1992-2012 nasza gazetka ukazuje się od 20 lat -...

12
1 208 / XII / 2012 r. 1992-2012 nasza gazetka ukazuje się od 20 lat Świąt wypełnionych radością i miłością, niosących spokój i odpoczynek, Nowego Roku spełniającego wszelkie marzenia, pełnego optymizmu, wiary, szczęścia i powodzenia życzy Redakcja Gazetka ufundowała świąteczny prezent helikopter zdalnie sterowany. Losowanie przebiega dwuetapowo. Najpierw zostań posiadaczem kuponu ze słonikiem. Potem zgłoś się do opiekuna gazetki po odbiór nagrody niespodzianki. W ustalonym terminie właściciele tych kuponów wezmą udział w losowaniu nagrody grudniowego numeru helikoptera. Z tym numerem otrzymujesz świąteczną naklejkę! W numerze: - Wigilia dawniej i dziś - Mikołajki i kiermasz - Czym jest dla mnie chleb? - Książka na pogodę i niepogodę - Światowy Dzień Pluszowego Misia - English Page - VII Płońskie Zaduszki Muzyczne - Co z Rudolfem? - Andrzejki w naszej szkole - Szczęśliwy kupon

Transcript of 1992-2012 nasza gazetka ukazuje się od 20 lat -...

1

208 / XII / 2012 r.

1992-2012 nasza gazetka ukazuje się od 20 lat

Świąt wypełnionych radością

i miłością,

niosących spokój

i odpoczynek,

Nowego Roku spełniającego

wszelkie marzenia,

pełnego optymizmu, wiary,

szczęścia i powodzenia życzy Redakcja

Gazetka ufundowała świąteczny prezent – helikopter zdalnie sterowany.

Losowanie przebiega dwuetapowo. Najpierw zostań posiadaczem kuponu

ze słonikiem. Potem zgłoś się do opiekuna gazetki po odbiór nagrody niespodzianki.

W ustalonym terminie właściciele tych kuponów wezmą udział w losowaniu nagrody

grudniowego numeru – helikoptera.

Z tym numerem otrzymujesz świąteczną naklejkę!

W numerze:

- Wigilia dawniej i dziś - Mikołajki i kiermasz

- Czym jest dla mnie chleb? - Książka na pogodę i niepogodę

- Światowy Dzień Pluszowego Misia - English Page

- VII Płońskie Zaduszki Muzyczne - Co z Rudolfem?

- Andrzejki w naszej szkole - Szczęśliwy kupon

2

Wigilia dawniej i dziś

„Siano obrusem nakryte na stole-

Białe opłatki-

Ojca błogosławione ręce-

Serdeczne rozrzewnienie matki-

O, niepowrotne wzruszenia dziecięce w rodzinnym kole.” Rodzinne święta Bożego Narodzenia, pełne pięknych tradycji i podniosłego nastroju rozpoczyna Wigilia. Kulminacyjnym punktem tego dnia jest wieczerza wigilijna, a najważniejszym momentem - dzielenie się opłatkiem. Jest to zwyczaj głęboko związany z Polską, gdzie indziej niepraktykowany, a dla nas tak ważny, że żadne okoliczności i przeszkody nie mogły mu zaszkodzić. Na emigracji, w obozach, na zsyłce Syberii – Polacy okazywali sobie wzajemną miłość i łączność łamiąc się opłatkiem. Dzielenie się opłatkiem rozpoczynał zawsze pan domu. Potem każdy z obecnych musiał ułamać kawałek od drugiego i zarazem dać mu swój do ułamania. Przy tym składa się sobie wzajemnie życzenia. Gdy już wszyscy się podzielą opłatkiem- można siadać do wieczerzy. Zgodnie z tradycją można zasiąść do stołu, gdy na niebie pojawi się pierwsza gwiazdka. Stół obowiązkowo powinien być nakryty białym obrusem, pod którym kładło się sianko, na pamiątkę, że Jezus narodził się w stajence, a najświętsza Panienka złożyła go na sianku. Jedno nakrycie pozostawia się więcej niż jest uczestników wieczerzy, z myślą o osobie samotnej, która może zapukać do naszych drzwi. Jadłospis wieczerzy obowiązkowo składał się z potraw postnych. Musiał uwzględniać wszystkie płody rolne i leśne z całego roku. Do najbardziej typowych potraw należały: barszcz z buraków, zupa grzybowa, kapusta z suszonymi grzybami, ryby pod wszelkimi postaciami, pierogi, kluski z makiem, kompot z suszonych owoców. Tradycja nakazywała, aby potraw było 12 i wszystkich należało spróbować, aby zapewnić sobie szczęście i pomyślność przez cały rok. Po wieczerzy warto było zajrzeć pod choinkę, gdyż można znaleźć tam prezenty, czyli tzw. gwiazdkę. A potem długo w noc śpiewano przy pięknie ubranej choince kolędy, dopóki nie nadszedł czas udania się na Pasterkę czyli mszę świętą o północy upamiętniającą modlitwę i hołd pasterzy złożony Dzieciątku. Pamiętajcie o naszych polskich tradycjach, uczcie się o nich od rodziców, dziadków, bo są niepowtarzalne, świadczą o naszej tożsamości narodowej i kulturze, dodają uroku codzienności.

Redakcja

Czym jest dla mnie chleb? Czy na co dzień zadajecie sobie powyższe pytanie?

Przeczytajcie, co sądzą na ten temat trzecioklasiści.

Chleb jest dla mnie czymś najważniejszym

w życiu. Stworzył go Bóg i dlatego należy go szanować.

W chlebie zamknięta jest praca ziemi, słońca, ludzi i Boga. Aby wytworzyć kromkę

chleba człowiek musi wykonać dużo pracy. Najpierw ludzie muszą zasiać ziarna

zbóż. Kiedy zboże dojrzeje trzeba je skosić i wymłócić. W młynie ziarno zostaje

zmienione w mąkę, z której piekarz wypieka chleb, bułki i inne pieczywo. Chleb

towarzyszy mi na co dzień. Spożywam go na śniadanie, podwieczorek i kolację.

Ludzie zrozumieją jak wielkim skarbem jest chleb wtedy, kiedy odczują jego brak.

Często można spotkać kromki chleba w koszach na śmieci. Nie wolno wyrzucać

chleba do kosza, lepiej nakarmić nim ptaki. Może to być doskonały sposób na

spędzanie wolnego czasu z rodziną np. wspólne dokarmianie dzikich kaczek.

Chleb jest darem Boga i trzeba go szanować. Emilia Drążkiewicz, kl. IIIb

3

Chleb jest dla mnie produktem zbożowym niezbędnym w codziennym

odżywianiu. Ja z całą rodziną szanujemy chleb oraz go nie wyrzucamy. Chleb

jest darem od Pana Boga. Chleb jest dla mnie produktem wyjątkowym, którym

powinniśmy się dzielić. Paulina Figat, kl. IIIb

Dla mnie chleb to pożywienie na co dzień. Lubię kanapki z chleba z serem.

Chleb to także dar boży. Gdy mi upadnie, to go podnoszę i całuję. Dla osób

wierzących chleb podczas Mszy Świętej symbolizuje Chrystusa, którego przyjmuje

się w postaci opłatka. Julianna Kozarzewska, kl. IIIb

Już niedługo zasiądziemy przy wigilijnym stole, złożymy sobie życzenia, tradycyjnie dzieląc się opłatkiem. W wielu domach znakiem do

rozpoczęcia wieczerzy będzie pojawianie się na niebie pierwszej gwiazdy. Czy w natłoku

wydarzeń znajdziemy chwilę na refleksję związaną ze świętami? Czy faktycznie wszystko

wiemy o Bożym Narodzeniu?

Boże Narodzenie, jedno z największych świąt chrześcijańskich, ustanowione zostało

w kościele w IV w. Po raz pierwszy odnotowano je w rzymskim kalendarzu świątecznym w

354r. Dopiero dwa wieki później zostały wprowadzone do liturgii obchody wigilijne jako

przedświętne z obowiązującym postem, modłami, czuwaniem i oczekiwaniem na święta. Boże

Narodzenie i poprzedzająca je wigilia przypadają w porze przesilenia zimowego. W dalekiej

przeszłości, jeszcze przed przyjęciem chrześcijaństwa w tym czasie uroczyście obchodzono

początek roku słonecznego, wegetacyjnego i obrzędowego oraz wielkie święto kultowe,

noworoczne, rolnicze i zaduszne. Święta takie odprawiali także nasi przodkowie, a ich ślady

przetrwały dotychczas przede wszystkim w wigilijnych zwyczajach i obrzędach ludowych.

Data Bożego Narodzenia 25 grudnia została ustanowiona w Kościele nieprzypadkowo. Wtedy

Rzymianie świętowali dzień narodzin niezwyciężonego słońca Mitry, którego kult

rozpowszechnił się w Rzymie w III w. Pierwsi biskupi rzymscy przyjęli zatem tę właśnie datę

jako dzień narodzin Jezusa Chrystusa. Święta Bożego Narodzenia, obchodzone w tym czasie

miały stanowić przeciwwagę dla pogańskiego kultu słońca. Niezależnie jednak od wszystkich

reliktów obecnych w obchodach Bożego Narodzenia są one przede wszystkim wielkim świętem

chrześcijańskim Kościoła i wielkim świętem domowym o bardzo pięknej, bogatej i różnorodnej

tradycji. Tradycyjnie wszystkim naszym czytelnikom życzymy :

Mnóstwa prezentów pod zieloną choinką,

pyszności na wigilijnym stole,

wspaniałej rodzinnej atmosfery,

wypełnionej melodią staropolskich kolęd,

wystrzałowego, bąbelkowego Sylwestra

i spełnienia marzeń w Nowym Roku. Dominika Sokołowska kl.IVe

Lodowisko w Płońsku W zimę można jeździć na łyżwach. Nie trzeba już odwiedzać innych miast, żeby poślizgać się na

lodzie, ponieważ w Płońsku otwarto lodowisko. W pierwszy dzień łyżwy i wejściówki były za darmo. Przyszło tu dużo ludzi, głównie młodych, którzy potrafią i nie potrafią jeździć na łyżwach. Uważamy, że to jest pożyteczny sport, bo zazwyczaj nie wychodzimy z domu, a ruch zwłaszcza zimą jest bardzo ważny.

Marta Pałac i Maria Sawicka ;O

4

MIKOŁAJKI I KIERMASZ BOŻONARODZENIOWY

Tradycyjnie, jak co roku w

mikołajki, 06.12.2012r.z inicjatywy

Parlamentu szkolnego klas I-III,

odbyła się loteria fantowa.

Uczniowie klas 0 – III z budynku

„b” mieli możliwość losowania,

przyniesionych uprzednio fantów

w postaci: książek, maskotek, płyt

CD i DVD, gier planszowych,

zabawek. Ilość przedmiotów była imponująca,

udało się pozyskać aż 250 fantów. Dochód z loterii

został przeznaczony na wsparcie Akcji Katolickiej

przy parafii św. M. Kolbe organizującej świąteczne

paczki dla dzieci z ubogich rodzin.

Kolejnym wydarzeniem w budynku „b” był

kiermasz bożonarodzeniowy, który odbył się

11.12.2012 r. Władze Parlamentu Szkolnego klas

I-III oraz uczniowie klasy 0 „b” przygotowali

ozdoby z masy solnej, makaronu i masy

papierowej, stroiki, bombki, ozdobne pudełka oraz

kartki z motywami świątecznymi. Dochód ze

sprzedaży został przeznaczony na fundację „Zdążyć

z pomocą”. Przewodnią ideą fundacji jest ratowanie zagrożonego życia dzieci,

przywracanie im zdrowia, wspieranie w edukacji, niesienia pomocy w trudnych

warunkach materialnych. p. Dorota Dominiak

Boże Narodzenie

to czas, kiedy powinniśmy być dla siebie nadzwyczaj mili i uprzejmi. Jednak nie

każdy z nas potrafi okazać życzliwość drugiemu człowiekowi.

Książka Karola Dickens’a pt. ,,Opowieść wigilijna’’ może być ciekawa

zarówno dla dzieci i młodzieży. Opowiada ona o Scrooge’u – samotnym skąpcu,

który dba tylko o pomnażanie swojego majątku i mało obchodzi go los innych ludzi.

W czasie nocy wigilijnej przychodzą do niego duchy, które ukazują mu fragmenty

z jego życia. Co wyniknie z tego nawiedzenia? Czy Scrooge zmieni swoje

postępowanie i okaże się serdecznym człowiekiem? Zachęcamy do przeczytania tej

ciekawej lektury. Julia Synoradzka i Martyna Reteruk, kl. VI F

5

Andrzejki w naszej szkole

Okres adwentu to czas wyciszenia, oczekiwania na przyjście Jezusa. W tym czasie

nie organizujemy zabaw i spotkań towarzyskich. Dlatego przed rozpoczęciem

adwentu organizuje się imprezy andrzejkowe. Są to zwykle zabawy przy muzyce, z

poczęstunkiem i połączone z wróżbami. Najpopularniejsze z nich to lanie wosku

przez klucz i odczytywanie z jego kształtu przyszłości, wróżba z ustawieniem butów

do progu drzwi.

W naszej szkole również odbyła się taka zabawa 28 listopada. Początek

przewidziano na 17:00, a koniec na 19:00. Bawili się wszyscy uczniowie klas 4-6 na

dużej sali gimnastycznej. Za dobór muzyki odpowiadał nasz nauczyciel muzyki Pan

Ł. Zacieski. Bezpieczeństwa uczniów strzegli wychowawcy i nauczyciele. Bawiliśmy

się świetnie, ale zbyt szybko minął czas. Niestety, nie mogliśmy sobie wróżyć, bo

przy takim tłumie byłoby to trudne. Na szczęście otwarty był sklepik, więc można

było sobie kupić napój, lody, słodycze.

Dobrze, że są takie zabawy szkolne, ale szkoda, że tak rzadko. Na kolejną

przyjdzie nam poczekać aż do karnawału.

Opr. P. Rajkowska, kl. Va

28 listopada w klasach IV-VI, 29 w klasach I-III, zaś 30 w „0” odbyły się zabawy andrzejkowe. Tańczyliśmy, śpiewaliśmy, wróżyliśmy… A przepis na udaną zabawę znamy, prawda? Kilogram dobrego humoru, pół kg uśmiechu, 30 dag radości, 40 dag miłości, 20 dag pewności siebie i oczywiście … tego dnia trzeba wstać z łóżka prawą nogą.

Zdjęcia z zabawy kl. IV-VI /red./

6

„ Mały miś, śmieszny miś…”

25 listopada Światowy Dzień Pluszowego Misia

Już 109 lat ma pluszowy przyjaciel każdego dziecka.

Również w Szkole Podstawowej Nr 2 w Płońsku dzieci z oddziałów

przedszkolnych uroczyście obchodziły urodziny misia. Słodki, miły i kochany

przyjaciel gościł w piątek 23 listopada w grupie 0 „D” u p. Renaty Kasprzykowskiej.

Natomiast w poniedziałek 26 listopada w grupach 0 „F” p. Magdaleny Imbirskiej

i 0 „E” p. Agnieszki Brzezińskiej.

7

Niezapomnianych wrażeń milusińskim dostarczyły gry i zabawy

w towarzystwie pluszowych gości.

Zadowolenie i radość dzieci odzwierciedliły w pracach plastycznych

przedstawiających pluszowe misie, których historię powstania, jak również

różnorodność form, nazw i pochodzenia najmłodsi poznali podczas zajęć. Okazało

się, że jeden dzień w szkole z ulubioną przytulanką znaczy dużo więcej niż nam

dorosłym mogłoby się wydawać.

Z pozdrowieniami dla Czytelników i Redakcji „Prymuska”

Magdalena Imbirska i Renata Kasprzykowska

8

VII Płońskie Zaduszki Muzyczne

Zwycięstwo miłości Jak tam jest? Dokąd zmierza człowieczy los? To pytania, które zadawali sobie

wszyscy ci mieszkańcy Płońska, którzy przybyli 23 listopada o godz. 18.00 do

Miejskiego Centrum Kultury na VII Płońskie Zaduszki Muzyczne „Pamięć za serce”.

Organizatorzy - Szkoła Muzyki i Tańca „Nutka” , Miejskie Centrum

Kultury oraz Miejska Bibliotek Publiczna – stworzyli wspaniałe, spektakularne

widowisko. Krótkie prezentacje przygotowane przez uczniów płońskich szkół

przeplatane były muzyką instrumentalną , śpiewem, występami tanecznymi.

W przedstawieniu wzięli udział uczniowie klasy 4d: Michał Hoffmann, Aleksandra Iwanowska, Patrycja Paczkowska oraz 5e: Julia Kożuchowska, Kacper Jeziorski, Jakub Maliński, Aleksandra Surowaniec,

Oliwia Zyskowska, Eliza Jóźwiak, Jakub Nowicki

Uczniowie naszej szkoły przygotowali specjalnie na tę okazję inscenizację

pt. „Odebrane dzieciństwo”. Najpierw na scenę wbiegły dzieci: chłopcy grali w

piłkę, dziewczynki skakały ma skakance. Nagle pojawiły się odgłosy strzałów

armatnich. Radosny obraz został przerwany. Zaczęła się wojna. Dzieci przestraszone

rozbiegły się po scenie. Nadeszła śmierć. Rozważania na temat przemijania,

zaczerpnięte z myśli ks. Jana Twardowskiego, snuli Kacper Jeziorski, Kuba Maliński

i Julia Kożuchowska. Na koniec Patrycja Paczkowska pięknie wyrecytowała wiersz

zaczynający się od słów „Nie ma dwóch światów/ Jest jeden.” Na scenę weszły dwa

aniołki, które zaprowadziły dzieci do bram raju. Przedstawienie było okazją do

zastanowienia się nad sensem i celem ludzkiego życia.

Impreza, która na stałe wpisała się już w płoński kalendarz wydarzeń

kulturalnych, była jak zawsze okazją do refleksji nad własnym życiem. W tym roku

motywem przewodnim przedstawienia była tolerancja, a tematem dominującym -

tragiczne losy płońskich Żydów. Aktorka, Monika Goździk przejmująco przeczytała

tekst „Płońscy Żydzi”, uczniowie Szkoły Podstawowej nr 3 przygotowali krótką

inscenizację pt „Sieroty wojenne” poświęconą Januszowi Korczakowi. Wykład na

temat losów płońskiej synagogi wygłosił ks. Ireneusz Mroczkowski.

9

Wieczór zakończył się występem uczniów Szkoły Muzyki i Tańca „Nutka”.

Wokaliści i chór śpiewali piosenkę Mietka Szcześniaka pt. „Kiedyś” , a tancerze

ubrani na czaro i biało przedstawiali walkę dobra ze złem. Finał był pełen nadziei

i wiary w zwycięstwo miłości. Małgorzata Ziółkowska

KĄCIK KULTURALNY W tym miesiącu zapraszamy do lektury wyjątkowej, poruszającej i skłaniającej do przemyśleń. „Wojna w oczach dziecka" to szczególny dokument czasów II wojny światowej na ziemiach polskich. Składają się nań wypracowania i rysunki dzieci z najmłodszych klas szkolnych, wykonane tuż po zakończeniu wojny, wiosną 1946 roku, na zlecenie Ministerstwa Oświaty, a zdeponowane w Archiwum Akt Nowych (obecnie znajduje się tam ponad 5 tys. rysunków i kilkaset wypracowań).

Powstał autentyczny, wypalony na zawsze w dziecięcej pamięci obraz niewyobrażalnie zbrodniczej wojny i pięciu długich lat okupacji, pełnych strachu, upokorzeń dnia codziennego, aresztowań i wszechobecnej śmierci.

Publikacja „Wojna w oczach dziecka" ukazała się po raz pierwszy w 1983 roku w języku polskim. W dwa lata później wydawnictwo Green Peace - z wielką edytorską starannością - wydało wersję polsko-japońską, opatrzoną komentarzami wybitnych osobistości japońskiego świata kultury i nauki. Wnikliwie, z wielką wrażliwością analizują dziecięce przeżycia wrażone często nieporadną kreską czy naiwnym słowem. A zarazem dostrzegają ich szerszy wymiar: ...to co jest tu narysowane i zapisane, nie jest skargą jedynie polskich dzieci. To skarga wszystkich dzieci, które

w czasie wojny stają się bezbronnymi ofiarami. Jest to żarliwa prośba ludzkości o pokój. (...) Żródło: Qlturka.pl

10

EENNGGLLIISSHH PPAAGGEE

BBOOŻŻEE NNAARROODDZZEENNIIEE WW AANNGGLLIIII

W Anglii najważniejszym dniem świątecznym jest

25 grudzień, nie świętuje się tam Wigilii. Gdy zbliżają się

Święta, wszyscy Anglicy dekorują swoje domy, by stworzyć

klimat świąt. Następnie wieszają przy kominku Christmas

stockings, długie kolorowe skarpety, a na podłodze stawiają

talerzyk z ciasteczkami i szklankę z mlekiem. Tradycyjnie w

pierwszy dzień Bożego Narodzenia musimy też pamiętać, że królowa wygłasza orędzie do

swoich poddanych, można wtedy posłuchać, jak brzmi tzw. RP, czyli „Received

Pronunciation”, standardowa wymowa typowa dla wykształconych ludzi.

Drugi dzień świąt jest zwany tradycyjnie Boxing Day ( boxes-podarki ). Tradycją jest

obdarowywanie prezentami dzieci przez świętego Mikołaja. Dzieci wierzą, że Mikołaj

przecisnąwszy się przez komin, wkłada prezenty do skarpet (niegrzecznym zostawia w nich

nie rózgi, ale węgiel), przegryza ciasteczko i raczy się pozostawionym dla niego napojem.

Opowiemy teraz co nieco o świątecznej kuchni. Główne miejsce na stole zajmuje

nadziewany indyk w otoczeniu pieczonych ziemniaków, brukselki, marchewki

i groszku. Obok talerzy leżą Christmas crackers, długie cukierki. Posiłek kończy Christmas

pudding z suszonymi owocami i monetą w środku na szczęście. Deser powinien być

przygotowany najpóźniej na początku adwentu, żeby odpowiednio dojrzał. Najczęściej to

ojciec rodziny wnosi płonący talerz na stół, a towarzyszą temu dźwięki papierowych trąbek

i rzucanie konfetti.

Następnie zajmiemy się roślinami, które symbolizują anglosaskie Boże Narodzenie. Są to

przede wszystkim: ostrokrzew (nim często dekoruje się stół), bluszcz i jemioła. To

przedchrześcijańska tradycja przypisywała jej wiecznie zielonymi listkom wielką moc.

One Direction - What Makes You Beautiful

Przygotowała: Klaudia Chojnacka, kl. IIIa

11

z

11

11

17 listopada 2012 r. upłynął termin oddawania prezentacji multimedialnych na Konkurs

Informatyczny pt.

Prawa dziecka wg Janusza Korczaka, a jego obowiązki w dzisiejszym świecie

Temat okazał się zbyt trudny, ponieważ dostarczono tylko dwie prace, które nie do końca

spełniały wymogi formalne. Dlatego JURY postanowiło przyznać II miejsce Erykowi

Akpang z 6d i nie przyznało I i III miejsca. Krystian Kuchciński z 6h otrzyma dyplom za

udział w konkursie. Uczniom gratulujemy i życzymy dalszych sukcesów.

Nauczyciele informatyki

6 grudnia grupa dzieci realizujących zajęcia unijne w projekcie „Rozwińmy skrzydła –

bądźmy nadzieją przyszłości” z p. Markowską i p. Kantor odwiedziła redakcję lokalnej

gazety „Wirtualny Płońsk”. Uczniowie poznali ludzi tworzących tygodnik i portal

internetowy. Zapoznali się z zadaniami, jakie stoją przed twórcami lokalnych wiadomości.

Usłyszeli o etapach powstawania gazety i internetowych news-ów. Największym

zainteresowaniem cieszył się jednak manekin statystujący przy ustawianiu oświetlenia

przed sesjami zdjęciowymi. Na pożegnanie otrzymali ostatni egzemplarz tygodnika i zrobili

wspólne zdjęcie.

p. Anna Markowska

Co z Rudolfem? Zbliżał się 24 grudnia. Mikołaj pakował prezenty. Zaprzągł renifery i ruszył

w drogę. Mikołaj śpiewał piosenkę: - Ho, ho, ho, do lasu by się szło…

Rudolf kiwał głową w rytm piosenki. Był odpowiedzialny za zaprzęg. Gdy tak

jechali, zobaczyli wielki głaz zasnuty mgłą. Rudolf próbował go ominąć, ale na

próżno. We mgle słyszeli tylko: -Oj, aj , ssssssssss! To Rudolf tak syczał.

Żeby Mikołaj niczego nie zauważył, podwinął nogę pod brzuch i leciał

dalej. Mikołaj zapytał: - Rudolfie, czemu jesteś taki blady?

- A, o to ci chodzi! Noga mi zmarzła.

- To może ci ją w coś zawinę?

Rudolf odskoczył jak oparzony: - Nie, nie trzeba! Wytrzymam.

Dalej lecieli w milczeniu. Noga bardzo bolała Rudolfa i zaczął opadać z sił.

Lecieli coraz wolniej i wolniej… Nagle Rudolf wydał głębokie westchnienie

i zamykając złociste oczy zawisł w powietrzu.

- Rudolfie! – krzyknął Mikołaj. Prędko wyskoczył z sań i rzucił się do renifera.

Nie zastanawiał się, co stanie się z saniami. Był gotów oddać wszystko za swojego

przyjaciela. Złapał Rudolfa za nogę.

- Uuaaaa! – krzyknął Rudolf i ponownie zamknął oczy.

- O rany! – wykrzyknął Mikołaj – Ta noga jest grubości pnia dębu! Załadował

Rudolfa do sań. Jadąc do domu cały czas głaskał go po szyi. Renifer oddychał

nierówno. Gdy Rudolf poczuł się trochę lepiej, Mikołaj zapytał go szeptem:

- Rudolfie, dlaczego nic mi nie powiedziałeś o swojej nodze?

- Nie chciałem cię martwić. Myślałem, że oddasz mnie do schroniska dla starych

reniferów.

- Mój drogi! Nigdy bym tego nie zrobił!

Objął Rudolfa rękami i przyciągnął do piersi. A śnieg padał i padał… cdn.

Katarzyna Zaniewska, kl. IVb

12

z

12

12

Nazwisko i imię, klasa…………………………………………………………………………….

Treść:……………………………………………………………………………………………...

……………………………………………………………………………………………………

……………………………………………………………………………………………………

HUMOR

Do świętego Mikołaja rozdającego prezenty

w domu towarowym

podchodzi Jasio, zaczyna tarmosić go i woła:

- Tato! Mama mówiła, żebyś kupił mleko i masło

jak będziesz wracał do domu!

Tata pyta Jasia:

- Dlaczego chcesz, aby św. Mikołaj przyniósł ci

dwa komplety kolejki elektrycznej?

- Bo ja też chcę się bawić, kiedy jesteś w domu.

WYKREŚLANKA

Skreśl cyfry, a dowiesz się, w którym roku otrzymali Nagrody Nobla: Henryk Sienkiewicz,

Czesław Miłosz i Wisława Szymborska. Oprac. Justyna Frączak, kl. 6f

W listopadzie nagrody numeru wylosowali: Olga Syska, Julia Synoradzka, Aleksandra Orłowska, Klaudia Lewandowska, Piotr Gradecki, Alicja Klimkowska, Amelia Jakubowska.

Uwaga: nieodebrane upominki przechodzą na następny miesiąc.

Jeśli chcesz zamieścid w gazetce drobne ogłoszenie, podziękowanie lub złożyd komuś życzenia, napisz je np. na zamieszczonym druku i dostarcz do opiekunów pisma.

Przypominamy, że „Prymusek” jest również dostępny na stronie internetowej naszej szkoły: www.spnr2.no-1.pl

Opiekunowie gazetki: p. M. Masiak (skład numeru), p. M. Ziółkowska, p. T. Zarodkiewicz

Współpraca: p. D. Bartczak (bud. B), p. P. Rutkowski (umieszczanie na stronie internetowej)

Zachęcamy do współpracy z gazetką szkolną!

Drogi Czytelniku! Miła Czytelniczko!

W każdym numerze gazetki będzie zamieszczany kupon uprawniający do wylosowania atrakcyjnych nagród.

Pod szczęśliwym kuponem znajdziesz symbol, który kryje nagrodę numeru. W tym miesiącu pod kuponem jest ukryty słonik. Jeśli jesteś tym szczęśliwcem, przynieś go do opiekunów gazetki (p. Masiak, p. Bartczak), a otrzymasz miłą niespodziankę.

Zbieraj wszystkie kupony z kolejnych numerów „Prymuska”, a może nagroda przypadnie właśnie Tobie. Losowanie nagród głównych odbędzie się w ostatnim tygodniu roku szkolnego. Powodzenia!

Redakcja

Odczytaj co 5 cyfrę,

Odczytaj co 6,

Odczytaj co 4.