BIOSYNTEZA DAVIDA BOADELLI

Oprac. Wojciech Laskowski

Twórca biosyntezy

http://www.biossintesebahia.com.br/biossintese.php

David Boadella (ur. 1931) – studiował pedagogikę, psychologię i literaturoznawstwo. Kontynuator myśli i praktyki Wilhelma Reicha. Psychoterapeuta o kilkudziesięcioletnim doświadczeniu. Wydawca czasopisma „Energia i Charakter” (Energy & Character) od 1970 r.; autor licznych artykułów i książek dotyczących psychoterapii somatycznej.

O biosyntezie• Biosynteza to szczególna forma psychoterapii somatycznej.• Psychoterapia somatyczna opiera się na starym założeniu „mens sana in

corpore sano” (w zdrowym ciele zdrowy duch).• Biosynteza oznacza integrację życia.• Podstawowe założenie: istnieją 3 podstawowe strumienia energii

życiowej, płynące w ciele, wiążące się z trzema warstwami komórkowymi zarodka: ektodermą, endodermą i mezodermą. Wyrazem aktywności tych strumieni jest: – „przepływ” ruchu przez ścieżki mięśni– „przepływ” percepcji, obrazów i myśli przez system neurosensoryczny– „przepływ” życia emocjonalnego w głębi ciała

• Integracja tych strumieni może zostać naruszona wskutek stresu doznanego przed urodzeniem, w niemowlęctwie lub późniejszym życiu.

• Celem terapii (biosyntezy) jest przywrócenie człowiekowi stanu zdrowego pulsowania, integracji strumieni życia.

Obraz osoby wg Reicha

Maska

Cień

Jaźń

- Charakter- Fałszywe „ja”- Mechanizmy obronne- „Opancerzenie”

- „Ja” prawdziwe- Pierwotny stan dobrego samo-poczucia, miłości, nadziei i poczucia własnej wartości- Rdzenne potrzeby i uczucia

- Bolesne uczucia strachu, złości, zwątpienia…- To, co wyparte- Bunt jaźni prawdziwej

- Zachowania destrukcyjne

- Spontaniczne zachowania- Spontaniczne impulsy do sięgania na zewnątrz i nawiązywania kontaktów

- Kontakty zastępcze- Konwencje- Konformizm

Koncepcja zdrowia wg Boadelli

Zdrowie

Psychiczne

FizyczneDuchowe

Somatyczne przejawy zdrowiaOddech regularny i rytmiczny z lekkim ruchem klatki

piersiowejPerystaltyka ani zbyt naprężona ani zbyt opieszała

Dobry tonus – stan trwałego napięcia mięśni, któremu nie towarzyszy zmęczenie

Mięśnie mogą przechodzić łatwo od stanu skurczu do rozkurczu, bez chronicznego usztywnienia lub zwiotczenia

Skóra ciepła i dobrze ukrwionaTwarz żywa i ruchliwa

Głos dźwięczny, wyrazisty, niemechanicznyOczy kontaktujące i błyszczące

Orgazm jest rytmicznym i mimowolnym pulsowaniem, który łączy się z zadowoleniem i uczuciem miłości do

partneraOdczucia seksualne i uczucia serca są w stanie odnosić się

do tego samego człowieka

1.

2.

3.

4.

Psychiczne przejawy zdrowiaUmiejętność uświadomienia sobie zewnętrznych przejawów

wewnętrznych potrzebZdolność odróżnienia pierwotnych potrzeb życiowych od ich

wtórnych zniekształceń

Umiejętność nawiązywania kontaktu z drugim człowiekiem bez idealizowania, projekcji lub innych mechanizmów obronnychZdolność odróżniania kontaktów prawdziwych od namiastek,

doceniania tych pierwszych i kultywowania ich

Umiejętność powstrzymywania uczuć i wyrażania ich oraz umiejętność decyzji, kiedy powstrzymanie lub wyrażenie uczuć

jest uzasadnione

Uwolnienie się od lęku gdy nie ma niebezpieczeństwa

Odwaga opowiedzenia się za czymś, w co się wierzy, nawet gdy jest to niebezpieczne

1.

2.

3.

4.

5.

Duchowe przejawy zdrowiaPosiadanie głębokich, osobistych źródeł wartości, które pozostają w związku z poczuciem znaczenia

własnych zachowań i myśli

Siła egzystencjalna, pozwalająca na radzenie sobie z kryzysami życiowymi bez popadania w rozpacz

Zrozumienie, że w życiu chodzi o proces coraz głębszego szacunku dla serca własnego i serc

innych

Uwolnienie się od neurotycznego poczucia winy i gotowość do radzenia sobie z prawdziwą

odpowiedzialnością

1.

2.

3.

4.

Kontinuum zdrowie <–> choroba

1) Istnieje niebezpieczeństwo podziału ludzi na dwie grupy, czyli zdrowych, którzy nie potrzebują terapii i chorych, którzy jej potrzebują.

2) Bardziej realistyczne byłoby potraktowanie choroby i zdrowia jako wymiaru ciągłego i uznanie możliwości wystąpienia nerwicowych reakcji u ludzi tzw. zdrowych oraz zdolności do zdrowych reakcji nawet u ludzi, których zdrowie jest poważnie zaburzone.

3) W istocie postęp terapii zależy od tego, w jakim stopniu terapeuta odnajduje u swego pacjenta ukryte obszary zdrowia.

Zaburzenia

1) Zaburzenia – rozpad jedności organizmu; dezintegracja; rozszczepienie

2) Rozszczepienie wyraża się tym, że:1) Działanie zostaje odcięte od myślenia i odczuwania2) Odczuwanie od działania i myślenia3) Myślenie od działania i uczuć

3) Te zakłócenia na poziomie ciała lokalizują się w konkretnych miejscach:

1) Między głową a plecami – w karku2) Między głową a torsem – w gardle3) Między plecami a wewnętrznymi organami klatki piersiowej

– w przeponie

Model embriologiczny

Warstwy zarodkowe

Endoderma

Mezoderma

Ektoderma

Układy

Płuca i organy trawienne

Kości, mięśnie, układ krwionośny

Skóra, organy zmysłowe, mózg i

nerwy

Ekspresja

Afekt

Zachowanie

Poznanie

Techniki (procesy) terapeutyczne

• Odzyskiwanie kontaktu z falującym rytmem swego oddechu i związanymi z nimi przemianami emocjonalnymiZeśrodkowanie

• Ożywienie przepływu energii wzdłuż kręgosłupa, a stamtąd do „pięciu kończyn”, tzn. do obu ramion, obu nóg i głowyUgruntowanie

• Zwiększenie kontaktu poprzez oczy, głos i język; odzyskanie spójności między ekspresją werbalną i niewerbalnąStawianie czoła

Ześrodkowanie

Zrównoważenie emocjonalne(harmonijny

oddech)

Emocjonalna apatia (bierność); niedoładowanie

(nadmierne powstrzymywa-

nie oddechu)

Emocjonalna labilność

(chwiejność); przeładowanie

(słabe powstrzymywa-

nie oddechu)

Ugruntowanie

Elastyczność, swoboda działania i ekspresji(Eutonia)

Kontrola i napięcie; powstrzymywanie

impulsu lub uczucia

(Hipertonia)

Rezygnacja i załamanie się; zrzeczenie się impulsu lub

uczucia(Hipotonia)

Stawianie czoła

Zbalansowana percepcja; optymalny

kontakt; bycie uważnym

(obecnym)

Podwrażliwość; wysoki próg pobudzenia; przesadne skupienie

(nadmierne obwarowanie)

Nadwrażliwość; niski próg

pobudzenia; roztargnienie

(słabe obwarowanie)

Proces zmiany w terapii – 3 czynniki

Interakc

ja

• Efektywność interakcji terapeutycznej• Zbudowanie zdrowej (niezaburzonej) relacji terapeutycznej, w ramach której terapeuta wywołuje

oddźwięk ze strony pierwotnego rytmu rozwoju pacjenta poprzez dialog – głęboki kontakt, daleki jednak od symbiotycznego i inwazyjnego czy deprywacyjnego i bezosobowego

Głębia

• Głębia, w jaką sięga u człowieka ta interakcja• Przeprowadzenie pacjenta od charakterologicznych mechanizmów obronnych przeciw bólowi do

przeżycia swego bólu oraz doprowadzenie go, choć w małym stopniu, do doznań związanych z warstwą pierwotną (tj. wykrycia nowych źródeł wewnątrz siebie, odzyskania kontaktu z dawno zapomnianymi lub nowoodkrytymi zasobami nadziei, zaspokojenia…)

Transfe

r

• Stopień, w jakim zmiany powstałe w toku sesji mogą być przeniesione w wydarzenia życiowe• Klient musi znaleźć sposób, by zmiany somatyczne i psychiczne dokonane na sesji terapeutycznej

przenieść do swej sytuacji życiowej

Źródła:

• Boadella, D. 1992. Przepływy życia. Jacek Santorski & CO Agencja Wydawnicza.

• Boadella, D. 1991. Biosynteza. W: Nowe zjawiska w psychoterapii, pod red. Marii Lis-Turlejskiej.

• The USA Body Psychotherapy Journal, Volume 5, Number 1, 2006.