentacja projektów grupowych.Przygotowanie się do egzaminu. Praca indywidualna studentastanowi 4,4 ECTS.


A) PodstawowaMietzel, G. Wprowadzenie do psychologii. Podstawowe zagadnienia. Gdańsk: GWP, 1998 Strelau, J.Psychologia. Podręcznik akademicki. Tom II. Gdańsk : GWP 2000 Zimbardo, P.G. Psychologia i życie.Warszawa: PWN 2009 Matusiewicz, Cz. Wprowadzenie do psychologii. Warszawa 2006

B) Uzupełniająca

Anderson, J.R. Uczenie się i pamięć. Integracja zagadnień. Warszawa: WSiP 1998 Buss, D.M.Psychologia ewolucyjna. Gdańsk: GWP 2001 Górska, T., Grabowska, A. i Zagrodzka, J. Mózg azachowanie. Warszawa: PWN 2005 Jaśkowski, P. Neuronauka poznawcza. Jak mózg tworzy umysł.WarszawaVizja Press & IT 2009 Marszał - Wiśniewska, M., Klonowicz, T. i Fajkowska - Stanik, M. (red)Psychologia różnic indywidualnych. Gdańsk 2003 Nęcka, E. Inteligencja. Gdańsk GWP 2003 Nęcka, E.,Orzechowski, J. i Szymura, B. Psychologia poznawcza. Warszawa: PWN 2006 Stenberg, R.J.Wprowadzenie do psychologii. Warszawa: WSiP 1999



Logika




Rok : 1





ćwiczenia 20



Znajomość podstaw gramatyki języka polskiego, podstawowe umiejętności interpersonalne służące prowadzeniu dyskusji,prezentowaniu wyników pracy projektowych.


Wiedza: Student zna podstawowe pojęcia logiki, elementy jej historii, podstawowe prawa logiczne, zasady prowadzeniadyskusji i sporu erystycznego, przemawiania, katalog najczęściej popełnianych błędów logicznych, przykłady paradoksówlogicznych. Umiejętności: Student bierze udział w dyskusji, prezentuje swoje zdanie, potrafi prowadzić rozumowaniededukcyjne i indukcyjne, definiować pojęcia, dowodzić prawa logiczne, weryfikować dane, abstrahować, dostrzegać analogie,przemawiać w sposób jasny i poglądowy. Postawy: Student ujawnia rozumowanie krytyczne, przeciwstawia siędogmatyzmowi, preferuje ścisłość, logiczny sens wypowiedzi i komunikatywność. Potrafi współpracować z pozostałymiczłonkami zespołu.





1. Formy zadaniowe izadania logiczne.Funktoryzadaniotwórcze aspójniki mowypotocznej.

Pojęcie zdania i formy zdaniowej.Określenie i stosowanie spójników:koniunkcji, alternatywy.Stosowanie negacji, równoważnościi alternatywy rozłącznej. Budowazdań logicznych. Studencisamodzielnie rozwiązują zadania zzakresu zdań i form zdaniowych.Rozwiązują proste równania inierówności - jako przykład formzdaniowych. Samodzielniekonstruują przykłady takichobiektów, komentują, wskazujątrudności związane z potocznymrozumieniem spójnikówzdaniotwórczych.


2 1

2. Twierdzenielogiczne i ichdowody.

Pojęcie tautologii. Przykładydowodzenia. Weryfikacja danych.Analizowanie. Syntezowanie.Abstrahowanie. Studenci poznajątautologię i samodzielnie dokonująich dowodów, starają sięzapamiętać tabelę wartościlogicznych.


2 2

3. Zdania i prawalogiczne.

Dowodzenie implikacji irównoważności. Studencisamodzielni przeprowadzajądowody równoważności i implikacji.


2 1


4. Istota warunkukoniecznego idostatecznego.Kwantyfikatory.

Przykłady warunków koniecznych idostatecznych w teorii i praktyce.Określenie i znaczeniekwantyfikatorów: ogólnego iszczegółowego. Zdania zawierającezaprzeczenia kwantyfikatorów.Prawa de Morgana dlakwantyfikatorów. Studencirozumieją i podają przykładywarunków koniecznych idostatecznych, formułują prostezdania z kwantyfikatoramioceniając ich wartość logiczną,potrafią zastosować negację wrachunku kwantyfikatorów.


2 2

5. Zbiory i relacje.

Rachunek zbiorów i relacji.Podstawowe własności relacji.Studenci wskazują i interpretujądefinicje, dokonują ilustracjigraficznej. Budują zestawyprzykładów dotyczących działań nazbiorach i relacji.


1 2

6. Ewaluacja - zdaniai prawa logiczne,kwantyfikatory.

Kolokwium pisemne z zakresu zdańi praw logicznych orazkwantyfikatorów.


1 3

7. Retoryka i jejprzydatność wewspółczesnymświecie.

Formułowanie myśli. Mowa amyślenie. Nazwy i pojęcia.Definiowanie pojęć. Studencidemonstrują sposoby posługiwaniasię pewnymi rodzajami znaków,rozróżniają pojęcia oznaki stosują iinterpretują wypowiedzi modalne,budują wypowiedzi złożone.


1 2

8. Elementy retoryki

Historyczne ujęcie retoryki. Funkcjei zadania retoryki w świeciewspółczesnym. Dyskusja,przemówienie, interpretacja utworuliterackiego jako przykłady sztukiretoryki.


3 5

9. Logika akomunikacjaczłowieka - oumiejętnościprzekonywania.

Erystyka jako umiejętnośćprzekonywania. Podstawowefortele erystyczne wg.Schopenhauera. Różnice międzydyskusją a sporem erystycznym.


1 2

10. Logika akomunikacjaczłowieka - sztukaprowadzenia sporów.

Przykłady sporów erystycznych.Studenci dokonują prezentacji -inscenizacji sporów erystycznych.


1 2

11. Logika akomunikacjaczłowieka - dyskusjaw teorii i praktyce.

Rodzaje dyskusji, zasady jejprowadzenia i uczestniczenia.Studenci dokonują prezentacji -inscenizacji dyskusji na wybranywcześniej temat z zachowaniemzasad.


12. Poprawnośćlogiczna. Błędy wsłownymprzekazywanymmyśli.

Błędy wnioskowania. Błędylogiczne i sposoby ich unikania.Paradoksy, złudzenia, sofizmaty,zagadki, pułapki logiczne. Studenciprezentują najciekawsze pułapkilogiczne za pomocą fotografii,prezentacji multimedialnych,rysunków. Ćwiczą obalanie cudzychsądów oraz wskazują błędy.


13. Przegląd iznaczenieparadoksów.

Rodzaje, sens i przykładyparadoksów. Studenci wyjaśniająwybrane przez siebie paradoksy iilustrują je w dowolny sposób(scenka, model, fotografia, plakat,wypowiedź ustna).

Problemoweaktywizujące:Inscenizacja

1 2


14. Giełda logików -ewaluacja iprezentacjarezultatówwynikających zestudiowania logiki.

Studenci prezentują nabyteumiejętności logicznegouzasadniania i wnioskowania,pokazują różne formy logicznegomyślenia i najczęściej popełnianychbłędów. Wykazują potrzebęuzasadniania swoich przekonań .


1 2





Wiedza

1. Student zna podstawowe pojęcia logiki odnoszące się donorm wnioskowania, argumentowania i stosowania prawrachunku zdań; zna zasady prowadzenia dyskusji i sporuerystycznego, przemawiania, katalog najczęściejpopełnianych błędów logicznych, przykłady paradoksówlogicznych.

wykład kolokwium

K_W01

Umiejętności

2. Student wykazuje się umiejętnością uczenia się- potrafidefiniować pojęcia, dowodzić prawa logiczne, weryfikowaćdane, abstrahować, dostrzegać analogie, przemawiać wsposób jasny i poglądowy.


3. Student bierze udział w dyskusji, prezentuje swojezdanie zbudowane w oparciu o literaturę (równieżobcojęzyczną), potrafi prowadzić rozumowanie dedukcyjnei indukcyjne



4. Student ujawnia rozumowanie krytyczne, przeciwstawiasię dogmatyzmowi, preferuje ścisłość, logiczny senswypowiedzi i komunikatywność, potrafi pracować w grupierozsądnie planując i dzieląc się obowiązkami.

wykład aktywność studentana zajęciach K_K06



Systematyczny, aktywny udział w wykładach. Kreatywność przyplanowaniu i realizowaniu tematów projektowych. Umiejętnośćzaprezentowania wyników swoich projektów; np.za pomocątechnologii informacyjnej. Pomiędzy zajęciami: studiowanieliteratury, zbieranie danych, ćwiczenia z retoryki,przygotowywanie dyskusji i przemówienia. Praca indywidualnastudenta stanowi 1,2 ECTS.


A) Podstawowa Stanosz B., Wprowadzenie do logiki formalnej, Warszawa, 2006. Ziembinski Z., Logika praktyczna,Warszawa, 2002.

B) UzupełniającaAjdukiewicz K., Logika pragmatyczna. Warszawa, 1975. Marciszewski W., Logic from Rhetorical Pointof View. Berlin 1994 Schopenhauer A., Sztuka prowadzenia sporów czyli dialektyka erystyczna.Warszawa 1996.



Filozofia




Rok : 1





wykład 10

ćwiczenia 10



Wiedza ogólna z zakresu szkoły średniej.


Wykłady poświęcone są prezentacji historii filozofii od jej początków do końca XIX wieku i przełomu antypozytywistycznego.Studenci poznają podstawowe pojęcia, terminy i problemy filozofii. Poznają podstawy metodologii filozoficznej i warsztatulogicznego. Studenci mogą wykorzystać w praktyce i doskonalić swoją wiedzę historyczną i teoretyczną, doskonalą swójwarsztat hermeneutyczny poprzez samodzielne analizowanie tekstów kultury i osadzenie ich w szerszym kontekściefilozoficznym. Uczą się rekonstruować argumentację autora i tok jego wywodu oraz dokonywać krytycznej ocenyzastosowanej metody badawczej i metody argumentacyjnej. Ćwiczenia poświęcone są analizie i interpretacji tekstówwspółczesnej (dwudziestowiecznej). Studenci mogą wykorzystać w praktyce i doskonalić swoją wiedzę historyczną iteoretyczną, doskonalą swój warsztat hermeneutyczny poprzez samodzielne analizowanie tekstów kultury i osadzenie ich wszerszym kontekście filozoficznym. Studenci poznają podstawowe pojęcia, terminy i problemy filozofii. Uczą sięrekonstruować argumentację autora i tok jego wywodu oraz dokonywać krytycznej oceny zastosowanej metody badawczej imetody argumentacyjnej.






1. Pojęcie i przedmiotfilozofii, zakresterminu.

Wyłanianie się poznaniafilozoficznego z mitycznegotłumaczenia rzeczywistości; pierwsifilozofowie greccy (SiedmiuMędrców, szkoła jońska: Tales zMiletu, Anaksymander,Anaksymenes, szkoła pitagorejska);powstawanie języka i metodfilozofii, pierwsze term iny: arche ,apeiron , kosmos.


2 3

2. Specjalizacja wobrębie filozofii,powstawanie dyscyplinfilozoficzn ych:ontologia, fizyka,logika, etyka.

Szkoła eleacka: Parmenides, Zenonz Elei; Byt ( to on ) i prawda (aletheia ); sofiści (Protagoras,Gorgiasz z Leontinoi) i Sokrates;problem arete; sokratycy mniejsi:szkoła kynidzka, cyranejska,elidzka; ?kwestia sokratejska? iPlaton.


1 2


3. Klasyczne systemyfilozoficzne. Szkołyhellenistyczne.

Platon: teoria idei; teoriapolityczna: ?Państwo? i ?Prawa?;nauka o duszy; koncepcja zasad iplatońskie ?nauki niepisane?; Jedno(Hen)/ Dobro; Monada (monas) inieokreślona Dyada (aorystasdyas); Arystoteles: Arystoteles:pojęcie substancji, 4 przyczyny,Pierwszy Poruszyciel; etyka; naukao duszy; fizyka, logika i etykaepikurejska; kryterium prawdy:zmysły; fizyka, logika i etykastoicka; kryterium prawdy: uchwytkataleptyczny; definicje i błędydefiniowania; sylogizmy; rachunekzdań.


1 2

4. Starożytna filozofiachrześcijańska.

Gnostycy, apologeci, Orygenes,Grzegorz Nysseńczyk, św.Augustyn.


1 3

5. Filozofiaśredniowiecza.

Eriugena, św. Anzelm, św. Bernard,św. Tomasz, Ockham, Eckhard.


1 3

6. Początki filozofiinowożytnej.

René Descartes (wątpienie, metodaindukcyjna, świadomość siebie (egocogito), substancje: res cogitans ires extensa ; etyka tymczasowa;analiza matematyczna wzorcemmetodologicznym filozofii); FrancisBacon (krytyka języka jako mediumfilozofii (idola tribus, idola specus,idola fori, idola theatri), metodaindukcyjna).


1 3

7. Racjonalizm.

Spinoza: metoda geometryczna;natura naturans i natura naturata;poznanie dorównane iniedorównane; Leibniz: monada;teodycea; ?Prowincjałki? Pascala ijakobini, ?Myśli? jako zapowiedźegzystencjalizmu.


1 3

8. Empiryzm brytyjsk iklasyczna filozofianiemiecka.

Locke: tabula rasa; sensation,reflection, idee proste i ideezłożone (substancje, modi, relacje);Berkeley: esse est percipi autpercipare; krytyka pojęciasubstancji; Absolut w koncepcjachFichtego i Schellinga; ?Filozofiasztuki? Schellinga.


1 3

9. Pozytywizm iPragmatyzm.

Krytyka metafizyki; metodapozytywna, nauki przyrodnicze jakoparadygmatyczne dla poznanianaukowego. Metoda pragmatyczna;pragmatyczna definicja prawdy;znak i znaczenie.


1 2


1. Wilhelm Dilthey(Miejsce filozofii wsystemie nauk o duchu(fragm. z O istociefilozofii ; za: Z.Kuderowicz: Dilthey ,Wiedza Powszechna,Warszawa 1987, s. 234- 238.)).

Kryterium naukowości(obiektywizm jako brakzaangażowania badacza?); problemprzedmiotu badań (czy świat jest?;czy jest tak, jak go postrzegamy?;co zakłóca nasze postrzeganie iwpływa na nasze poznanie?);problem metody (rozumienie,ekspresje życia, rzeczy jakoekspresje życia, język, symbol).


1 4


2. Martin Heidegger:List o„humanizmie”(List o„humanizmie” (za: M.Heidegger: Budować,mieszkać, myśleć. Esejewybrane , Czytelnik,Warszawa 1977, s.76 -127.).

Problem świadomości czasu;historyczne, społeczne i kul turoweuwarunkowania jaźni; poznanietranscendencji z głębi egzystencji?prześwit?; rola mowy.


2 6

3. Henri Bergson: Oewolucji życia –mechanizm i celowość(fragm., za: H.Bergson:Ewolucja twórcza , Wyd.Zielona Sowa, Kraków2004, s.39 - 72.)

Doświadczanie czasu (krytykametody ?kinematograficznej?myślenia o czasie); problemrozwoju i zmiany jaźni.


1 3

4. Umberto Eco:Strukturalizmontologiczny i jegoideologia (za: U. Eco:Nieobecna struktura ,Wydawnictwo KR,Warszawa 1996, s.21 -24.).

Pojęcia ?świat możliwy?, ?Słownik?,?Biblioteka?, ?Encyklopedia?;wycieczki inferencyjne (poznanietransświatowe, transsyste mowe);zalety i wady strukturalizmu jakostanowiska badawczego i metody.


3 5

5. Ludwig Wittgenstein:Tractatus logico -philosophicus ,Wydawnictwo NaukowePWN, Warszawa 1997(wybrane tezy).

Rachunek zdań, rachunekpredykatów (elementy); analizadefinicji; krytyka metafizyki;metoda analityczna.


1 3

6. Pragmatyzm WilliamaJamesa.

Do filozofii przez psychologię,pragmatyczna metoda,pragmatyczna teoria prawdy,radykalny empiryzm, filozofia religii


1 3

7. Test pisemny Zakres treści programowych zćwiczeń


1 7





Wiedza

1. Student umie przedstawić poglądy najważniejszychfilozofów wymienionych w programie przedmiotu.


2. Student umie objaśnić podstawową terminologięfilozoficzną.


Umiejętności

3. Student potrafi korzystać z literatury przedmiotu iprzygotować objaśnienie zagadnienia.


4. Student potrafi wyszukiwać podobieństwa i różnice w teoriibytu, w teorii poznania i w etyce normatywnejposzczególnych kierunków filozoficznych.



5. Jest przekonany o potrzebie stosowania wiedzy z zakresufilozofii przyrody w swoim rozwoju poznawczym i maświadomość wartości etyki środowiska dla własnego rozwojumoralnego.

wykład kolokwiumK_K12


6. Potrafi posiadaną wiedzę i umiejętności wykorzystywać wdalszym rozwoju intelektualnym i doskonaleniuumiejętnościowym oraz ma świadomość potrzeby dyskusji ozagadnieniach filozoficznych w przedmiocie spraw osobowychczłowieka oraz kwestii społecznych, a także potrafiformułować stanowisko aksjologiczne i realizować zawarte wnim wartości etyczne i poznawcze oraz wyraża zaangażowaniew aktywności społecznej i postaw na rzecz tolerancji.

K_K06



Studiowanie literatury przedmiotu i opracowywaniezagadnień z tematyki ćwiczeń. Praca indywidualna studentastanowi 2,2 ECTS.


A) Podstawowa 1. Tatarkiewicz Władysław "Historia filozofii", tom I- III (dowolne wydanie) 2. Ajdukiewicz Kazimierz"Zagadnienia i kierunki filozofii" (dowolne wydanie)

B) Uzupełniająca1. Kołakowski Leszek "O co nas pytają wielcy filozofowie", serie I-III, Kraków 2004-2006 2. "Słownikfilozofii", pod red. Adama Aduszkiewicza, Warszawa 2004; 2009 3. Stefan Swieżawski, Dziejeeuropejskiej filozofii klasycznej, PWN, Warszawa-Wrocław 2000.



Przysposobienie biblioteczne




Rok : 1

Forma zaliczenia: zaliczenie




ćwiczenia 2



Podstawowa orientacja w korzystaniu z bibliotek i wyszukiwaniu materiałów bibliotecznych nabyta w trakcie Edukacjiczytelniczej i medialnej w szkole średniej.


Student zapoznaje się z działalnością i warsztatem informacyjnym biblioteki uczelnianej oraz terminologią biblioteczną.Potrafi dotrzeć do sieci szczecińskich bibliotek naukowych, zna procedury korzystania z nich. W czasie ćwiczeń praktycznychw drugiej części zajęć nabywa umiejętność poszukiwań katalogowych alfabetycznych i rzeczowych. Student po ćwiczeniachorientuje się w sposobach wyszukiwania materiałów bibliotecznych, wypisywania zamówień (rewersów), ogólnej orientacji wmożliwościach poszukiwań w katalogach tradycyjnych i komputerowych, potrafi korzystać z baz bibliograficznych.





1. Przysposobieniebiblioteczne

1. Warsztat informacyjnybiblioteki- tradycyjny inowoczesny. 2.Terminologiabiblioteczna służącasprawnemu korzystaniu z usługbiblioteki. 3.Podstawoweinformacje o układziekatalogów, karty katalogowej itypach haseł. 4.Sieć biblioteknaukowych Szczecina imożliwości korzystania zwybranych bibliotek naprzykładzie KsiążnicyPomorskiej, BibliotekiUniwersytetu Szczecińskiego,Publicznej BibliotekiPedagogicznej,Zachodniopomorskiej BibliotekiCyfrowej 5.Ćwiczenia wposzukiwaniach katalogowychpozycji zwartych i ciągłych -katalog alfabetyczny irzeczowy, tradycyjny ikomputerowy. 6.Ćwiczenia wpoprawnym zamawianiu książek- wypełnianie rewersów. 7.Instruktaż i ćwiczenia wkorzystaniu z katalogów i bazbibliograficznych on-line.

Podające:PogadankaProgramowane:Z użyciemkomputeraPraktyczne:Ćwiczeniaprzedmiotowe

2





Wiedza

Umiejętności

1. student potrafi wyszukiwać opisy książek zkatalogów i baz bibliograficznych


2. student potrafi korzystać z katalogu biblioteki ćwiczenia aktywnośćmerytoryczna K_U06

3. student potrafi wybierać odpowiednią dla siebieliteraturę


4. student potrafi przygotowywać rezerwacjeInternetowe





Ćwiczenia praktyczne-samodzielne w oparciu o katalogi biblioteczne


A) Podstawowa Skotarczak A., Wiśniewska M., Przewodnik do Przysposobienia bibliotecznego i informacyjnegostudentów WSHTWP (w:) www.wshtwp.pl/biblioteka.

B) Uzupełniająca Półturzycki J., Jak studiować zaocznie. Poradnik metodyczny, Wyd.2 Toruń 1998. Krysiak W. (wyb. ioprac.), Uczyć się uczyć.Wypisy, Szczecin 1998.



BHP




Rok : 1

Forma zaliczenia: zaliczenie




ćwiczenia 4




Zapoznanie studentów z podstawowymi przepisami i zasadami bezpieczeństwa i higieny pracy obowiązujących na uczelnioraz wybranymi przepisami zawartymi w Kodeksie pracy. Umiejętności: student powinien znać i umieć zastosować podstawyochrony przeciwpożarowej oraz udzielania pierwszej pomocy, znać metody rozwiązywania problemów związanych zprzepisami bhp.





1. Istota bezpieczeństwai higieny pracy.

Poznanie przepisów izasad bhp, które sąniezbędne dobezpiecznegofunkcjonowania wśrodowisku uczelni.

Podające:Objaśnienie lubwyjaśnienieProblemoweaktywizujące:Dyskusjadydaktyczna

1

2. Zagrożeniawypadkowewystępujące w uczelni ipodstawowe środkizapobiegawcze.

Zaznajomienie się zzagrożeniamiwypadkowymi ichorobowymi

Podające:Objaśnienie lubwyjaśnienieProblemoweaktywizujące:Dyskusjadydaktyczna

1

3. Podstawowe zasadypostępowania wsytuacjach zagrożeń lubw razie wystąpieniawypadku.

Nabycie umiejętnościuczestniczenia w życiucodziennym uczelni wsposób bezpieczny dlasiebie i innych orazpostępowania wsytuacjach awaryjnych.

Problemowe:WykładproblemowyProblemoweaktywizujące:Metoda przypadków

1

4. Zasady udzielaniapierwszej pomocyprzedlekarskiej.

Nabycie umiejętnościudzielania pomocyosobom, które uległywypadkom.

Problemowe:WykładproblemowyProblemoweaktywizujące:Metoda przypadkówEksponujące:Pokaz łączony zprzeżyciem

1





Wiedza

1. Student objaśnia podstawy ochronyprzeciwpożarowej oraz udzielania pierwszej pomocy,przedstawia metody rozwiązywania problemówzwiązanych z bezpieczeństwem.


2. Student zna zasady BHP, które obowiązują wplacówkach oświatowych.


Umiejętności

3. Student potrafi udzielić pierwszej pomocy ofierzewypadku, analizuje i rozwiązuje problemy związane zzapewnieniem bezpieczeństwa i higieny podczaspracy oraz nauki, a także ochrony przeciwpożarowej.Interpretuje i stosuje zasady bezpiecznegopostępowania zgodnie z obowiązującymi przepisami.


K_U15


4. Student wykazuje aktywną postawę względempodnoszenia poziomu kultury bezpieczeństwa wśrodowisku uczelnianym.




Wymagana jest obecność oraz aktywność na zajęciach.


A) Podstawowa RĄCZKOWSKI B.: BHP w praktyce. Gdańsk 2012.

B) Uzupełniająca PIETRZAK L.: Ocena ryzyka zawodowego. Warszawa 2002. SKUZA L.: Wypadki przy pracy od A doZ. Gdańsk 2005. KRZYWDA P.: Pierwsza pomoc w nagłych wypadkach. Krosno 2004.



Technologia informacyjna




Rok : 2





ćwiczenia 26



Obsługa komputera na poziomie podstawowym, dostęp do Internetu


Przygotowanie studentów do skutecznego wykorzystywania technologii informacyjnej w pracy oraz w życiu codziennymZakres tematyczny zajęć obejmuje 4 moduły ECDL, na który się składają: podstawy technik informatycznych ikomunikacyjnych, przetwarzanie tekstów, arkusze kalkulacyjne, grafika menedżerska i prezentacyjna. Efektemzrealizowanych zajęć ma być nabycie podstawowej wiedzy informatycznej, wykształcenie umiejętności posługiwania sięwybranymi narzędziami oprogramowania biurowego i jednoczesne przygotowanie do uzyskania certyfikatu ECDL Start lubECDL Core.





1. Wprowadzenie,zasady realizacjiprzedmiotu

Wprowadzenie, zasadyrealizacji przedmiotu,oceniania, zaliczenia,omówienie platformy e-learningowej i korzystania zmateriałów elektronicznych.


2. Podstawy technikinformatycznych ikomunikacyjnych

Budowa i działaniekomputerów, ergonomia.Oprogramowanie, prawaautorskie, bezpieczeństwo.Sieci informatyczne.

Programowane:Z użyciemkomputera

4 4

3. Przetwarzanietekstów

Tworzenie, edycja prostych izłożonych dokumentówtekstowych. Wstawianieobiektów do dokumentu(tabele, obrazy, itp.).Korespondencja seryjna,drukowanie.


4 6

4. Arkusze kalkulacyjne

Tworzenie zestawówliczbowych. Wykonywanieróżnorodnych obliczeń nazestawieniach liczbowych.Prezentacje graficznezestawień liczbowych.


5 4

5. Grafika menedżerskai prezentacyjna

Budowa prezentacjimultimedialnych.Wstawianie obiektów naslajdy, efekty animacji.


5 4


6. Zaliczenieprzedmiotu

Zaliczenie stacjonarneposzczególnych modułów icałego przedmiotu ? zadaniaprzy komputerach, wpisy doindeksów.


4 3




Wiedza

1. Student objaśnia, opisuje podstawowe zagadnieniateoretyczne z zakresu technologii informacyjnej(sprzęt komputerowy, oprogramowanie, siecikomputerowe, Internet, bezpieczna praca zkomputerem)

ćwiczenia kolokwium

K_W21

Umiejętności

2. Student potrafi korzystać z edytora tekstu, tworzy,edytuje proste i złożone dokumenty tekstowe.Przygotowuje dokumenty zawierające różnego rodzajuobiekty (tabele, obrazy, itp.), wykorzystuje w praktycekorespondencję seryjną, przygotowuje wydrukidokumentów tekstowych.


K_U06

3. Student potrafi korzystać z arkusza kalkulacyjnego,tworzy zestawienia liczbowe, wykonuje różnorodneobliczenia na liczbach, potrafi przedstawiaćzestawienia liczbowe w postaci wykresów.


4. Student potrafi korzystać z oprogramowania dobudowy prezentacji multimedialnych. Tworzyprezentacje zawierające różnego typu obiekty (tekst,grafikę, tabele, itp.), wykorzystuje efekty animacji.



5. Student ma świadomość potrzeby ciągłegouzupełniania wiedzy i umiejętności z zakresutechnologii informacyjnej oraz jest zdolny dosamodzielnego kształtowania ścieżki rozwojuumiejętności informatycznych.


K_K03



Każdy z 4 modułów tematycznych przedmiotu jest zaliczany przykomputerze. W celu dobrego opanowania wymaganego materiału izaliczenia przedmiotu student powinien poświęcić ok.20 godz.ćwiczeń (w domu przy komputerze). Praca indywidualna studentastanowi 1,2 ECTS.


A) Podstawowa Autorskie materiały multimedialne udostępniane na platformie e-learningowej: nauczanie.edu.pl,WSH TWP w Szczecinie, 2010.

B) UzupełniającaWitold Sikorski, Książka ECDL. Podstawy technik informatycznych i komunikacyjnych. Moduł 1, PWN2011. Mirosława Kopertowska-Tomczak, Książka ECDL. Przetwarzanie tekstów. Moduł 3, PWN 2011.Mirosława Kopertowska-Tomczak, Książka ECDL. Arkusze kalkulacyjne. Moduł 4, PWN 2011.Mirosława Kopertowska-Tomczak, Książka ECDL. Bazy danych. Moduł 5, PWN 2011.



Prawo ochrony własności intelektualnej




Rok : 1





ćwiczenia 10



Student powinien posiadać podstawową wiedzę o funkcjonowaniu wolnego rynku w warunkach konkurencji oraz orientację wzakresie stanowienia prawa w systemach demokratycznych.


Celem przedmiotu jest przedstawienie regulacji w zakresie własności intelektualnej; nauczenie rozumienia istoty dóbrniematerialnych i zasad obrotu tymi wartościami o istotnym znaczeniu gospodarczym, dla których fundamentem są przepisyprawa autorskiego oraz prawa własności przemysłowej.





1. Prawo autorskie i prawapokrewne jako podstawawłasności intelektualnej.

Geneza prawa autorskiego.Prawo autorskie w sensieprzedmiotowym ipodmiotowym. Treść prawna.Przenoszenie praw.


2 3

2. Własność intelektualnaw świetle ustaw: prawoautorskie i prawowłasności przemysłowej aprawo patentowe.

Modele ochrony dóbrintelektualnych. Kategoriewłasności przemysłowej:wynalazki, wzory, projekty.


2 3

3. Znak towarowy jakoutwór oraz przedmiotwłasności przemysłowej.

Przesłanki ochrony znakutowarowego w świetle prawaunijnego.Od nazwy firmyprzez logo do znakutowarowego i marki. Rodzajei klasyfikacja znaków.Procedury rejestracji isprzedaży.


2 3

4. Zwalczanie nieuczciwejkonkurencji oraz praktykmonopolistycznych.

Regulacje zjawiskanieuczciwej konkurencji naszczeblu wspólnotowym.Ochrona prawna konkurencjiw Polsce. Naśladownictwo iinne formy podszywania siępod cudzy znak, wzór czyprodukt. Zmowy cenowe.Nieuczciwa, niedozwolonareklama.


2 3


5. Prawo internetu.

Internet jako medium.Przedmiot ochrony.Odpowiedzialność zanaruszenie prawaautorskiego w internecie.Odpowiedzialnośćużytkownika końcowego.Piractwo w internecie.


2 3




Wiedza

1. Ma wiedzę o statusie osoby fizycznej jako podmiocieprawa autorskiego i praw pokrewnych; ma wiedzę wzakresie praw autorskich o charakterze majątkowym iosobistym; zna zasady ochrony utworów pracowniczychoraz zasady publikowania prac studenckich.

wykład kolokwium

K_W18

2. Zna i rozumie podstawowe pojęcia i zasadyobowiązujące w ramach Prawa własności przemysłowej, atakże Prawa autorskiego i praw pokrewnych, wszczególności te, które odgrywają kluczowe znaczenie wrozwoju studenta oraz pracy zawodowej.

wykład kolokwium

K_W18

Umiejętności

3. Potrafi zrozumieć, zanalizować i wyprowadzićprawidłowe wnioski dotyczące występujących w praktyceproblemów stosowania ochrony na podstawie prawaautorskiego oraz praw pokrewnych, zwłaszcza mającychpodstawowe znaczenie dla efektywnego funkcjonowaniastruktur prawnych i społecznych opartych na transferzewiedzy i innowacyjności.

wykład kolokwium

K_U05

4. Potrafi samodzielnie zdobywać wiedzę i umiejętności zzakresu ochrony praw autorskich oraz praw pokrewnych,na podstawie analizy aktów prawnych oraz tekstówźródłowych, praktyki wymiaru sprawiedliwości. Dostrzegapraktyczne aspekty ochrony oraz potrafi odnieśćpozyskane informacje do konkretnych sytuacji.

wykład kolokwium

K_U06


5. Potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując wniej różne role, w tym potrafi pracować w poszanowaniupraw autorskich innych osób, a także potrafi brać udział wprzedsięwzięciach grupowych, w tym przygotowywać irealizować projekty społeczne, gospodarcze i inne, zuwzględnieniem zasad ochrony cudzej twórczości.

wykład kolokwium

K_K10

6. Potrafi doskonalić i uzupełniać nabytą wiedzę iumiejętności, zarówno we własnym zakresie, poprzezdoskonalenie wiedzy i umiejętności w ramach pracygrupowej, a także zinstytucjonalizowanych formachkształcenia.

wykład autoprezentacja

K_K07



Obowiązkowa lektura wskazanych pozycji z zestawupodstawowej i uzupełniającej literatury, opanowanie podstawwiedzy z zakresu ochrony własności intelektualnej, udział wzajęciach. Praca indywidualna studenta stanowi 0,6 ECTS.


A) PodstawowaBarta J., Markiewicz R., (red.) Prawo autorskie i prawa pokrewne. Komentarz, Lex a WoltersKluwer business, Warszawa 2011. Golat R., Prawo autorskie i prawa pokrewne, Wydawnictwo C.H. Beck, Warszawa 2006. Załucki M., (red.) Prawo własności intelektualnej. Repetytorium. DIFIN,Warszawa 2008.

B) UzupełniającaMazur M., Rola prawa w rozwoju społeczeństwa informacyjnego, (w:) Społeczeństwoinformacyjne - problemy rozwoju, red. A. Szewczyk, Difin, Warszawa 2007. Nowińska E., (red.)Prawo własności przemysłowej, LexisNexis, Warszawa 2008. Podrecki P., (red.) Prawo Internetu,LexisNexis, Warszawa 2004. Prawo Internetu, red. P. Podoreckiego, LexisNexis, Warszawa 2007.



Praktyka




Rok : 2 i 3



Specjalność: Semestr: 3 i 4, 5 i 6


praktyka 500



Znajomość podstawowych zagadnień związanych z kierunkiem Psychologia.


Poszerzenie wiedzy zdobytej na zajęciach oraz kształtowanie umiejętności właściwych dla kierunku studiów. Wieloaspektowezapoznanie się z profilem działania podmiotu przyjmującego studenta na praktykę, poznanie specyfiki pracy środowiskazawodowego psychologa.




Forma zajęć: praktyka

1. Akty prawneregulującefunkcjonowanieinstytucji.

Poznanie aktów prawnychzwiązanych zfunkcjonowanieminstytucji orazprowadzonejdokumentacji.

Podające:Objaśnienie lubwyjaśnienieObjaśnienie lubwyjaśnienie

40

2. Obserwacjawykonywanych zadań.

Obserwowaniepodstawowych czynnościwykonywanych przezpsychologa.

Praktyczne:PokazPodające:Objaśnienie lubwyjaśnienie

140

3. Współdziałanie zopiekunem praktyk.

Praktyczna naukawykonywaniapodstawowych czynnościpod nadzorem opiekunapraktyk związanych zespecyfiką pracypsychologa.


140

4. Samodzielnewykonywanie zadań.

Samodzielne wykonywanieczynności związanych zespecyfiką pracypsychologa.


140

5. Analiza iinterpretacjazaobserwowanych albodoświadczonychsytuacji i zdarzeń.

Prowadzeniedokumentacji praktyki.Konfrontowanie zdobytejwiedzy teoretycznej zpraktyką. Analiza SWOT.Omówienie z opiekunempraktyk obserwowanych iwykonywanych czynności.Ewaluacja praktyki.Dzielenie się swoimidoświadczeniami zestudentami w grupie.

Praktyczne:Pokaz 40





Wiedza

1. Student posiada wiedzę na temat organizacji ifunkcjonowania instytucji. Zna podstawowądokumentację instytucji.

praktyka aktywnośćmerytoryczna K_W12

Umiejętności

2. Student potrafi analizować zaobserwowane wtrakcie praktyki zjawiska społeczne zachodzące winstytucji.

praktyka aktywnośćmerytoryczna K_U07

3. Student określa rodzaj danego problemu naturyemocjonalnej, potrafi wskazać na jego przyczynę,potrafi ocenić skutki.



4. Student prezentuje aktywną i zaangażowanąpostawę przy realizacji praktyki. Wykazujekreatywność podczas wykonywania zadań.

praktyka aktywnośćmerytoryczna K_K08

5. Student ustala hierarchię ważności zadań.Współpracuje z opiekunem praktyk.




Aktywna obserwacja zadań realizowanych przez psychologówzatrudnionych w instytucjach, w których odbywają się praktyki: -omawianie obserwowanych sytuacji, - rozmowy z psychologamizatrudnionymi w danej instytucji, - udział w realizacji zadańprzeznaczonych dla psychologów (jako członek zespołu lub podsuperwizją): diagnoza psychologiczna, rozmowy z pacjentami, pisanieopinii psychologicznych, formułowanie planów psychoterapii, -prowadzenie psychoterapii, prowadzenie terapii zajęciowej czy terapiiprzez sztukę, rozmowy z rodzinami pacjentów, edukacja pacjentów i ichrodzin, praca nad zmotywowaniem pacjenta do podjęcia leczenia, -pisanie sprawozdań i innych prac pisemnych związanych z realizacjąpowyższych zadań, - udział w zebraniach personelu placówki,omawianie i analiza zdobywanych doświadczeń z psychologiemprowadzącym praktyki.


A) Podstawowa Literatura zgodna ze specyfiką instytucji, w której student odbywa praktykę.

B) Uzupełniająca Obowiązujące akty prawne związane z funkcjonowaniem instytucji, w której student odbywapraktykę.



Praktyka




Rok : 4



Specjalność: Psychologia kliniczna Semestr: 7 i 8


praktyka 300



Posiada podstawową wiedzę dotyczącą zaburzeń psychicznych. Umie posługiwać się wybranymi testami psychologicznymi.


Celem praktyk zawodowych jest: 1) przygotowanie studentów do pracy psychologicznej w instytucjach o charakterzeklinicznym, takich jak: dzienne i stacjonarne oddziały psychiatryczne; poradnie leczenia uzależnień i inne ośrodki leczeniaodwykowego; poradnie zdrowia psychicznego; oddziały neurologiczne, inne oddziały szpitalne zatrudniające psychologa,ośrodki interwencji kryzysowej czy ośrodki psychoterapii. A więc w placówkach zdrowia i innych instytucjach specjalizującychsię w: diagnozie i/lub leczeniu zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania, uzależnień, uszkodzeń neurologicznych lubinterwencji kryzysowej albo leczeniu chorób somatycznych, które to leczenie wymaga dodatkowo pomocy psychologicznej, 2)zapoznanie studentów z zadaniami i organizacją pracy psychologa klinicznego w powyższych instytucjach, 3) umożliwieniestudentom uzyskania orientacji w zakresie specyfiki pracy psychologa klinicznego w różnych instytucjach, co ułatwi im wybórdrogi zawodowej oraz wybór kursów doskonalących kompetencje zawodowe, pokaże możliwości praktycznego wykorzystaniawiedzy uzyskiwanej podczas studiów oraz umożliwi zdobycie doświadczenia zawodowego cennego dla zdobycia pracy wewłasnym zawodzie.





1. Sposóbfunkcjonowaniainstytucji.

Wieloaspektowe poznaniesposobu funkcjonowaniainstytucji zatrudniającychpsychologów klinicznych(dzienne i stacjonarneoddziały psychiatryczne,poradnie leczenia uzależnieńi inne ośrodki leczeniaodwykowego, poradniezdrowia psychicznego,oddziały neurologiczne, inneoddziały szpitalnezatrudniające psychologa,ośrodki interwencjikryzysowej, ośrodkipsychoterapii.

Praktyczne:Pokaz 25


2. Realizacja zadań.

Nauka praktycznej realizacjitakich zadań psychologaklinicznego jak: diagnozapsychologiczna, rozmowy zpacjentami, pisanie opiniipsychologicznych,formułowanie planówpsychoterapii, prowadzeniepsychoterapii, prowadzenieterapii zajęciowej czy terapiiprzez sztukę, rozmowy zrodzinami pacjentów,edukacja pacjentów i ichrodzin, praca nadzmotywowaniem pacjenta dopodjęcia leczenia.


90

3. Metody pracy.

Obserwacja stosowanychmetod pracy, procedurorganizacyjnych, podziałukompetencji, planowaniapracy i systemu kontroli wplacówce.

Praktyczne:Pokaz 70

4. Kontakt zpacjentem.

Doświadczaniebezpośrednich kontaktów zpacjentami.


85

5. Współpraca zpersonelem.

Współpraca z lekarzami,personelem medycznym iinnymi psychologami.


30




Wiedza

1. Zna specyfikę pracy i zadania psychologaklinicznego w takich instytucjach jak: dzienne istacjonarne oddziały psychiatryczne; poradnieleczenia uzależnień i inne ośrodki leczeniaodwykowego; poradnie zdrowia psychicznego;oddziały neurologiczne, inne oddziały szpitalnezatrudniające psychologa, ośrodki interwencjikryzysowej czy ośrodki psychoterapii. A więc wplacówkach zdrowia i innych instytucjachspecjalizujących się w: diagnozie i/lub leczeniuzaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania,uzależnień, uszkodzeń neurologicznych lubinterwencji kryzysowej.

praktyka sprawozdanie

K_W11

2. Zna różne metody psychoterapii. praktyka wywiad K_W12

3. Zna objawy poszczególnych zaburzeńpsychicznych

praktyka sprawozdanie K_W11

Umiejętności

4. Potrafi diagnozować pacjentów (diagnozapsychologiczna i neuropsychologiczna), posługującsię metodą wywiadu i testami psychologicznymi.

praktyka sprawozdanieK_U12

5. Potrafi nawiązywać kontakt oraz przeprowadzaćrozmowy z pacjentami oraz ich rodzinami.

praktyka sprawozdanie K_U18

6. Potrafi prowadzić zajęcia edukacyjne dlapacjentów oraz ich rodzin.

praktyka sprawozdanie K_U21

7. Potrafi napisać opinię psychologiczną. praktyka raport K_U12


8. Potrafi współpracować w teamie (w tym potrafiwspółpracować z lekarzami, innymi psychologami,personelem medycznym i rozumie koniecznośćsuperwizji).

praktyka sprawozdanieK_K13


9. Potrafi zaplanować własną ścieżkę zawodową(dalsze kształcenie i wybór instytucji, w którejpodejmie pracę po ukończeniu studiów).


10. Rozumie konieczność współpracy z innymiinstytucjami pomocowi (w zakresie pomocypacjentom).




Aktywna obserwacja zadań realizowanych przez psychologówzatrudnionych w instytucjach, w których odbywają się praktyki: -omawianie obserwowanych sytuacji, - rozmowy z psychologamizatrudnionymi w danej instytucji, - udział w realizacji zadańprzeznaczonych dla psychologów (jako członek zespołu lub podsuperwizją): diagnoza psychologiczna, rozmowy z pacjentami, pisanieopinii psychologicznych, formułowanie planów psychoterapii,prowadzenie psychoterapii, prowadzenie terapii zajęciowej czy terapiiprzez sztukę, rozmowy z rodzinami pacjentów, edukacja pacjentów iich rodzin, praca nad zmotywowaniem pacjenta do podjęcia leczenia, -pisanie sprawozdań i innych prac pisemnych związanych z realizacjąpowyższych zadań, - udział w zebraniach personelu placówki, -omawianie i analiza zdobywanych doświadczeń z psychologiemprowadzącym praktyki.


A) Podstawowa

Kaplan H., Sadock B.(1998). Psychiatria kliniczna. Wrocław: Urban & Partner. Sęk H. (red).(1993).Społeczna psychologia kliniczna. Warszawa: PWN. Klasyfikacja zaburzeń psychicznych i zaburzeńzachowania. ICD-10. IPiN Kraków – Warszawa 1997 (lub polskie wydanie ICD-11 albo kolejnychwersji ICD) Seligman M. E. P., Walker E. F., Rosenham D. L.(2003). Psychopatologia. Warszawa: Zysk iS-ka.

B) Uzupełniająca

Czabała C. (red.) (2000), Zdrowie psychiczne, zagrożenia i promocja, Warszawa: Instytut Psychiatrii iNeurologii. Heszen, I., Sęk. H. (2007). Psychologia zdrowia. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.Kubacka-Jasiecka D. (2010), Interwencja kryzysowa. Pomoc w kryzysach psychologicznych. Warszawa:Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne. Grzesiuk L. (red.) (1995), Psychoterapia. Szkoły, zjawiska,techniki i specyficzne problemy. Warszawa: Wydawnictwo naukowe PWN. Czabała J. Cz. (1997),Czynniki leczące w psychoterapii. Warszawa: Wydawnictwo naukowe PWN. Grzesiuk L. (red.) (1995),Psychoterapia. Szkoły, zjawiska, techniki i specyficzne problemy. Warszawa: Wydawnictwo naukowePWN. Thomä H., Kächele H. (1996). Podręcznik terapii psychoanalitycznej. Warszawa: pracowniaTestów Psychologicznych PTP. Scully J. H. (2003). Psychiatria. Wrocław: Urban & Partner. Meyer R.(2003). Psychopatologia. Warszawa: GWP.



Praktyka




Rok : 4



Specjalność: Psychologia edukacyjna Semestr: 7 i 8


praktyka 300



Znajomość rodzajów diagnozy psychologicznej i etapów procesu diagnostycznego, wiedza na temat organizacji i zadańpomocy psychologicznej dzieciom i młodzieży. Podstawowe umiejętności związane z nawiązaniem kontaktu z dzieckiem inastolatkiem, prowadzeniem krótkiej obserwacji i wywiadu psychologicznego, obliczeniem wyników poznanych testówpsychologicznych i odniesieniem ich do norm.


Celem praktyki jest zapoznanie studentów z zadaniami i specyfiką pracy psychologów w placówkach oświatowych.






1. Akty prawne regulującefunkcjonowanieszkoły/przedszkola.

Poznanie podstaw prawnychfunkcjonowania placówki,organizacji pracy, pracowników,uczestników procesówpedagogicznychszkoły/przedszkola orazprowadzonej dokumentacji.

Praktyczne:Analiza tekstu 25

2. Obserwacja zajęć.

Obserwowanie różnych formzajęć lekcyjnych,pozalekcyjnych, świetlicowych.Udział w konsultacjach zpedagogiem, psychologiem.Obserwacja sposobukomunikowania się nauczycielaz rodzicami, uczniami, sposobuaktywizowania idyscyplinowania uczniów.Obserwacja organizacjiprzestrzeni w klasie ipodejmowanych praktyk narzecz zapewnieniabezpieczeństwa dzieciom.

Problemoweaktywizujące:Metodasytuacyjna

90


3. Współdziałanie zopiekunem praktyk.

Zapoznanie się z planemopiekuńczo - wychowawczymdanej klasy/grupyprzedszkolnej. Współudział wsprawowaniu opieki i nadzorunad grupą oraz zapewnieniebezpieczeństwa. Planowanie,organizowanie i prowadzeniedziałań wychowawczychwynikających z zastanejsytuacji. Współudział wpodejmowaniu działań na rzeczuczniów ze specjalnymipotrzebami edukacyjnymi.


70

4. Pełnienie rolipsychologa/pedagoga.

Diagnoza sytuacjiwychowawczej grupy, pozycjijednostki w grupie.Samodzielne planowanie iprowadzenie działańopiekuńczo - wychowawczychwobec grupy i poszczególnychwychowanków. Organizowanieaktywności wychowanków zezwróceniem uwagi nawspółdziałanie i integracjęgrupy. Podejmowanie działańprofilaktycznych,interwencyjnych w sytuacjachkonfliktu, zagrożeniabezpieczeństwa,nieprzestrzeganiaobowiązujących zasad opartychna samodzielnie opracowanychscenariuszach.


85

5. Analiza i interpretacjazaobserwowanych albodoświadczonych sytuacji izdarzeń pedagogicznych ipsychologicznych.

Prowadzenie dokumentacjipraktyki. Konfrontowaniezdobytej wiedzy teoretycznej zpraktyką. Analiza SWOT.Omówienie z opiekunempraktyk obserwowanych iprowadzonych zajęć. Ewaluacjapraktyki. Dzielenie się swoimidoświadczeniami ze studentamiw grupie.


30





Wiedza

1. Zna założenia i zasady konstrukcji narzędzipsychometrycznych wykorzystywanych w diagnozie procesówpoznawczych, emocji, motywacji i zachowania.


2. Zna osiowe objawy najczęstszych zaburzeń zdrowiapsychicznego u dzieci i młodzieży, wie jakie kompetencjepowinna posiadać osoba diagnozująca te zaburzenia.


3. Potrafi krótko scharakteryzować etapy procesudiagnostycznego dziecka i nastolatka oraz dostępne formypomocy psychologicznej.


Umiejętności

4. Potrafi przeprowadzić obserwację dziecka i nastolatkapodczas zajęć w Placówce oraz zinterpretować ichzachowania w kontekście teorii różnic indywidualnych orazpsychologii emocji i motywacji.


5. Potrafi przeprowadzić fragment procesu diagnostycznegodziecka i nastolatka z użyciem narzędzi wykorzystywanych wdiagnozie rozwoju poznawczego, emocjonalnego lubspołecznego.



6. Na podstawie obserwacji rozmowy dziecka z psychologiemlub przeprowadzonego z nim krótkiego wywiadu potrafischarakteryzować jego mocne strony i trudności orazzaproponować kierunki pomocy.

praktyka analiza przypadkuK_U18


7. Jest świadomy kompetencji i uprawnień, jakie winienposiadać psycholog stosujący narzędzia psychometryczneoraz wybrane techniki pomocy.


8. Aktywnie poszukuje możliwości dokształcania się izdobywania doświadczeń zawodowych podczas kursów,praktyk i staży oraz działalności wolontariackiej na rzeczlokalnego środowiska.


9. W kontakcie w klientami Placówki zachowuje sięprofesjonalnie, z zachowaniem standardów etyki zawodowej.




Obecność na praktyce, uzupełniony dziennik praktyk, dwaprojekty indywidualne (raport z obserwacji dziecka / grupy iscenariusz zajęć rozwijających, raport z fragmentu procesudiagnostycznego i wywiadu psychologicznego.


A) Podstawowa

B) Uzupełniająca



Interwencja kryzysowa




Rok : 5





wykład 10

ćwiczenia 20



Student powinien posiadać wiedzę z zakresu podstaw psychologii, psychologii zaburzeń oraz pomocy psychologicznej.Powinien także posługiwać się terminologią z zakresu psychologii zaburzeń.


Studenci poznają na zajęciach zarówno podstawowe terminy, jak i przepisy odnoszące się do szeroko pojętych sytuacjikryzysu psychologicznego. Celem zajęć jest nie tylko dostarczenie wiedzy teoretycznej z zakresu kryzysu psychologicznegooraz interwencji kryzysowej, jak również wyposażenie studentów w umiejętności stosowania wsparcia ofierze wydarzeniatraumatycznego (np. straty, przemocy, napaści seksualnej).





1. Wprowadzenie dointerwencjikryzysowej -podstawowe pojęcia

Definicja kryzysu, klasyfikacjarodzajowa kryzysupsychologicznego, podstawowemodele interwencji kryzysowej.

Podające:Objaśnienie lubwyjaśnienieWykład informacyjny

2 9

2. Założeniainterwencjikryzysowej.

Rozpoznanie i próba ocenystopnia natężenia kryzysu.Techniki i strategie działania.Fazy postępowania winterwencji kryzysowej wwybranych modelachinterwencji.

Podające:Wykład informacyjnyOpis

1 6

3. Rola i zadaniainterwentakryzysowego

Wymagania, cechy iumiejętności interwentakryzysowego. Zadaniainterwenta. Rodzaje ryzyka wprocesie interwencji.Profilaktyka wypaleniazawodowego.

Problemowe:WykładkonwersatoryjnyWykład problemowy

1 4

4. Interwencjakryzysowa w sytuacjizachowańsamobójczych

Cele i formy interwencji.Diagnoza i wsparcie rodziny.Działania profilaktyczne wzakresie samobójstw.


1 4

5. Postępowanieinterwencyjne wsytuacji napaści iprzemocy seksualnej.

Interwencja wobec ofiarprzemocy(kobiet, dzieci,partnera). Postępowanie wobecsprawców przemocy seksualnej.Praca z ofiarą gwałtu i z rodzinąofiary.


1 4


6. Interwencjakryzysowa w sytuacjistraty osobistej,śmierci i żałoby.

Czynniki wpływające naprzebieg żałoby. Interwencja wewczesnym okresie żałoby.Interwencja wobec osobyniepogodzonej ze stratą.Wsparcie rodziny dotkniętejżałobą.


2 4

7. Postępowanieinterwencyjne wkyzysieśrodowiskowym.

Psychologiczne skutki katastrofi kataklizmów. Typowe reakcje wobliczu katastrofy. Zasadyinterwencji i zagrożenia dlainterwentów.


2 4


1. Kryzys ainterwencjakryzysowa.

Różnice w definiowaniu pojęć:kryzys i interwencja kryzysowa.Objawy kryzysu. Dynamika ,związek ze stresem iwydarzeniem krytycznym.Reakcje na stres.


2 3

2. Diagnoza i ocena winterwencjikryzysowej.

Natężenie kryzysu.Funkcjonowanie klienta. Sposóbradzenia sobie klienta ztrudnościami. Rodzaje systemówwsparcia.


1 4

3. Rola komunikacji winterwencjikryzysowej.

Aktywne słuchanie. Sposobyformułowania i zadawaniapytań. Budowanie atmosfery izaufania. Pożądane cechyosobowościowe interwenta.


1 4

4. Postępowanie winterwencjikryzysowej.

Autorytatywność. Współpraca.Inne rodzaje działania.

Problemoweaktywizujące:Metoda przypadkówGry dydaktyczne

2 3

5. Psychologiczne,zdrowotne ispołeczne skutkiwydarzeńtraumatycznych.

Stres pourazowy - jego objawy iprzebieg. Mechanizmy stresupourazowego. Zespół stresupotraumatycznego. Ostry strespourazowy.


2 8

6. Podstawowezałożenia pomocypsychologicznej.

Koncentracja na wsparciu.Edukacja w zakresieposzczególnych etapów reakcjipotraumatycznej. Działanianastawione na radzenie sobie zobjawami reakcjipotraumatycznej.


2 3

7. Działaniaskierowane naprzezwyciężanieskutków traumy

Techniki i metody odreagowaniaenergii stresowej. Leczeniezaburzeń.

Problemoweaktywizujące:Gry dydaktyczneDyskusja dydaktyczna

2 4

8. Mechanizmydoświadczaniastraty.

Reakcje i procesy doświadczaneprzez osoby dotknięte stratą.Mechanizmy radzenia sobie zestratą.

Problemoweaktywizujące:Metoda przypadkówPraktyczne:Ćwiczeniaprzedmiotowe

2 4

9. Etapy przebieguprocesu żałoby.

Przejawy żałoby. Etapy żałoby.Żałoba antycypacyjna.Nietypowy przebieg żałoby.


2 8

10. Przemoc jakoźródło kryzysu.

Pojęcia: przemoc, sprawcaprzemocy, ofiara przemocy.Przemoc w rodzinie, w szkole, wrelacjach z partnerem.

Problemoweaktywizujące:Dyskusja dydaktycznaInscenizacja

1 2


11. Przemocseksualna wobecdzieci.

Sytuacje molestowaniaseksualnego. Sprawcy. Zasadypostępowania z ofiaramimolestowania.


1 2

12. Indywidualnyplan wsparcia dlaosób wymagającychinterwencjikryzysowej.

Etapy budowaniaindywidualnego planu wsparcia.Zastosowanie zasad interwencjikryzysowej.

Problemoweaktywizujące:Metoda przypadkówPraktyczne:Metoda projektów

2 15





Wiedza

1. Student definiuje i klasyfikuje rodzaje kryzysówpsychologicznych.


2. Student zna modele interwencji kryzysowej, jejzasady oraz metody interwencji kryzysowej, adekwatnedo rodzaju sytuacji kryzysowej.


Umiejętności

3. Potrafi określić przebieg i natężenie kryzysu orazocenić zachowanie klienta


4. Stosuje zasady aktywnego słuchania podczasrozmowy z klientem


5. Potrafi opracować plan pracy z osobą w kryzysie. ćwiczenia projekt K_U18


6. W pracy z klientem kieruje się zasadami etyki iodnosi się do niego z szacunkiem. K_K01



Student powinien zapoznać się z proponowaną literatura,opracować projekt w ramach współpracy zespołowej i przygotowaćsię do ustnej prezentacji, Ponadto powinien analizować wskazaneprzez prowadzącego zajęcia przypadki, przygotować się dopisemnego zaliczenia przedmiotu. Praca indywidualna studentawynosi 3,8 ECTS.


A) Podstawowa

1. Doświadczenie kryzysu szansa rozwoju czy ryzyko zaburzeń. Wawak-Sobierajska B. Gdańsk, 2004 r.2. Interwencja kryzysowa Greenstone J. Leviton Sharon C. , GWP, Gdańsk 2004 r. 3.Oblicze kryzysupsychologicznego i pracy interwencyjnej, Kubacka-Jasiecka D. ,Kraków 1997 r. 4. Przemoc. Urazpsychiczny i powrót do równowagi, Lewis Herman J., Gdańsk 1998 r 5. James R.K., Gilliand B.E.,Strategie interwencji kryzysowej. Pomoc psychologiczna poprzedzająca terapię, Wyd. PARPA,Warszawa 2005 r.

B) Uzupełniająca1. Ustawa o przeciwdziałaniu przemocy z 10 czerwca 2010 r. 2. Świat ludzkich kryzysów Płużek R.Kraków 2006 r. 3. Badura -Madej W., Dobrzyńska-Mesterhazy A., Przemoc w rodzinie. Interwencjakryzysowa i psychoterapia, Wyd. UJ, Kraków 2000 r.



Pierwsza pomoc




Rok : 1





warsztaty 10



student powinien znać podstawowe zasady udzielania pierwszej pomocy w różnych zdarzeniach losowych.


Student podczas zajęć nauczy się rozpoznawać stany zagrożenia życia i zdrowia, prawidłowo wzywać służby ratownicze,podejmować odpowiednie czynności niwelujące negatywne skutki zdarzenia i wykonać podstawowe zabiegi ratunkowe.




Forma zajęć: warsztaty

1. Podstawowezasady udzielaniapierwszej pomocy.Pozycja bocznabezpieczna.Zachorowania.

Uregulowania prawne,zasady wzywania służbratowniczych, zasadybezpieczeństwa, pozycjaboczna ustalona,postępowanie w różnegotypu zachorowaniach.

Eksponujące:EkspozycjaProgramowane:Z użyciem komputeraProblemoweaktywizujące:Metoda przypadkówMetoda sytuacyjnaPraktyczne:PokazĆwiczeniaprzedmiotowe

2 7

2. Zatrucia.Resuscytacjakrążeniowaoddechowa.

Ćwiczenia z R.K.O., rodzajei postępowanie wzatruciach.

Podające:Wykład informacyjnyProblemoweaktywizujące:Dyskusja dydaktycznaMetoda przypadkówInscenizacjaPraktyczne:Ćwiczeniaprzedmiotowe

2 8

3. Postępowanie wnagłychprzypadkach.

Oparzenia, zadławienie,skład oraz właściwewykorzystanie środkówznajdujących się wapteczce pierwszejpomocy. R.K.O.+ A.E.D.

Podające:Wykład informacyjnyProblemoweaktywizujące:Metoda przypadkówInscenizacjaEksponujące:FilmProblemoweaktywizujące:Metoda sytuacyjnaPraktyczne:Pokaz

3 8


4. Urazy.

Wypadki komunikacyjne,urazy kręgosłupa,krwotoki, urazy kostno-stawowe, ewakuacjaposzkodowanego zpojazdu.

Podające:Wykład informacyjnyProblemoweaktywizujące:Dyskusja dydaktycznaInscenizacjaMetoda przypadkówProgramowane:Z użyciem komputera

2 9

5. Zaliczenie. Losowanie trzech pytań. : 1 8




Wiedza

1. Student definiuje,rozróżnia i rozpoznaje stanyzagrożenia życia i zdrowia

warsztaty egzamin ustny K_W01

2. Student opisuje i potrafi scharakteryzowaćczynności ratujące życie.

warsztaty egzamin ustny K_W13

Umiejętności

3. Student potrafi wykonywać podstawowe zabiegiratujące życie, wykorzystywać nabyteumiejętności w praktyce.

warsztaty analiza przypadkuK_U18

4. Student potrafi rozdzielić zadania iporządkować kolejność ich wykonania.

warsztaty analiza przypadku K_U14


5. Student ma świadomość znaczenia zachowaniasię w sposób profesjonalny i etyczny, zwłaszcza wsytuacji ratowania zdrowia i życia ludzkiego.

warsztaty aktywnośćmerytoryczna K_K01



Uporządkowywanie i pogłębianie zdobytej wiedzy, rozwiązywanieprzedstawionych problemów, nabywanie umiejętności praktycznychpostępowania w stanach zagrożenia zdrowia i życia. Praca indywidualnastudenta stanowi 1,4 ECTS.


A) PodstawowaJuliusz Jakubaszko," ABC Resuscytacji", Górnicki, Wrocław 2006 Europejska Rada ResuscytacjiWytyczne 2010 ERC, wydawnictwo PANDIT Kraków Peter Sefrin, Rajner Schua, "Postępowanie wnagłych zagrożeniach zdrowotnych", Wrocław 2007

B) Uzupełniająca David Skinner, Peter Driscoll, Richard Earlam," ABC postępowania w urazach" Wrocław 2007



Doradztwo zawodowe




Rok : 4





wykład 10

ćwiczenia 20



Podstawowa wiedza z zakresu psychologii (szczególnie: rozwojowej, osobowości i różnic indywidualnych) oraz pedagogiki.


Student zdobędzie wiedzę z zakresu: - etapów w rozwoju zawodowego, - roli szkolnego doradztwa zawodowego, -poradnictwa zawodowego wg Standardów w Rynku Pracy, - podstawowych pojęć z zakresu poradnictwa zawodowego, -narzędzi pracy doradcy zawodowego. Student zdobędzie umiejętność diagnozowania potrzeb klienta, planowania,doradzania.





1. Poradnictwo idoradztwo zawodowe.

Historia doradztwazawodowego. Definicjedoradztwa zawodowego.


2. Współczesnestanowiska i teoriewyboru zawodu irozwoju zawodowego.

Teorie J. L. Hollanda, A. Roe,D. Supera.


3. System doradztwa iporadnictwazawodowego.

System doradztwa iporadnictwa zawodowego wPolsce i na świecie. Rola izadania Urzędów pracy wdoradztwie zawodowym.


4. Doradca zawodowy.Rola i zadania doradcyzawodowego wkształtowaniu ścieżkizawodowej ludzi dorosłych.


5. Etapy rozwojuzawodowegoczłowieka.

Okres preorientacjizawodowej. Okres orientacjizawodowej. Okres szkolnegouczenia się zawodu. Pracazawodowa. Okresreminiscencji - emerytura.


2 3

6. Szkolny doradcazawodowy.

Obszar, zakres działania,cele i zadania, analizadziałalności szkolnegodoradcy zawodowego.


2 2



1. Kompetencjediagnostycznedoradcy zawodowego.

Kwalifikacje a kompetencjediagnostyczne.Diagnostyczne role doradcy.


2 4

2. Rozmowa doradcza.Barierykomunikacyjne.

Cechy osobiste doradcy.Podstawowe reguły pracydoradczej. Proceduryudzielania porady. Źródłabarier komunikacyjnych isposoby zapobiegania iprzezwyciężania ichpowstawaniu.


2 4

3. Narzędzia pracydoradcy zawodowego.

Wywiad, testy kompetencji,IPD.

Problemoweaktywizujące:Dyskusja dydaktycznaPraktyczne:ĆwiczeniaprzedmiotowePodające:Objaśnienie lubwyjaśnienie

2 4

4. Elementyrozpoznaniadiagnostycznego.

Preferencje izainteresowaniadiagnostyczne: cechycharakteru, uzdolnienia,przekonania poznawcze,aspiracje, postawy, wartości,wiedza, style uczenia się.

Praktyczne:ĆwiczeniaprzedmiotowePodające:Objaśnienie lubwyjaśnienie

2 4

5. Rozpoznawaniepredyspozycji izainteresowań-

Planowanie kariery irozpoznawanie predyspozycjizawodowych w zależności odetapu rozwoju.

Podające:Objaśnienie lubwyjaśnienieProblemoweaktywizujące:Metoda przypadków

4 4

6. Poradnictwogrupowe.

Procesy i ich dynamika.Tworzenie scenariuszygrupowych sesji doradztwazawodowego.


4 4

7. Planowanie karierzawodowych.

Skuteczne metodyplanowania i zarządzaniakarierą zawodową.


4 4




Wiedza

1. Student zna system doradztwa i poradnictwazawodowego.

ćwiczenia prezentacja tematu K_W20

2. Student zna metody diagnozy predyspozycjizawodowych.


Umiejętności

3. Student potrafi w oparciu o teorie psychologiczneinterpretować zachowania osób diagnozowanych.


4. Student potrafi zaplanować i przeprowadzić procesdiagnostyczny.




5. Student ma świadomość etycznych aspektówprowadzenia działalności zawodowej.




Student przygotowuje i prezentuje przygotowaną przez siebie pracęna uzgodniony z wykładowcą temat. Praca indywidualna studentastanowi 1,8 ECTS.


A) PodstawowaLelińska, K.. Zawodoznawstwo w planowaniu kariery. OHP, Warszawa 2006. Bańka A. Psychologicznedoradztwo karier. PRINT -B, Poznań, 2007. "Zeszyty informacyjno-metodyczne doradcyzawodowego", wyd. MPiPS, nr 49, 50, 2011. Paszkowska Rogacz A., Doradztwo zawodowe wsystemach szkolnych krajów Unii Europejskiej KOWEZiU, Warszawa 2001.

B) UzupełniającaWojtasik B., Doradca zawodu - studium teoretyczne z zakresu poradnictw, Wyd. UniwersytetuWrocławskiego, Wrocław 1993. Fiała U., Nowe trendy w orientacji i doradztwie zawodowym wgimnazjum. eMPi2, Poznań 2009.



Emisja i higiena głosu




Rok : 4





ćwiczenia 30



Podstawowe wiadomości z fonetyki języka polskiego.


Celem zajęć jest nabycie wiedzy i umiejętności operowania głosem w mowie zgodnie z zasadami prawidłowej emisji głosu.Poznanie zasad higieny głosu i profilaktyki chorób zawodowych narządu głosu u nauczycieli.





1. Warunkiprawidłowejemisji głosu.

Warunki powstawania dźwięku. Teoriepowstawania głosu ludzkiego. Budowai funkcje aparatu głosowego: układoddechowy, krtań, nasada.

Podające:Objaśnienie lubwyjaśnienieEksponujące:Film

4 3

2. Ćwiczeniaoddechowe

Ćwiczenia relaksacyjne ? nabycieumiejętności świadomego rozluźnianiamięśni, pogłębiania wdechu,stabilizacji oddechowej. Wykształcenieprawidłowej postawy ciała podczasemitowania głosu , ćwiczenia oddechużebrowo-przeponowego. Ćwiczenia naopanowanie techniki umiejętnegogospodarowania wydechem. Technikapodparcia oddechowego.

Praktyczne:PokazĆwiczeniaprzedmiotowe

6 3

3. Fonacja irezonans -ćwiczeniafonacyjne

Ćwiczenia koordynacji oddechowo ?fonacyjnej- kształcenie umiejętnościoperowania głosem na podparciuoddechowym. Ćwiczenia miękkiegonastawienia głosowego, ćwiczenia nawyprowadzanie głosu do pozycjiprzedniej. Ćwiczenia rezonacyjne ?wykształcenie umiejętnościwzmacniania głosu w rezonatorach.Ćwiczenia na średnicę głosową.


6 3

4. Artykulacja –ćwiczeniawyrazistościwymowy

Prawidła artykulacji w języku polskim.Akcent wewnątrzwyrazowy. Ćwiczeniawyrazistości wymowy- nabycieumiejętności prawidłowego,starannego, wyrazistego wymawiania.Ćwiczenia sprawnościowe narządówartykulacyjnych. Łamańce językowe


6 3


5. Technikamówienia

Podstawy sztuki żywego słowa. Akcentwewnątrzzdaniowy, intonacja,dynamika głosu, pauzowanie.Ćwiczenia na umiejętne przekazywanietreści ? wykształcenie odpowiedniejinterpretacji tekstu. Technikiopanowywania tremy.


6 3

6. Higiena głosu iprofilaktykachorób narządugłosu

Warunki pracy głosem w zawodzienauczyciela. Zasady higieny aparatugłosowego. Choroby narządu głosu iich profilaktyka. Aspekty prawnechorób zawodowych narządu głosu unauczycieli.


2 5





Wiedza

1. Słuchacz ma elementarna wiedzę o zasadachprawidłowego wykorzystania narządu mowy w trakciewykonywania zadań zawodowych.


Umiejętności

2. Słuchacz analizuje działania własne i wskazuje obszarypracy zawodowej wymagające zmian w zakresieposługiwania się narządem mowy. Obserwuje sytuacjepedagogiczne i rozwija własne umiejętności w zakresieprawidłowego posługiwania się narządem mowy. Posiadawykształcone nawyki posługiwania się narządem mowy:świadomie operuje głosem, potrafi oddychać toremżebrowo-przeponowym, potrafi stosować podparcieoddechowe, potrafi wzmacniać głos w rezonatorach,umiejscawiać głos w pozycji przedniej, mówić średnicągłosową, prawidłowo artykułować i akcentować.


K_U21


3. Słuchacz ma świadomość poziomu swojej wiedzy iumiejętności w zakresie emisji i higieny głosu, rozumiepotrzebę ciągłego doskonalenia się i dokształcania orazrozwoju osobowego, doskonali umiejętności , dokonujesamooceny. Ma świadomość obciążenia narządu głosu wzawodzie nauczyciela i konsekwencji chorób zawodowych wtym zawodzie docenia znaczenie znajomości zasad higienygłosu i prawidłowej techniki emisji głosu dla zdrowianauczycieli w ich pracy zawodowej. Jest chętny douświadamiania innych nauczycieli o konieczności szkoleniagłosu i utrzymywania go w należytej kondycji, dba ośrodowisko pracy nauczyciela zwalczając hałas, nałogowepalenie papierosów, picie mocnej kawy i herbaty,propagując zdrowy i higieniczny sposób pracy w szkole.


K_K05



Słuchacz powinien zapoznać się z poleconą literaturąprzedmiotu oraz samodzielnie wykonywać ćwiczeniarealizowane na zajęciach w celu opanowania nawykówzgodnych prawidłową techniką emisji głosu. Praca indywidualnastudenta stanowi 1,2 ECTS.


A) Podstawowa1. Tarasiewicz B., Mówię i śpiewam świadomie, Kraków 2003. 2. Toczyska B, Głośno i wyraźnie. 9 lekcjidobrego mówienia, Gdańsk 2007. 3. Przybysz-Piwko M., Emisja głosu nauczyciela. Wybrane zagadnienia,Warszawa 2006.

B) Uzupełniająca1. Łastik A., Poznaj swój głos... twoje najważniejsze narzędzie pracy, Warszawa 2002. 2. Toczyska B.,Elementarne ćwiczenia dykcji, Gdańsk 2000. 3. Oczkoś M., Sztuka poprawnej wymowy, Warszawa 2007.4. Weller S., Oddech który leczy, Gdańsk 2003.



Elementy socjoterapii




Rok : 4





wykład 10

ćwiczenia 20



Posługiwanie się wiedzą z zakresu psychologii rozwojowej i wychowawczej, socjologii potrzebną przy rozumieniu iinterpretacji zagadnień socjoterapeutycznych.


Przyswojenie podstawowych pojęć związanych z zagadnieniem socjoterapii jako formy pomocy pedagogiczno-psychologicznej, nabycie umiejętności planowania i prowadzenia zajęć.Poznanie istoty socjoterapii, określenie jej miejsca wpomocy psychologiczno-pedagogicznej. Nabycie umiejętności diagnozowania zaburzeń w zachowaniu i tworzenie działańnaprawczych. Samodzielne projektowanie zajęć socjoterapeutycznych z zachowaniem struktury i realizacją założonych celów.







Omówienie podstawowych pojęć izagadnień, które będą poruszane nazajęciach; przedstawienie socjoterapii,jako formy pomocy psychologiczno-pedagogicznej.


2 3

2. Proces diagnozy wsocjoterapii

Źródła urazów wywołujących problemyw zachowaniu, rozwiązaniaumożliwiające zmianę.


2 3

3. Techniki pracy zgrupą

Omówienie technik takich jak m.in.dialog terapeutyczny, psychodrama idrama, terapia zabawą itd.


1 4

4. Technikirelaksacyjne

Zapoznanie słuchaczy z różnymiformami relaksacji, m.in. technikąrelaksacji Jacobsona, metodą treninguautogennego Schultza, terapiąpsychoruchową Weroniki Sheborne,muzykoterapii itd.


1 4

5. Sposoby radzeniasobie z agresją

Omówienie sposobów eliminowanianegatywnych emocji i zachowańagresywnych. Budowa poczuciabezpieczeństwa i wynikającego z niegoodprężenia i wyciszenia. SposobyKształtowania kompetencji społecznychpoprzez ukazywanie konstruktywnychsposobów rozwiązywania konfliktów iradzenia sobie z agresją i złością.


1 4


6. Metodyarteterapeutyczne iich zastosowanie

Wykorzystanie procesu tworzenia dobudzenia wyobraźni, umiejętnościabstrakcyjnego myślenia, umiejętnościpracy w grupie. Sposobyuplastyczniania, umuzykalniania iliteraturalizowania emocji i uczuć.


1 4

7. Praca z osobamiwspółuzależnionymi

Sposoby zmiany sytuacjiwspółuzależnienia, sposoby wycofaniasię z sytuacji oraz negatywne sposobyprzystosowania się do sytuacjiwspółuzależnienia. Zmiana przekonańwzmacniających poczucie bezradności,tendencje autodestrukcyjne, czyzaprzestanie poszukiwania innychrozwiązań.


1 4

8. Zaliczenie Zaliczenie pisemne przedmiotu.Problemoweaktywizujące:Seminarium

1 9


1. Kompetencje ikwalifikacje terapeuty

Wykształcenie, doświadczenie,prowadzenie terapii wg przyjętychstandardów, inne aktywności życiowerozwijające kompetencje zawodoweterapeuty.


2 6

2. Style pracy z grupą

Terapeuta jako dostarczyciel pomocy,nastawienie na rozwój społeczno-emocjonalny uczestników grupy,nastawienie na aktywność grupy i jejpotencjał terapeutyczny.


2 6

3. Treningasertywności

Odgrywanie scenek prezentującychsposoby radzenia sobie z agresjąwłasną i innych. Miniwykłady, pokazy,gry psychologiczne.


2 6

4. Techniki radzeniasobie ze stresem

Odgrywanie scenek prezentującychsposoby radzenia sobie ze stresem.Praca z ciałem.


5. Struktura zajęćterapeutycznych

Opracowanie głównych etapówsocjoterapii: powstania grupy, realizacjizaplanowanych celów, przygotowaniegrupy do zakończenia jejfunkcjonowania


2 6

6. Role w grupieterapeutycznej

Odgrywanie scenek prezentujących rolejakie pełnią uczestnicy grupyterapeutycznej: lider, błazen, outsider,dobry uczeń, dobra mama, biednedziecko, kozioł ofiarny itd.


2 6

7. Praca z dziećmi imłodzieżą

Studium przypadku - odgrywaniescenek sytuacyjnych


2 6

8. Wykorzystaniesocjoterapii w pracypedagoga i psychologaszkolnego



2 6

9. Wykorzystaniesocjoterapii w pracy zmłodzieżąnieprzystosowanąspołecznie



2 6

10. Wykorzystaniesocjoterapii wrozwiazywaniukonfliktów w szkole



2 6






Wiedza

1. Student potrafi objaśnić podstawowe pojęcia dotyczącesocjoterapii,objaśnia różnice między psychoterapią, treningieminterpersonalnym a socjoterapią, potrafi zaproponowaćodpowiednio dobrane gry i zabawy dla grupy w celuwprowadzenia działań psychokorekcyjnych, wyciszających iodreagowujących emocje.

warsztaty projekt

K_W10

Umiejętności

2. Student potrafi w sposób świadomy budować scenariuszezajęć socjoterapeutycznych i dobierać odpowiednio dostosowanedo zajęć gry i ćwiczenia, w sposób prawidłowy potrafipostępować z grupą z która pracuje przy zachowaniuelastyczności dotyczącej modyfikacji dobranych zadań dorealizacji celu.

warsztaty projekt

K_U14


3. Student jest wrażliwy na cierpienie psychiczne i fizyczneinnych ludzi a w szczególności dzieci i młodzieży , jest kreatywnyw podejmowanych dzialaniach na rzecz drugiego człowieka,wspiera wszystkich członków grupy w dążeniu do osiągnięciacelu.

warsztaty projekt

K_K03



Obecność i aktywne uczestniczenie na zajęciach,opracowanie cyklu zajęć socjoterapeutycznych,samodzielne przeprowadzenie ćwiczeń w grupie. Pracaindywidualna studenta wynosi 3,8 ECTS.


A) PodstawowaSawicka K., Socjoterapia, Warszawa1992 Strzemieczny J., Zajęcia socjoterapeutyczne dla dzieci imłodzieży, Warszawa 1993 Aronson E., Człowiek istota społeczna, Warszawa 1973 SobolewskaZ.,Zajęcia socjoterapeutyczne dla dzieci i młodzieży - zasady projektowania., Warszawa 1993

B) Uzupełniająca Vopel K., Gry i zabawy interakcyjne, Kielce 2012 Stallard P., Czujesz tak. jak myślisz, Poznań 2007Ballard R., Jak żyć z ludźmi. Umiejętności interpersonalne, Warszawa 1988



Wprowadzenie do pedagogiki




Rok : 2





wykład 30

ćwiczenia 30



Brak


Student potrafi zdefiniować podstawowe pojęcia pedagogiki (m. in. wychowanie, kształcenie, samokształtowanie, nauczanie,uczenie się), wie jakie kryteria odróżniają naukę od innych form działalności społecznej, wymienia zasady i założeniaKonwencji o Prawach Dziecka, wie jaka problematyka podejmowana jest w ramach wybranych subdyscyplin pedagogiki,przedstawia założenia wybranych współczesnych prądów i kierunków w pedagogice oraz wyjaśnia warunki efektywnej pracynauczyciela. Student potrafi właściwie posługiwać się podstawowymi pojęciami pedagogiki, posiada umiejętność interpretacjizapisów Konwencji o Prawach Dziecka, poddaje krytycznej ocenie współczesne prądy i kierunki w pedagogice. Ponadtostudent nawiązuje właściwe relacje interpersonalne z dziećmi, młodzieżą i dorosłymi korzystając z podstawowej wiedzy natemat procesów wychowania, kształcenia, nauczania, respektuje zapisy Konwencji o Prawach Dziecka.





1. Podstawowe pojęciapedagogiki.

Etapy rozwoju refleksjipedagogicznej. Wybrane pojęciapedagogiki.


3 0

2. Pedagogika jako nauka.

Kryteria odróżniające naukę odinnych form działalnościspołecznej. Zadania pedagogiki.Przesłanki wyjaśniania zjawiskspołecznych składających się naparadygmaty.


3 0

3. Podstawowe składnikidziedziny pedagogiki -wychowanie, kształcenie.

Klasyfikacja definicji pojęcia?wychowanie?. Kształcenie.


4 1

4. Podstawowe składnikidziedziny pedagogiki -samokształtowanie.

Samokształtowanie jako proceskierowania własnym rozwojem.Formy i warunkisamokształtowania. Strukturaprocesu samowychowania.


4 1

5. Nauki współpracujące zpedagogiką. Subdyscyplinypedagogiki.

Obszary współpracy pedagogikiz innymi naukami.


4 1

6. Współczesne prądy ikierunki pedagogiczne.

Wybrane współczesne prądy ikierunki pedagogiczne.


5 1


7. Podstawowe kategoriepedagogiczne.

Warunki realizowaniapodmiotowości ucznia. Reguły iblokady działań twórczych wszkole.


4 1

8. Kompetencje nauczyciela. Rodzaje kompetencjinauczyciela.


3 0


1. Pedagogika jako nauka owychowaniu.

Pojęcie wychowania i jego cechy.Przedmiot i zadania pedagogiki.Proces wychowawczy, jegostruktura, właściwości,dynamika.

Problemoweaktywizujące:DyskusjadydaktycznaProgramowane:Z użyciemkomputera

3 1

2. Subdyscyplinypedagogiki.

Cele, zadania i funkcje. Nowedoktryny i paradygmaty. Zasady,metody i formy pracyopiekuńczo-wychowawczej.


3 1

3. Style i postawywychowawcze.

Styl autokratyczny,demokratyczny, liberalny. Błędywychowawcze. Indoktrynacjasystemu edukacyjnego.


3 1

4. Podstawowe środowiskawychowawcze.

Rodzina, szkoła, gruparówieśnicza i ich wpływ nawychowanie jednostki.


3 1

5. Nauczanie i uczenie się wklasie.

Style nauczania. Cele kształcenia(rodzaje celów, cele operacyjne).Strategie nauczania.


3 1

6. Zawód nauczyciela.

Współczesne tendencje wkształceniu nauczycieli. Wzórosobowy, postawa i kunsztnauczycielski. Sylwetkanauczyciela ? wychowawcy.Bariery komunikacyjne w klasie.Wybrane koncepcje partnerstwaedukacyjnego.


3 1

7. Planowanie pracynauczyciela-wychowawcy.

Rola nauczyciela w procesiewychowania szkolnego. Sposobyradzenia sobie z zachowaniamiskrajnie wyzywającymi,niebezpiecznymi idestrukcyjnymi. Budowanieczytelnych komunikatówprzeciwdziałającychnieskutecznej dyscyplinie.


3 1

8. Zapisy Konwencji oPrawach Dziecka.

Początki inicjatyw na rzecz prawdziecka. Prawa dziecka w świetleantypedagogiki. Regulacjeprawne dotyczące ucznia zniepełnosprawnością.


3 1


9. Trudności iniepowodzenia szkolne.

Zadania nauczyciela wrozpoznawaniu i likwidowaniuprzyczyn trudności iniepowodzeń. SyndromNieadekwatnych OsiągnięćSzkolnych. Umiejętnościterapeutyczne nauczyciela.


3 1

10. Rola środowiskwychowawczych w procesiewychowania.

Współpraca rodziców ze szkołą,role pełnione przez rodziców.


3 1





Wiedza

1. Student potrafi zdefiniować podstawowe pojęcia pedagogiki(m. in. wychowanie, kształcenie, samokształtowanie,nauczanie, uczenie się), wie jakie kryteria odróżniają naukę odinnych form działalności społecznej, wymienia zasady izałożenia Konwencji o Prawach Dziecka, wie jaka problematykapodejmowana jest w ramach wybranych subdyscyplinpedagogiki, przedstawia założenia wybranych współczesnychprądów i kierunków w pedagogice.


K_W01

2. Student wyjaśnia warunki efektywnej pracynauczyciela.Student posiada wiedzę na temat procesówkomunikowania się interpersonalnego i społecznego, w tymdziałalności pedagogicznej, oraz ich prawidłowości izakłóceń.Student zna specyfikę środowisk wychowawczych izachodzących w nich procesów.


K_W22

Umiejętności

3. Student potrafi właściwie posługiwać się podstawowymipojęciami pedagogiki, posiada umiejętność interpretacjizapisów Konwencji o Prawach Dziecka, potrafi zaklasyfikowaćwybrane obszary zainteresowań pedagogiki do określonychsubdyscyplin, poddaje krytycznej ocenie współczesne prądy ikierunki w pedagogice, posiada refleksyjny stosunek wobecproblemów pedagogiki współczesnej.


K_U05


4. Student wykazuje się wrażliwością etyczną, otwartością,refleksyjnością oraz postawą prospołeczną.

ćwiczenia kolokwium K_K02

5. Student odpowiedzialnie przygotowuje się do pełnienia rolizawodowej. Pogłębia swoją wiedzę przez ciągłe dokształcaniesię. Projektuje i wykonuje działania uwzględniającprofesjonalizm jako niezbędny czynnik podnoszący jakośćpracy.


K_K03



Studiowanie literatury przedmiotu. Realizowaniewyznaczonych przez prowadzącego zadań związanych ztreściami programowymi. Praca indywidualna studentastanowi 0,6 ECTS.


A) Podstawowa Pedagogika, T. 1 i 2, red. Z. Kwieciński, B. Śliwerski, PWN. Kunowski S., Podstawywspółczesnej pedagogiki, Wydawnictwo Salezjańskie.

B) UzupełniającaPedagogika, T. 1, 2 i 3, red. Śliwerski B., GWP. Górniewicz J., Kategorie pedagogiczne,Wydawnictwo Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego. Tomaszewska A., Prawo do nauki dzieckaz dysleksją rozwojową w świadomości nauczycieli, IMPULS.



Psychoterapia




Rok : 4





wykład 10

ćwiczenia 20



Student posiada wiedzę z zakresu psychologii osobowości, zdrowia i klinicznej.


Zapoznanie studenta z nurtami psychoterapeutycznymi oraz z metodami i technikami oddziaływań psychoterapeutycznych.Przedstawienie zasad prawidłowego doboru metod psychoterapii oraz czynników warunkujących prawidłowy przebiegprocesu psychoterapii.





1. Psychoterapia – pojęciadefinicyjne.

Podstawowe pojęcia dotyczącepsychoterapii jako metodyleczenia zaburzeń psychicznych.


1 6

2. Psychopatologia.

Mechanizmy powstawaniazaburzeń psychicznych.Zaburzenia nastroju,osobowości, nerwicowe,seksualne, odżywiania,zaburzenia psychicznewystępujące u dzieci imłodzieży, schizofrenia,zaburzenia typu schizofrenii iurojeniowe, zaburzeniapsychiczne i zachowaniaspowodowane używaniemsubstancji psychoaktywnych,organiczne zaburzeniapsychiczne, nieorganicznezaburzenia snu.


1 6

3. Teorie psychoterapii.

Podejścia psychoterapeutyczne:psychodynamiczne,behawioralno-poznawcze,humanistyczne i systemowe.Aktualny stan badań wdziedzinie psychoterapii.


2 6

4. Cele psychoterapii.Właściwe określenie celówterapii, jako warunekskuteczności interwencjiterapeutycznej.


2 6

5. Proces oddziaływańpsychoterapeutycznych.

Planowanie kolejnych etapówprocesu psychoterapeutycznego.


2 6


6. Metody i technikipsychoterapeutyczne.

Metody i techniki stosowane wpsychoterapii. Uwarunkowaniadoboru metod i technikpsychoterapeutycznych.


2 6


1. Diagnozapsychologiczna apsychoterapia.

Znaczenie diagnozy zaburzeńpsychicznych w planowaniuoddziaływańpsychoterapeutycznych.


2 6

2. Strategie postępowaniaterapeutycznego.

Uwarunkowania efektywnościpostępowania terapeutycznego.

Problemoweaktywizujące:DyskusjadydaktycznaMetodaprzypadków

2 5

3. Formy psychoterapiiFormy psychoterapii -psychoterapia indywidualna,grupowa, rodzinna i małżeńska.

Problemoweaktywizujące:MetodaprzypadkówMetoda sytuacyjna

2 5

4. Metody i technikipsychoterapeutyczne.

Metody i techniki stosowane wpsychoterapii. Uwarunkowaniadoboru metod i technikpsychoterapeutycznych.


2 10

5. Skutecznośćpsychoterapii.

Czynniki warunkująceskuteczność psychoterapii.


2 5

6. Relacja terapeutyczna.

Znaczenie relacji terapeuta-pacjent w procesieterapeutycznym. Zasadybudowania relacjipsychoterapeuta-pacjent.Pierwsze spotkaniediagnostyczne, wywiad,kontrakt.


2 5

7. Etyczne i prawneaspekty psychoterapii.

Kodeks etyki zawodowejpsychoterapeuty. Granice wpsychoterapii. Granice kontaktufizycznego, relacji wpływu,prywatności, współpracy.

Problemoweaktywizujące:MetodaprzypadkówMetoda sytuacyjna

2 5

8. Błędy w relacjachterapeutycznych.

Podstawowe błędy w relacjachterapeuta-pacjent.

Problemoweaktywizujące:MetodaprzypadkówMetodaprzypadków

2 4

9. Metody wspomagającepsychoterapię.

Relaksacja, wizualizacja,arteterapia – metodyuzupełniające terapię.

Problemoweaktywizujące:MetodaprzypadkówEksponujące:Pokaz łączony zprzeżyciem

2 6

10. Efekty psychoterapii.Uwarunkowania skutecznościoddziaływańpsychoterapeutycznych.


1 4


11. Superwizja. Superwizja jako forma kontrolipracy psychoterapeutycznej.

Problemoweaktywizujące:MetodaprzypadkówEksponujące:Pokaz łączony zprzeżyciem

1 4





Wiedza

1. Student zna rodzaje zaburzeń psychicznych orazwspółczesne podejścia terapeutyczne. Wie jakie sąuwarunkowania skuteczności procesupsychoterapeutycznego.


2. Student zna zasady właściwego doboru metod i technikoddziaływań psychoterapeutycznych.


Umiejętności

3. Student potrafi interpretować wyniki przeprowadzonejdiagnozy i zaplanować odpowiedni procespsychoterapeutyczny pacjenta.


4. Student potrafi budować prawidłową relację terapeutycznąpsychoterapeuta-pacjent.



5. Student kieruje się zasadami etyki zawodowej realizującwszystkie etapy procesu diagnostycznego i terapeutycznego.




Przygotowywanie się do zajęć i aktywny w nich udział woparciu o wskazaną literaturę. Opracowanie projektu natemat określony przez prowadzącego. Praca indywidualnastudenta wynosi 3,8 ECTS.


A) Podstawowa

Prochaska J. O., Norcross J.O., Systemy psychoterapeutyczne. Analiza transteoretyczna, InstytutPsychologii Zdrowia. Polskie Towarzystwo Psychologiczne, Warszawa 2006. Grzesiuk L.,Psychoterapia. Teoria, Eneteia, Warszawa 2005. Czabała J. C., Czynniki leczące w psychoterapii.Wydanie Nowe, Wydawnictwo PWN, Warszawa 2014. Kubitsky J., Vademecum psychoterapeuty,Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2008. Knapp H., Komunikacja w terapii, WydawnictwoNaukowe PWN, Warszawa 2009.

B) UzupełniającaKępiński A., Poznanie chorego, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2002. Garfield S. L., Bergin A.E., Leder S., Psychoterapia i zmiana zachowania: analiza empiryczna, Instytut Psychiatrii iNeurologii, Warszawa 1990.



Dydaktyka z elementami dydaktyki specjalnej




Rok : 4





wykład 10

ćwiczenia 20



Przygotowanie w zakresie psychologiczno-pedagogicznym, zgodnie z planem studiów.


Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z podstawowymi zagadnieniami teoretycznymi dotyczącymi procesu kształceniaoraz pomoc studentom w krytycznym zrozumieniu zjawisk i prawidłowości charakteryzujących rzeczywistość dydaktycznąwspółczesnej szkoły. Celem zajęć jest wskazanie elementów składających się na proces kształcenia wdrożenie doumiejętności zastosowania wiedzy o roli nauczyciela w nowoczesnej szkole w analizie zagadnień dotyczących praktykiedukacyjnej oraz pracy z uczniami o specjalnych potrzebach edukacyjnych. Przedmiot ma za zadanie ukazanie studentomprocesualnego charakteru procesu kształcenia, wzajemnych powiązań wszystkich jego elementów zarówno w płaszczyźnieteoretycznej jak i praktycznej.





1. Dydaktyka jako teoriakształcenia.Podstawowe pojęciateorii kształcenia

Dydaktyka jako subdyscyplinapedagogiczna. Podstawowepojęcia- nauczanie, uczenie się,kształcenie. Przedmiot i zadaniawspółczesnej dydaktyki.Dydaktyka ogólna a dydaktykiszczegółowe. Główne nurtymyślenia o edukacji szkolnej iszkole.


2 4

2. Wartości i cele wprocesie kształcenia.

Pojęcie wartości. Wartościkształcenia. Cele kształceniaogólnego. Związek celówkształcenia z wartościami.Operacjonalizacja celów. Zasadyoperacjonalizacji. Wykorzystanieprocesu operacjonalizacji dlaplanowania działań nauczycielana lekcji.


2 4

3. Treści kształcenia.Układy treści. Proceskształcenie jakointegracja nauczania iuczenia się

Układy treści kształcenia. Dobórtreści kształcenia . Rodzajeprogramów kształcenia


2 4

4. Metody kształcenia.

Pojęcie i rozwój metod. Podziałyklasyfikacyjne metodkształcenia. Funkcje metodnauczania. Charakterystyka grupmetod nauczania orazposzczególnych metodkształcenia.


2 4


5. Niepowodzeniaszkolne i dydaktyczne.Praca z uczniami ospecjalnych potrzebachedukacyjnych.

Definicja niepowodzeniaszkolnego. Klasyfikacjaniepowodzeń. Cztery fazynarastania niepowodzeńszkolnych. Przyczynyniepowodzeń szkolnych. Pracawielopoziomowa izindywidualizowana z uczniamiwymagającymi wsparcia


2 4


1. Modele współczesnejszkoły: tradycyjny,humanistyczny,refleksyjny iemancypacyjny.Konstruktywistycznepodejście do edukacji

Rola nauczyciela wposzczególnych koncepcajachwspółczesnego kształcenia.

Problemowe:Klasyczna metodaproblemowaProblemoweaktywizujące:Dyskusjadydaktyczna

2 4

2. Zasady kształcenia.

Praktyczne realizacje zasadkształcenia. Student potrafiokreślić praktycznekonsekwencje stosowanychzasad. Prezentacje realizacjipraktycznej poszczególnychzasad kształcenia naprzykładach.

Podające:PrelekcjaProblemoweaktywizujące:Metoda sytuacyjna

2 4

3. Stosowanie metodpodających,problemowych,praktycznych iwaloryzacyjnych wprocesie kształcenia.

Praktyczne realizacjeprzykładów metod na materialeszkolnym. Studenci potrafiązastosować poszczególnemetody w sposób praktycznywykazując ich wady i zalety wkontekście wieku uczniów,zakresu tematycznego orazspodziewanych efektówkształcenia

Problemoweaktywizujące:InscenizacjaPodające:Objaśnienie lubwyjaśnienie

2 3

4. Lekcja jakopodstawowa jednostkametodyczna.

Budowa lekcji. Toki lekcyjne.Budowa scenariusza/konspektulekcji. Studenci konstruująpoprawny konspekt lekcji zuwzględnieniem wszystkichelementów procesu kształcenia.Struktura lekcji uwzględniającanauczanie wielopoziomowe ipracę indywidualna z uczniem.

Problemowe:Klasyczna metodaproblemowaEksponujące:Pokaz łączony zprzeżyciem

2 3

5. Formy i zadaniakontroli w procesiekształcenia.

Ocena zgodna z założeniamiNowej Podstawy Programowej –oceniania służące odnalezieniumocnych stron ucznia. Ocenadostosowana do możliwościuczniów. Ocena opisowa.Dekalog oceniania.

Problemoweaktywizujące:Metoda sytuacyjnaDyskusjadydaktyczna

2 3

6. Diagnoza ucznia zespecjalnymi potrzebamiedukacyjnymi.

Metody diagnozowania ucznia zespecjalnymi potrzebamiedukacyjnymi.


5 4

7. Praca z uczniem zespecjalnymi potrzebamiedukacyjnymi w klasie.

Metody pracy z uczniem zespecjalnymi potrzebamiedukacyjnymi.


5 4





Wiedza


1. Student ma podstawową wiedzę na temat teoretycznychpodstaw kształcenia, zna teorie dydaktyczne iprawidłowości uczenia się. Student identyfikuje problemydydaktyki i dobiera prawidłowo argumenty do ichuzasadnienia podsumowuje przeczytaną literaturęmerytoryczną z zastosowaniem prawidłowego wyjaśniania.


K_W15

Umiejętności

2. Student potrafi wykorzystać teorię kształcenia dopraktycznych działań edukacyjnych, umie opracowaćpraktyczne rozwiązania i przeprowadzić zajęciadydaktyczne. Student posługuje się metodami kształcenia isamokształcenia do organizowania aktywnościsamokształceniowej uczniów.


K_U21


3. Student dostrzega etyczne wymiary oceniania poprzezumiejętność stosowania dekalogu oceniania, potrafidokonać hierarchizacji wartości edukacyjnych. Studenttrafnie umie ocenić indywidualne potrzeby edukacyjneuczniów z trudnościami w nauce.


K_K15



Indywidualna praca studentów polega na zapoznaniu się zliteraturą podstawową i uzupełniającą. Podczas zajęć aktywniebiorą udział w dyskusji i prezentacji wiadomości. Studenciprzygotowują praktyczne rozwiązania omawianych zagadnień.Praca indywidualna studenta stanowi 1,8 ECTS.


A) PodstawowaF. Bereźnicki, Dydaktyka kształcenia ogólnego. Kraków 2001 L. Hurło, D. Klus-Stańska,M.Łojko,(red ) Paradygmaty współczesnej dydaktyki. Kraków 2009 L. Cohen, L.Manion, K.Morrison,Wprowadzenie do nauczania. Poznań, 1999 J. Półturzycki, Dydaktyka dla nauczycieli. Płock 2002

B) Uzupełniająca W.Okoń, Wprowadzenie do dydaktyki ogólnej. Warszawa 1995 Sztuka nauczania. Czynnościnauczyciela. Red. K.Kruszewski, Warszawa 1991



Psychologia kreatywności w edukacji




Rok : 5





wykład 10

ćwiczenia 30



Podstawowa wiedza z psychologii twórczości.


Zapoznanie studentów z podstawami wiedzy psychologicznej i pedagogicznej dotyczącej twórczości i kreatywności. Poznanieuwarunkowań rozwoju zdolności twórczych dzieci i młodzieży w kontekście wykorzystania wiedzy w edukacji uczniów.





1. Twórczość ipoziomy twórczości.Teorie postawtwórczych

Twórczość wybitna icodzienna. Koncepcjepoziomów twórczości.


2. Bariery rozwojukreatywności.

Rodzaje barier i ichcharakterystyka


1 7

3. Osobowośćtwórcza.

Cechy osobowości twórczej.Twórczość a wiek.


4. Uwarunkowaniarozwoju twórczościdzieci i młodzieży.

Dziedziny i swoistośćtwórczości dzieci imłodzieży.


5. Programywychowania dotwórczości.

Wybrane programywychowania do twórczości.


1 7

6. Metody badańtwórczości.

Podział i charakterystykametod badań twórczości.


7. Zdolności,uzdolnienia, talent.

Definicje, podział,charakterystyka.


2 7


1. Metodyka pracy zdzieckiem zdolnym.

Modele pracy z dzieckiemzdolnym.


6 12


2. Lekcje twórczości wnauczaniuzintegrowanym.

Pakiet edukacyjny Żywioły.


4 10

3. Wspieraniepostawy twórczejuczniów.

Pakiet edukacyjny Porządeki Przygoda lekcje twórczości.


4 10

4. Rozwijanietwórczego potencjałuuczniów.

Praktyczne metodykreatywnego nauczania.Metoda i wyobraźnia.


6 10

5. Testy twórczości.

Rysunkowy Test TwórczegoMyślenia, Skala PostawTwórczych, Test ZdolnościTwórczych, Test WyobraźniTwórczej


6 10

6. Szkolne inhibitorytwórczości uczniów.

Bariery immanentne -związane z celami izadaniami stawianymiszkole oraz cechami szkołyjako instytucji; barieryzwiązane z treściami orazmetodami nauczania iwychowania; barierypodmiotowe – związane zosobą nauczyciela i ucznia;bariery związane zwarunkami szkolnegośrodowiska fizycznegoaktywności ucznia.

Praktyczne:ĆwiczeniaprzedmiotoweProblemoweaktywizujące:Dyskusja dydaktyczna

4 8




Wiedza

1. Student posiada wiedzę o uwarunkowaniachkreatywności uczniów oraz zna programy jejwspierania.


2. Student zna metody i sposoby wspieraniakreatywności w przedszkolu i szkole

ćwiczenia K_W04

Umiejętności

3. Student potrafi posługiwać się testamidiagnostycznymi w zakresie kreatywności.


4. Student potrafi zaproponować sposoby wsparciarozwoju kreatywności dzieci i młodzieży.



5. Student ma świadomość etycznych aspektówswojej działalności.




Przygotowanie projektu na podany temat. Praca indywidualnastudenta stanowi 4,4 ECTS.



A) PodstawowaSzmidt, K.J., Pedagogika twórczości, GWP, Gdańsk 2007. Szmidt, K.J., Trening kreatywności, Difin,Gliwice 2013. Uszyńska-Jarmoc, J., Twórcza aktywność dziecka, Trans Humana, Białystok 2003.Popek, S., Człowiek jako jednostka twórcza, Wyd UMCS, Lublin 2001.

B) Uzupełniająca Kauffman, J.C., Kreatywność, Wydawnictwo APS, Warszawa 2011. Szmidt K.J., ABC kreatywności,Difin, Warszawa 2010.



Metodyka pracy psychologa szkolnego




Rok : 5





wykład 60

ćwiczenia 60



Wiedza z zakresu psychologii ogólnej, rozwojowej, klinicznej oraz diagnozy i terapii psychologiczno-pedagogicznej.


Studenci zapoznani zostaną z zasadami i metodami pracy psychologa w szkole w sytuacji indywidualnego kontaktu z uczniemoraz w pracy z grupą uczniów i zespołem klasowym. Omówione zostaną także zagadnienia dotyczące pomocy psychologicznejdla rodziców i opiekunów uczniów. Poruszona zostanie kwestia roli psychologa w działaniach psychoedukacyjnych,diagnostycznych oraz w sytuacji współpracy ze środowiskiem lokalnym, w tym z innymi placówkami oświatowymi. Poruszonezostaną kwestie etyczne związane z pracą psychologa z uczniami na różnych etapach edukacyjnych oraz z pracą z rodzicamiuczniów.





1. Sylwetka psychologaszkolnego.

Zakres kompetencji iobowiązków psychologaszkolnego w kontekścieprzepisów prawaoświatowego.


6 1

2. Diagnozapsychologiczna wszkole.

Metody, techniki i narzędziabadań psychologicznychrealizowanych w szkole.


7 2

3. Psycholog szkolny wkontakcieindywidualnym zuczniem.

Specyfika pracy psychologaszkolnego podczas kontaktuindywidualnego z uczniem.


7 2

4. Psycholog szkolny wpracy z grupą uczniów.

Specyfika pracy psychologaszkolnego podczas kontaktugrupowego z uczniami.


7 2

5. Psycholog szkolny wkontakcie z rodzicamiuczniów.

Specyfika pracy psychologaszkolnego podczas kontaktuindywidualnego z rodzicamiuczniów.


7 2

6. Współpracapsychologa szkolnego zinstytucjami wśrodowisku lokalnym.

Zadania i specyfika pracypsychologa szkolnego wzakresie współpracy zinstytucjami w środowiskulokalnym.


6 2

7. Psycholog szkolnywobec wypaleniazawodowegonauczycieli.

Zadania psychologaszkolnego w profilaktycewypalenia zawodowegonauczycieli.


6 2


8. Konflikty w szkole.Rola psychologa szkolnego wrozwiązywaniu konfliktów wszkole.


7 1

9. Zadania psychologawzględem uczniów zespecjalnymi potrzebamiedukacyjnymi.

Metody pracy z uczniami ospecjalnych potrzebachedukacyjnych.


7 1


1. Kontaktpsychologiczny zuczniami.

Specyfika kontaktupsychologicznego z uczniamina różnych etapachedukacyjnych. Etyczneaspekty oddziaływańpsychologicznych.

Praktyczne:ĆwiczeniaprzedmiotoweProblemoweaktywizujące:Metoda sytuacyjna

6 8

2. Psycholog szkolny wkontakcie z rodzicamiuczniów.

Uwarunkowaniaprawidłowego kontaktupsychologa szkolnego zrodzicami uczniów. Etyczneaspekty oddziaływańpsychologicznych.


6 8

3. Metody i technikibadańpsychologicznych.

Podstawowe metody itechniki badańpsychologicznych w pracy zuczniami na różnych etapachedukacyjnych.

Praktyczne:ĆwiczeniaprzedmiotoweProblemoweaktywizujące:Metoda przypadków

8 8

4. Praca z grupąuczniów.

Wybrane techniki pracy zgrupą uczniów.


8 8

5. Promocja zdrowia naterenie szkoły – zadaniapsychologa.

Zadania psychologaszkolnego w zakresiepromocji zdrowia.


4 5

6. Psychoedukacja wszkle.

Działania psychoedukacyjnena rzecz uczniów i rodziców.


6 6

7. Wsparcie ucznia ospecjalnych potrzebachedukacyjnych.

Techniki wykorzystywane wewspomaganiu uczniów ospecjalnych potrzebachedukacyjnych.


8 8

8. Praca z uczniemzagrożonymniedostosowaniemspołecznym.

Techniki wykorzystywane wpracy z uczniem zagrożonymniedostosowaniemspołecznym.


8 6

9. Praca z uczniemzdolnym. Wspieranie ucznia zdolnego.


6 8






Wiedza

1. Student zna obowiązki wynikające ze specyfiki pracypsychologa szkolnego, także z uwzględnieniem aspektuetycznego.


2. Student zna metody i formy pracy psychologaszkolnego z uczniem, grupą uczniów i z rodzicami.

wykład K_W12

Umiejętności

3. Student potrafi dokonać doboru metod i technikbadań psychologicznych w pracy z dziećmi i młodzieżąna różnych etapach edukacyjnych. Potrafi zaplanowaćpracę o charakterze diagnostyczno-terapeutycznym.


4. Student potrafi udzielić pomocy psychologiczno-pedagogicznej oraz podejmować działania w zakresiepsychoedukacji i promocji zdrowia.



5. Student ma świadomość uwarunkowań procesudiagnostycznego.


6. Student ma świadomość etycznych aspektówpodejmowanych działań diagnostycznych iterapeutycznych.




Przygotowanie do zajęć. Realizacja projektu grupowego.Przygotowanie do egzaminu. Praca indywidualna studenta stanowi4,4 ECTS.


A) PodstawowaKatra G., Sokołowska E., Rola i zadania psychologa we współczesnej szkole, Wolters Kluwer PolskaSp. z o. o, Warszawa 2010. Mietzel G., Psychologia kształcenia, GWP, Gdańsk 2002. Kołakowski A.,Pisula A., Sposób na trudne dziecko. Przyjazna terapia behawioralna, GWP, Gdańsk 2011. Brophy.J.,Motywowanie uczniów do nauki, PWN, Warszawa 2002.

B) UzupełniającaBrzezińska A., Psychologiczne portrety człowieka. Praktyczna psychologia rozwojowa, GWP,Gdańsk 2005. Jagieła J., Komunikacja interpersonalna w szkole. Krótki przewodnik psychologiczny,Wydawnictwo Rubikon, Kraków 2004. Jagieła J., Socjoterapia w szkole. Krótki poradnikpsychologiczny, Wydawnictwo Rubikon, Kraków 2009.



Wspomaganie rozwoju człowieka w biegu życia




Rok : 5





wykład 10

ćwiczenia 20



Wiedza z psychologii ogólnej, psychologii zdrowia, psychologii rozwojowej dzieci, młodzieży oraz psychologii rozwojuczłowieka dorosłego.


Zapoznanie z prawidłowościami i wybranymi metodami wspomagania rozwoju człowieka we wszystkich grupach wiekowych.





1. Pojęcie rozwoju.Rozwój prawidłowya rozwój zaburzony.

Prawidłowości rozwojowe.Zaburzenia występujące w rozwoju.


1 3

2. Wspomaganierozwoju człowieka.

Potęgowanie cech,powstrzymywanie czynnikówzagrażających dobrostanowijednostki, przywracanie utraconychsprawności.


1 3

3. Metodywspomaganiarozwoju człowieka.

Pojecie metody, klasyfikacja metodwspomagania rozwoju.


1 3

4. Wspomaganierozwoju dziecka odnarodzin doukończeniatrzeciego roku życia.

Specyfika rozwoju i metod jegowspomagania właściwych dlaetapu.


1 3

5. Wspomaganierozwoju dziecka wwiekuprzedszkolnym.



1 3

6. Wspomaganierozwoju dziecka wwieku szkolnym.



1 3

7. Wspomaganierozwojuadolescentów.



1 3

8. Wspomaganierozwoju osób wwieku wczesnej iśredniej dorosłości.



1 3


9. Wspomaganierozwoju człowieka wwieku późnejdorosłości.



2 3


1. Psychologicznaanaliza rozwojuczłowieka wobszarzeposzczególnychfunkcji psychicznych

Rozwój poznawczy, uczuciowy,społeczny, osobowości, moralny ireligijny.

: 2 3

2. Problematykawspomaganiarozwoju.

Zagrożenia rozwoju w różnychokresach życia. Podstawydiagnostyki rozwoju człowieka.

: 2 3

3. Pomoc wzaspokajaniuindywidualnychpotrzeb.

Rozwiązywanie kryzysówrozwojowych i sytuacyjnych. : 2 3

4. Metodologiabadań nadrozwojem.

Metody stosowane w badaniachempirycznych z zakresu psychologiirozwojowej. Etyka badań nadrozwojem człowieka.

: 2 5

5. Okres odnarodzenia doukończeniatrzeciego roku życia.

Przeciwdziałanie i korygowanienieprawidłowości. : 2 4

6. Okresprzedszkolny.

Rozwój somatyczny i aktywnościruchowej; rozwój procesówpoznawczych, sprawnościjęzykowych i komunikacyjnych;rozwój emocjonalny i społeczny,poznawanie ról społecznych wzabawie, dojrzałość szkolnadziecka, kształtowanie się sferydziałania; rozwój osobowości,moralny i religijny.

: 2 4

7. Okres szkolny.

Zadania i wyzwania rozwojowe wsferze poznawczej, emocjonalno-uczuciowej, motywacyjnej,społecznej, moralnej, religijnejdzieci szkolnych.

: 2 4

8. Okresadolescencji.

Kształtowanie się tożsamości,kompetencja biograficzna,wzrastanie ku dojrzałości iodpowiedzialności.

: 2 4

9. Okres wczesnej iśredniej dorosłości. Kryzys środka życia. : 1 4

10. Okres późnejdorosłości.

Poczucie sensu życia, bilansżyciowy. : 1 5

11. Metodywspomaganiarozwoju człowieka wbiegu życia.

Wybrane metody wspomaganiarozwoju człowieka w biegu życia. : 2 4





Wiedza

1. Student zna psychologiczne teorie i koncepcje rozwojuczłowieka z uwzględnieniem psychologii różnicindywidualnych.



2. Student ma wiedzę z zakresu diagnozowania zaburzeńw rozwoju człowieka.


3. Student posiada uporządkowaną wiedzę o metodachudzielania pomocy psychologicznej w aspekciewspomagania rozwoju w poszczególnych fazachrozwojowych.


Umiejętności

4. Student potrafi przeprowadzić diagnozę zaburzeńrozwojowych człowieka w ciągu całego życia.


5. Student potrafi samodzielnie zaprojektować działaniawspomagające rozwój w różnych grupach wiekowych.


6. Student potrafi realizować zajęcia z zakresu stymulacji iwczesnej interwencji we wszystkich grupach wiekowych.



7. Student potrafi współpracować w różnych zespołachrealizujących zadania diagnostyczne i terapeutycznewobec dzieci, młodzieży i dorosłych.


8. Student jest nastawiony na ciągły rozwój zawodowy. autoprezentacja K_K05



Przygotowanie, przeprowadzenie oraz ewaluacja narzędziadiagnostycznego oraz projektu wspomagania rozwoju dziecka lubosoby dorosłej. Praca indywidualna studenta stanowi 2,8 ECTS.


A) Podstawowa

Łoś Z., Rozwój psychiczny człowieka w ciągu całego życia, Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego,Wrocław 2010. Psychologia rozwoju człowieka. Podręcznik akademicki, (red.) J. Trempała, PWN,Warszawa 2011. Wspomaganie rozwoju: psychostymulacja i psychokorekcja. T. 5., (red.) B. Kaja,Wydawnictwo Akademii Bydgoskiej, Bydgoszcz 2013. Becelewska D., Repetytorium z rozwojuczłowieka, PWSZ, Jelenia Góra 2006.

B) UzupełniającaPsychologiczne portrety człowieka. Praktyczna psychologia rozwojowa, (red.) A. Brzezińska, GWP,Gdańsk 2005. Oleś P. Psychologia człowieka dorosłego. Ciągłość-zmiana-integracja, WydawnictwoNaukowe PWN, Warszawa 2011. Kaja B., Psychologia wspomagania rozwoju. Zrozumieć świat życiaczłowieka, GWP, Gdańsk 2010.



Drama w rozwijaniu umiejętności społecznych




Rok : 5





ćwiczenia 10



Student powinien posiadać wiedzę z zakresu psychologii społecznej, psychologii komunikacji oraz pomocy psychologicznej.


Celem zajęć jest zapoznanie studentów z założeniami i metodyką dramy w procesie rozwijania umiejętności społecznych.Podczas zajęć studenci poznają możliwości wykorzystania dramy w rozwijaniu umiejętności komunikacyjnych, asertywnościoraz rozwiązywania problemów.





1. Drama jako metodadoskonaleniaumiejętnościspołecznych.

Podstawowe założeniadramy. Uczenie się przezwchodzenie w role


2 15

2. Tworzenie scenariuszyzajęć dramowych.

Zasady tworzeniascenariuszy. Warunkipoprawności realizacji.

Praktyczne:ĆwiczeniaprzedmiotoweProblemoweaktywizujące:Inscenizacja

2 15

3. Wchodzenie w role.Ćwiczeniawprowadzające,improwizacje.


1 15

4. Drama w zarządzaniukonfliktem irozwiązywaniuproblemów.

Teatr obrazu. Technikitypu gorące krzesło,pomnik, śledzenie myśli.


2 15

5. Drama w trenowaniuumiejętnościkomunikacyjnych.

Technika kart ról.


2 15

6. Drama w trenowaniuasertywności.

Improwizacja, Ringbokserski.


1 15





Wiedza

1. Student zna podstawowe założenia dramy jakouczenia się przez wchodzenie w role.


2. Student zna zastosowanie dramy w procesierozwoju umiejętności społecznych. Opisujepodstawowe techniki dramy.


Umiejętności

3. Student potrafi zastosować właściwe technikidramy w pracy z konfliktem.


4. Student potrafi zastosować właściwe technikidramy do ćwiczenia umiejętności komunikacyjnych


5. Student potrafi zaprojektować scenariusz zajęćdramowych



6. Student poprawnie komunikuje się z członkamigrupy podczas ćwiczeń technik dramowych


7. Student jest wrażliwy na trudności związane zwchodzeniem w role i wychodzeniem z nich.




Przygotowanie do zajęć, przygotowanie projektu grupowego. Pracaindywidualna studenta stanowi 3,6 ECTS.


A) PodstawowaWiterska, K., Drama. Przewodnik po koncepcjach, technikach i miejscach, Difin, Warszawa 2014.Witerska, K., Drama: techniki, strategie, scenariusze, Difin, Warszawa 2010. Michałowska, D.A.,Drama w edukacji, Wyd. IF UAM, Poznań 2008. Roine E., Psychodrama. O tym, jak grać główną rolęw swoim życiu. Warszawa 1999.

B) UzupełniającaPankowska, K., Drama: konteksty teoretyczne, Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego,Warszawa 2013. Pankowska K., Pedagogika dramy, Warszawa 2000. Czapów G., Cz., Psychodrama,PWN, Warszawa 1979.



Psychologia rozwoju moralnego




Rok : 5





wykład 10

ćwiczenia 20



Wiedza z zakresu psychologii ogólnej, psychologii osobowości i społecznej. Znajomość prawidłowości rozwoju człowieka.Znajomość standardów etycznych zawodu psychologa.


Studenci zapoznają się z głównymi teoriami i badaniami dotyczącymi rozwoju moralnego w biegu życia. Zdobędą wiedzę natemat specyfiki i prawidłowości rozwoju moralnego, umiejętność oceny rozwoju moralnego, a także kompetencje z zakresumyślenia moralnego i moralnej edukacji.





1. Psychologiamoralności.

Przedmiot i obszarzainteresowań. Moralność,nauka o moralności, etyka,metaetyka


2 6

2. Rozwój moralny.Wprowadzenie doproblematyki.

Ogólne problemy dotyczącerozwoju moralnego. Głównepodejścia teoretyczne wbadaniach nad rozwojemmoralnym. Rozwój moralny wświetle teorii społecznegouczenia się.


2 6

3. Poznawczo – rozwojowaperspektywa w badaniachnad rozwojem moralnym.

Rozwój moralny w świetleteorii Piageta. Perspektywaspołeczno-moralna. Rozwójmoralny w ujęciu Kohlberga.


2 6

4. Czynniki rozwojuspołeczno-moralnego.

Znaczenie czynnikówśrodowiskowych w rozwojuspołeczno-moralnym.Doświadczenia edukacyjne arozwój moralny.


2 6

5. Rozumowanie moralnea postępowanie.

Relacje pomiędzyrozumowaniem moralnym adziałaniem moralnym.


2 6


1. Moralność a etyka. Moralność, nauka omoralności, metaetyka.


2 6


2. Uwarunkowaniarozwoju moralnego.

Czynniki rozwoju moralnego.Zagrożenia rozwojumoralnego.


2 9

3. Rozwój moralny wujęciu teorii Piageta.

Rozwój intelektualny arozwój moralny. Stadiarozwoju moralnego.


2 9

4. Rozwój moralny wujęciu teorii Kohlberga.

Stadia rozwoju moralnego:prekonwencjonalny,konwencjonalny ipostkonwencjonalny.Kohlbergowska metodabadania poziomu rozwojurozumowania moralnego.


2 9

5. Rozwój moralny wujęciu teorii Eriksona.

Od dziecięcego moralizmu douniwersalnych zasadetycznych.


2 9

6. Koncepcja głosówmoralnych w ujęciuGilligan.

Etyka troski a etykasprawiedliwości.


2 9

7. Rozwój uczućspołeczno-moralnych.

Wina i wstyd jako uczuciamoralne. Związek empatii zzasadami moralnymi.


4 7

8. Edukacja moralna. Metody wspierania rozwojumoralnego.


4 7





Wiedza

1. Student zna podstawowe prawidłowości rozwojumoralnego. Rozpoznaje stadia tego rozwoju u siebie iinnych ludzi.


2. Student charakteryzuje związki pomiędzy moralnościąa różnymi systemami wartości.


Umiejętności

3. Student potrafi interpretować ludzkie zachowania wkategoriach moralności i jej rozwoju.


4. Student potrafi prezentować własne poglądy idyskutować na temat dylematów moralnych.



5. Student podejmując działania zawodowe maświadomość ich moralnego znaczenia i postępuje wsposób etyczny.




Przygotowanie merytoryczne do zajęć. Przygotowanie dokolokwium zaliczeniowego. Praca indywidualna studenta stanowi3,8 ECTS.


A) Podstawowa

Psychologia moralności. Wybrane zagadnienia, (red.) Żylicz P. F., Academica WydawnictwoSWPS, Warszawa 2010. Psychologia rozwoju człowieka, (red.) B. Harwas-Napierała, J. Trempała,PWN, tom 3, Warszawa 2003. Hoffman M.L., Empatia i rozwój moralny, GWP, Gdańsk 2006. StachR., Sumienie i mózg. O wewnętrznym regulatorze zachowań moralnych, WydawnictwoUniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2012.


B) UzupełniającaStrus W., Dojrzałość emocjonalna a funkcjonowanie moralne, Liberi Libri, Warszawa 2012.Czyżowska D., O celu i granicach rozwoju moralnego. W: „Analiza i egzystencja”,nr 8, 2008. Piaget J., Rozwój ocen moralnych, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa1957.



Wspomaganie rozwoju dzieci i młodzieży




Rok : 5





wykład 10

ćwiczenia 30



Student ma opanowaną podstawową wiedzę z zakresu psychologii ogólnej, rozwojowej i zdrowia. Posiada umiejętności pracyw zespole.


Zapoznanie studenta z prawidłowościami rozwojowymi, a także z różnorodnością dysfunkcji rozwojowych dzieci i młodzieży.Ukazanie istoty diagnozowania i działań wspomagających dzieci i młodzież z zaburzeniami rozwojowymi w różnychśrodowiskach wychowawczych. Wypracowanie modelu pracy z dzieckiem i młodzieżą z uwzględnieniem wielospecjalistycznejoceny ich funkcjonowania.





1. Wspomaganierozwoju dzieci imłodzieży - pojęciadefinicyjne.Regulacje prawne.

Podstawowe pojęcia dotyczącewspomagania rozwoju dziecka. Aktyprawne regulujące pomocpsychologiczno-pedagogiczną wobecdzieci i młodzieży.


1 6

2. Prawidłowości izaburzenia rozwojudzieci i młodzieży.

Prawidłowości rozwojowe w okresiewczesnego, średniego i późnegodzieciństwa. Specyfika rozwoju wokresie adolescencji. Rodzajezaburzeń rozwojowych dzieci imłodzieży. Znaczenie relacji wrodzinie w przebiegu rozwoju dziecka.


1 6

3. Diagnoza iwspomaganiemłodzieży w okresierozwoju tożsamości.

Diagnoza i wspomaganie rozwojumłodzieży. Statusy tożsamości wokresie adolescencji. Obronypsychologiczne wspierające izaburzające rozwój w okresiedorastania. Bunt młodzieńczy.Syndrom presuicydalny. Uzależnienieod Internetu.


2 6

4. Diagnoza iwspomaganie dzieci imłodzieży zespecyficznymitrudnościami wuczeniu się.

Diagnoza i wspomaganie dzieci imłodzieży z ryzykiem i zespecyficznymi trudnościami w nauce -dysleksja, dysortografia, dysgrafia,dyskalkulia.


2 6


5. Diagnoza iwspomaganierozwoju dzieci imłodzieżydoświadczającychproblemów izaburzeń wzachowaniu iemocjonalnych.

Diagnoza i wspomaganie rozwojudzieci i młodzieży w sytuacji zaburzeńzachowania i emocjonalnych (m. in.nieśmiałość, ADHD, zachowaniaopozycyjno-buntownicze, mutyzmwybiórczy, depresja, zaburzenialękowe). Socjoterapia. Zachowaniaryzykowne dzieci i młodzieży (wagary,odrzucenie przez rówieśników –zapobieganie i interwencja).


2 6

6. Diagnoza iwspomaganie dzieci imłodzieży zzaburzeniamirozwojupsychicznego.

Autyzm i zespół Aspergera –rozpoznanie i terapia.


2 6


1. Rozwój dzieci imłodzieży –prawidłowości.

Prawidłowości i zadania rozwojowedzieci i młodzieży.


2 7

2. Klasyfikacjazaburzeńrozwojowych dzieci imłodzieży.

Kryteria i podział zaburzeńpsychicznych i zaburzeń zachowania.Opisy kliniczne i wskazówkidiagnostyczne.


3 9

3. Organizacjaprocesuwspomaganiadziecka i młodzieży.

Zasady i formy organizowania procesudiagnostycznego oraz procesuwspomagania dziecka i młodzieży.


3 6

4. Kompetencjediagnosty iterapeuty.

Specyfika interakcji pomiędzywychowawcą a wychowankiem.Trening umiejętnościwychowawczych. Zapobieganiewypaleniu zawodowemu.


3 6

5. Diagnoza i terapiarodzin.

Metody, techniki i narzędzia diagnozyrodziny w sytuacji przemocy fizycznej,emocjonalnej, seksualnej izaniedbywania. Postawy i stylewychowania w rodzinie. Metodywsparcia rodziny w sytuacjachkryzysowych.


3 10

6. Problemy izaburzenia wzachowaniu iemocjonalne dzieci imłodzieży - diagnozai wspomaganierozwoju.

Metody, techniki i narzędzia diagnozyi terapii dzieci i młodzieży stosowanew sytuacji zaburzeń w zachowaniu iemocjonalnych.


4 10

7. Młodzież w okresierozwoju tożsamości -diagnoza iwspomaganierozwoju.

Metody, techniki i narzędziadiagnostyczne oraz wspomaganierozwoju młodzieży.


4 10

8. Specyficznetrudności w uczeniusię dzieci i młodzieży- diagnoza i terapia.

Metody, techniki i narzędziadiagnostyczne oraz terapeutycznestosowane wobec dzieci i młodzieży zryzykiem i ze specyficznymitrudnościami w nauce.


4 8


9. Zaburzeniarozwojupsychicznego dzieci imłodzieży - diagnozai wspomaganie.

Metody, techniki i narzędziadiagnostyczne autyzmu i zespołuAspergera. Terapia zaburzeń.


4 8





Wiedza

1. Student zna prawidłowości rozwojowe dzieci i młodzieży, atakże zna klasyfikacje zaburzeń rozwojowych.


2. Student zna metody, techniki i narzędzia niezbędne wdiagnozie zaburzeń rozwojowych dzieci i młodzieży.


3. Student wie jakie należy podjąć działania wspomagającedzieci i młodzież z zaburzeniami rozwojowymi w różnychśrodowiskach wychowawczych.


Umiejętności

4. Student potrafi przeprowadzić diagnozę rozwoju dzieci imłodzieży i ocenić jego prawidłowość, a także zaplanować iprzeprowadzić działania wspierające rozwój w sytuacjiwystępowania zaburzeń rozwojowych.


5. Student potrafi dokonać doboru metod, technik i narzędzidiagnostycznych i przeprowadzić proces diagnostyczny wprzypadku zaburzeń rozwojowych dzieci i młodzieży.



6. Student współpracuje z innymi specjalistami irodzicami/opiekunami dzieci i młodzieży w celuwypracowania najkorzystniejszego modelu diagnozy i terapiidziecka i młodzieży z uwzględnieniem ich zaburzeń.




Przygotowanie do egzaminu. Przygotowanie projektu napodany temat. Praca indywidualna studenta stanowi 4,4ECTS.


A) Podstawowa

Psychologiczne portrety człowieka. Praktyczna psychologia rozwojowa, (red.) Brzezińska A., GWP,Gdańsk 2005. Psychologia rozwoju człowieka. Podręcznik akademicki, (red.) J. Trempała, PWNWarszawa 2014. Wspomaganie rozwoju. Psychostymulacja i psychokorekcja, (red.) B. Kaja, T. 2,Wydawnictwo Uczelniane WSP, Bydgoszcz 2000. Vasta R., Haith M., Miller S., Psychologia dziecka,WSiP, Warszawa 1995. Oszwa U., Dziecko z zaburzeniami rozwoju i zachowania w klasie szkolnej.Vademecum nauczycieli i rodziców, IMPULS, Kraków 2007.

B) UzupełniającaPsychologiczno-pedagogiczne wsparcie rozwoju dzieci i młodzieży, (red.) T. Senko, WydawnictwoNaukowe PWSZ, Nowy Sącz 2014. Anderson R., Dartington A., Przetrwać dojrzewanie. Zaburzeniaokresu dojrzewania z perspektywy klinicznej, Of. Ingenium, 2012.



Psychologia muzyki w edukacji




Rok : 4





wykład 10

ćwiczenia 20



Wymagana jest wiedza ogólna z zakresu psychologii i pedagogiki.


Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów ze specyfiką psychologii muzyki. Studenci kształtować będą umiejętnościwykorzystania zdobytej wiedzy o muzyce w praktyce terapeutycznej, szczególnie umiejętności doboru utworu doindywidualnej diagnozy dziecka i wykorzystania muzyki w toku edukacji oraz terapii pedagogicznej.





1. Psychologia muzykijako dyscyplinanaukowa.

Kierunki i etapy rozwojupsychologii muzyki.


2. Znaczenie muzyki wżyciu człowieka.

Funkcje muzyki:emocjonalna ekspresja,estetyczna przyjemność,funkcja rozrywkowa,narzędzie komunikacyjne,symboliczna reprezentacja,wzbudzanie fizycznej reakcjiorganizmu na muzykę,wzmacnianie zgodności znormami społecznymi,utwierdzanie społecznychinstytucji i rytuałówreligijnych, wzmaganiestabilności i kontynuacjikultury, integracjaspołeczna.


3. Percepcja muzyki. Percepcja muzyki i metodyjej badania.


2 10

4. Proces uczenia sięmuzyki.

Przebieg i struktura procesuuczenia się muzyki.


2 9

5. Postawy,kompetencje ipreferencje muzyczne.

Kształtowanie postaw wobecmuzyki.


2 8



1. Metody badawcze wpsychologii muzyki.

Charakterystyka metodbadawczych stosowanych wpsychologii muzyki.


2 10

2. Diagnoza dziecka ascenariusz zajęćmuzykoterapii.

Muzykoterapia windywidualnieprzygotowanych projektachzajęć terapeutycznych.


2 10

3. Metodyka pracy zdzieckiem zwykorzystaniemmuzyki.

Muzykoterapia jakoalternatywna formawspierania, korygowaniarozwoju dzieci.


4 10

4. Formy prowadzeniazajęć terapeutycznychprzy muzyce.

Ruch przy muzyce. Taniec.Rysunek przy muzyce.Wykorzystanieinstrumentów.


6 10

5. Indywidualnyprojekt zajęć zwykorzystaniemmuzyki.

Indywidualne projektowaniei prezentacja.

Problemoweaktywizujące:Inscenizacja

6 10




Wiedza

1. Student posiada wiedzę o przedmiociezainteresowania psychologii muzyki, o jejpodstawowych teoriach i metodach badawczych.


2. Student ma wiedzę niezbędną do projektowaniadziałań wspierających rozwój człowieka poprzezoddziaływania edukacyjne i terapeutyczne zwykorzystaniem muzyki.


Umiejętności

3. Student potrafi wyjaśniać i tłumaczyć zjawiskamuzyczne w perspektywie psychologicznej.


4. Student potrafi projektować i prowadzić działaniawspierające rozwój człowieka poprzez oddziaływaniaedukacyjne i terapeutyczne z wykorzystaniemmuzyki.



5. Student jest gotowy do komunikowania się iwspółpracy z psychologami, pedagogami i muzykamiw celu projektowania i realizacji wspólnych działańpsychologicznych, edukacyjnych i wychowawczych zwykorzystaniem muzyki.

ćwiczenia projekt

K_K13



Przygotowanie projektu na podany temat. Przygotowanie się doegzaminu. Praca indywidualna studenta stanowi 3,8 ECTS.


A) Podstawowa

Psychologia muzyki. Współczesne konteksty zastosowań, (red.) Lawendowski, R., Kaleńska-Rodzaj,J., Harmonia, Gdańsk 2014. Manturzewska, M., Kotarska, H., Wybrane zagadnienia z psychologiimuzyki, WSiP, Warszawa 1990. Sloboda, J., Umysł muzyczny. Poznawcza psychologia muzyki,Akademia Muzyczna im. F. Chopina, Warszawa 2002. Moore, B., Wprowadzenie do psychologiisłyszenia, PWN, Warszawa 1999.

B) UzupełniającaMuchenberg B., Pogadanki o muzyce 1, PWM, Kraków 1988. Sloboda, J., Poznanie, emocje iwykonanie. Trzy wykłady z psychologii muzyki, Akademia Muzyczna im. F. Chopina, Warszawa 1999.Manturzewska, M., Chmurzyńska, M., Psychologiczne podstawy kształcenia muzycznego.Wydawnictwo UMFC, 2001.



Specjalne potrzeby edukacyjne uczniów




Rok : 4





wykład 10

ćwiczenia 20



Słuchacz ma opanowaną podstawową wiedzę z zakresu psychologii ogólnej, rozwojowej i zdrowia.


Zapoznanie słuchacza z problematyką specjalnych potrzeb edukacyjnych uczniów. Ukazanie istoty diagnozowania i działańwspomagających uczniów z uwzględnieniem ich indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwościpsychofizycznych. Poznanie uwarunkowań i modelu pracy z uczniem z uwzględnieniem wielospecjalistycznej oceny jegofunkcjonowania.






1. Regulacje prawne dotycząceuczniów ze specjalnymipotrzebami edukacyjnymi.

Podstawowe pojęcia dotyczącespecjalnych potrzebedukacyjnych. Akty prawneregulujące pomocpsychologiczno-pedagogicznąwobec ucznia ze specjalnymipotrzebami edukacyjnymi.


2 3

2. Uczeń ze specjalnymipotrzebami edukacyjnymi.

Klasyfikacja specjalnych potrzebrozwojowych: uczeńniepełnosprawny;niedostosowany społecznie;zagrożony niedostosowaniemspołecznym; szczególnieuzdolniony; ze specyficznymitrudnościami w uczeniu się; zzaburzeniami komunikacjijęzykowej; z chorobą przewlekłą;w sytuacji kryzysowej lubtraumatycznej; zniepowodzeniami edukacyjnymi;zaniedbany środowiskowo wzwiązku z sytuacją bytową uczniai jego rodziny; z trudnościamiadaptacyjnymi.


2 6

3. Charakterystyka ucznia zespecjalnymi potrzebamiedukacyjnymi.

Specyfika funkcjonowaniauczniów ze specjalnymipotrzebami edukacyjnymi.


2 8


4. Rozpoznawanieindywidualnych potrzebrozwojowych oraz możliwościpsychofizycznych iedukacyjnych ucznia zespecjalnymi potrzebamiedukacyjnymi.

Wielospecjalistyczna ocenapoziomu funkcjonowania ucznia.Identyfikowanie dzieci zespecjalnymi potrzebamiedukacyjnymi w szkole.


2 6

5. Organizacja procesuwspomagania uczniów zespecjalnymi potrzebamiedukacyjnymi.

Zaspokajanie indywidualnychpotrzeb rozwojowych iedukacyjnych ucznia zuwzględnieniem jego możliwościpsychofizycznych.


2 7


1. Akty prawne regulującepomoc psychologiczno-pedagogiczną wobec ucznia zespecjalnymi potrzebamiedukacyjnymi.

Organizowanie i udzielanieuczniom ze specjalnymipotrzebami edukacyjnymipomocy psychologiczno-pedagogicznej w szkole - analizaaktów prawnych.


2 4

2. Kompetencje nauczycielapracującego z uczniem zespecjalnymi potrzebamiedukacyjnymi.

Kompetencje specjalistyczne,dydaktyczne i psychologicznenauczyciela pracującego zuczniem ze specjalnymipotrzebami edukacyjnymi.


2 4

3. Rozpoznawanie specjalnychpotrzeb dziecka w przedszkolui szkole.

Typy działań i metodydiagnostyczne stosowane widentyfikowaniu możliwościpsychofizycznych i trudnościedukacyjnych ucznia.Dokumentowanie rozpoznania napoziomie szkoły. Monitorowanieosiągnięć i efektów pracy.

Problemoweaktywizujące:MetodaprzypadkówPraktyczne:Metodaprojektów

2 12

4. Model pracy z uczniem zespecjalnymi potrzebamiedukacyjnymi.

Sposoby dostosowywaniawymagań wobec dziecka zespecjalnymi potrzebamiedukacyjnymi.


2 12

5. Pomoc psychologiczno –pedagogiczna dla uczniów zespecjalnymi potrzebamiedukacyjnymi w placówceoświatowej.

Planowanie działańwspomagających edukacjędziecka ze specjalnymipotrzebami edukacyjnymi.Formułowanie indywidualnegoprogramu edukacyjnego iterapeutycznego dla ucznia zespecjalnymi potrzebamiedukacyjnymi.


2 10

6. Metody aktywizujące wedukacji dzieci ze specjalnymipotrzebami edukacyjnymi.

Istota metod aktywizujących.Uwarunkowania tworzenia zajęćuwzględniających możliwościuczniów.

Praktyczne:MetodaprojektówProblemoweaktywizujące:Inscenizacja

2 6

7. Uwarunkowaniaskuteczności kształceniauczniów ze specjalnymipotrzebami edukacyjnymi.

Różnorodność czynnikówgwarantujących sukcesedukacyjny ucznia zespecjalnymi potrzebamiedukacyjnymi.


2 5

8. Edukacja włączająca.Założenia edukacji włączającej.Uczeń niepełnosprawny w szkoleogólnodostępnej - budowaniesystemu wsparcia i pomocy.


2 4


9. Specyfika współpracy szkołyz rodziną dziecka zespecjalnymi potrzebamiedukacyjnymi.

Model współdziałania szkoły zrodzicami uczniów objętychpomocą psychologiczno-pedagogiczną. Wspieranierodziców w rozwiązywaniuproblemów dydaktycznych iwychowawczych. Możliwości iutrudnienia współdziałaniarodziców ze szkołą. Oczekiwaniawobec szkoły rodziców dzieci zespecjalnymi potrzebamiedukacyjnymi.


2 4

10. Współpraca szkoły z innymiinstytucjami pracującymi narzecz uczniów ze specjalnymipotrzebami edukacyjnymi.

Zadania i rola instytucjipracujących na rzecz uczniów zespecjalnymi potrzebamiedukacyjnymi i warunki ichwspółpracy ze szkołą.


2 4



Sposoby weryfikacjikażdego zewskazanychefektów kształceniadlaprzedmiotu/modułu

Odniesieniekażdego efektu dlaprzedmiotu/modułudo efektówkierunkowych

Wiedza

1. Student zna aspekty prawne regulujące pomoc psychologiczno-pedagogiczną wobec ucznia ze specjalnymi potrzebamiedukacyjnymi. Zna klasyfikację specjalnych potrzeb edukacyjnychi potrafi dokonać ich diagnozy.


2. Student wie jakie metody pracy należy zastosować w pracy zuczniem ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Znauwarunkowania skuteczności procesu edukacyjnego iwychowawczego.


Umiejętności

3. Student potrafi dobrać odpowiednie metody diagnozyspecjalnych potrzeb edukacyjnych uczniów.


4. Student potrafi dobrać i odpowiednio dostosować metody pracydo potrzeb i możliwości uczniów ze specjalnymi potrzebamiedukacyjnymi.



5. Student nawiązuje współpracę z innymi specjalistami oraz zrodzicami/opiekunami w celu optymalizacji procesu wsparciadziecka ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi.




Przygotowanie do egzaminu. Opracowanie projektu napodany temat. Praca indywidualna studenta stanowi 3,8ECTS.


A) Podstawowa

Fintaj J., Jak pracować z dziećmi o specjalnych potrzebach edukacyjnych, Warszawa 2005. D.Al.-Khamisy, Gotowość nauczycieli do pracy z dziećmi o specjalnych potrzebachedukacyjnych, Warszawa 2002. Franczyk A., Krajewska K., Zabawy i ćwiczenia na cały rok.Propozycje do pracy z dziećmi o specjalnych potrzebach edukacyjnych, Kraków 2005.Bloomqwist M., Trening umiejętności dla dzieci z zachowaniami problemowymi. Podręcznikdla rodziców i terapeutów, Kraków 2009. Grygier, U., Sikorska I., Mój uczeń pracuje inaczej,Kraków 2009.

B) Uzupełniająca

Bogdanowicz M., Ryzyko dysleksji: problem i diagnozowanie, Gdańsk 2003. Bates J. MundayS.,Dzieci zdolne, ambitne i utalentowane, Warszawa 2005. Święcicka J., Uczeń z zespołemAspergera. Praktyczne wskazówki dla nauczyciela, Kraków 2010. O"Regan, F. J., Jakpracować z dziećmi o specjalnych potrzebach edukacyjnych, Warszawa 2005. Wyczesany, J.,Gajdzica, Z., Uwarunkowania edukacji i rehabilitacji uczniów o specjalnych potrzebach wrozwoju, Kraków 2006.



Stymulowanie rozwoju dziecka do dojrzałości szkolnej




Rok : 4





wykład 10

ćwiczenia 20



Wiedza z psychologii ogólnej, psychologii zdrowia, psychologii rozwojowej dzieci.


Studenci zapoznani zostaną z zagadnieniami związanymi z gotowością szkolną dziecka, a w szczególności z prawidłowościamirozwojowymi dziecka, modelem dojrzałości szkolnej, diagnozą i oddziaływaniami wspierającymi dziecko, któreprzygotowywane jest do roli ucznia.





1. Rozwój dziecka wwiekuprzedszkolnym.

Prawidłowości rozwojowe dzieckaw wieku przedszkolnym.


2 7

2. Gotowość szkolna.

Pojęcie gotowości szkolnej.Gotowość do uczenia się. Modeldojrzałości szkolnej dziecka:dojrzałość fizyczna; dojrzałośćemocjonalno-społeczna; dojrzałośćumysłowa; dojrzałość do czytania ipisania; dojrzałość do naukimatematyki.


2 7

3. Uwarunkowaniaprocesudiagnostycznego.

Warunki i wskaźniki prawidłowegokontaktu diagnostycznego.


2 7

4. Diagnozagotowości szkolnejdzieci.

Rola, zasady, metody, techniki inarzędzia diagnozowaniagotowości szkolnej dzieci.


2 9

5. Specyficznetrudności w uczeniusię.

Ryzyko dysleksji i dyskalkuliirozwojowej - etiologia, symptomy,typy, diagnoza.


2 9


1. Diagnozagotowości szkolnejdziecka.

Narzędzia diagnozowaniagotowości szkolnej dzieci w wiekuprzedszkolnym.


2 8


2. Procesprzygotowaniadziecka doosiągnięciagotowości szkolnej.

Wspieranie aktywności isamodzielności dziecka,stopniowanie trudności,dostosowywanie wymagań,rozwijanie umiejętnościspołecznych, kształtowanieumiejętności językowych. Metodypracy wspierające dojrzałośćszkolną dziecka.

: 3 8

3. Metody pracywspierające rozwójdzieckarozpoczynającegonaukę w szkole.

Metody pracy wspierające rozwójdziecka w zakresie w zakresie:psychoruchowym, poznawczym,społeczno-emocjonalnym.

: 3 8

4. Metody pracywspierającegotowość dziecka donauki w szkole.

Metody pracy wspierającedojrzałość dziecka do naukimatematyki oraz czytania ipisania.

: 3 8

5. Specyficznetrudności w uczeniusię - ryzyko dysleksji.

Metody pracy z dzieckiem z grupyryzyka dysleksji. Wspomaganie ikorygowanie rozwoju dziecka.

: 3 8

6. Specyficznetrudności w uczeniusię – ryzykodyskalkuliirozwojowej.

Metody pracy z dzieckiem z grupyryzyka dyskalkulii. Wspomaganie ikorygowanie rozwoju dziecka.

: 3 8

7. Rola środowiskwychowawczych wprzygotowaniudziecka do podjęcianauki w szkole.

Możliwości i zasady współpracy zrodzicami. Rola rodziny osiąganiuprzez dziecko gotowości szkolnej.

: 3 8





Wiedza

1. Student zna wskaźniki dojrzałości szkolnej wewszystkich sferach niezbędnych do pełnienia roli ucznia.


2. Student zna metody diagnozy dojrzałości szkolnej imetody pracy stymulujący rozwój dziecka.


Umiejętności

3. Student potrafi zastosować metody diagnozy iprocedury związane z określaniem poziomu dojrzałościszkolnej.


4. Student potrafi przeprowadzić badanie dojrzałościszkolnej wybranymi metodami i zaplanować pracę zdzieckiem.



5. Student ma świadomość trudności w procesie diagnozygotowości szkolnej.




Przygotowanie do zaliczenia. Wykonanie projektuindywidualnego. Praca indywidualna studenta stanowi 3,8 ECTS.



A) Podstawowa

Brzezińska A., Gotowość szkolna dziecka w wieku przedszkolnym do nauki czytania i pisania, UAM,Poznań 1987. Gruszczyk-Kolczyńska E., Dzieci ze specyficznymi trudnościami w nauce matematyki,WSiP, Warszawa 1994. Wilgocka-Okoń B., Gotowość szkolna dzieci sześcioletnich, Żak, Warszawa2013. Bogdanowicz M., Ryzyko dysleksji. Problem i diagnozowanie, Harmonia, Gdańsk 2003.Bogdanowicz M., Metoda Dobrego Startu, Harmonia, Gdańsk 2002.

B) Uzupełniająca

Gruszczyk-Kolczyńska, E., Zielińska, E., Dziecięca matematyka. Metodyka i scenariusze zajęć zsześciolatkami w przedszkolu, w szkole i w placówkach integracyjnych. WSiP, Warszawa 2000.Janiszewska, B., Ocena dojrzałości szkolnej. Arkusz dojrzałości szkolnej, Metody badań dojrzałości,Pomoce do badań, Seventhsea, Warszawa 2006. Krasowicz-Kupis, G., Rozwój świadomości językowejdziecka – teoria i praktyka, UMCS, Lublin 2004. Frydrychowicz, A., Koźniewska, E.,Sobolewska, M., Zwierzyńska, E., Testy psychologiczne i pedagogiczne w poradnictwie. Przewodnikmetodyczny, CMPPP, Warszawa 2004.



Zaburzenia rozwoju dzieci i młodzieży




Rok : 4





wykład 10

ćwiczenia 20



Student ma opanowaną podstawową wiedzę z zakresu psychologii ogólnej, społecznej, rozwojowej i zdrowia.


Student zapoznany zostanie z zaburzeniami rozwoju, które mogą wystąpić u dzieci i młodzieży. Ukazana zostaniesymptomatologia zaburzeń w kontekście czynników etiologicznych.





1. Prawidłowościrozwoju dzieci imłodzieży.

Kryteria i sposób ocenyprawidłowości rozwojowychdzieci i młodzieży.


2 6

2. Kategorie iklasyfikacje zaburzeńrozwoju dzieci imłodzieży.

Kryteria uporządkowania iusystematyzowania zaburzeńrozwoju. Podstawowekategorie i klasyfikacjezaburzeń.


2 8

3. Biologiczne,psychologiczne ispołeczne przyczynyzaburzeń w rozwoju.

Zagrożenia rozwoju dzieci imłodzieży.Biopsychospołeczneuwarunkowania zaburzeń wrozwoju.


2 8

4. Zaburzenia:emocjonalne,neurologiczne,psychosomatyczneoraz zaburzenia uwagii zachowania.

Rodzaje, objawy, przyczyny iczynniki ryzyka zaburzeńdzieci i młodzieży.


2 12

5. Specyficznezaburzenia uczenia się.

Pojęcia definicyjne, etiologia isymptomy specyficznychtrudności w uczeniu sięczytania i pisania oraz rozwojuumiejętności matematycznych.


2 12


1. Uwarunkowaniazaburzeń rozwoju.

Czynniki zakłócające iwspierające rozwój dzieci imłodzieży. Mechanizmytworzenia się zaburzeń zperspektywy różnychkoncepcji teoretycznych.


3 12


2. Klasyfikacjazaburzeń.

Systemy klasyfikacyjne: DSMIV oraz ICD 10.


2 10

3. Zaburzeniaemocjonalne dzieci imłodzieży.

Etiologia, mechanizmy orazkonsekwencje dla rozwojuzaburzeń emocjonalnych.


3 13

4. Zaburzenianeurologiczne dzieci imłodzieży.

Etiologia, mechanizmy orazkonsekwencje dla rozwojuzaburzeń neurologicznych.


3 13

5. Zaburzeniapsychosomatycznedzieci i młodzieży.

Etiologia, mechanizmy orazkonsekwencje dla rozwojuzaburzeńpsychosomatycznych.


3 13

6. Zaburzenia uwagi izachowania dzieci imłodzieży.

Etiologia, mechanizmy orazkonsekwencje dla rozwojuzaburzeń uwagi i zachowania.


6 13





Wiedza

1. Student zna prawidłowości rozwojowe dzieci imłodzieży.


2. Student zna kategorie i klasyfikacje zaburzeńrozwojowych dzieci i młodzieży. Student potrafiprzedstawić koncepcje etiologiczne, mechanizmy ikonsekwencje zaburzeń rozwoju.


Umiejętności

3. Student potrafi na podstawie objawów różnicowaćzaburzenia rozwoju dzieci i młodzieży.


4. Student potrafi zidentyfikować czynniki warunkującepowstanie zaburzeń rozwoju.



5. Student ma świadomość złożoności etiologiizaburzeń rozwojowych dzieci i młodzieży.




Przygotowanie merytoryczne do zajęć i egzaminu. Opracowanieanalizy przypadku. Praca indywidualna studenta stanowi 4,8 ECTS.


A) Podstawowa

Carson R., Butcher J., Meka S., Psychologia zaburzeń, t. II, GWP, Gdańsk 2005. Kendall P.C.,Zaburzenia okresu dzieciństwa i adolescencji. Mechanizmy zaburzeń i techniki terapeutyczne, GWP,Gdańsk 2012. Pużyński S., Wciórka J., Klasyfikacja zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania wICD-10. Opisy kliniczne i wskazówki diagnostyczne, Wyd. Vesalius, Kraków 2000. Kryteriadiagnostyczne według DSM-IV-TR, (red.) Wciórka J., Wyd. Medyczne Urban & Partner, Warszawa2008. Dzieci chore, niepełnosprawne i z utrudnieniami w rozwoju, (red.) B. Cytowska, B. Wilczura, A.Stawarki, „Impuls”, Kraków 2008.

B) Uzupełniająca

Oszwa U., Dziecko z zaburzeniami rozwoju i zachowania w klasie szkolnej, „Impuls”,Kraków 2007. Seligman M., Walker E., Rosenham D., Psychopatologia, Zysk i S-ka, Poznań 2003.Wolańczyk T., Komender J., Zaburzenia emocjonalne i behawioralne u dzieci, PZWL, Warszawa 2005.Psychospołeczne problemy rozwoju dzieci, (red.) Czapiga A., Wydawnictwo Adam Marszałek, Toruń2003.



Kontakt terapeutyczny




Rok : 5





ćwiczenia 10



Student posiada podstawową wiedzę z psychologii klinicznej: orientuje się w głównych szkołach psychoterapii, zna etiologię iobjawy zaburzeń psychicznych oraz zachowania, wyjaśnia dynamikę zaburzeń psychicznych).


Celem przedmiotu jest zapoznanie studenta ze sposobami nawiązywania kontaktu w relacji terapeutycznej. Dziękiuczestnictwu w zajęciach student rozwinie umiejętności psychoterapeutyczne, a także pozna różnorodne zjawiska zachodzącew psychoterapii i metody pracy z nimi.





1. Kontaktterapeutyczny -podstawowezagadnienia

Omówienie i przećwiczeniepodstawowych zagadnieńzwiązanych z nawiązaniem iutrzymaniem kontaktuterapeutycznego.


2 12

2. Kontaktterapeutyczny -szkoły psychoterapii

Omówienie i analizarozumienia kontaktuterapeutycznego w ujęciuróżnych szkół psychoterapii.


2 12

3. Nawiązaniekontaktu

Omówienie i przećwiczeniemetod nawiązywaniakontaktu oraz budowaniawięzi terapeutycznej.


2 12

4. Obserwacja wpsychoterapii

Omówienie i przećwiczeniemetod obserwacji


1 14

5. Słuchanie wpsychoterapii

Omówienie i przećwiczenietechnik aktywnegosłuchania.


1 14

6. Rozmowa wterapii

Omówienie i przećwiczenietechnik prowadzeniarozmowy w psychoterapii.


1 13

7. Trudności wterapii

Omówienie i przećwiczeniemożliwych trudnośći jakiemogą pojawić się podczaspsychoterapii.


1 13





Wiedza

1. Student zna metody nawiązywania relacjiterapeutycznej. Wskazuje zjawiska zachodzące wprocesie terapii.


Umiejętności

2. Student potrafi nawiązać i utrzymać kontaktterapeutyczny.


3. Student interpretuj zachowania i wypowiedzipacjenta.



4. Student jest zorientowany na dalsze kształceniepsychoterapeutyczne.




Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest obecność na ćwiczeniach iaktywne włączanie się w ich realizację. Praca indywidualna studentawynosi 3,6 ECTS.


A) Podstawowa Grzesiuk L. (red.), (1995), Psychoterapia. Szkoły zjawiska, techniki i specyficzne problemy, PWN,Warszawa. Sikorski W., (2013), Komunikacja terapeutyczna. Relacja pozasłowna, Impuls, Kraków.

B) Uzupełniająca Adler R. B. i in., (2011), Relacje interpersonalne. Proces porozumienia się, Rebis, Poznań. Johnson D.,(1985), Umiejętności interpersonalne i samorealizacja, PTP, Warszawa.



Terapia poznawczo - behawioralna




Rok : 5





wykład 10

ćwiczenia 30



Student ma wiedzę z psychoterapii i psychologii klinicznej. Potrafi wskazać przyczyny i patomechanizmy zaburzeńpsychicznych. Zna czynniki leczące w psychoterapii oraz zasady budowania relacji terapeutycznych. Potrafi nawiązać kontaktterapeutyczny.


Celem przedmiotu jest zaznajomienie studenta z podstawowymi założeniami terapii poznawczo- behawioralnej, a także zwiodącymi modelami teoretycznymi, które leżą u jej podstaw. Wskazanie różnorodnych możliwości stosowania technikpoznawczo-behawioralnych w zaburzeniach psychicznych.







Omówienie podstawowych pojęći zagadnień, które będąporuszane na zajęciach.


1 6

2. Rys historyczny terapiipoznawczo-behawioralnej

Wprowadzenie do historiirozwoju nurtów poznawczo-behawioralnych w psychoterapii


2 6

3. Techniki poznawczo-behawioralne

Możliwości zastosowania,skuteczność w terapii zaburzeńpsychicznych i zaburzeńzachowania


2 6

4. Proces terapeutyczny wterapii poznawczo-behawioralnej

Omówienie cechcharakterystycznych procesuterapeutycznego, określeniecelu, stosowanych metod,planowani sesji, budowanierelacji


2 6

5. Terapia dzieci i młodzieżyOmówienie możliwościzastosowanie technik poznawczo–behawioralnych w terapii dziecii młodzieży.


2 6

6. Etyka pracy terapeutyWymiar etyczny pracy terapeutypoznawczo-behawioralnego zpacjentem.


1 6



1. Zaburzenia lękowePraktyczne zastosowanie technikpoznawczo-behawioralnychwybranych zaburzeń.


6 16

2. Zaburzenia nastrojuPraktyczne zastosowanie technikpoznawczo-behawioralnychwybranych zaburzeń.


6 14

3. ADHDPraktyczne zastosowanie technikpoznawczo-behawioralnychwybranych zaburzeń.


6 16

4. Zaburzenia odżywianiaPraktyczne zastosowanie technikpoznawczo-behawioralnychwybranych zaburzeń.


6 14

5. Zaburzenia ze spektrumautyzmu (autyzm, zespółAspergera, zespół Retta)

Praktyczne zastosowanie technikpoznawczo-behawioralnychwybranych zaburzeń.


6 14





Wiedza

1. Student charakteryzuje podstawowe założenia i modeleterapii poznawczo-behawioralnej. Potrafi omówić specyfikę iprzebieg procesu terapeutycznego, a także główne zadaniaterapeuty pracującego w tym nurcie.

ćwiczenia egzamin pisemnyK_W12

Umiejętności

2. Student analizuje zaburzone zachowanie i wskazujeodpowiedni sposób postępowania terapeutycznego w danymprzypadku.


3. Student potrafi zaplanować działania terapeutyczne woparciu o techniki poznawczo-behawioralne.



4. Student potrafi budować relacje z innymi. Respektuje prawaklienta w terapii poznawczo-behawioralnej.




Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest uzyskaniepozytywnego wyniku z egzaminu pisemnego, obecnośćstudenta na zajęciach, przygotowanie i prezentacjaprojektu indywidualnego oraz aktywny udział w zajęciach.Praca indywidualna studenta wynosi 4,4 ECTS.


A) PodstawowaBeck J., (2012), Terapia poznawcza. Podstawy i zagadnienia szczegółowe, Wydawnictwo UJ,Kraków. Popiel A., Pragłowska E., (2008), Psychoterapia poznawczo-behawioralna. Teoria ipraktyka. Paradygmat, Warszawa.

B) UzupełniającaBąbel P., M. Suchowierska, P. Ostaszewski, (2010), Analiza zachowania od A do Z, GWP,Gdańsk. Stallard P., (2006), Czujesz tak jak myślisz. Praktyczne zastosowanie terapiipoznawczo-behawioralnej w pracy z dziećmi i młodzieżą. Wydawnictwo Zysk i S-ka, Poznań.



Psychologia całościowych zaburzeń rozwojowych




Rok : 4





wykład 10

ćwiczenia 20



Student posiada podstawową wiedzę z psychologii ogólnej, rozwojowej i klinicznej. Umie wykorzystywać swoją wiedzę zróżnych dziedzin psychologii.


Celem przedmiotu jest zapoznanie studenta z podstawowa wiedza na temat problemów psychologicznych osób zcałościowymi zaburzeniami rozwoju. .Szczególny nacisk zostanie położony na zaburzenia ze spektrum autyzmu. Studentzostanie zaznajomiony z charakterystyką rozwoju poznawczego, językowego i społecznego, a także zagadnieniamizwiązanymi z diagnozą i terapią.






Omówienie podstawowychpojęć i zagadnień, które będąporuszane na zajęciach.


2. Podstawyteoretyczne –definicje iklasyfikacja

Klasyfikacja zaburzeńrozwojowych wg ICD,klasyfikacja zaburzeń zespektrum autyzmu wg DSM 5.


3. Całościowezaburzenia rozwoju

Omówienie etiologiicałościowych zaburzeń rozwoju


4. Osoby z ASD Inteligencja i rozwój poznawczyosób z ASD.


5. Zespół AspergeraCharakterystyka specyfikirozwoju i funkcjonowania osóbz zespołem Aspergera.


6. Zespół RettaCharakterystyka specyfikirozwoju i funkcjonowania osóbz zespołem Retta.



1. Diagnozacałościowychzaburzeń rozwoju

Omówienie elementówdiagnozowania całościowychzaburzeń rozwoju m.in.diagnoza różnicowa, różnemetody i narzędziadiagnostyczne).


2 8


2. Terapiacałościowychzaburzeń rozwoju

Przedstawienie głównychzałożeń oddziaływaniaterapeutycznego, edukacyjnegoi rehabilitacyjnego .


2 8

3. Analizazachowania

Zapoznanie się z założeniamiteoretycznymi i formamipraktycznymi analizyzachowania osób zcałościowymi zaburzeniamirozwoju.


2 8

4. Metodyedukacyjne wterapii całościowychzaburzeń rozwoju

Prezentacja przykładowychpodejść (m.in. TEACCH).


2 8

5. Dziecko z ASD arodzina

Omówienie funkcjonowaniarodziny j z dzieckiem z ASD.Problemy, wyzwania.


2 8

6. Rozwój społecznyCharakterystyka e zaburzeńrozwoju społecznego osób zASD.


2 7

7. Komunikacja ijęzyk

Sposoby komunikacji,zaburzenia komunikacji,umiejętności nauki języka osóbs ASD.


2 6

8. Zachowanie osóbz ASD

Omówienie specyficznejsztywności i stereotypowościzachowania u osób z ASD


2 6

9. Zaburzeniasensoryczne

Charakterystyka zaburzeńsensorycznych wystepujacych uosób z całosciowymizaburzeniami rozwojowymi.


2 6

10. Jakość życiaDyskusja o wyznacznikachjakości życia osób zcałościowymi zaburzeniamirozwojowymi i ich rodzin.


2 6




Wiedza

1. Student potrafi wymienić kryteria diagnostycznedla całościowych zaburzeń rozwojowych. Umiecharakteryzować rozwój osoby z całościowymizaburzeniami rozwoju.


Umiejętności

2. Student samodzielnie interpretuje zachowania osóbz całościowymi zaburzeniami rozwojowymi.


3. Student potrafi zaplanować przebieg procesudiagnostycznego osoby z całościowymi zaburzeniamirozwoju.



4. Student zdaje sobie sprawę ze złożonościuwarunkowań określających funkcjonowanie osób zcałościowymi zaburzeniami rozwoju.




Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest uzyskanie pozytywnegowyniku z egzaminu pisemnego, obecność studenta na zajęciach orazaktywny udział w zajęciach. Praca indywidualna studenta wynosi 3,8ECTS.



A) PodstawowaFrith U. (red.), (2005), Autyzm i zespół Aspergera, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa. Pisula E.,(2010), Autyzm. Przyczyny, symptomy, terapia. Harmonia, Gdańsk. Rynkiewicz A., (2009), ZespółAspergera. Inny mózg. Inny umysł. Harmonia, Gdańsk.

B) UzupełniającaGrandin T., (2006), Myślenie obrazami oraz inne relacje z życia z autyzmem, Fraszka Edukacyjna,Warszawa. Bobkowicz-Lewartowska L., (2000), Autyzm dziecięcy, zagadnienia diagnozy i terapii,Impuls, Kraków. Danielewicz D., E. Pisula, (red.), (2003), Terapia i edukacja osób z autyzmem.Wybrane zagadnienia, Wydawnictwo APS, Warszawa.



Psychologia osób chorych somatycznie




Rok : 4





wykład 10

ćwiczenia 20





Student zapoznany zostanie z psychologicznym kontekstem choroby, wyposażony zostanie w umiejętność dostrzeganiapsychologicznych czynników, które warunkują powstanie i przebieg chorób somatycznych. Student nabędzie umiejętnościdokonywania diagnozy psychologicznej oraz przeprowadzenia procesu terapeutycznego osób chorych somatycznie.





1. Człowiek chorysomatycznie - aspektykliniczne.

Specyfika wybranych choróbsomatycznych i ich znaczeniedla funkcjonowania jednostki.Zdrowie i choroba w różnychdziedzinach i koncepcjachwspółczesnej psychologii.


1 10

2. Uwarunkowaniapowstania i rozwojuchorób somatycznych.

Czynniki w powstawaniu iprzebiegu choróbsomatycznych.


2 5

3. Psychologicznemechanizmypowstawania choróbsomatycznych.

Diagnoza udziału czynnikówpsychologicznych w etiologiichorób somatycznych.


2 5

4. Psycholog w pracy zpacjentemsomatycznym.

Obszary działalnościpsychologa w pracy zpacjentem somatycznym.Diagnoza potrzeb.


2 5

5. Diagnozapsychologiczna chorychsomatycznie.

Cele, metody i narzędzia orazzadania psychologa w pracy zchorym somatycznie.


2 5

6. Planowanie strategiipostępowaniapsychologicznego.

Psychologiczne aspektyleczenia choróbsomatycznych.


1 10



1. Czynnikipsychospołecznerozwoju chorób orazsposoby radzenia sobiez chorobą.

Społeczne i kulturoweaspekty choroby, percepcjajej objawów oraz strategieradzenia sobie z chorobą.Psychospołeczne następstwaprzewlekłych choróbsomatycznych.


4 10

2. Diagnozapsychologiczna osóbchorych somatycznie.

Dobór metod diagnozypsychologicznej w zależnościod typu choroby somatycznej.


4 10

3. Terapiapsychologiczna osóbchorych somatycznie.

Dobór metod terapiipsychologicznej w zależnościod typu choroby somatycznej,przeważających problemówpsychologicznych i etapuleczenia.


4 10

4. Relacjaterapeutyczna – jejcechy i funkcje.

Trudności diagnostyczne iterapeutyczne.Psychologiczne problemy wkontaktach psycholog-pacjent. Niespecyficzneczynniki terapeutycznedziałające w kontakcie zchorym somatycznie.


2 7

5. Formy pomocypsychologicznej.

Grupy wsparcia i konsultacjespecjalistyczne jako formypomocy psychologicznejwobec chorych somatycznie.


2 7

6. Programymodyfikującezachowania szkodzącezdrowiu.

Udział psychologa wpsychoprofilaktyce do choróbsomatycznych.


2 6

7. Rodzina wobecchoroby somatycznejjej członka.

Metody pomocy rodzinieosoby chorej somatycznie.


2 5




Wiedza

1. Student posiada wiedzę dotyczącą choróbsomatycznych występujących w różnych okresachrozwojowych. Wie jakie są uwarunkowaniapowstawania i rozwoju chorób.


2. Student zna podstawowe sposoby diagnozypsychologicznej osób chorych somatycznie o różnymcharakterze i przebiegu.


3. Student zna metody terapii psychologicznej osóbchorych somatycznie.


Umiejętności

4. Student rozumie istotę doradztwa w zdrowiu ichorobie oraz interwencji w sytuacji chorób o różnymrokowaniu.


5. Student posiada podstawową umiejętnośćprzeprowadzenia diagnozy psychologicznej iinterpretacji jej wyników w odniesieniu do osóbchorych somatycznie.



6. Student potrafi nawiązywać właściwe relacje zpacjentem chorym somatycznie w sytuacjidiagnostycznej i podejmowania interwencjiterapeutycznej.



7. Student realizując zadania związane z pracą zosobami chorymi somatyczne postępuje w sposóbetyczny i z uwzględnieniem ich praw.

ćwiczenia prezentacja tematuK_K01



Przygotowanie do zajęć w oparciu o zalecaną literaturę.Przygotowanie się do egzaminu. Opracowanie referatu na zadanytemat. Praca indywidualna studenta wynosi 3,8 ECTS.


A) Podstawowa

Bętkowska-Korpała B., Gierowski J., Psychologia lekarska w leczeniu chorych somatycznie, Kraków2007. Strelau J., Psychologia 3 Tom, Podręcznik Akademicki, Jednostka w społeczeństwie i elementypsychologii stosowanej, Gdańsk 2004. Bishop G.D., Psychologia zdrowia, Wrocław 2003. Herszen I.,Sęk H., Psychologia zdrowia, Warszawa 2007. Rola psychologa w diagnostyce i leczeniu choróbsomatycznych, Rozdział 2., (red.) Heszen-Klemens I., PZWL, Warszawa 1990. Chojnacka-Szawłowska, G., Psychologiczne aspekty przewlekłych chorób somatycznych, Vizja Press, 2012.

B) Uzupełniająca

Elementy psychologii zdrowia, (red.) Dolińska-Zygmunt, Wydawnictwo UniwersytetuWrocławskiego, Wrocław 1996. Sęk H., Psychologia kliniczna, Warszawa 2007. Brzeziński M. J.,Cierpiałkowska L., Zdrowie i choroba. Problemy teorii, diagnozy i praktyki, Gdańsk 2008.Jakubowska-Winecka A., Włodarczyk D., Psychologia w praktyce medycznej, Wydawnictwo PZWL,Warszawa 2007.



Wsparcie psychologiczne w sytuacjach trudnych




Rok : 4





wykład 10

ćwiczenia 20



Student powinien posiadać ogólną wiedzę z zakresu podstaw psychologii, umiejętność diagnozowania podstawowychzaburzeń w działaniu jednostki, umiejętności komunikacyjne i interpersonalne.


Studenci poznają na zajęciach rodzaje sytuacji trudnych, w jakich może się znaleźć jednostka w ciągu swojego życia orazrodzaje wsparcia psychologicznego dostosowanego do rodzaju sytuacji trudnej. Poza nabyciem wiedzy na temat głównychmechanizmów wsparcia psychologicznego, celem zajęć jest wyposażenie studentów w umiejętności stosowania tegożwsparcia stosownie do wydarzenia kryzysowego.





1. Istota i pojęciewsparciapsychologicznego.

Cechy wsparcia psychologicznego.Profesjonalna i nieprofesjonalnapomoc psychologiczna. Rodzajewsparcia psychologicznego.Mechanizm wsparciapsychologicznego.


1 2

2. Sytuacja trudna akryzys.

Pojęcie sytuacji trudnej. Rodzaje itypy sytuacji trudnych. Sytuacjatrudna a kryzys. Pojęcie i rodzajekryzysu.


2 2

3. Umiejętnośćudzielania pomocypsychologicznej.

Istota posiadania umiejętnościudzielania pomocypsychologicznej. Korzyści zudzielania wsparciapsychologicznego. Oczekiwaniazwiązane z udzielaniem wsparcia.

Problemowe:WykładkonwersatoryjnyPodające:Wykładinformacyjny

2 3

4. Identyfikacjapodmiotuwymagającegowsparciapsychologicznego.

Interwent psychologiczny - jegorola, zadania, wymagania. Etapywsparcia psychologicznego.Procedury , klasyfikacja osóbwymagających wsparcia.


1 3

5. Wsparciepsychologiczne aempatia.

Szacunek dla osoby wymagającejwsparcia. Zorientowanie na osobę.Postawy i cechy osobowościinterwenta psychologicznego.Dyskrecja i zasady etyczne.


2 2


6. Komunikacja awsparciepsychologiczne.

Aktywne słuchanie. Sposobyformułowania i zadawania pytań.Zachęty do rozmowy.

Problemowe:WykładkonwersatoryjnyEksponujące:Film

1 2

7. Rodzaje wsparciapsychologicznego.

Wsparcie w sytuacji codziennej ,wsparcie w sytuacji choroby,wsparcie w interwencji kryzysowej.


1 2


1. Podstawowezałożenia pomocypsychologicznej.

Koncentracja na wsparciu.Edukacja w zakresieposzczególnych etapów reakcjipotraumatycznej. Działanianastawione na radzenie sobie zobjawami reakcji potraumatycznej.


2 4

2. Psychologiczne,zdrowotne ispołeczne skutkiwydarzeńtraumatycznych.

Stres pourazowy - jego objawy iprzebieg. Mechanizmy stresupourazowego. Zespół stresupotraumatycznego. Ostry strespourazowy.


2 6

3. Efektywnakomunikacjainterpersonalna.

Nawiązywanie kontaktu. Mowawerbalna i pozawerbalna.Asertywność.


2 6

4. Aktywne słuchanie.Akceptacja rozmówcy. Tolerancjadla emocji. Szacunek. Najczęściejpopełniane błędy. Zasadyaktywnego słuchania.


2 6

5. Wsparciepsychologiczne wsytuacji codziennej.

Postrzeganie sytuacji zperspektywy rozmówcy. wpływykulturowe. Problemy okresudzieciństwa, okresu dorastania,progu dorosłości. Codzienneproblemy wieku średniego orazdojrzałego.


2 6

6. Wsparciepsychologiczne wsytuacji choroby.

Rodzaje wsparcia. Kontakt,wstępna diagnoza, kontaktpsychoterapeutyczny. Terapiapoznawcza. Terapia behawioralna.Terapia poznawczo-behawioralna.Trening relaksacji.

Problemoweaktywizujące:InscenizacjaMetoda przypadków

2 6

7. Działaniaskierowane naprzezwyciężanieskutków traumy

Techniki i metody odreagowaniaenergii stresowej. Leczeniezaburzeń.


2 6

8. Wsparciepsychologicznerodzin.

Kryzys w rodzinie - przyczyny,skutki. Etapy kryzysu. Celewsparcia i warunki interwencjiwobec pary.


2 4

9. Podsumowaniezajęć. Prezentacja projektu.


4 10






Wiedza

1. Student definiuje pojęcie wsparcia psychologicznego,zna jego rodzaje i mechanizm udzielania pomocypsychologicznej.


2. Zna podstawowe uwarunkowania udzielania pomocypsychologicznej


Umiejętności

3. Potrafi wskazać jednostki wymagające pomocypsychologicznej i zdiagnozować wstępnie przyczynysytuacji trudnych.

projektK_U17

4. Potrafi nawiązać kontakt z osobą wymagającą wsparciapsychologicznego.

projekt K_U19


5. Jest świadomy swego wpływu na inne osoby w czasieprocesu wsparcia psychologicznego.




Student zobowiązany jest do pracy z literaturą, zalecaną przezprowadzącego zajęcia. Uczestniczy w pracy zespołowej metodąprojektową i prezentuje projekt na zajęciach. Przygotowuje siędo kolokwium z części teoretycznej zajęć. Praca indywidualnastudenta wynosi 2,8 ECTS.


A) Podstawowa

1. Doświadczenie kryzysu szansa rozwoju czy ryzyko zaburzeń. Wawak-Sobierajska B. Gdańsk, 2004 r.2. Interwencja kryzysowa Greenstone J. Leviton Sharon C. , GWP, Gdańsk 2004 r. 3.Oblicze kryzysupsychologicznego i pracy interwencyjnej, Kubacka-Jasiecka D. ,Kraków 1997 r. 4. Przemoc. Urazpsychiczny i powrót do równowagi, Lewis Herman J., Gdańsk 1998 r 5. James R.K., Gilliand B.E.,Strategie interwencji kryzysowej. Pomoc psychologiczna poprzedzająca terapię, Wyd. PARPA,Warszawa 2005 r.

B) Uzupełniająca1. Stewart J.R., Mosty zamiast murów: podręcznik komunikacji interpersonalnej, PWN, Warszawa2009 r. 2. Bishop G.D., Psychologia zdrowia. Zintegrowany umysł i ciało., Wyd. Astrum, Wrocław 2000r. 3. Badura -Madej W., Dobrzyńska-Mesterhazy A., Przemoc w rodzinie. Interwencja kryzysowa ipsychoterapia, Wyd. UJ, Kraków 2000 r.



Psychologia osób z niepełnosprawnością




Rok : 4





wykład 10

ćwiczenia 20





Student zapoznany zostanie z klasyfikacją, etiologią i psychologicznymi oraz społecznymi aspektami funkcjonowania osób zniepełnosprawnościami. Przedstawione zostaną metody diagnozy oraz metody oddziaływań terapeutycznych stosowanychwobec osób niepełnosprawnych.





1. Istotaniepełnosprawności.

Definicje i klasyfikacjeniepełnosprawności. Pojęcienormy.


1 4

2. Przyczynowo-skutkowemechanizmyniepełnosprawności.

Etiologia niepełnosprawności.Kryteria organiczne (somatyczne ifizyczne), psychologiczne ispołeczne funkcjonowania osób zniepełnosprawnością. Bariery wfunkcjonowaniu osób zniepełnosprawnością.


2 6

3. Charakterystyka osób zniepełnosprawnościami.

Psychologiczne aspektyfunkcjonowania osób zniepełnosprawnościami:niewidomi i niedowidzący; głusi iniedosłyszący; głuchoniewidomi;upośledzeni umysłowo; przewleklechorzy; osoby z uszkodzeniaminarządu ruchu; osoby ztrudnościami w uczeniu się naskutek dysharmonii rozwoju,społecznie niedostosowani; osobyz niepełnosprawnością sprzężoną.


3 11

4. Diagnozapsychologiczna osób zniepełnosprawnością.

Metody diagnozy psychologicznejosób z niepełnosprawnością. Celediagnozy i oceny psychologicznej.Orzecznictwo oniepełnosprawności.


1 7

5. Proces rewalidacji.

Działania o charakterzepsychologicznym, a takżeleczniczym, pedagogicznym ispołeczno-zawodowym wobecosób z niepełnosprawnością.


1 7


6. Psychoterapia osób zniepełnosprawnością.

Wybrane zagadnienia oddziaływańpsychoterapeutycznych wobecosób z niepełnosprawnością.


2 10


1. Prawa osóbniepełnosprawnych.

Akty prawne regulujące statusosoby niepełnosprawnej.


1 7

2. Postawy społecznewobec osóbniepełnosprawnych.

Wiedza, rozumienie oraz działaniapodejmowane wobec osób zniepełnosprawnością.


1 7

3. Metody i technikidiagnostyczne.

Możliwości i ograniczeniastosowania wybranych metod itechnik w diagnozie osób zniepełnosprawnością.


4 12

4. Zapobieganiewystępowaniuniepełnosprawności

Promocja zdrowia psychicznego iprewencja nieprawidłowościrozwoju osób zniepełnosprawnością. Wczesnewspomaganie rozwoju.


2 7

5. Psychoterapia osób zniepełnosprawnością.

Wybrane zagadnienia oddziaływańpsychoterapeutycznych wobecosób z niepełnosprawnością.Wybrane metody wspomaganiaosób z niepełnosprawnością wrealizacji zadań rozwojowych.


4 12

6. Rehabilitacja osób zniepełnosprawnością.

Zadania psychologa wrehabilitacji. Modele działańkorekcyjno-profilaktycznych.


4 12

7. Zjawisko wykluczeniaspołecznego osób zniepełnosprawnością.

Wybrane aspekty wykluczeniaspołecznego osób zniepełnosprawnością.


2 7

8. Konsekwencjeniepełnosprawności.

Biologiczne, psychologiczne ispołeczne konsekwencjeniepełnosprawności.


2 11





Wiedza

1. Student zna klasyfikacje niepełnosprawności. Wie jaka jestetiologia zaburzeń rozwojowych oraz jakie należy zastosowaćnarzędzia diagnostyczne oraz metody terapeutyczne.


2. Student zna psychologiczne i społeczne aspektyfunkcjonowania osób z niepełnosprawnościami.


Umiejętności

3. Student potrafi zdiagnozować potrzeby osób zniepełnosprawnością.


4. Student potrafi zaplanować proces terapeutycznyadekwatnie do konkretnego przypadku.




5. Student realizując zadania diagnostyczne orazterapeutyczne kieruje się zasadami etycznymi orazwrażliwością na potrzeby osób niepełnosprawnych.




Przygotowanie do zajęć w oparciu o zalecaną literaturę.Przygotowanie się do egzaminu. Opracowanie referatu nazadany temat. Praca indywidualna studenta wynosi 4,8ECTS.


A) Podstawowa

Kościelska M., Oblicza upośledzenia, PWN, Warszawa 1995. Kowalik S., Osoby niepełnosprawne ipsychologiczne aspekty ich rehabilitacji, (W:) Psychologia kliniczna t. 2, (red.) Sęk H., PWN,Warszawa 2007. Kowalik, S., Psychologia rehabilitacji, Wydawnictwa Akademickie iProfesjonalne, Warszawa 2007. Fajfer-Kruczek I., Wykluczenie społeczne osób zniepełnosprawnością w środowisku lokalnym, Wydawnictwo Uniwersytet Śląski, 2015. BarbaraWinczura, Beata Cytowska, Wczesna interwencja i wspomaganie rozwoju małego dziecka, OficynaWydawnicza IMPULS, Kraków 2014.

B) UzupełniającaZabłocki K., Dziecko niepełnosprawne, jego rodzina i edukacja, Żak, Warszawa 1999.Chodkowska M., Człowiek niepełnosprawny, UMSC, Lublin 1994. Nowak A., Wybrane edukacyjne iprawne aspekty niepełnosprawności, Oficyna Wydawnicza "Impuls", Kraków 1999.



Etyka




Rok : 1





wykład 10

ćwiczenia 10



Znajomość podstawowych pojęć etycznych. Umiejętność dostrzegania problemów moralnych i rozumienie ich natury orazumiejętność krytycznego myślenia.


Uwrażliwienie studentów na problemy etyczne zawodu psychologa i kształtowanie umiejętności rozwiązywaniaich.Przedstawienie podstawowych zagadnień z zakresu etyki. Prezentacja podstawowych sposobów formułowania iuzasadniania norm moralnych oraz wprowadzenie do współczesnych dyskusji etycznych. Zdobycie przez studentów podstawdo samodzielnego rozstrzygania dylematów etycznych związanych z wykonywaniem zawodu oraz do etycznego działania wobszarze życia zawodowego.






1. Wprowadzenie.Czym jest etyka?

Formułowanie i uzasadnianie zdańetycznych. Dobro jako podstawowepojęcie etyczne. Różne rozumieniepojęcia dobra. Zagadnienieobiektywności etyki wpluralistycznym społeczeństwie.


1 2

2. Tożsamośćzawodowapsychologa: kim jestpsycholog i czym jestpsychologia?

Wielość paradygmatówpsychologicznych a odpowiedzialnośćza poglądy. Zawód psychologa jakozawód zaufania publicznego.Środowisko psychologów jakośrodowisko profesjonalne. Modelerelacji środowisk zawodowych zespołeczeństwem ? perspektywakontraktu. Kodeksy etyczno ?zawodowe jako deklaracja izobowiązanie wobec społeczeństwa.Solidarność zawodowa i jej granice.


2 2

3. Standardy etycznezawodu psychologa:badania naukowe –stawianie hipotez,projektowanie iprowadzenie badańnaukowych,opracowanie wynikówbadań i ichpublikacja.

Dobre obyczaje w nauce. Nauczaniepsychologii, kształcenie psychologów.Student psychologii jako (przyszły)psycholog.


2 2


4. Standardy etycznezawodu psychologa:diagnoza iorzecznictwo.

Kwestie etyczne związane z doboremmetod i technik diagnostycznych,interpretacją wyników i wydawaniemzaświadczeń/opinii/orzeczeń.Potencjalny konflikt prawda ? dobrow pracy psychologa.


1 2

5. Standardy etycznezawodu psychologa:psychoterapia ipomocpsychologiczna.

Zasada autonomii a graniceingerowania w ludzką psychikę.Terapia dobrowolna i niedobrowolna.


1 2

6. Standardy etycznezawodu psychologa:zasada poufności.

Tajemnica zawodowa. Poufność ?prywatność ? anonimowość -przywilej milczenia. Granicepoufności.


1 2

7. Standardy etycznezawodu psychologa:Nowe formy pracypsychologa(poradnictwo i terapiaprzez internet).

Psycholog w mediach. Popularyzacjawiedzy psychologicznej.Komercjalizacja wiedzypsychologicznej.


1 2

8. Psycholog pozazawodem – czy pozaetyką zawodu?Nieetycznezachowaniapsychologa.

Rozwój zawodowy i osobisty jakopostulat etyczny. Psycholog w życiupozazawodowym ? kwestie etycznegostosowania wiedzy psychologicznej wżyciu prywatnym.


1 2


1. Wprowadzenie wtematykę zajęć Wybór tematów referatów.


1 4

2. Dobro jakopodstawa etyki.

Różne sposoby rozumienia pojęciadobra i zła.


1 4

3. Etyka apsychologia. Co psychologia wnosi do etyki?


1 4

4. Odpowiedzialnośćza poglądy. Dyskusja.


1 3

5. Kim jest psycholog?Kto jestpsychologiem?

Tożsamość psychologii, tożsamośćpsychologa a możliwości stworzeniajednolitego kodeksu etycznego.


1 4

6. Kim jest klient?Poufność a tajemnicazawodowa.

Zagadnienie dobra klientaZagadnienie odrębności etycznejzawodu.


1 4

7. Psycholog wmediach. Etyka wpsychoterapii.


1 4

8. Etyka badańnaukowych wpsychologii.

Badania z udziałem ludzi.Alternatywne strategie badawcze -udział


1 4

9. Etyczne aspektypomocypsychologicznejudzielanej dzieciom imłodzieży.

Problemy wychowawcze. Pomocrodzicom i szkole.


1 4


10. Sylwetkaprofesjonalnegopsychologa.

Cechy osobowościowe, wiedza iumiejętności praktyczne. Roladoskonalenia osobistego izawodowego w podnoszeniuefektywności działańprofesjonalnych.


1 4





Wiedza

1. Posiada wiedzę dotyczącą metodologicznego statusu etyki- oraz wiedzę na temat problemów etycznych w pracypsychologa.


2. Wiedza z zakresu etyki ogólnej - uzasadniania twierdzeńetycznych.

ćwiczenia kolokwium K_W17

Umiejętności

3. Potrafi scharakteryzować warunki odpowiedzialnościmoralnej oraz podstawowe elementy struktury ludzkiegodziałania, a także sformułować ocenę moralną przykładowegodziałania na podstawie poznanych stanowisk etycznych.

wykład egzamin pisemnyK_U14

4. Student posiada umiejętność analizowania i rozwiązywaniadylematów etycznych.

ćwiczenia kolokwium K_U10


5. Potrafi uczestniczyć w dyskusji, dbając o uzasadnieniewłasnych przekonań moralnych.

wykład aktywnośćmerytoryczna K_K06

6. Respektuje zasady etyki.Wrażliwość na stan psychicznydrugiego człowieka.




Student powinien uczestniczyć w wykładach w celuzaznajomienia się z podstawowymi zagadnieniami z zakresuetyki. Podczas ćwiczeń powinien brać czynny udział wdyskusji oraz powinien przygotować referat, w którymwykazałby się: jasnością wyłożenia tezy referatu,samodzielnością argumentacji, trafnością przykładu,doborem literatury. Praca indywidualna studenta stanowi 1,8ECTS.


A) Podstawowa1. Brzeziński J., Chyrowicz B., Poznaniak W., Toeplitz –Winiewska M., Etyka zawodupsychologa, PWN, Warszawa 2008. 2. Stepulak M. Z., Dylematy etyczno - zawodowe psychologa, TNKUL, Lublin 2002.

B) Uzupełniająca1. Kodeks Etyczno – Zawodowy Psychologa PTP oraz Kodeks Etyczny Psychoterapeuty PTPs.2. Tischner J., Sztuka etyki, w: Tischner J., Myślenie według wartości, wyd. Znak, Kraków 1993, str.383-393. 3. Brzezinski J., Toeplitz-Winiewska Z., Etyczne dylematy psychologii, Academica, Warszawa2004.



Pomoc psychologiczna dzieciom i młodzieży




Rok : 3





wykład 10

ćwiczenia 10



Znajomość potrzeb rozwojowych dzieci i młodzieży, podstawowa wiedza na temat zaburzeń zdrowia psychicznego u dzieci imłodzieży oraz zasad skutecznej komunikacji. Podstawowe umiejętności w zakresie rozpoznawania potrzeb i problemówdzieci i młodzieży, podstawowa umiejętność analizowania barier w komunikacji. Zaliczenie przedmiotów: Psychologiarozwojowa dzieci i młodzieży, Psychopatologia, Psychologia komunikacji.


Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z głównymi formami pomocy psychologicznej dzieciom i młodzieży(psychoedukacja, poradnictwo, interwencja kryzysowa, psychoterapia). Omówiona zostanie także specyfika pomaganiaosobom niepełnoletnim oraz różne sposoby jej organizacji (pomoc indywidualna, grupowa, rodzinna i współpraca zinstytucjami). Podczas ćwiczeń studenci rozwiną podstawowe umiejętności przydatne w nawiązaniu kontaktu z dziećmi imłodzieżą, skutecznym komunikowaniu się i tworzeniu szczególnej relacji pomocowej.





1. Dzieci i młodzieżjako specyficzniodbiorcy pomocypsychologicznej.

Dzieci i młodzież jakospecyficzni odbiorcy pomocypsychologicznej. Wiek,rozwój jako determinantypomocy psychologicznej.


1 5

2. Formy pomocy.

Główne formy pomocypsychologicznej dzieciom imłodzieży (psychoedukacja,poradnictwo, interwencjakryzysowa, psychoterapia).


3. Organizacjapomocy.

Sposoby organizacji pomocypsychologicznej dzieciom imłodzieży (pomocindywidualna, grupowa,rodzinna, współpraca zinstytucjami).


3 5

4. Etapy pomocy.Relacja pomagania, etapypomocy psychologicznejdzieci i młodzieży izagadnienia etyczne.



1. Nawiązaniekontaktu z dziećmi imłodzieżą.

Nawiązanie kontaktu zdziećmi i młodzieżą.


2 9


2. Wywiad i rozmowawspierająca zdzieckiem inastolatkiem.

Podczas rozmowy jestwrażliwy na potrzeby swojei odbiorców.


2 9

3. Poradnictworodzinne.

Podczas rozmowy jestwrażliwy na potrzeby swojei odbiorców.


2 9

4. Grupowe formypomocy dzieciom imłodzieży.

Rodzaje grup. Określeniepotrzeb grupy. Planprowadzenia grupy.Sporządzenie programugrupy. Ocena dzieci podwzględem włączenia ich dogrupy. Rola osobyprowadzącej. Ocenaskuteczności programugrupy.


1 9

5. Interwencja wobecdziecka i nastolatka wkryzysie.

Interwencja wobec dziecka inastolatka w kryzysie.


6. Współpracapsychologa zinstytucjami.

Współpraca psychologa zinstytucjami.


1 8

7. Dylematy etyczne wpomocy dzieciom imłodzieży.

Dylematy etyczne w pomocydzieciom i młodzieży.


1 8




Wiedza

1. Wymienia główne formy pomocy psychologicznejdzieciom i młodzieży.


2. Wymienia przykładowe zastosowaniaindywidualnej, grupowej i rodzinnej pomocydzieciom i młodzieży oraz instytucje, z którymiwspółpracuje psycholog.


3. Opisuje podstawowe dylematy etyczne w pomocypsychologicznej dzieciom i młodzieży.


Umiejętności

4. Analizuje potrzeby dzieci i młodzieży w kontakciez dorosłym udzielającym pomocy.


5. Wykorzystuje wiedzę o formach pomocypsychologicznej w planowaniu pomocy w określonymprzypadku.


6. Wykorzystuje wiedzę na temat dylematówetycznych do rozwiązania problemu w zadanymeseju.

ćwiczenia esejK_U14


7. Swobodnie komunikuje się z członkami grupypodczas wykonywania i omawiania zadań.


8. Podczas rozmowy nawiązuje wspierający i opartyna zaufaniu kontakt.


9. Podczas rozmowy jest wrażliwy na potrzeby swojei odbiorców.





Lektura w ramach przygotowania do zajęć. Przygotowanie krótkiejpracy pisemnej lub referatu po zapoznaniu się z niezbędną literaturąprzedmiotu. Przygotowanie projektu lub prezentacji na podany temat(praca w grupie). Przygotowanie do zaliczenia. Praca indywidualnastudenta stanowi 3,2 ECTS.


A) Podstawowa

Namysłowska, I. (2012). Psychiatria dzieci i młodzieży. Warszawa: PZWL Pilecka, W. (2011).Psychologia zdrowia dzieci i młodzieży. Kraków: Wydawnictwo UJ Bloomquist, M. (2011). Treningumiejętności dla dzieci z zachowaniami problemowymi. Podręcznik dla rodziców i terapeutów.Kraków: Wydawnictwo UJ Grzesiuk, L. (2006). Psychoterapia. Praktyka. Podręcznik akademicki cz.2.Warszawa: Eneteia Alan, E., Kazdin, J., Weisz R. (2006). Psychoterapia dzieci i młodzieży. Metodyoparte na dowodach. Kraków: Wydawnictwo UJ

B) Uzupełniająca

James, R., Gilliland, B. (2006). Strategie interwencji kryzysowej: pomoc psychologicznapoprzedzająca terapię. Warszawa: Wydawnictwo Edukacyjne PARPA Olechnowicz, H. (2006). Dzieckowłasnym terapeutą. Warszawa: PWN Drat-Druszczak, K., Drążkowska-Zielińska, E. (2005). Podręcznikpomagania. Podstawy pomocy psychologicznej. Szkoły i kierunki psychoterapii. Warszawa:Wydawnictwo SWPS Geldard, K. (2005). Rozmowa, która pomaga. Podstawowe umiejętnościterapeutyczne. Gdańsk: GWP Sęk, H. (2000). Społeczna psychologia kliniczna. Warszawa: PWN Gaś,Z. (1995). Pomoc psychologiczna młodzieży. Warszawa: WSiP



Biomedyczne podstawy zachowań ludzkich




Rok : 1





wykład 10

ćwiczenia 10



Podstawowa wiedza z zakresu biologii, anatomii i fizjologii człowieka. Podstawowa wiedza z zakresu ekologii, edukacji ipromocji zdrowia.


Poszerzenie zainteresowania studentów sprawami zdrowia w zakresie wiedzy auksologicznej dotyczącej rozwoju człowieka wjego cyklu życiowym oraz prezentacja procesów chorobowych i zaburzeń ludzkiego zachowania. Przygotowanie przyszłychpsychologów do doskonalenia własnego zdrowia, przyszłych klientów i pacjentów oraz społeczności lokalnej. Teoretyczne ipraktyczne przygotowanie przyszłych psychologów do pomocy człowiekowi w różnych sytuacjach dotyczącychbezpieczeństwa zdrowotnego w oparciu o współpracę z środowiskiem medycznym i umiejętność wstępnej diagnostyki -rozpoznawania czynników chorobowych.





1. Wprowadzenie doauksologii.

Pojęcie, aspekty iuwarunkowania rozwojufizycznego człowieka.


3 2

2. Rozwój człowieka wontogenezie.

Czynniki i rozwój osobniczyczłowieka.


2 2

3. Czynniki rozwojuosobniczego człowieka.

Egzogenne i endogenneczynniki rozwoju.


1 2

4. Mechanizmyfunkcjonowaniaorganizmu człowieka.

Biologiczne i neurologicznemechanizmyfunkcjonowania człowieka.


5. Podstawyneurofizjologii.

Neurofizjologia komórkowa,behawioralna,elektrofizjologia,neurofizjologiaporównawcza.


1 2

6. Okres prenatalny.Rozwój i opieka prenatalnaoraz poradnictwogenetyczne.


1 3

7. Determinantyzachowań człowieka.

Wiedza dotyczącaśrodowiskowych igenetycznych determinantzachowań człowieka.




1. Charakterystykaokresu rozwojuprogresywnego.

Fazy rozwojuprogresywnego.


2 2

2. Zmysły człowieka wujęciu auksologicznym.

Zmysł wzroku, słuchu,smaku, węchu, dotyku.


2 3

3. Uczenie się i pamięć.Biologiczne podstawyuczenia się i pamięci orazzachowań emocjonalnych.


1 2

4. Charakterystykaokresu transwolucji.

Metaplasis - okrescharakteryzujący sięrównowagą.


5. Regresja itanatologia.

Charakterystyka rozwojuregresywnego i podstawytanatologii.


1 2

6. Zagrożeniazdrowotne.

Zagrożenia zdrowotne wróżnych okresachrozwojowych człowieka.


7. Wspieranie rozwojuczłowieka.

Metody pracypsychologicznejwspierającej rozwójczłowieka w różnychokresach jego cyklużyciowego w aspekciemedycznym.


1 2




Wiedza

1. Zna podstawową terminologię auksologiczną.Mapodstawową wiedzę dotyczącą jakościowych iilościowych aspektów rozwoju, ma uporządkowanąwiedzę dotyczącą rozwoju człowieka w jego cyklużyciowym.


K_W01

2. Posiada wiedzę na temat cech rozwojowychcharakterystycznych dla okresu szkolnego idojrzewania, okresu transwolucji oraz okresuregresywnego.


3. Potrafi wymienić i scharakteryzować zagrożeniazdrowotne w różnych okresach rozwojowychczłowieka ze szczególnym uwzględnieniem wpływuukładu nerwowego na stan somatyki. Znapodstawowe metody pracy pedagogicznej ipsychologicznej wspierania rozwoju człowieka waspekcie medycznym.


K_W14

Umiejętności

4. Potrafi w praktyczny sposób ocenić procesywzrastania dziecka oraz określić stopień rozwojuniektórych układów ustroju. Potrafi przewidywać iobserwować czynniki negatywnie modyfikująceprawidłowy rozwój progresywny.


K_U15

5. Umie zaplanować działania prozdrowotne orazakcje profilaktyczne zapobiegające zaburzeniomrozwojowym. Potrafi korzystać z metod pracypedagogicznej i psychologicznej wspierającej rozwójczłowieka w aspekcie medycznym.

ćwiczenia projekt

K_U21


6. Jest świadomy moralnego i etycznego wymiaru wbadaniach rozwojowych, traktując zdrowie jakowartość i zasób jednostki i społeczeństwa.



7. Ma świadomość istoty auksologii jakofundamentalnego elementu składającego się naprofesjonalne podejście do człowieka w aspekciewychowawczym i psychologicznym szczególnie wokresie progresywnym.

ćwiczenia analiza przypadku

K_K03

8. Ma pogłębioną świadomość doskonaleniawłasnego zdrowia i innych ludzi oraz otwartość napotrzeby biologiczne ludzi w ich holistycznym ujęciu.


9. Wykazuje gotowość rozwoju zgodnie z zasadamipromocji zdrowia podejmując działania rzecz poprawystanu zdrowotności w szkole i społeczności lokalnej.Wykazuje gotowość współdziałania i poszukiwaniasojuszników do realizacji promocji zdrowia w szkole ispołeczności lokalnej.


K_K14



Studiowanie literatury podstawowej i uzupełniającej. Aktywnośćmerytoryczna na zajęciach. Przygotowanie w grupie projektudotyczącego profilaktyki zdrowia. Przygotowanie się do egzaminu.Praca indywidualna studenta stanowi 1,2 ECTS.


A) PodstawowaSadowski S., Biologiczne mechanizmy zachowania się ludzi i zwierząt, Warszawa 2007. Wiener JerryM, Medycyna behawioralna, Wrocław 1996. Jopkiewicz A., Suliga E., Biologiczne podstawy rozwojuczłowieka, Warszawa, 2001 Jaczewski A., Biologiczne i medyczne podstawy rozwoju i wychowania,Warszawa, 2002

B) Uzupełniająca

Jakliński A., Medycyna sądowa, Warszawa, 2000 Pietrzyk J., Wybrane zagadnienia z pediatrii igenetyki klinicznej, Kraków, 2001 Konturek S., Fizjologia człowieka, Kraków, 2002 Krechowiecki A.,Zarys anatomii człowieka, Warszawa, 2003 Horst A., Fizjologia patologiczna, Warszawa, 1997Rodkiewicz R., Zarys genetyki, Warszawa, 2001 Sylwanowicz S., Mały atlas anatomiczny, Warszawa,2004 Woynarowska B., Profilaktyka w pediatrii, Warszawa, 2002



Socjologia




Rok : 1





wykład 20

ćwiczenia 20



Wiedza ogólna dotycząca życia społecznego, obiektywna ocena rzeczywistości społecznej oraz umiejętność obserwacjizjawisk społecznych.


Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z podstawowymi pojęciami, problemami i metodami badawczymi w socjologii.Wyposażenie studentów w wiedzę i umiejętności niezbędne do stosowania perspektywy socjologicznej w oglądzierzeczywistości społecznej i relacjach międzyludzkich. W ramach przedmiotu zostaną omówione zagadnienia funkcjonowaniaczłowieka w społeczeństwie, zróżnicowania społecznego oraz zmian społeczno-kulturowych. Zostaną również poruszonekwestie problemów społeczeństw współczesnych. Przedmiot ma za zadanie poszerzyć umiejętności społeczne studentów.





1. Czym jestsocjologia?

Socjologia jako nauka.Powstanie o rozwój socjologii.Pojęcie wyobraźnisocjologicznej. Pojęcie życiaspołecznego.


2. Podstawowe formyżycia społecznego.

Aktor społeczny i jego rola.Pojęcie zbiorowościspołecznej, kształtowania sięgrupy społecznej. Rodzajegrup społecznych orazzagadnienie więzi społecznej.


2 0

3. Interakcjespołeczne i siecistosunkówspołecznych.

Interakcje społeczne jakopodstawowy element i procesżycia społecznego: działaniaspołeczne, interakcjespołeczne, stosunkispołeczne, natura interakcjispołecznych.


4. Jednostka ispołeczeństwo.

Socjalizacja jako procespowstania istoty społecznej.Wpływ socjalizacji nakształtowaniu osobowości itożsamości. Zagadnieniekontroli społecznej, dewiacji ikonformizmu.



5. Zagadnieniastruktury społecznej ispołecznychnierówności.

Struktura społeczna istratyfikacja społeczna.Wymiary i rodzaje systemówstratyfikacji społecznej.Ruchliwość społeczna i jejformy.


2 1


1. Instytucje iorganizacjespołeczne.

Rodzina jako podstawowainstytucja społeczna.


4 2

2. Kultura i jej rola wżyciu społecznym.

Socjologiczne sposobyrozumienia i definiowaniakultury, sposobyuczestnictwa człowieka wkulturze, subkultury,kontrkultury, kulturamasowa.


4 1

3. Zagadnieniawładzy, przywództwa iwpływu społecznego.

Przywództwo, władza iwpływy. Źródła władzy.


2 1

4. Podstawoweelementyzróżnicowaniaspołecznego.

Zróżnicowanie społeczeństwze względu na płeć:zagadnienia płci kulturowej,różnice płci jako różnicespołeczne.


2 1

5. Zróżnicowanieetniczne i kulturowespołeczeństw.

Etniczność, naród, stereotypyi uprzedzenia.


2 1

6. Człowiek wprzestrzenispołecznej.

Przestrzeń społeczna, ośrodkimiejskie i przestrzeń miejska.


2 1

7. Zagadnienia zmianyspołecznej.

Socjologia zmianspołecznych.


2 1

8. Jak badać ianalizować procesy izjawiska społeczne?

Z praktyki empirycznychbadań socjologicznych.


2 1




Wiedza

1. Student ma podstawową wiedzę z zakresusocjologii ogólnej.


2. Student posiada wiedzę na temat najważniejszychprocesów i zjawisk związanych z funkcjonowaniemczłowieka w społeczeństwie.


3. Student posiada wiedzę o zależnościach pomiędzydziałaniami społecznymi a kształtowaniem sięspołeczeństwa. Wpływu człowieka na relacjemiędzyludzkie. Posiada wiedzę dotyczącą przemianspołecznych i kulturowych współczesnychspołeczeństw.


K_W10

4. Student ma wiedzę dotyczącą wytwórców kulturyoraz znaczeniu wytworów kultury dla rozwojuspołeczeństw.


Umiejętności


5. Student potrafi przestawić genezę, analizę i potrafiopisać zjawiska i procesy społeczne oraz ukazać ichkonteksty.


6. Student potrafi prowadzić konstruktywną dyskusjęna temat zjawisk, przemian, organizacji i instytucjispołecznych



7. Student zabierając głos w dyskusji na tematgłównych problemów socjologii, potrafi szanującopinię innych uzasadnić swoje zdanie.


8. Student lepiej rozumie złożoność czynnikówdeterminujących ludzkie zachowanie i funkcjonowanieczłowieka w społeczeństwie uznając rolę aspektówspołecznych.


9. Student jest wrażliwy na wzmacnianie stereotypówi uprzedzeń, szanując prawa mniejszości etnicznych.




Studiowanie literatury przedmioty i przygotowanie się do zajęć woparciu o nią. Aktywny i merytoryczny udział w zajęciach.Przygotowanie się do kolokwium zaliczającego przedmiot. Pracaindywidualna studenta stanowi 0,4 ECTS.


A) Podstawowa A.Giddens, Socjologia, Warszawa 2012 P. Sztompka, Socjologia. Analiza społeczeństwa, Kraków 2002B. Szacka, Wprowadzenie do socjologii, Warszawa 2003

B) UzupełniającaP. Sztompka, M. Kucia (red.), Socjologia. Lektury, Kraków 2006 P. L. Berger, Zaproszenie dosocjologii, Warszawa 2004 J. Szczepański, Elementarne pojęcia socjologii, Warszawa 1966 E.Goffman, Człowiek w teatrze życia codziennego, Warszawa 2000 S. Fenton, Etniczność, Warszawa2007 J. Szacki. Historia myśli socjologicznej, Warszawa 2002



Język niemiecki




Rok : 2





lektorat 70



Studenci powinni reprezentować poziom opanowania umiejętności języka niemieckiego na poziomie zbliżonym do B1,określonego w Europejskim Systemie Opisu Kształcenia językowego. Poziom B1 umożliwia bowiem realizację założeńprzedmiotu oraz osiagnięcie przyjętego celu.


Celem przedmiotu jest doprowadzenie grupy studentów do przystąpienia do egzaminu końcowego na poziomie B2+ lub dozdawania egzaminu TELC na poziomie B2+ w czasie trwania studiów. Praca lektora skupiona jest więc na treninguumiejętności pisania, słuchania i czytania ze zrozumieniem a także treningu komunikacji ustnej o tematyce codziennegożycia. Studenci powinni znać słownictwo i struktury gramatyczne w zakresie komunikacji dnia codziennego na poziomie B2oraz umieć komunikować się ustnie i pisemnie w w zakresie języka komunikacji ogólnej. Dodatkowo studenci powinni umiećpracować z tekstami opisującymi różne aspekty życia codziennego oraz znać realia kraju języka obcego - kultura,społeczeństwo, tradycje.




Forma zajęć: lektorat

1. Media i technologie

Media i technologie, foruminternetowe, szukanie przyjaciółi partnerów przez internet,nielegalne ściąganie muzyki ifilmów, konsumowanie mediów,ulubione media , wady i zaletykorzystania z wybranychmediów - komórka, telewizja,internet, sprzet multimedialny ,komputer w pracy, źródłainformacji, czasopisma i książkicontra e-czasopisma i e-książki

Podające:Objaśnienie lubwyjaśnienieOpowiadanieProblemowe:Klasyczna metodaproblemowaProblemoweaktywizujące:Metoda sytuacyjnaEksponujące:FilmProgramowane:Z użyciemkomputeraPraktyczne:Metoda projektówPokaz:

14 26


2. Życie zawodowe ikariera

Planowanie kariery zawodowej,pracodawca-pracobiorca,kryteria wyboru zawodu,kobiety i mężczyźni wobecrówności wynagrodzeń, związkizawodowe, list motywacyjny,rozmowa kwalifikacyjna,życiorys, praca na emigracji,praca weekendoewa,wykształcenie a kariera, różnespojrzenia na karierę

Podające:OpowiadanieProblemowe:Klasyczna metodaproblemowaProblemoweaktywizujące:Metoda sytuacyjnaEksponujące:FilmProgramowane:Z użyciemkomputeraPraktyczne:Metoda projektówPokaz

14 26

3. Kryminologia Podstawowe pojęcia z zakresukryminologii

Podające:Objaśnienie lubwyjaśnieniePogadankaProblemowe:Klasyczna metodaproblemowaProblemoweaktywizujące:Gry dydaktyczneEksponujące:FilmProgramowane:Z użyciemkomputeraPraktyczne:Metoda projektówPokaz

14 26

4. Aktywnośćobywatelska.Przedsiębiorczość.

Organizacje pozarządowe.Działalność gospodarcza.Korespondencja urzędowa isądowa.

Podające:Objaśnienie lubwyjaśnienieOpowiadanieProblemowe:Klasyczna metodaproblemowaProblemoweaktywizujące:Metoda sytuacyjnaEksponujące:FilmProgramowane:Z użyciemkomputeraPraktyczne:Metoda projektówPokaz

14 26

5. Ćwiczeniatłumaczeniowe -powtórzeniowe -utrwalające.

Układanie scenek sytuacyjnych -ćwiczenia leksykalne.

Podające:OpowiadanieProblemowe:Klasyczna metodaproblemowaProblemoweaktywizujące:Gry dydaktyczneMetoda sytuacyjnaEksponujące:FilmProgramowane:Z użyciemkomputeraPraktyczne:Metoda projektówPokaz

14 26





Wiedza

1. Zna i rozumie stosowane w praktyce podstawowepojęcia i zwroty w języku niemieckim, w szczególności zkryminologii.

lektorat egzamin pisemnyK_W01

2. Ma wiedzę co do słownictwa w języku niemieckimstosowanego w wybranych naukach społecznych, wszczególności kryminologii oraz naukach prawnych, zuwzględnieniem niezbędnych elementów które są istotnedla praktyki zawodowej.

lektorat prezentacja tematu

K_W01

Umiejętności

3. Student potrafi przygotować podstawowe pismaprocesowe i inne wystąpienia w języku niemieckim orazpotrafi efektywnie komunikować się w tym języku.

lektorat aktywnośćmerytoryczna K_U20

4. Student potrafi zrozumieć, zanalizować i odpowiedziećna dokumenty oraz wypowiedzi innych osób w językuniemieckim, zwłaszcza w sprawach mającychpodstawowe znaczenie dla efektywnego funkcjonowaniastruktur prawnych i społecznych.

lektorat projekt

K_U20

5. Ma praktyczne umiejętności językowe w zakresiedziałania i kompetencji kryminologii oraz podmiotówdziałających w jej obszarze zainteresowań.



6. Potrafi myśleć i działać w sposób przedsiębiorczy wzakresie komunikowania się w języku niemieckim,podchodzić do rozwiązywania problemów językowych wsposób kreatywny, potrafi kreować komunikację wjęzyku niemieckim.

lektorat egzamin pisemny

K_K13

7. Potrafi uzupełniać i doskonalić nabytą wiedzę iumiejętności językowe, zarówno we własnym zakresie,poprzez doskonalenie wiedzy i umiejętności w ramachpracy grupowej, a także w zinstytucjonalizowanychformach kształcenia.

lektorat aktywnośćmerytoryczna

K_K13



Zadania do pracy indywidualnej studenta podporządkowane sadoskonaleniu umiejetności zdobywanych na zajęciach.Indywidualna praca studenta polega więc na wykonywaniućwiczeń, sporządzaniu tekstów użytkowych, czytaniu i słuchaniutekstów oraz wykonywaniu zadań sprawdzających rozumienieczytanych i słuchanych tekstów. Na podstawie zadań studentmoże lepiej przygotować się do 45 minutowych testów, którymikończy się praca nad poszczególnymi działami tematycznymi.Student zobowiązany jest do korzystania z zasobów uczelnianejplatformy e-learningowej do nauki języków obcych. Samodzielniewykonuje w czasie roku akademickiego zadania z poziomu B2.Praca indywidualna studenta stanowi 4,4 ECTS.


A) PodstawowaAlke L., Dallapiazza R. M., Tangram 1A/ 1B. Deutsch als Fremdsprache, Max Hueber Verlag, Ismaning2002. Bęza S., Kleinschmidt A., Deutsche im Buro, poltext, Warszawa 2010. Macaire D., Nicolas G.,Wirtschaftsdeutsch fur Anfanger. Lehr - und Arbeitsbuch 1, Ernst Klett Sprachen, Stuttgart 2008.

B) UzupełniającaGanczar M., Gebal P., Repetytorium leksykalne. Fachsprache Wirtschaft, LektorKlett, Poznań 2007.Kaufmann S., Rohmann L., Szablewski P., Orientierung im Beruf, Langenscheidt, 2008. Bęza S.,Nowe repetytorium z gramatyki języka niemieckiego, Warszawa 2003.



Język niemiecki




Rok : 1





lektorat 20



Studenci powinni reprezentować poziom opanowania umiejętności języka niemieckiego na poziomie zbliżonym do B1,określonego w Europejskim Systemie Opisu Kształcenia językowego. Poziom B1 umożliwia bowiem realizację założeńprzedmiotu oraz osiagnięcie przyjętego celu.


Celem przedmiotu jest doprowadzenie grupy studentów do przystąpienia do egzaminu końcowego na poziomie B2+ lub dozdawania egzaminu TELC na poziomie B2+ w czasie trwania studiów. Praca lektora skupiona jest więc na treninguumiejętności pisania, słuchania i czytania ze zrozumieniem a także treningu komunikacji ustnej o tematyce codziennegożycia. Studenci powinni znać słownictwo i struktury gramatyczne w zakresie komunikacji dnia codziennego na poziomie B2oraz umieć komunikować się ustnie i pisemnie w w zakresie języka komunikacji ogólnej. Dodatkowo studenci powinni umiećpracować z tekstami opisującymi różne aspekty życia codziennego oraz znać realia kraju języka obcego - kultura,społeczeństwo, tradycje.





1. Uczenie się istudiowanie

szkolnictwo w Polsce, wniemczech, Anglii, zyciestudenckie, Erasmus, szkołyżeńskie, szkoły katolickie,studiowanie przez całe życie,studiowanie na odległość,studia na WSH TWP wSzczecinie

Podające:Objaśnienie lubwyjaśnienieOpisProblemowe:Klasyczna metodaproblemowaProblemoweaktywizujące:Gry dydaktyczneEksponujące:FilmProgramowane:Z użyciem komputeraPraktyczne:Metoda projektówĆwiczeniaprodukcyjne

4 11


2. Czas wolny iurlop

Gospodarowanie czasemwolnym, zajęcia czasuwolnego, podróże, celepodróżowania, tendencjepodróżowania w Europie,hobby, aktywne spędzanieczasu wolnego, biernywypoczynek, finansowanieurlopu

Podające:OpisOpowiadanieProblemowe:Klasyczna metodaproblemowaProblemoweaktywizujące:Gry dydaktyczneMetoda sytuacyjnaEksponujące:FilmProgramowane:Z użyciem komputeraPraktyczne:ĆwiczeniaprodukcyjneMetoda projektów

4 11

3. Życie codziennei style życia

formyżycia rodzinnego,związki nieformalne,obowiązki w gospodarstwiedomowym, fazy życia,przebieg dnia, jakość życia,konflikty i ich rozwiązywanie,integracja społeczna,homofobia, sytuacja na rynkupracy w Polsce i w Europie,giełda pracy

Podające:OpowiadanieProblemowe:Klasyczna metodaproblemowaProblemoweaktywizujące:Gry dydaktyczneEksponujące:FilmProblemoweaktywizujące:Metoda sytuacyjnaProgramowane:Z użyciem komputeraPraktyczne:ĆwiczeniaprodukcyjneMetoda projektów

4 11

4. Mieszkanie iśrodowisko

Mieszkanie, środowisko,ochrona środowiska,wynajmowanie mieszkania,przeprowadzki, życie naemigracji, życie naemeryturze, nowa ojczyzna naemeryturze, życie na wsi,życie w mieście

Podające:OpisObjaśnienie lubwyjaśnienieProblemowe:Klasyczna metodaproblemowaProblemoweaktywizujące:Gry dydaktyczneMetoda sytuacyjnaEksponujące:FilmProgramowane:Z użyciem komputeraPraktyczne:ĆwiczeniaprodukcyjneMetoda projektów

4 11

5. Zdrowie ichoroba

Zdrowie, choroba, wizyta ulekarza, leczenie metodatradycyjna i alternatywnemetody leczenia, przyczynychorób, zapobieganiechorobom, zdrowy i niezdrowytryb życia, uzależnienia,zapobieganie uzależnieniom,skutki palenia papierosów,używki, imprezy masowe zalkoholem

Podające:OpowiadanieOpisProblemowe:Klasyczna metodaproblemowaProblemoweaktywizujące:Gry dydaktyczneMetoda sytuacyjnaEksponujące:FilmProgramowane:Z użyciem komputeraPraktyczne:Metoda projektów

4 11





Wiedza

1. Student objaśnia i definiuje kluczowe pojęcia,dyskutuje i uzasadnia swoje argumenty wrozmowie, prezentuje omawiane tematy z ujęciemkilku aspektów, streszcza wypowiedzi ustne ipisemne, dysponuje wiedzą o praktycznym użyciujęzyka obcego w komunikacji ustnej i pisemnej.


K_W01

2. Student ma wiedzę co do słownictwa w językuniemieckim stosowanego w wybranych naukachspołecznych, a dotyczących życia codziennego.

lektorat prezentacja tematuK_W01

Umiejętności

3. Student potrafi przetłumaczyć zwroty iwyrażenia oraz pojedyncze słowa użyte w tekstachsłuchanych i czytanych. Potrafi współpracować wpracy grupowej nad przygotowaniem projektu,potrafi prezentować przygotowany projekt, referatlub inne zadanie komunikacyjne. Produkuje tekstyustne i pisemne za zadane tematy.


K_U20

4. Student potrafi dobrać właściwe słownictwo istruktury gramatyczne oraz użyć właściwychargumentów w danej sytuacji językowej. Potrafiposługiwać się płynnie opracowanym słownictwemna poziomie B1. Produkuje teksty pisemne zzakresu komunikacji formalnej i nieformalnej.


K_U20


5. Student jest chętny do wykonywania zadań,prezentuje aktywna postawę na zajęciachjęzykowych. Jest chętny do podejmowania zadań,jest kreatywny przy wykonywaniu zadań,projektów itp. chętnie współpracuje z innymistudentami w wykonywaniu zadań.

lektorat projekt

K_K13

6. Student prezentuje aktywna postawę w uczeniusię języka obcego jako elementu dziedzictwakulturowego. Jest otwarty na poznawanie języka ikultury kraju, którego się uczy, Jest zorientowanyna poznawanie języka obcego oraz kultury krajujęzyka.


K_K13



Zadania do pracy indywidualnej studenta podporządkowane sądoskonaleniu umiejętności zdobywanych na zajęciach. Indywidualnapraca studenta polega więc na wykonywaniu ćwiczeń, sporządzaniutekstów użytkowych, czytaniu i słuchaniu tekstów oraz wykonywaniuzadań sprawdzających rozumienie czytanych i słuchanych tekstów. Napodstawie zadań student może lepiej przygotować się do 45minutowych testów, którymi kończy się praca nad poszczególnymidziałami tematycznymi. Student zobowiązany jest do korzystania zzasobów uczelnianej platformy e-learningowej do nauki języków obcych.Samodzielnie wykonuje w czasie roku akademickiego zadania z poziomuB2. Praca indywidualna studenta stanowi 0,8 ECTS.


A) PodstawowaStelter, B. , Gut gesagt! - trening umiejętności językowych, Pedagogium, Szczecin, 2011 MaciejNietrzebka, alles klar. Grammatik, WSiP, 2010 Fischer-Mitziviris, A. Janke-Papanikolau, S. , So geht^sbesser. Fertigkeitentraining Grundstufe Deutsch, Lektor Klett, 2011

B) Uzupełniająca Langenscheidts Taschenwörterbuch Deutschß Polnisch, Polnisch-Deutsch, Langenscheidt, 2010 PONSGroßwörterbuch Deutsch als fremdsprache, Klett, 2010



Język niemiecki




Rok : 3





lektorat 30



Student powinien reprezentować poziom opanowania umiejętności języka niemieckiego na poziomie B1, określonego wEuropejskim Systemie Opisu Kształcenia Językowego. Poziom B1 umożliwia realizację założeń przedmiotu oraz osiągnięcieprzyjętego celu.


Celem przedmiotu jest doprowadzenie grupy studentów do przystąpienia do egzaminu końcowego na poziomie B2+. Pracalektora skupiona jest na treningu umiejętności słuchania i czytania ze zrozumieniem, a także komunikacji ustnej. Studencipowinni znać słownictwo i struktury gramatyczne w zakresie komunikacji dnia codziennego na poziomie B2+ oraz umieć siękomunikować ustnie i pisemnie.





1. Natura iśrodowisko

1. Środowisko,zanieczyszczenieśrodowiska, akcje społecznena rzecz ochronyśrodowiska, pogoda iżywioły, zwierzęta i ichwpływ na ludzkie życie

Podające:OpisOpowiadanieProblemowe:Klasyczna metodaproblemowaProblemoweaktywizujące:Dyskusja dydaktycznaGry dydaktyczneEksponujące:FilmProgramowane:Z użyciem komputeraPraktyczne:ĆwiczeniaprodukcyjneMetoda przewodniegotekstuPokazMetoda projektówĆwiczeniaprzedmiotowe

6 14


2. Społeczeństwokonsumpcyjne

Konsumpcja i usługi,symbole statususpołecznego, banki, usługi,pieniądze

Podające:OpisOpowiadanieProblemowe:Klasyczna metodaproblemowaProblemoweaktywizujące:Dyskusja dydaktycznaGry dydaktyczneEksponujące:FilmProgramowane:Z użyciem komputeraPraktyczne:ĆwiczeniaprodukcyjneĆwiczeniaprzedmiotoweMetoda przewodniegotekstuMetoda projektówPokaz

6 14

3. Świat kina i teatru

Praca na planie filmowym iteatralnym, historia kina,największe studia filmoweEuropy, najstarsze kinaświata, kultowe filmy

Podające:OpisOpowiadanieProblemowe:Klasyczna metodaproblemowaProblemoweaktywizujące:Dyskusja dydaktycznaGry dydaktyczneEksponujące:FilmProgramowane:Z użyciem komputeraPraktyczne:ĆwiczeniaprodukcyjneĆwiczeniaprzedmiotoweMetoda projektówMetoda przewodniegotekstuPokaz

6 14

4. Ideał pięknaDążenie do perfekcyjnegowyglądu, kult ciała, zabiegikosmetyczne i chirurgiczne,skutki operacji plastycznych


6 14


5. Nauka i technika

Fascynacja techniką,techniczne nowości,odkrycia naukowe, odkryciepenicyliny, klonowanie,motoryzacja


6 14




Wiedza

1. Student objaśnia i definiuje kluczowe pojęcia,dyskutuje i uzasadnia swoje argumenty wrozmowie, prezentuje omawiane tematy z ujęciemkilku aspektów, streszcza wypowiedzi ustne ipisemne, dysponuje wiedzą o praktycznym użyciujęzyka obcego w komunikacji ustnej i pisemnej.


K_W01

Umiejętności

2. Student potrafi przetłumaczyć zwroty iwyrażenia oraz pojedyncze słowa użyte w tekstachsłuchanych i czytanych. Potrafi współpracować zgrupą nad przygotowaniem projektu, potrafiprezentować przygotowany projekt, referat lubinne zadanie komunikacyjne. Produkuje tekstyustne i pisemne na zadane tematy.


K_U20


3. Student jest chętny do wykonywania zadań,prezentuje aktywną postawę na zajęciachjęzykowych. Jest chętny do podejmowania zadań,jest kreatywny przy wykonywaniu zadań, projektówitp. chętnie współpracuje z innymi studentami wwykonywaniu zadań.

lektorat projekt

K_K13



Praca indywidualna studenta polega na wykonywaniu ćwiczeń,sporządzaniu tekstów użytkowych, czytaniu i słuchaniu tekstów orazwykonywaniu zadań sprawdzających rozumienie tekstów czytanych isłuchanych. Praca indywidualna studenta stanowi 2,8 ECTS.


A) Podstawowa1. Buscha A., Raven S., Linthout G.: Erkundungen. Integreties Kurs und Arbeitsbuch. SprachniveauB2, Schubert Verlag 2008 2. Fischer - Mitziviris A., Janke - Papanikolau S.: So geht s besser.Fertigkeitentrainig Grundstufe Deutsche, Lektor Klett 2010 3. Hering A., Matussek M., Perlmann -Balme M.: Em. Ubungsgrammatik, Max Hueber Verlag 2006

B) Uzupełniająca Bęza S.: Nowe repetytorium z gramatyki języka niemieckiego, Wydawnictwo Szkolne PWN



Seminarium magisterskie




Rok : 4





seminarium 30



Student powinien znać i umieć stosować w praktyce metodologię badań społecznych, podstawy komunikacji.


Celem jest sformułowanie tematyki zainteresowań studenta z uwzględnieniem tematyki studiowanego kierunku ispecjalności, Student powinien potrafić sformułować temat pracy, jej cel, problemy badawcze, plan pracy, przeprowadzićkwerendę literatury oraz opracować część teoretyczną pracy.




Forma zajęć: seminarium

1. Określeniezainteresowań izasad pracy

rozpoznanie zainteresowaństudentów. Zaprezentowanietematyki seminarium - zadań icelów. Wskazanie literatury zzakresu metodologii badań.


3 11

2. Sformułowanietematu pracy.

Procedura ustalania tematupracy. Problem spójnościtematu pracy z jej zawartością.Zakres tematu pracy.Problematyka pracy.

Problemoweaktywizujące:DyskusjadydaktycznaPodające:Objaśnienie lubwyjaśnienie

4 15

3. Struktura pracy.

Elementy pracy magisterskiej.Plan pracy. Struktura częściteoretycznej pracy. Cechyrozdziału metodologicznego.Struktura części empirycznej.


3 19

4. Zasady pisarstwanaukowego ipoprawnegodefiniowanie pojęć.

Język potoczny a język naukowy.Elementy składowe i funkcjedefinicji. Zasady formułowaniadefinicji. Główne błędy wdefiniowaniu pojęć. zasadypisarstwa naukowego.


4 17

5. Forma pracy.

Zasady, formy normalizacji iredakcji tekstu. Zwrotygrzecznościowe. Formułowanieprzypisów, ich rodzaje.Stosowanie cytatów.


1 16

6. Prezentacjagraficzna.

Zastosowanie rysunków, tabel,wykresów, obiektów w tekściepracy.


1 12


7. Unifikacja procesuwyjasniania.

Gromadzenie źródełeksplanacyjnych.


2 22

8. Analiza literaturyz zakresuproblematyki pracy.

Poszukiwanie i wybór źródeł.Zasady studiowania literatury.Sporządzanie notatek.Stosowanie cytatów istreszczeń.

Problemoweaktywizujące:DyskusjadydaktycznaSeminarium

2 22

9. Analiza wstępnejwersji pierwszegorozdziału pracy.

Zgodność i spójność tekstu.Poprawność merytoryczna.Umiejętność doboru źródeł.Umiejętność krytycznegopodejścia do poglądów różnychautorów z tekstów źródłowych.


4 27

10. Analiza wstępnejwersji częściteoretycznej pracy.

Prezentacja części teoretycznejpracy. Krytyczna ocena tekstów.Spójność z założonymi celami.Poprawność językowa imetodologiczna.


4 32

11. Wstępnezałożeniametodologii badańwłasnych.

Założenia do części empirycznejpracy. Cele i etapy badańempirycznych. Przedmiot izakres badań własnych.


2 27




Wiedza

1. Student ma wiedzę na temat zależnościproblematyki z zakresu psychologii z innymi obszaraminauk, w szczególności w aspekcie praktycznym.

seminarium praca dyplomowaK_W01

2. Zna zasady i metody badań w obszarze psychologii,niezbędne do przygotowania i przeprowadzenia badańempirycznych.


3. Zna zasady ochrony własności intelektualnej i prawaautorskiego, jak również prawne uwarunkowania wdziałalności badawczo-naukowej.


Umiejętności

4. Posiada umiejętność formułowania celów, hipotez iproblemów badawczych. Potrafi zaplanować planbadawczy w zakresie studiowanego obszaru z zakresupsychologii.

seminarium praca dyplomowaK_U02

5. Potrafi zgromadzić oraz dokonać selekcji materiałuźródłowego, pochodzącego z różnych źródeł. Umiekrytycznie odnieść się do tekstów różnych autorów zzakresu psychologii.


6. Umie formułować samodzielnie wnioski napodstawie literatury przedmiotu.

seminarium praca dyplomowa K_U06


7. Jest świadomy zasad etycznych, obowiązujących wprocesie tworzenia pracy naukowej.

seminarium praca dyplomowa K_K02

8. Ma świadomość praktycznego wymiaru zasadochrony własności intelektualnej, odnosi się do nich wprocesie naukowo-badawczym.

K_K10




Zbieranie materiałów i literatury do pracy magisterskiej.Systematyczna praca pomiędzy spotkaniami seminaryjnymizwiązana z przygotowaniem części teoretycznej pracy.Przygotowanie i złożenie do korekty wersji roboczej częściteoretycznej pracy. Studiowanie literatury. Przygotowanie koncepcjinarzędzia / narzędzi badawczych. Praca indywidualna studentastanowi 8,8 ECTS.


A) Podstawowa1. Sztumski J., Wstęp do metod i technik badań społecznych, Wyd. Naukowe "Śląsk" Katowice 2010 r.2. Nowak S., Metodologia badań społecznych, PWN, warszawa 2012 r. 3. Metody badań jakościowych,red. N. K. Denzin, Y. S. Lincoln, PWN, Warszawa 2009 r. 4. J. Boć, Jak pisać pracę magisterską,Wrocław 2009 r.

B) Uzupełniająca

1. Poradnik metodyczny autorów prac magisterskich, dyplomowych i podyplomowych, red. M.Cieślarczyk, Warszawa 2002 r. 2. Zdenerowski R., Technika pisania prac magisterskich, Warszawa2005 r. 3. Majchrzak J., Mendel T., Metodyka pisania prac magisterskich i dyplomowych, AE, Poznań2003 r. 4. Wójcik K., Piszę akademicką pracę promocyjną -licencjacką, magisterską, doktorską,"Placet", Warszawa 2005 r.



Język angielski




Rok : 2





lektorat 70



Studenci powinni reprezentować poziom opanowania umiejętności języka obcego zbliżony do B2 według EuropejskiegoSystemu Opisu Kształcenia Językowego. Poziom ten umozliwia realizację założeń i osiągnięcie przyjętego celu.


Celem przedmiotu jest doprowadzenie grupy studentów do przystąpienia do egzaminu na poziomie B2+ lub do zdawaniaegzaminu TELC na poziomie B2+ w czasie trwania studiów. Praca lektora skupiona jest więc na treningu umiejętności pisania,słuchania i czytania ze zrozumieniem a także treningu komunikacji ustnej o tematyce codziennego życia. Studenci powinniznać słownictwo i struktury gramatyczne w zakresie komunikacji dnia codziennego na poziomie B2 oraz umieć komunikowaćsię ustnie i pisemnie w w zakresie języka komunikacji ogólnej. Dodatkowo studenci powinni umieć pracować z tekstamiopisującymi różne aspekty życia codziennego oraz znać realia kraju języka obcego - kultura, społeczeństwo, tradycje.





1. Media i technologie

Media i technologie, szukaniepartnerów przez internet,ściąganie muzyki i filmów-piractwo, konsumowaniemediów, telewizja i radio - wadyi zalety, mobilna komunikacja,postęp techniczny, sprzęttechniczny, multimedialny,telefonia komórkowa ? wady izalety , komputer w pracy,źródła informacji, gazety,czasopisma i książki ? dlaczegoodchodzą do lamusa?

Podające:OpisOpowiadanieProblemowe:Klasyczna metodaproblemowaProblemoweaktywizujące:DyskusjadydaktycznaGry dydaktyczneInscenizacjaEksponujące:FilmProgramowane:Z użyciemkomputeraPraktyczne:ĆwiczeniaprodukcyjneMetoda projektówMetodaprzewodniegotekstuPokaz

14 26


2. Życie zawodowe ikariera

Planowanie kariery zawodowej,pracodawca-pracobiorca,kryteria wyboru zawodu,kobiety i mężczyźni wobecrówności płac za tą samą pracę,list motywacyjny, życiorys,ulubione grupy zawodowe,związki zawodowe,praca naemigracji, praca w weekend,wykształcenie a kariera, różnespojrzenia na karierę.

Podające:OpisOpowiadanieProblemowe:Klasyczna metodaproblemowaProblemoweaktywizujące:DyskusjadydaktycznaInscenizacjaEksponujące:FilmProgramowane:Z użyciemkomputeraPraktyczne:ĆwiczeniaprodukcyjneMetoda projektówMetodaprzewodniegotekstuPokaz

14 26

3. Kryminologia Podstawowe pojęcia z zakresukryminologii

Podające:OpisOpowiadanieProblemowe:Klasyczna metodaproblemowaProblemoweaktywizujące:DyskusjadydaktycznaGry dydaktyczneInscenizacjaEksponujące:FilmProgramowane:Z użyciemkomputeraPraktyczne:ĆwiczeniaprodukcyjneMetoda projektówMetodaprzewodniegotekstuPokaz

14 26

4. Aktywnośćobywatelska.Przedsiębiorczość.

Organizacje pozarządowe.Działalność gospodarcza.Korespondencja urzędowa isądowa.

Podające:OpowiadanieOpowiadanieProblemowe:Klasyczna metodaproblemowaProblemoweaktywizujące:DyskusjadydaktycznaGry dydaktyczneInscenizacjaEksponujące:FilmProgramowane:Z użyciemkomputeraPraktyczne:ĆwiczeniaprodukcyjneMetoda projektówMetodaprzewodniegotekstuPokaz

14 26


5. Ćwiczeniatłumaczeniowe -powtórzeniowe -utrwalające.

Układanie scenek sytuacyjnych -ćwiczenia leksykalne.

Podające:OpisProblemoweaktywizujące:DyskusjadydaktycznaPraktyczne:MetodaprzewodniegotekstuProblemoweaktywizujące:InscenizacjaProgramowane:Z użyciemkomputeraPraktyczne:ĆwiczeniaprodukcyjneMetoda projektówMetodaprzewodniegotekstuPokaz

14 26




Wiedza

1. Zna i rozumie stosowane w praktyce podstawowepojęcia i zwroty w języku angielskim z zakresukryminologii.

lektorat egzamin pisemnyK_W01

2. Ma wiedzę co do słownictwa w języku angielskimstosowanego w wybranych naukach społecznych, wszczególności kryminologii oraz naukach prawnych, zuwzględnieniem niezbędnych elementów istotnych dlapraktyki zawodowej.


K_W01

Umiejętności

3. Potrafi przygotować podstawowe pisma procesowe iinne wystąpienia w języku angielskim oraz potrafiefektywnie komunikować się w tym języku.


4. Potrafi zrozumieć, zanalizować i odpowiedzieć nadokumenty oraz wypowiedzi innych osób w językuangielskim, zwłaszcza w sprawach mających podstawoweznaczenie dla efektywnego funkcjonowania strukturprawnych i społecznych.

lektorat projekt

K_U20

5. Ma praktyczne umiejętności językowe w zakresiedziałania i kompetencji kryminologii oraz podmiotówdziałających w jej obszarze zainteresowań.



6. Potrafi myśleć i działać w sposób przedsiębiorczy wzakresie komunikowania się w języku angielskim,podchodzić do rozwiązywania problemów językowych wsposób kreatywny, potrafi kreować komunikację wjęzyku angielskim.


K_K13

7. Student potrafi uzupełniać i doskonalić nabytą wiedzęi umiejętności językowe, zarówno we własnym zakresie,poprzez doskonalenie wiedzy i umiejętności w ramachpracy grupowej, a także w zinstytucjonalizowanychformach kształcenia.


K_K13




Zadania do pracy indywidualnej podporządkowane są treningowiumiejętności przygotowujących do egzaminu końcowego podrugim roku. Dlatego indywidualna praca studenta w czasie zajęćpolega na ćwiczeniach językowych i komunikatywnych podkierunkiem prowadzącego. Po ich zakończeniu praca domowaskłada się z powtarzania zadań i tekstów podręcznika - pozakończeniu każdego działu tematycznego student wypełnia test45-minutowy, do którego przygotowuje się poza uczelnią napodstawie ćwiczeń podanych przez prowadzącego. Student jestzobowiązany do korzystania z zasobów uczelnianej platformy e-learning do nauki języków obcych. Samodzielnie wykonuje wczasie roku akademickiego zadania z poziomu B2. Efekty pracystudenta na platformie e-learning oceniane są przy pomocyraportów aktywności. Praca indywidualna studenta stanowi 4,4ECTS.


A) Podstawowa Foley M., Hall D., Total English, Longman, 2005. Coton D., Falvey D., Kent S., Market Leader,Longman, 2002.

B) UzupełniającaMurphy R., English Grammar In Use, Cambridge University Press, 2004. Adam J. H., LongmanDictionary of Business English, Longman, 2005. Glendinning E., Information Technology OxfordUniversity Press, 2006.



Język angielski




Rok : 1





lektorat 20



Studenci powinni reprezentować poziom opanowania umiejętności języka obcego zbliżony do B1 według EuropejskiegoSystemu Opisu Kształcenia Językowego. Poziom ten umozliwia realizację założeń i osiągnięcie przyjętego celu.


Celem przedmiotu jest doprowadzenie grupy studentów do przystąpienia do egzaminu na poziomie B2+ po drugim roku, lubdo zdawania egzaminu TELC na poziomie B2+ w czasie trwania studiów. Praca lektora skupiona jest więc na treninguumiejętności pisania, słuchania i czytania ze zrozumieniem a także treningu komunikacji ustnej o tematyce codziennegożycia. Studenci powinni znać słownictwo i struktury gramatyczne w zakresie komunikacji dnia codziennego na poziomie B2oraz umieć komunikować się ustnie i pisemnie w w zakresie języka komunikacji ogólnej. Dodatkowo studenci powinni umiećpracować z tekstami opisującymi różne aspekty życia codziennego oraz znać realia kraju języka obcego - kultura,społeczeństwo, tradycje.





1. Uczenie się istudiowanie

1. Szkolnictwo w Polsce iEuropie ( Anglia, Niemcy),życie studenckie, programErasmus, szkoły żeńskie,studiowanie przez całe życie,pisanie listu na tematdoświadczeń studenckich.

Podające:OpisOpowiadanieProblemowe:Klasyczna metodaproblemowaProblemoweaktywizujące:Dyskusja dydaktycznaGry dydaktyczneInscenizacjaEksponujące:FilmProgramowane:Z użyciem komputeraPraktyczne:ĆwiczeniaprodukcyjneMetoda projektówMetoda przewodniegotekstuPokaz

4 11


2. Czas wolny iurlop

2. Gospodarowanie czasemwolnym ?planowanie, podróże,czynności czasu wolnego,hobby na weekend, aktywnyurlop, odpoczynek bierny,tendencje podróżowania wEuropie, finansowanie urlopu,pisanie tekstu na temat czasuwolnego.

:Podające:OpisOpowiadanieProblemowe:Klasyczna metodaproblemowaProblemoweaktywizujące:Dyskusja dydaktycznaGry dydaktyczneInscenizacjaEksponujące:FilmProgramowane:Z użyciem komputeraPraktyczne:ĆwiczeniaprodukcyjneMetoda projektówMetoda przewodniegotekstuPokaz

4 11

3. Życie codziennei style życia

3. Życie rodzinne , związkinieformalne, obowiązki wgospodarstwie domowym,fazy życia, przebieg dnia,jakość życia, konflikty i ichrozwiązywanie, integracjaspołeczna zamiast homofobii,pisanie tekstu na tematproblemów zycia ,codziennego.

Podające:OpisOpowiadanieProblemowe:Klasyczna metodaproblemowaProblemoweaktywizujące:Gry dydaktyczneInscenizacjaEksponujące:FilmProgramowane:Z użyciem komputeraPraktyczne:ĆwiczeniaprodukcyjneMetoda projektówMetoda projektówMetoda przewodniegotekstuPokaz

4 11

4. Mieszkanie iśrodowisko

4. Mieszkanie, środowisko,problemy związane ześrodowiskiem, wynajmowaniemieszkania, przeprowadzki ,życie na emigracji, nowaojczyzna na emeryturę,remonty i meblowanie, skutkizanieczyszczenia środowiska,zycie na wsi, zycie w mieście.

Podające:OpisOpowiadanieProblemowe:Klasyczna metodaproblemowaProblemoweaktywizujące:Dyskusja dydaktycznaGry dydaktyczneInscenizacjaEksponujące:FilmProgramowane:Z użyciem komputeraPraktyczne:ĆwiczeniaprodukcyjneMetoda projektówMetoda projektówPokaz

4 11


5. Zdrowie ichoroba

5. Zdrowie i choroba, wizyta ulekarza, leczenie metodąklasyczną , alternatywnemetody leczenia,(np.akupunktura), przyczynychorób, zdrowy i niezdrowytryb życia, zazywanie leków,uzależnienia, zapobieganieuzależnieniom, skutkipalenia,stosunekspołeczeństwa do palenia,zdrowe odżywianie w pracy i wdomu.

Podające:OpisOpowiadanieProblemowe:Klasyczna metodaproblemowaProblemoweaktywizujące:Dyskusja dydaktycznaGry dydaktyczneInscenizacjaEksponujące:FilmProgramowane:Z użyciem komputeraPraktyczne:ĆwiczeniaprodukcyjneMetoda projektówMetoda przewodniegotekstuPokaz

4 11




Wiedza

1. Student objaśnia i definiuje kluczowepojęcia,dyskutuje i uzasadnia swoje argumenty wrozmowie,prezentuje omawiane tematy z ujęciemkilku aspektów,streszcza wypowiedzi ustne ipisemne, dysponuje wiedzą o praktycznym użyciujęzyka obcego w komunikacji ustnej i pisemnej.


K_W01

2. Student ma wiedzę co do słownictwa w językuangielskim stosowanego w wybranych naukachspołecznych, a dotyczących życia codziennego.

lektorat prezentacja tematuK_W01

Umiejętności

3. Student potrafi przetłumaczyć zwroty iwyrażenia oraz pojedyncze słowa użyte w tekstachsłuchanych i czytanych. Potrafi współpracować wpracy grupowej nad przygotowaniem projektu,potrafi prezentować przygotowany projekt, referatlub inne zadanie komunikacyjne. Produkuje tekstyustne i pisemne na zadane tematy.


K_U20

4. Student potrafi dobrać właściwe strukturygramatyczne oraz użyć właściwych argumentów wdanej sytuacji językowej. Potrafi posługiwać siępłynnie opracowanym słownictwem na poziomieB1+/B2. Produkuje teksty pisemne z zakresukomunikacji formalnej i nieformalnej.


K_U20


5. Jest chętny do wykonywania zadań; prezentujeaktywną postawę na zajęciach językowych. Jestchętny do podejmowania zadań, jest kreatywnyprzy wykonywaniu zadań,projektów itp. Chętniewspółpracuje z innymi studentami w wykonywaniuzadań.

lektorat projekt

K_K13

6. Student prezentuje aktywną postawę w uczeniusię języka obcego jako elementu dziedzictwakulturowego. Jest otwarty na poznawanie języka ikultury kraju,którego się uczy. Jest zorientowanyna poznawanie języka obcego oraz kultury krajujęzyka.


K_K13




Zadania do pracy indywidualnej podporządkowane są trenimngowiumięjętności przygotowujących do egzaminu końcowego po drugimroku. Dlatego indywidualna praca studenta w czasie zajęć polega naćwiczeniach językowych i komunikatywnych pod kierunkiemprowadzącego. Po ich zakończeniu praca domowa składa się zpowtarzania zadań i tekstów podręcznika. Po zakończeniu każdegodziału tematycznego student wypełnia test 45 minutowy, do któregoprzygotowuje się poza uczelnią na podstawie ćwiczeń podanych przezprowadzącego. Student jest zobowiązany do korzystania z zasobówuczelnianej platformy e-learning do nauki języków obcych. Studentsamodzielnie wykonuje zadania na poziomie A2 oraz B1, w zależności odpoziomu własnych umiejętności językowych. Efekty pracy na platformiee-learning oceniane są przy pomocy raportów aktywności. Pracaindywidualna studenta stanowi 0,8 ECTS.


A) Podstawowa Doroch, A, Well said - trening umiejętności językowych. Szczecin 2010 McCarthy, M., English Vocabularyin Use, Cambridge 2001 Vince, M. Language and practic. English grammar and vocabulary. Oxford 2003.

B) Uzupełniająca Mann, Malcolm, Taylore-Knowles, Steve, Destination B1. Grammar & vocabulary. Oxford 2008. Wielkisłownik PWN - OXFORD



Język angielski




Rok : 3





lektorat 30



Student powinien reprezentować poziom opanowania umiejętności języka angielskiego na poziomie B1, określonego wEuropejskim Systemie Opisu Kształcenia Językowego. Poziom B1 umożliwia realizację założeń przedmiotu oraz osiągnięcieprzyjętego celu.


Celem przedmiotu jest doprowadzenie grupy studentów do przystąpienia do egzaminu końcowego na poziomie B2+. Pracalektora skupiona jest na treningu umiejętności słuchania i czytania ze zrozumieniem, a także komunikacji ustnej. Studencipowinni znać słownictwo i struktury gramatyczne w zakresie komunikacji dnia codziennego na poziomie B2 oraz umieć siękomunikować ustnie i pisemnie.





1. Uczenie się istudiowanie.

Tematy: szkoła, uniwersytet, rokprzerwy od nauki, prześladowanie iprzemoc w szkole. Pisanie listuformalnego. Gramatyka - PresentSimple, Present Continuous

Podające:Objaśnienie lubwyjaśnienieProblemowe:WykładkonwersatoryjnyProblemoweaktywizujące:DyskusjadydaktycznaPraktyczne:Analiza tekstu:

5 10

2. Czas wolny iurlop.

Tematy: Sugerowanie. Rozmowa ozainteresowaniach i preferencjachodnośnie czasu wypoczynku.Dyskusja na temat zwyczajówurlopowych ludzi i ich wpływu naśrodowisko. Zamawianie pokojuhotelowego. Gramatyka: Czasyprzyszłe, konstrukcja wyrażającazamiar, czasowniki frazesowe.

Podające:Objaśnienie lubwyjaśnienieProblemowe:WykładkonwersatoryjnyProblemoweaktywizujące:DyskusjadydaktycznaPraktyczne:Analiza tekstu

5 12


3. Życie codziennei style życia.

Tematy: Rodzina, krewni i związki.Rozmowa na temat roli rodziny wdzisiejszym świecie. Problemy, zjakimi konfrontują się rodzinyobecnie. Codzienne czynności.Wypowiedź pisemna: list doprzyjaciela. Gramatyka:Porównywanie czasów: PresentSimple, Present Continuous,Simple Past.


5 12

4. Mieszkanie iśrodowisko.

Tematy: Dom i otoczenie.Opisywanie domówodzwierciedlających osobowośćswoich właścicieli. Sprzedaż ikupno domów. Wypowiedźpisemna: list formalny dotyczącyoferty zakupu nieruchomości.Gramatyka: There is, there are,prepositions of places, rzeczownikipoliczalne i niepoliczalne, okresywarunkowe - zero i I.


5 12

5. Zdrowie ichoroby

Tematy: Zdrowie i samopoczucie.Choroby i symptomy. Odwiedziny ulekarza, dolegliwości. Wypowiedźpisemna: list nieformalny z radamidla chorej koleżanki. Gramatyka:czasowniki modalne, frazesowe,strona bierna.


5 12

6. Moda i zakupy

Tematy: Obsesja na punkcie mody.Kolor i osobowość. Zakupy iuzależnienie od zakupów.Wypowiedź pisemna: List formalny- reklamacja. Gramatyka:Porównania, strona bierna część II


5 12




Wiedza

1. 1 Student objaśnia i definiuje kluczowe pojęcia,dyskutuje i uzasadnia swoje argumenty w rozmowie,prezentuje omawiane tematy z ujęciem kilku aspektów,streszcza wypowiedzi ustne i pisemne, dysponujewiedzą o praktycznym użyciu języka obcego wkomunikacji ustnej i pisemnej.

lektorat egzamin ustny

K_W01

Umiejętności

2. 2 Student potrafi przetłumaczyć zwroty i wyrażeniaoraz pojedyncze słowa użyte w tekstach słuchanych iczytanych. Potrafi współpracować z grupą nadprzygotowaniem projektu, potrafi prezentowaćprzygotowany projekt, referat lub inne zadaniekomunikacyjne. Produkuje teksty ustne i pisemne nazadane tematy.


K_U20



3. 3 Student jest chętny do wykonywania zadań,prezentuje aktywną postawę na zajęciach językowych.Jest chętny do podejmowania zadań, jest kreatywnyprzy wykonywaniu zadań, projektów itp. chętniewspółpracuje z innymi studentami w wykonywaniuzadań.

lektorat projekt

K_K13



Praca indywidualna studenta polega na wykonywaniu ćwiczeń,sporządzaniu tekstów użytkowych, czytaniu i słuchaniu tekstóworaz wykonywaniu zadań sprawdzających rozumienie tekstówczytanych i słuchanych. Praca indywidualna studenta stanowi 2,8ECTS.


A) Podstawowa Alina Doroch, Well Said, Szczecin 2011

B) Uzupełniająca słowniki internetowe: macmillandictionary.com, pons.eu



Seminarium magisterskie




Rok : 5





seminarium 30



Student powinien mieć opracowaną teoretyczną część pracy w wersji roboczej. Powinien wykazać się znajomościąmetodologii nauk społecznych, znać podstawy badań ilościowych i jakościowych.


Student powinien posiadać wiedzę z zakresu metodologii nauk społecznych i umieć ją zastosować w obszarze badań,wybranym zgodnie ze studiowanym kierunkiem studiów oraz tematyką pracy. Powinien samodzielnie przeprowadzićpostępowanie badawcze, opracować narzędzie badawcze, zgromadzić materiał, niezbędny do zweryfikowania hipotezbadawczych, opracować zgromadzony materiał badawczy i przeprowadzić prawidłowo proces wnioskowania. Efektemkońcowym jest napisanie pracy magisterskiej zgodnie z wymaganiami, określonymi w regulaminie uczelni, a takżeustaleniami promotora, z . uwzględnieniem przepisów antyplagiatowych.




Forma zajęć: seminarium

1. Analiza częściteoretycznej pracy.

Prezentowanie całościteoretycznej części pracy, ponaniesieniu uwag promotora.Analiza zebranej literatury istopnia jej wykorzystnia w tejczęści pracy.

Praktyczne:Analiza tekstuProblemoweaktywizujące:Dyskusjadydaktyczna

4 17

2. Założeniametodologicznebadań własnych.

Określenie celu i przedmiotubadań. Problemy i hipotezybadawcze. Zmienne i wskaźniki.Dobór próby badawczej.

Podające:Objaśnienie lubwyjaśnienieProblemoweaktywizujące:Seminarium

2 12

3. Narzędziabadawcze.

Analiza zaproponowanych iopracowanych przezmagistranta pod kątempoprawności metodologicznej,językowej oraz przydatności.


3 27

4. Pozyskiwaniedanychempirycznych.

Opracowanie narzędzibadawczych w ostatecznejformie. Przeprowadzeniebadań.


3 32

5. Prowadzeniebadań empirycznych.

Zasady prowadzenia badań.Badania pilotażowe iwłaściwe.Organizacja badań.


3 32


6. Analiza danychempirycznych.

Analiza jakościowa i ilościowamateriału empirycznego.


4 22

7. Prezentacja ianaliza wynikówbadań.

Opis, zestawienia tabelaryczne,rysunki, wykresy.Wnioskowanie weryfikacyjne.


2 17

8. Zasady redakcjitekstu.

Styl pisania pracy naukowej.Poprawność edytorska.Przypisy. Podsumowanie,wnioski. Bibliografia i aneksy.


3 12

9. Analiza tekstu.

Prezentacja całości pracy.Krytyczna analiza tekstu.Przydatność praktyczna pracy.Poprawność metodologiczna ijęzykowa.

Problemoweaktywizujące:SeminariumPraktyczne:Analiza tekstu

4 22

10. Zasadyprzygotowania się doegzaminumagisterskiego.

Omówienie problematykizagadnień z obszarustudiowanego kierunku ispecjalności.


2 27




Wiedza

1. Student ma wiedzę z zakresu metodologii naukspołecznych i psychologicznych.

seminarium praca dyplomowa K_W04

2. Zna teoretyczne i praktyczne powiązania psychologiiz pedagogiką, medycyną, naukami o zdrowiu.

seminarium praca dyplomowa K_W01

3. Zna praktyczne zastosowanie diagnozypsychologicznej z wykorzystaniem metodstatystycznych.


Umiejętności

4. Prezentuje własne opinie, sądy wobec poglądówteoretycznych w obszarze psychologii.


5. Podejmuje merytoryczną dyskusję, wykorzystującargumenty z badań psychologicznych własnych iinnych autorów.


6. Buduje narzędzia badawcze i potrafi je wykorzystaćw badaniach własnych. Potrafi uzasadnić ich dobór.


7. Stosuje metody badawcze, adekwatnie docharakteru badania.



8. Ma świadomość o sensie podejmowanej pracy,potrzebie profesjonalnego podejścia do podjętejproblematyki. Jest odpowiedzialny za skutki swoichdziałań wobec osób trzecich, wynikających zobowiązujących zasad etyki badacza.

seminarium praca dyplomowa

K_K02

9. Ma poczucie własnych ograniczeń i kompetencjizawodowych.

seminarium praca dyplomowa K_K03




Opracowanie i odpowiedni dobór narzędzi badawczych,przeprowadzenie badań, opracowanie wyników, ich interpretacja.Dokonanie korekty pod względem merytorycznym i edytorskim, zuwzględnieniem uwag promotora. Przygotowanie i złożenie wwyznaczonym terminie pracy magisterskiej. Przygotowanie się doegzaminu końcowego. Praca indywidualna studenta wynosi 8,8 pktECTS


A) Podstawowa1. Sztumski J., Wstęp do metod i technik badań społecznych, Wyd. Naukowe "Śląsk" Katowice 2010 r.2. Nowak S., Metodologia badań społecznych, PWN, warszawa 2012 r. 3. Metody badań jakościowych,red. N. K. Denzin, Y. S. Lincoln, PWN, Warszawa 2009 r. 4. J. Boć, Jak pisać pracę magisterską,Wrocław 2009 r. 5. Wynikająca z określonego obszaru eksplanacji

B) Uzupełniająca

1. Poradnik metodyczny autorów prac magisterskich, dyplomowych i podyplomowych, red. M.Cieślarczyk, Warszawa 2002 r. 2. Zdenerowski R., Technika pisania prac magisterskich, Warszawa2005 r. 3. Majchrzak J., Mendel T., Metodyka pisania prac magisterskich i dyplomowych, AE, Poznań2003 r. 4. Wójcik K., Piszę akademicką pracę promocyjną -licencjacką, magisterską, doktorską,"Placet", Warszawa 2005 r.



Psychiatria




Rok : 1

Formazaliczenia: zaliczenie z oceną

Stopień studiów: Jednolite magisterskie Nazwakierunku: Psychologia



wykład 20



Znajomość psychologii klinicznej i rozwojowej; znajomość budowy ośrodkowego układu nerwowego.


Celem przedmiotu jest zapoznanie studenta z podstawami diagnostyki różnicowej chorób i zaburzeń psychicznych, zaburzeńnerwicowych oraz uzależnień od substancji psychoaktywnych.






1. Psychiatria.Wprowadzenie doproblematyki.

Badania psychiatryczne, zasadydiagnostyki, badania dodatkowe,wykorzystanie innych dziedzin wdiagnostyce psychiatrycznej (m.in.pedagogiki).

: 1 6

2. Psychiczny rozwójczłowieka.

Mechanizmy obronne,: kształtowanie,rola w rozwoju człowieka. : 1 5

3. Psychopatologia.P. ogólna, p. szczegółowa,podstawowe objawypsychopatologiczne, diagnostyka,zespoły zaburzeń psychicznych.

: 1 6

4. Zaburzeniaprocesówpoznawczych,emocjonalnych imotywacyjnych.

Zaburzenia świadomości, zaburzeniaspostrzegania, zaburzenia uwagi (wtym pamięci, myślenia i intelektu).

: 1 5

5. Psychiatria dzieci imłodzieży.

Diagnostyka i terapia upośledzeniaumysłowego i zaburzeń rozwojowych. : 2 5

6. Zaburzeniazwiązane zestarzeniem się.

Zaburzenia psychiczne okresustarzenia się, diagnostyka i terapiaotępień, psychika inwolucyjna.

: 1 6

7. Syndromologia.Zespoły zaburzeń psychicznych zdominującymi zaburzeniami:świadomości, poznawczymi,emocjonalnymi, motorycznymi.

: 1 5

8. Schizofrenia.Etiologia; psychozy i zaburzeniaschizotypowe, typy kliniczne; terapiabiologiczna i psychospołeczna.

: 2 6


9. Zaburzeniaosobowości.

Diagnostyka i postępowanie wprzypadku zaburzeń osobowości;osobowość dyssocjalna, narcystyczna,histrioniczna.

: 1 5

10. Uzależnienie odśrodkówpsychoaktywnych.

Patogeneza uzależnień, podziałuzależnień, objawy i postępowaniekliniczne; zespół zależnościalkoholowej.

: 2 5

11. Zaburzenia lękowe.Lęk paniczny; zaburzenia obsesyjno-kompulsywne. Definicje iróżnicowanie. Terapia biologiczna(farmakoterapia).

: 2 5

12. Psychoterapia wpsychiatrii.

Wykorzystanie w psychiatriipsychoterapii (m.in. poznawczej,behawioralnej, psychodynamicznej,systemowej itd..); socjoterapia(wsparcie społeczne chorych).

: 1 6

13. Psychiatriasądowa.

Psychiatra jako biegły sądowy;podstawy opiniowania; środkizabezpieczające w procesie cywilnym ikarnym.

: 1 6

14. Postępowanie wstanach nagłych

Rozpoznanie stanów nagłych wpsychiatrii; zachowania agresywne,trans, otępienie. Postępowanielekarza w stanach nagłych,psychoterapia i współpraca zpsychologiem.

: 2 4

15. Prawne podstawypsychiatrii.

Przymus bezpośredni w zaburzeniach ichorobach psychicznych,ubezwłasnowolnienie, organizacjalecznictwa.

: 1 5




Wiedza

1. Student zna i rozumie przyczyny, objawy oraz zasadydiagnozowania i terapii w najczęściej występującychzaburzeniach psychicznych (ostrych i przewlekłych).


Umiejętności

2. Student umie przeprowadzić badanie psychiatryczne. wykład aktywnośćmerytoryczna K_U12


3. Student potrafi nawiązać i utrzymać kontakt z chorym. wykład aktywność studentana zajęciach K_K06

4. Student ma świadomość jak istotne jest zachowywanie się wsposób profesjonalny i zgodny z zasadami etyki zawodowej.




Studiowanie literatury przedmiotu. Warunkiem zaliczeniaprzedmiotu jest obecność studenta na wykładach oraz jegomerytoryczne zaangażowanie podczas realizacji przedmiotu.Praca indywidualna studenta wynosi 3,2 ECTS.


A) Podstawowa Puri B. K. i in. (red.), (2014), Psychiatria. Podręcznik dla studentów, Elsevier Urban & Partner,Wrocław Rybakowski J, (2009), Psychiatria, Podstawy psychiatrii, Elsevier Urban & Partner, Wrocław.

B) Uzupełniająca Jarema M., J. Raba-Jabłońska, (2011), Psychiatria kliniczna. Podręcznik dla studentów medycyny,PZWL, Warszawa Pużyński S. (2003), Leksykon psychiatrii, PZWL, Warszawa.



Psychometria




Rok : 3





wykład 10

ćwiczenia 20



Podstawowa znajomość terminologii psychologicznej oraz historii rozwoju myśli psychologicznej, a także rozszerzona wiedzaz zakresu metodologii badań i analizy statystycznej.


Celem przedmiotu jest zapoznanie studenta z podstawowymi założeniami teorii i praktyki stosowania testówpsychologicznych, nauczenie przeprowadzania procedury konstrukcji i adaptacji narzędzi badawczych, przeprowadzeniatestów, zdiagnozowania problemu oraz zinterpretowania wyniku testu w sposób zgodny ze standardami psychometrycznymiprzy jednoczesnym zachowaniu standarów etycznych zawodu psychologa.





1. Testypsychologiczne -wprowadzenie

Pojęcie tekstupsychologicznego;zastosowanie; podstawowewymogi; cecha psychologicznaw ujęciu psychologicznym ipsychometrycznym.


3 6

2. Zastosowanietestów w diagnoziepsychologicznej

Historia testówpsychologicznych. Diagnoza zapomocą tekstó: aspektpsychologiczny,psychometryczny,metodologiczny, etyczny.


3 6

3. Wnioskowaniepsychometryczne

Model klasyczny Gulliksena ijego odmiany; wynik otrzymanyi wynik prawdziwy; błądpomiaru; standardowy błądpomiaru i błąd estymacji wynikuprawdziwego; szacowaniewyniku prawdziwego, ocenaistotności różnicintraindywidualnych. Kwestiarzetelności, trafności testu,normalizacji wyników.


4 6



1. Rzetelność itrafność pomiarutestu

Stabilność względna ibezwzględna, zgodnośćwe3wnętrzna, korelacja pozycjitestowych z ogólnym wynikiem,standardowy błąd pomiaru,estymacja wyniku prawdziwego;trafność a rzetelność; rodzajetrafności.


2 9

2. Normalizacjawyników testu

Transformacja liniowa inieliniowa; kryteria wyboruw,łaściwej skali standardowej;porównywanie wynikówywrażonych w jednostkachróżnych skal.


2 10

3. Podstawowe zasadykonstruowania testów

Strategie, zasady tworzenia idoboru pozycji testowych,procedury, instrukcja i klucz.


2 9

4. Wskaźnikipsychometryczne iczynnikizniekształcającewyniki testowe

Rodzaje podstawowychwskaźnikówpsychometrycznych; rodzajeczynników zakłócającychpomiar.


2 10

5. Problemykulturowej adaptacjitestów

Rodzaje adaptacji, kryteriarównoważności testów, kryteriaoceny adaptacji testów.


2 9

6. Interpretacjawyników. Podręcznikitestowe

Różnice międzyosobnicze iwewnątrzosobnicze; zasadyopracowania i korzystania zpodręczników testowych.


2 10

7. Praca praktyczna zwybranymi testami

Konstrukcja kwestionariusza.Test Matryc Ravena. SkalaInteligencji Wechslera dlaDorosłych; Skala InteligencjiWechslera dla Dzieci.

Problemoweaktywizujące:DyskusjadydaktycznaMetoda przypadkówPraktyczne:Ćwiczeniaprzedmiotowe

8 20





Wiedza

1. Student ma wiedzę z zakresu teoretycznych ipraktycznych aspektów korzystania z testówpsychologicznych podczas diagnozy psychologicznej.


2. Student ma wiedzę z zakresu psychometrycznychaspektów tworzenia, wykorzystywania i analizowaniatestów psychologicznych.

ćwiczenia kolokwiumK_W07

Umiejętności

3. Student potrafi konstruować narzędzia służące dodiagnozy psychologicznej, wykorzystywać już istniejąceoraz dokonywać analizy i interpretacji otrzymanychwyników zgodnie z zasadami psychometrycznymi.



4. Student jest świadom konieczności zachowaniaetycznego, profesjonalnego i nastawionego na dbałość odobro pacjenta.



5. Student jest świadom ograniczeń i zagrożeńzwiązanych ze stosowaniem testów psychometrycznych.




Aktywny udział w zajęciach, zapoznanie się z literaturąprzedmiotu, przystąpienie do kolokwium zaliczeniowego.


A) Podstawowa Standardy dla testów stosowanych w psychologii i pedagogice, Gdańsk 2007. E. Hornowska, Testypsychologiczne. Teoria i praktyka, Warszawa 2001. Wybrane testy psychologiczne.

B) UzupełniającaE. Aranowska, Pomiar ilościowy w psychologii, Warszawa 2005. Trafność i rzetelność testówpsychologicznych, red. J. Brzeziński, Gdańsk 2005. E. Hornowska, Stronniczość testówpsychologicznych, Poznań 1999. B. Zawadzki, Kwestionariusz osobowości: strategie i procedurakonstruowania, Warszawa 2006.

2020 / 2021 1 2

Documents

Transcript of 2020 / 2021 1 2