1 STRONA

*ma

j 201

8*

Wiele miesięcy w Kościele poświęconych jest szczególnym nabożeństwom. W listopadzie modlimy się za wiernych zmar-łych, w czerwcu zanurzamy w oceanie miłosierdzia Najświęt-szego Serca Pana Jezusa, a maj poświęcony jest Matce Bożej. Czy modlisz się za jej wstawiennictwem? Czy prosisz by wzięła Cię w opiekę? Czy poświęciłeś Jej swoją rodzinę? Masz na to jeszcze czas – maj to ku temu idealna okazja.Święty Ludwik Grignion de Montfort pisał o Matce Bożej Królowej wszystkich serc jako o „Arcydziele Bożego stworze-nia”. Przypominamy dziesięć sposobów na uczczenie Królo-wej Wszystkich Świętych:

1. Rozpoczęcie dnia z MaryjąPierwszy gest jaki powinniśmy co rano wykonać to modlitwa poświęcenia się Jezusowi przez Niepokalane Serce Maryi. To gwarancja udanie rozpoczętego dnia! Matka Teresa z Kalkuty, poruszona wielką miłością Maryi, ułożyła niegdyś godną po-lecenia modlitwę: Maryjo, Matko Chrystusa daj mi swe serce, tak piękne, tak czyste, tak nieskazitelne, tak pełne miłości i po-kory, bym mogła przyjąć Chrystusa pod postacią Chleba, bym kochała Go tak jak ty Go kochasz i służyła Mu w cierpieniu skrytym u najbiedniejszych z biednych.

2. Angelus / Regina CaeliTradycyjnie modlitwę tą odmawia się w południe, ale jeśli z jakichś powodów nie udało ci się zwrócić ku Matce Bożej o 12.00, możesz przenieść modlitwę na inną porę. Te maryjne modlitwy przywołują kluczową obecność Maryi w tajemnicy Zbawienia, a więc wcielenia, męki i śmierci Pana Jezusa.

3. Poświęcenie domu i rodziny Jej Niepokalanemu SercuPrzygotuj się do poświęcenia poprzez dziewięciodniowe na-bożeństwo różańcowe i poproś kapłana o poświęcenie obra-zu Najświętszej Maryi Panny i błogosławieństwo dla Twojej rodziny. Dzięki temu poświęceniu Bóg Ojciec obdarzy Cię (i wszystkich mieszkańców domu) Swym niezmierzonym bło-gosławieństwem.

4. Nie zapomnij poświęcić też siebieKościół przygotował dla nas podpowiedzi formalne, w jaki sposób można poświęcić się Niepokalanemu Sercu. Szczegól-nie polecane są akty stworzone przez świętych Kościoła – np. wspomnianego Ludwika de Montfort lub Maksymiliana Kol-bego. W Twojej książeczce do nabożeństwa z pewnością znaj-duje się sugerowana treść takiego aktu.Ten pobożny akt może radykalnie odmienić Twoje życie. Pa-miętaj jednak, że jeśli już raz zawierzyłeś się Niepokalanemu Sercu, możesz odnowić poświęcenie się każdego roku sięgając coraz głębiej do nieskończonego rezerwuaru miłości Boga, którą przynosi nam Matka Najświętsza.

5. Naśladuj Świętą Bożą RodzicielkęJeśli naprawdę darzymy kogoś miłością, chcemy poznać go lepiej, podążać za nim oraz naśladować wszystkie dobre jego cechy, zwane przez Kościół cnotami. Naśladuj więc cnoty Ma-ryi, a znajdziesz się na prostej ścieżce ku świętości. Jakie to cnoty? Wszystkie je opisał święty Ludwik: przede wszystkim głęboka pokora, żywa wiara, ślepe posłuszeństwo, nieustanna

maj miesiącem maryi!10 sposobów na uczczenie Matki Najświętszej

2 STRONA

To już polska tradycja, że co roku - w maju - w mediach, nie tylko katolickich, i w rozmowach prywatnych pojawia się temat Pierwszej Komunii Świętej. Swoją drogą: szkoda, że dzieje się tak tylko w tym jednym miesiącu, bo kwestia ta zaczyna funk-cjonować trochę na zasadzie ogórka w wiadomym sezonie, a my tracimy w ten sposób szansę na poważny, systematyczny namysł. I na jakąś możliwość zmiany tego, co jest teraz.W tzw. mediach świeckich - i w rozmowach Polaków - do-

minują z reguły sprawy zewnętrzne: stroje, organizacja przy-jęć pierwszokomunijnych i szał prezentów. Z tym pierwszym (ubrania - zwłaszcza sukienki) Kościół pomału daje sobie radę: w wielu parafiach dzieci przystępują do Komunii św. w stro-jach liturgicznych i wśród rodziców (oraz babć) wzrasta świa-domość, że Komunia to nie ślub, a dziewięciolatka nie musi wcale i nawet nie powinna wyglądać jak panna młoda. O wiele trudniej poskromić obyczaj związany z wręczaniem drogich prezentów, szczególnie że w kształtowanie ludzkiej świadomo-ści (budzenie apetytów, nakręcanie spirali szaleństwa, etc.) już dawno zaangażował się rynek. W tym roku - czytam w jednej z gazet- na Komunię kupuje się smartfony, laptopy i konsole do gier. Oczywiście, zawsze mile widziane są pieniądze: „Ofi-cjalna stawka to tysiąc złotych. Schodzić poniżej raczej nie wy-pada”.Nie muszę chyba dodawać, jak szkodliwy dla życia religijnego może okazać się ów obyczaj. Dlatego warto mu się przeciwsta-wić tak, by Komunia przestała kojarzyć się z drogimi prezentami (te można by wręczać kiedy indziej, na przykład na zakończe-nie kolejnych etapów szkolnej edukacji), a laptop nie okazał się w rzeczywistości ważniejszy od Jezusa.

modlitwa, zdolność do samozaparcia, niespotykana czystość serca, gorąca miłość, heroiczna cierpliwość, anielska dobroć, niebiańska mądrość.

6. Pokusa? Wezwij Naszą PaniąNasze życie polega na walce, do samej śmierci. Nie powinni-śmy walczyć z szatanem, pokusami ciała i świata w pojedynkę – możemy nie dać rady. Co więc czynić? Powinniśmy zawsze, gdy odczuwamy pokusę prosić o pomoc Maryję. Szatan pa-nicznie boi się jej imienia! A więc w chwilach pokusy, zmów po prostu pobożnie „Zdrowaś Maryjo”! Efekt murowany.Nie wolno nam zapominać, ze Maryja jest generałem w woj-sku aniołów. Na jej polecenie zostają pokonane wszystkie złe duchy, wszyscy wrogowie naszej czystości. Świadczy o tym wielu świętych – Franciszek Salezy odczuwał silną pokusę oddania się rozpaczy, ale przezwyciężył ją poprzez modlitwę do Maryi. Antoni Maria Claret był kuszony przeciw własnej czystości. Dzięki żarliwym modlitwom do Matki Bożej diabeł opuścił jego serce, a sam Antoni wstąpił do zakonu i poma-gał ludziom w podobnej sytuacji kuszenia. A więc i Ty zwróć się do Maryi!

7. Maryja w roku liturgicznym – te dni są dla CiebieCzy zapoznałeś się z potężną obecnością Maryi w Mistycz-nym Ciele Chrystusa, którym jest Kościół? Szczególnie warto poznać Jej obecność w roku liturgicznym – niezliczona liczba świąt ku Jej czci świadczy o ogromnej pobożności maryjnej wśród członków ludu Chrystusa. Matka Boża ma więc szcze-gólne miejsce w kościelnym kalendarzu – jest w końcu Matką Kościoła. Szczególnie polecamy lekturę listu apostpolskiego Pawła VI Marialis Cultus wyjaśniającego tę nadreprezentację świąt i uroczystości poświęconych Matce Chrystusa.

8. Czytajmy o Królowej AnielskiejAby być wiernym i pobożnym synem Maryi, potrzebujemy duchowej i intelektualnej formacji – musimy zatem pielę-gnować zarówno nabożeństwa jak i znajomość doktryny. Sama wiedza o doktrynie, ale bez szczerego oddania może być wszak sucha i jałowa – i odwrotnie, nabożeństwo bez wiedzy łatwo może przerodzić się w płytki sentymentalizm. Dlatego należy czytać o Matce Zbawiciela! Zacząć można od listu apostolskiego św. Jana Pawła II „NMP i różaniec”, nie wolno też zapominać o dziełach św. Ludwika, jak „Traktat o prawdziwym nabożeństwie do Najświętszej Maryi Panny” i „Tajemnica Maryi”. To z tych dzieł wzięło się zawołanie biskupie papieża Polaka – Totus Tuus!

9. Zostań apostołem MaryiJednym z najlepiej znanych współczesnych „maryjnych świę-tych” jest św. Maksymilian Kolbe. Odznaczał się nieopisaną miłością do Matki Zbawiciela. Jedną z metod, które propono-wał było nabożeństwo do Niepokalanej z pomocą Cudowne-go Medalika – nazywał go duchowym pociskiem, wiemy, że przypisuje mu się liczne cuda. To tym większa zachęta, by mo-dlić się z Cudownym Medalikiem.Możesz także dołączyć do grupy osób szczególnie miłujących Matkę Bożą Fatimską - Apostołowie Fatimy to ludzie dobrej woli, których życzeniem jest naprawa świata i nawracanie błą-dzących – w ramach orędzia właśnie Matki Bożej Fatimskiej.

10. Uczyń różaniec podstawą swego życiaMatka Boża ukazując się w Fatimie trójce dzieci, za każdym ra-zem (aż sześciokrotnie!) nalegała na odmawianie różańca. Czy możesz odmówić powtórzonej sześciokrotnie prośbie własnej Matki?

komunia się zbliża...

3 STRONA

Skoro Kościołowi udała się zmiana naszego myślenia o strojach pierwszokomunijnych (co jeszcze 50 lat temu wydawało się nie-możliwe) - to i tu widzę światełko w tunelu. Trzeba jednak za-cząć o tym poważnie myśleć, rozmawiać, spierać się - i do tego dojrzewać. To długi proces, ale chyba warto go zainicjować.Mniej oczywista natomiast (ale czy niesłuszna?!) wydaje się zgło-szona idea oddzielenia Pierwszej Komunii Świętej od pierwszej spowiedzi. Nie chodzi tu bynajmniej o tzw. bezstresowe wycho-wanie dzieci. Ta propozycja jest dużo głębsza. Niewielu z nas,

dorosłych, zdaje sobie sprawę, że Komunia ma moc gładzenia grzechów lekkich i że jest ona „chlebem grzeszników” (nie wol-no jej przyjąć jedynie w sytuacji grzechu śmiertelnego, którego większość dziewięcioletnich dzieci nie jest chyba w stanie po-pełnić).Spowiedź - powtarzam: pomijając grzech śmiertelny, kiedy jest KONIECZNA - nie powinna być pojmowana jako warunek przyjęcia Komunii. To przecież osobny sakrament - spotkanie z przebaczającym Jezusem.

miesiąc maj i nasza refleksja na temat macierzyństwa.

Artykuł z cyklu „W służbie małżeństwu i rodzinie”

Mówi się, że najpiękniejszym miesiącem roku jest miesiąc maj. Mamy już pełny wybuch wiosny w jej młodej zieleni i kolory-styce różnobarwnych kwiatów, śpiewie ptaków i budzącym się w przyrodzie życiu. To, co widzimy dookoła, wyzwala w ser-cu radość i zachęca do aktywnego życia. Jest też miesiąc maj poświęcony najpiękniejszej z niewiast wszechczasów Matce Bożej w Jej, dziewictwie, panieństwie, ale nade wszystko w Jej świętym Macierzyństwie. I właśnie o macierzyństwie jako takim, chcemy dziś parę słów powiedzieć. Kiedy Bóg stwa-rzał mężczyznę i kobietę wyznaczył im odpowiednie zadania. Kazał im nie tylko czynić sobie Ziemię poddaną, ale nakazał rozmnażać się i napełniać ją. Tak więc rodzenie nowych lu-dzi jest obowiązkiem. W tej sytuacji macierzyństwo i ojcostwo podniesione do godności współtworzenia z Bogiem jest zada-niem niezwykłym. Do życia powołujemy nowego człowieka my rodzice, ale zgodę na to musi wyrazić Pan Bóg. Jeśli On nie wyrazi zgody, próżne są nasze działania. Wiedzą o tym ro-dzice, którzy nieraz latami czekają na swoje dziecko. Ile trudu trzeba ponieść i ile zanieść modlitw o upragnionego potomka. W tym kontekście jawi się nam wielkość i niezwykłość macie-rzyństwa. Piękna bycia matką nie zastąpi żadne inne. I choć ten cud i piękno związane jest z wielkimi nieraz trudami od 9-miesięcznego okresu stanu błogosławionego noszenia pod swym sercem małego człowieka, poprzez trudy rodzenia, wy-chowywania od niemowlęctwa po wiek dojrzały, to nic innego nie daje kobiecie większej radości. Najlepszym przykładem

podjęcia i pokonywania trudów macierzyństwa jest dla nas naj-świętsza z kobiet i matek Najświętsza Maryja Panna. Wystar-czy przeanalizować krótko koleje Jej życia. Od zwiastowania Archanioła poczynając. Przecież ta młoda dziewczyna miała inne plany. Zaślubiona Józefowi znalazła się nagle w dwu-znacznej roli. Trzeba było ingerencji samego Boga, aby Józef Jej nie opuścił. Potem wędrówka na spis ludności do Betlejem, brak lokum do zamieszkania, poród w grocie-stajni, ucieczka przed Herodem, a na końcu męka i śmierć Syna. Któż więc lepiej rozumieć może najprzeróżniejsze trudy macierzyństwa, jak nie Matka Boża. Ona jest i pozostanie najlepszym dla ma-tek wzorem. Ona też wielokrotnie wyprasza dla wielu kobiet dar macierzyństwa , pomoc w trudach wychowania, zwłaszcza w dzisiejszych czasach.W kontekście powyższych rozważań nawiązać trzeba do wy-darzeń, jakie w ostatnich latach mają miejsce w Polsce. Cho-dzi o grupę kobiet, które próbują wymazać ze swego życia to, co najpiękniejsze i najważniejsze – macierzyństwo. Czynią to demonstracyjnie w tzw. „czarnych marszach”. Szokujące są napisy na transparentach i wypowiedzi. Wulgarność i prymi-tywizm słów nie licują z bycia kobietą. Żądają nie tylko usank-cjonowania wykreślania z życia poczęcia dziecka ale i prawa do zabijania już poczętego. Kobieta – morderczyni! Szokujące zestawienie. Kobieta domagająca się publicznie prawa do zabi-jania. Co stało się w ostatnich czasach z niektórymi Polkami? Czy można aż tak nisko upaść? Niestety, wiele kobiet uległo panującej w świecie demoralizującej ideologii, która uczyniła seks „bożkiem”. Wszystko kręci się wokół niego. Temu tema-towi poświęca się film, literaturę, muzykę i wiele innych dzie-dzin. Tą demoralizującą ideologią próbuje się zarazić już małe dzieci poprzez wprowadzanie do programów wychowawczych od przedszkola poczynając. Szokujące programy szkolne, niestety, jak na razie nie anulowane przez władze oświatowe mogą nadal edukować kolejne szeregi przyszłych kandydatek do „czarnych marszów”. Współżycie fizyczne dwojga ludzi to nie zabawa, ale zadanie małżonków, które ma prowadzić do poczęcia nowego życia. Te dwie sprawy są ze sobą integral-

4 STRONA

nie związane. Każde ich rozdzielenie prowadzi do wynaturzeń i w konsekwencji do zabijania w sobie tego daru, jakim Bóg obdarzył człowieka – macierzyństwa. Trzeba nam wszystkim widzieć, do czego doprowadza grzech i nieliczenie się z Panem Bogiem. Ratunkiem na to, co prezentują sobą kobiety z „czar-nych marszów” jest modlitwa, wielka modlitwa o nawrócenie

i miłosierdzie, wszak to przecież nasze rodaczki, Polki i siostry, które się pogubiły. Tylko Bóg ze swym miłosierdziem i świa-tłem może doprowadzić do nawrócenia i powrotu do normal-ności. W tym wszystkim może nam pomóc najlepsza z Matek – Maryja Matka Jezusa.Doradca rodzinny

Zadania diakonów katolickichZgodnie z teologią katolicką diakonat jest pierwszym z trzech stopni sakramentu święceń (są to kolejno: diakonat, prezbite-rat i episkopat). W obrzędzie święceń biskup nakłada na kan-dydata ręce, ale nie dla kapłaństwa, lecz dla posługi. Diakoni nie są powoływani, by zastępować kapłanów, ale po to, aby ich wspierać. Dlatego też nie wykonują funkcji typowo kapłań-skich, jak celebrowanie mszy świętej, rozgrzeszanie i namasz-czanie chorych (które też jest czasem formą rozgrzeszenia), ale wsparci łaską sakramentalną, mają za zadanie służyć Kościoło-wi w posłudze liturgii, słowa i miłości.

Posługa liturgiiZadaniem diakona w celebracjach liturgicznych jest zasadni-czo asystowanie i posługiwanie przewodniczącemu. W czasie mszy jest to także służba przy ołtarzu (przy księdze i kielichu), kierowanie zgromadzeniem wiernych poprzez odpowiednie polecenia oraz wypowiadanie intencji modlitwy powszechnej.Niektóre ceremonie diakon może sprawować samodzielnie, w zastępstwie kapłana. Jest zwyczajnym szafarzem komunii

świętej. Może uroczyście udzielać chrztu, asystować przy za-wieraniu małżeństwa przez narzeczonych, przewodniczyć li-turgii pogrzebu i nabożeństwom (np. Gorzkie żale), a także sprawować te sakramentalia, które nie są zastrzeżone kapła-nom (jak np. poświęcenie kielicha i pateny).W świetle prawa kanonicznego Kościoła łacińskiego, święce-nia diakonatu wprowadzają do stanu duchownego. Wiąże się to z obowiązkiem regularnej celebracji Liturgii Godzin.

Posługa słowaW ramach liturgii święceń diakonatu, biskup wręcza nowo wyświęconemu Ewangeliarz, jako znak specjalnej posłu-gi głoszenia Ewangelii. Podczas każdej celebracji, w której uczestniczy diakon, zawsze on sam odczytuje tekst Ewange-lii, nawet, jeżeli obecny jest biskup czy nawet papież. Diakon może także, z upoważnienia celebransa, wygłosić homilię lub kazanie, czego nie może nigdy czynić osoba świecka.

Posługa miłościDiakon jest szczególnym orędownikiem miłości, sprawiedli-wości i pokoju. Jest wezwany do niesienia pomocy i pocie-chy chorym, ubogim i cierpiącym. Oprócz świeckiej pracy zawodowej, która zapewnia mu utrzymanie, jest też wezwany, by wspierać duchowo i sakramentalnie tych, którzy tego naj-bardziej potrzebują. Święty Polikarp zachęca, by diakoni byli pełni współczucia, gorliwi, żyjący według prawdy naszego Pana, który stał się sługą wszystkich.Specyficzna funkcja diakona w Kościele ma też odbicie w jego zadaniach w liturgii. Z zasady to on, w ramach swo-jego urzędu diakońskiego, kieruje do wiernych takie zachęty, jak Przekażcie sobie znak pokoju czy też Idźcie w pokoju Chrystusa.

diakonat w kościele katolickim

5 STRONA

Ks. Józef Śliż, syn Franciszka i Anny zd. Teper, urodził się 27 listopada 1930r. w lskrzyczynie. Był czwartym dzieckiem w ro-dzinie. Ochrzczony został 7 grudnia 1930r. w kościele parafial-nym pw. św. Małgorzaty w Dębowcu przez Ks. Józefa Kulę. Dzieciństwo spędził z rodzi-cami i resztą rodzeństwa w domu rodzinnym. W 1937r. rozpoczął naukę w Szkole Powszech-nej w Iskrzyczynie. Gdy miał 9 lat wybuchła II wojna światowa. Do I Komunii Świętej przy-stąpił 1 września 1940r. w Dębowcu. W cza-sie wojny uczęszczał do Szkoły Niemieckiej w Iskrzyczynie. Sakrament Bierzmowani przy-jął z rąk ks. Prałata Karola Kasperlika 14 lipca 1942r. W wieku 14 lat został zatrudniony przez wójta jak goniec gminny. Po zakończeniu woj-ny rozpoczął naukę w Gimnazjum w Cieszy-nie, a po zdaniu małej matury w Liceum Ogól-nokształcącym o profilu humanistycznym. Po zdaniu matury w 1949r. rozpoczął studia teologiczne na Uniwersytecie Jagiellońskim i formację kapłańską w Śląskim Seminarium Duchownym w Krakowie. 29 czerwca 1954r. otrzymał święcenia kapłańskie z rąk ks. Bisku-pa Goliński ego w Piekarach Śląskich , a na-stępnie 4 lipca odprawił Mszę Świętą prymicyj-ną w kościele pw. św. Małgorzaty w Dębowcu. Pełnił posługę duszpasterską jako wikariusz na następujących placówkach: Chorzów Ba-tory 1954–1955 (parafia pw. Wniebowzięcia NMP) - Radlin I - Biertułtowy 1955–1956 (pa-rafia pw. Wniebowzięcia N M P), Czechowice--Dziedzice 1956–1961 (parafia pw. Królowej Polski), Bielsko-Biała 1961–1964 (parafia pw. Św. Trójcy), Wapienica 1964–1966 (parafia pw. Św. Franciszka) Jako proboszcz: Ochaby Małe 1966–1970 (parafia pw. Św. Marcina) Wapieni-ca od 1970 (parafia pw. Św. Franciszka).Oto co o posłudze ks. Józefa Śliza i życiu kierowanej przez niego parafii możemy prze-czytać w kronice parafialnej: 1970 - Dekret Bp. Ordynariusza mianujący ks. Józefa Śliża, proboszcza z Ochab proboszczem w Wapie-nicy. Uroczysta instalacja nowego proboszcza dokonana przez Ks. Dziekana Józefa Koterię 1971 - Wizytacja kanoniczna przeprowadzo-na przez Bp. Herberta Bednorza. Parafialna pielgrzymka na Jasną Górę. 1972 - Msza św. prymicyjna o. Benedykta Konrada Pomper, ty-dzień wcześniej parafianie w pielgrzymce udali się na Jasną Górę, by uczestniczyć w święceniach kapłańskich swojego rodaka. W październiku przeprowadzono gruntowny remont radiofonizacji w kościele. 1973 - Misje Parafialne, któ-

re przeprowadzili oo. Paulini. I Piątek miesiąca „Świętem pa-rafialnym Dzieci” - pod takim hasłem zaprowadzono w parafii Mszę św. w I Piątek dla dzieci o godz. 16.30 z generalną ich

Komunią Św. W lipcu dokonano remontu in-stalacji elektrycznej. Malowanie kościoła wg projektu artysty plastyka Witolda Pałki. Arty-sta wykonał również polichromię na plafonie kościoła przedstawiającą Dwunastu Aposto-łów i czterech Ewangelistów, zaś na frontowej ścianie umieścił obraz przedstawiający scenę z Emaus. Prace malarskie wykonała firma Sta-nisława Bolczyka z Rudy Śląskiej. Malowanie i uporządkowanie wnętrza kościoła dokona-no zgodnie z wymogami II Soboru Watykań-skiego. 1974 – Zaprowadzono cotygodniową prywatną adorację Najświętszego Sakramentu, odbywa się we wtorki o 17.00. Prymicje ks. Krzysztofa Ryszki, kazanie na prośbę nowego kapłana wygłosił ks. Proboszcz Józef Śliż. Po kazaniu nastąpiło wręczenie krzyża z polece-niem, aby przed nim modlił się o nowe powo-łania z parafii, a następnie przekazał o nowemu prymicjantowi. Krzyż - sztafeta księży z Wa-pienicy - wywarł na wiernych wielkie wrażenie. Budowa 27 głosowych organów, 17 listopada ich poświęcenie, którego dokonał Bp. Herbert Bednorz. 1975 - Rekolekcje Intronizacyjne Naj-świętszego Serca Pana Jezusa, któr e prowadzili ksi ęża Sercani e z Tarnowa. Najważniejszym wydarzeniem tych rekolekcji było poświęcenie rodzin Sercu Pana Jezusa, przebiegło ono przy licznym udziale wiernych i przystąpieniu do Sakramentów św. Uroczystość prymicyjna ks. Krzysztofa Klajmona. Kazanie wygłosił ks. Dr. Rudolf Zielasko. Pod koniec uroczystości ks. Krzysztof Ryszka przekazał ks. Prymicjantowi krzyż - sztafetę Księży z Wapienicy. 1976–1977 - W tym okresie trwał remont prezbiterium oraz jego przebudowa. Pod stopniami zbudo-wano kanał nawiewu do pieca ogrzewającego kościół, a stopniom nadano nowy kształt. Wi-zytacja kanoniczna, którą przeprowadził ks. Biskup Czesław Domin. 1978 - Konsekracja 3 nowych dzwonów dokonana przez ks. biskupa Herberta Bednorza przy udziale księży z deka-natu bielskiego. Dzwony wykonała odlewnia dzwonów Janusza Felczyńskiego z Przemyśla. Na największym ważącym 800kg umieszczono obraz Matki Bożej Częstochowskiej oraz napis

„Ludu Maryi, Narodzie Polski, gdy usłyszysz głos mój, wznieś serce do Boga, pozdrów Maryję, wspomnij swe śluby i przyrze-czenia, trwaj przy Bogu, pamiętaj, czuwaj. Powołały nas do ży-

życie i posługa śp. ks. prałata józefa śliża

Rodzice: Franciszek i Anna

I Komunia Święta

Maturzysta (1949)

6 STRONA

Dębowiec (1952) Wikariusz Czechowice-Dziedzice (1956-61)

św. stanisław

Św. Stanisław przyszedł na świat w Szczepanowie koło Boch-ni (dzisiejszy powiat brzeski, Diecezja Tarnowska) około roku 1030. Jego rodzice prawdopodobnie nosili imiona Wielisław i Bogna (według przekazu Jana Długosza), zaś nazwisko ro-dowe Świętego brzmiało Turzyna. Imię, które otrzymał na chrzcie, oznacza: Stań się sławny.O miejscu urodzenia św. Stanisława dowiadujemy się z trzyna-stowiecznych przekazów. Szczepanów wymieniają: w „Kronice polskiej” bł. Wincenty Kadłubek oraz dominikanin Wincen-ty z Kielczy, autor dzieł sporządzonych ok. 1240 r. na potrze-by procesu kanonizacyjnego św. Stanisława. O Szczepanowie jako miejscu urodzenia św. Stanisława pisze także nasz wielki historyk Jan Długosz w „Żywocie św. Stanisława”, spisanym w 1465 r. Wedle tradycji, matka powiła św. Stanisława wracając z pola. Polanę, na której urodził się Święty, otacza dziś mur. Pośrod-ku polany wzniesiono niewielką kaplicę. Obok kaplicy, na wy-

sokiej kolumnie, stoi figura św. Stanisława w biskupiej szacie.Św. Stanisław znajomość podstaw wiary wyniósł niewątpli-wie z domu rodzinnego. Gruntowne wykształcenie uzyskał w Krakowie w szkole katedralnej lub w pobliskim opactwie tynieckim. Kształcił się również za granicą: w Paryżu - jak pi-sze kronikarz Jan Długosz lub w Liege w Belgii - jak wynika z najnowszych badań historycznych.Św. Stanisław otrzymuje sakrę biskupią w 1072 r.Wykształconego kapłana powołano najpierw na kanonika katedry wawelskiej. Gdy zmarł biskup krakowski Lambert Suła, św. Stanisław został jego następcą. Objął Diecezję Kra-kowską rozciągającą się na obszarze 55 tys. km kw. i liczącą ok. 200 tys. wiernych. Biskup Stanisław bardzo zabiegał o budo-wę nowych kościołów i placówek duszpasterskich. Prawdo-podobnie dzięki niemu utworzono parafię w jego rodzinnym Szczepanowie - osobiście poświęcił wzniesioną tam świątynię. Biskup dbał też o rozwój zakonów, które znacznie przyczynia-ły się do umocnienia chrześcijaństwa wśród ludności. Porząd-kował i wzmacniał organizację Kościoła w Polsce.Wskrzeszenie PiotrowinaBiskup Stanisław nabył od rycerza Piotra (zwanego Piotrowi-nem) wieś, a należność za nią zapłacił w srebrze. Po śmierci Piotra jego krewni zaczęli domagać się od biskupa zwrotu po-siadłości. Sprawa toczyła się przed sądem królewskim. Pozba-wiony możliwości udowodnienia prawdy św. Stanisław udał się do grobu rycerza. Tam spędził trzy dni na poście i prosił Boga, aby zmarły szlachcic wstał z grobu. Następnie polecił wydobyć szczątki pochowanego trzy lata wcześniej człowie-

cia ofiarne serca parafian z Wapienicy staraniem ks. Proboszcza Józefa Śliża w roku 1978”. Po konsekracji dzwonów J.E. Ks. Biskup Ordynariusz wystosował pismo, w którym czytamy: Po uroczystości konsekracji dzwonów w parafii wapienickiej pra-gnę podziękować ks. Proboszczowi za staranne przygotowanie tego nabożeństwa, które zgromadziło wielu parafian. Dzięki sprawnej organizacji konsekracja dzwonów i Msza święta wy-padły godnie i miały właściwą oprawę liturgiczną i muzyczną.

(...) Dziękuję również ks. Proboszczowi za działanie integracyj-ne, dzięki któremu nowo przybyli do parafii szybko włączają się w życie parafialne. (...) Z przekonaniem mogę stwierdzić, że parafia w Wapienicy należy do bardziej żywotnych wspólnot parafialnych na Śląsku Cieszyńskim i dlatego tym bardziej dzię-kuję ks. Proboszczowi za ofiarną i owocną pracę duszpasterską. Szczęść Boże. + Herbert Bednorz, Biskup Katowicki

Na pierwszym roku studiów

7 STRONA

ka. Wtedy, na oczach licznie zgromadzonych ludzi, szlachcic Piotr wyszedł z grobu. Przywiedziony przed trybunał królew-ski zaświadczył, że sprzedał wieś św. Stanisławowi. Wobec tak niezwykłego świadectwa król wydał wyrok korzystny dla bi-skupa. Rycerz Piotr zapytany, czy chciałby przez kilka lat cie-szyć się życiem, odpowiedział, że woli wrócić do grobu, gdyż niebawem czeka go koniec mąk czyśćcowych.Piotrowina była wioską położoną za Wisłą w Archidiecezji Lubelskiej i tam został wybudowany kościół ku czci św. Stani-sława w 1440 roku. W pracy na rzecz Kościoła św. Stanisława początkowo silnie wspierał król Bolesław Śmiały. Jednak później doszło między nimi do ostrego konfliktu, który zakończył się męczeńską śmiercią biskupa oraz opuszczeniem kraju przez króla. Z relacji bł. Wincentego Kadłubka dowiadujemy się, że św. Stanisław nie mógł pogodzić się z krzywdzącym nieraz podda-nych postępowaniem króla. Upominał władcę, wzywał go do opamiętania się i zaniechania okrucieństw wobec poddanych. Przestrzegał, że łamanie praw moralnych może doprowadzić do końca jego panowania. Gdy upomnienia nie poskutko-wały, biskup rzucił na króla klątwę. Nie znoszący sprzeciwu monarcha postanowił ukarać biskupa. Kronikarz Gall pisze, że skazał biskupa na śmierć przez „obcięcie członków”. We-dług Mistrza Wincentego, porywczy władca osobiście zgładził niepokornego biskupa i posiekał jego ciało mieczem na drob-ne kawałki. Stało się to 11 kwietnia 1079 r. podczas Mszy św. w kościele na Skałce w Krakowie.Jan Długosz w „Żywocie św. Stanisława” opisuje, jakie zda-rzyły się po śmierci Biskupa Męczennika. Najpierw na miej-sce zbrodni nadleciały cztery orły wyjątkowej wielkości,które zaczęły odpędzać zgłodniałe zwierzęta od poćwiartowanego ciała. A gdy po trzech dniach, wbrew królewskiemu zakazo-wi, kapłani i wierni Kościoła krakowskiego przyszli zebrać rozrzucone szczątki, aby urządzić Biskupowi godny pochó-wek, zastali ciało cudownie zrośnięte, nawet bez śladu ran. Zauważyli tylko brak palca wskazującego prawej ręki. Według tradycji, odcięty palec wpadł do pobliskiego jeziorka i został połknięty przez rybę, nad którą natychmiast pojawił się nie-zwykły blask. Relikwię odzyskano - palec ów po umieszczeniu

przy ciele również zrósł się z całością. Mord na krakowskim biskupie wywołał wielkie wzburzenie. Król Bolesław Śmiały musiał opuścić kraj. Znalazł schronienie na Węgrzech u swego kuzyna, św. Władysława. Formalnie nadal pozostawał królem. Wiadomo, że porywczy władca zrozumiał swój błąd, czuł się winien i pokutował na Węgrzech. Zmarł w 1081 r. w Osjaku w Karyntii (dzisiejsza Austria).Szybko rosła pośmiertna sława krakowskiego biskupa. W 1088 r. relikwie męczennika przeniesiono ze Skałki do nowo wznie-sionej katedry na wzgórzu wawelskim. Wkrótce po tragicznych wydarzeniach pierwsze kroki w kierunku kanonizacji biskupa Stanisława podjął papież Grzegorz VII, zaś wyniesienia Świę-tego na ołtarze dokonał 17 września 1253 r. w Asyżu papież Innocenty IV. Rok później 8 maja po raz pierwszy odbyła się w Krakowie uroczystość św. Stanisława, którą odprawia się na Skałce do dzisiaj.Relikwie św. Stanisława od początku były otaczane wyjątkowym szacunkiem. Niespełna dziesięć lat po śmierci Biskupa Męczen-nika jego doczesne szczątki uroczyście przeniesiono na Wawel i złożono w trumnie ufundowanej przez księżnę Kingę, żonę Bolesława Wstydliwego. W XIII w. umieszczono je na środku katedry, gdzie już wcześniej stał ołtarz Świętego. W XVI w. król Zygmunt Stary ufundował srebrny ołtarz ze scenami mę-czeństwa św. Stanisława. Począwszy od 1331 r., od bitwy pod Płowcami, wykształcił się zwyczaj składania na ołtarzu trofeów wojennych, a w szczególności zdobytych sztandarów. Dlatego miejsce to zyskało miano Ołtarza Ojczyzny. W miarę rozwijania się kultu Biskupa Męczennika zaczęto uzna-wać Świętego za głównego patrona Polski. Szczególne znacze-nie dla Polaków miał przekaz o cudownym zrośnięciu się jego ciała. Uważano to za symbol trwałości państwa, które po rozbi-ciu dzielnicowym potrafiło się zjednoczyć. Jako główny patron Polski św. Stanisław znalazł poczesne miej-sce w kulturze narodowej. Już w połowie XIII w., prawdopo-dobnie z okazji kanonizacji Świętego, Wincenty z Kielczy napi-sał hymn Gaude Mater Polonia (Raduj się, Matko Polsko). Pieśń przypomina zasługi Biskupa, jego męczeństwo oraz cuda, które dokonały się po jego śmierci. Utwór wykonuje się do dziś pod-czas uroczystości kościelnych, państwowychi akademickich.

☺ kącik dla dzieci ☺KoChANe dZieCi!

Rozpoczął się miesiąc maj, który jest całkowicie poświęcony Maryi. Będziemy Oddawać jej cześć podczas Nabożeństw Majo-wych. W miesiącu maju rozpoczynają się również czuwania fatimskie, które trwać będą do października.

Zapraszamy Was do uczestnictwa w tych nabożeństwach. Majówki w naszej parafii odbywają się codziennie po Mszy świętej wieczornej ok. 18.30, a w niedziele i święta o 17.30.

Natomiast pierwsze czuwanie fatimskie odbędzie się 13 maja. Rozpocznie się godziną różańcową o 18.00. Następnie będzie Msza święta, czuwanie i procesja wokół kościoła ze świecami.

8 STRONA

SyMBol dNiA: Fatimska Pani

UWAGA KoNKURS!!! przypominam, ze kupon konkursowy naklejamy na serduszko i przenosimy do kościoła na mszę świętą dla dzieci.

dzisiejsze pytanie konkursowe brzmi:

KUPoN KoNKURSoWyile RAZy W CiąGU RoKU odByWAJą Się

CZUWANiA FAtiMSKie?

Objawienia fatimskie rozpoczęły się w 1917 roku, kie-dy to Maryja objawiła się trójce dzieci: Hiacyncie, Łu-cji i Franciszkowi. Przekazała im Tajemnice Fatimskie i prosiła o modlitwę o pokój na świecie. Na pamiątkę tych objawień w kościele katolickim odbywają się czuwa-nia fatimskie - od maja do października, gdyż w takich miesiącach Maryja ukazywały się dzieciom.

Nasz kontakt: blizejsiebiewapienica@wp.pl,pytania i propozycje tematów można także wrzucać do skrzynki pytań w kościele.

Chrzty i roCzkiChrzty - w ostatnią niedzielę miesiąca w czasie Mszy św. o godz. 13.00 - w sobotę poprzedzającą chrzty o godz. 17 w domu katechetycznym katecheza przed chrzcielna.Msza św. i błogłosławienie dzieci w drugą niedzielę miesiąca o godz. 10.30

odwiedziny ChoryChZ posługą sakramentalną w pierwszą sobotę miesią-ca po Mszy św. o godz. 7.00. Nadzwyczajni Szafarze Komunii św. zanoszą Komunię św. wszystkim cho-rym i starszym niemogącym uczestniczyć we Mszy św. w każdą niedzielę. Pragnienie przyjęcia Komunii św. należy zgłosić w kancelarii parafialnej lub zakrystii.

KWieCieńChRZty

PoGRZeBy

Adamek BartoszDąbrowski SzymonDobosz HannaGałuszka LauraGolec ZuzannaKorzekwa Fabian

Sirko-Grabala IgnacyŚledź AnnaKapa KarolinaSzmid WeronikaSzmid LeonCzaban Antoninas

sakramenty i pogrzeby

Czaban AntoninaŚliż Ks. Prałat Józef

Rogalski StanisławKurcjus Stanisław

Biernat Łukasz i Niebrzydowska MartynaBerdys Paweł i Moskała MalwinaOlecki Paweł i Kurto KatarzynaWawrzeczko Adam i Gwiżdż Gabriela

ŚlUBy