27 listopada, w Dniu Patrona Szkoły,

uczniowie zostali zaproszeni na

przedstawienie pt.:

„Janusz Korczak – patron dziecięcych serc

Wczoraj, Dziś , Zawsze.”

Przedstawienie miało na celu podsumowanie

wiedzy o życiu Janusza Korczaka zebranej

przez uczniów w ciągu Roku Korczakowskiego.

Przesłanie spektaklu stanowiła ponadczasowość idei

Korczakowskich. Zwrócono uwagę na problemy

współczesnego dzieciństwa oraz na trud dorastania

w cieniu wojny. Uczniowie naszej szkoły zostali

przeniesieni w czasie do Domu Sierot prowadzonego

przez Janusza Korczaka , w którym mogli obserwować

życie jego mieszkańców, a także postawę Starego Doktora

wobec swoich wychowanków. Poczuli też cień lęku

mieszkańców Domu Dziecka, gdy ich radosna zabawa

została brutalnie przerwana odgłosami wojny, a żołnierze

zabrali im dom, przenosząc ich do getta. Przedstawienie

wzbudziło wiele emocji i dostarczyło wielu wzruszeń ,

w dużej mierze za sprawą wykonanej przez p. Ewelinę

Dzięgielewską piosenki napisanej na tę okazję do słów

wiersza Władysława Broniewskiego:

Przedstawienie spotkało się z wieloma wyrazami uznania wśród dzieci, nauczycieli, a także zaproszonych rodziców, czego efektem niżej umieszczona recenzja spontanicznie napisana przez tatę jednego z występujących

w nim uczniów.

Skoro dzieci grają bohaterów, a nauczyciele pełnią rolę scenarzystów, reżyserów

i scenografów to ja odważę się pobyć przez chwilę recenzentem.

Oto moja krótka recenzja "na gorąco":

Przede wszystkim nie trudno recenzować wydarzenie, po którym emocje

w głowie ciskają się z jednego kąta w drugi. Wirują jak akcja na małej sali

zmieniająca swoje miejsca tak, że głowa widza chciałaby kręcić

się wokoło. To zmusza uczestników, a szczególnie dzieci znajdujące

się w centrum wydarzeń do poruszania się w rytm spektaklu. Nie

muszą się nawet przenosić oczyma wyobraźni w niepojęte w czasach pokoju

wydarzenia wojny, bo to sama wyobraźnia je oplata jak pajęczyna z nitek

przeszłości. Potęguje to przestrzeń zarezerwowana dla dźwięku. Serce

podskakuje w rytm wybuchów, żeby za chwilę zostać uciszone melancholią

prowokującą umysł do zadumy nad wydarzeniami minionych lat.

Dopiero w zalewie uczuć i emocji wskrzeszonych przez obrazy i barwne

tony udaje się przemycić niezwykle istotne informacje dla dzieci, ale także

w dużej mierze dla rodziców, którzy dowiadują się nagle, że "oni tylko płaczą

podczas, gdy ich pociechy beczą i mażą się".

Tata Oskara i Rogera

Piotr Pasternak

W przedstawieniu wystąpili :

Karina Bidas

Kaja Tyburska

Ada Mrugalska

Roksana Szulińska

Wiktor Kalinowski

Oskar Pasternak

Roksana

Jakubowska

Szymon Kluska

Szymon Dombrowski

Kacper Wachowski

Uczniowie Gimnazjum Płockiego Uniwersytetu

Ludowego

Ola Soczewka

Pan Piotr Tutkaj

Pani Beata Chrobot - Tutkaj

Przedstawienie przygotowały: p. Ewelina Dzięgielewska

p. Martyna Skrodzka p. Urszula Synakowska

p.Iwona Spiek p. Beata Chrobot – Tutkaj

Bardzo dziękujemy za wszelką życzliwość i pomoc okazaną przy

realizacji przedsięwzięcia.

Zapraszamy do fotogalerii.

„Obsługą” teatru ( kurtyną i efektami specjalnymi) zajmowali się uczniowie: Michał Załęski, Bartek Kaszyński, Nikola Zimny, Emilia Nowakowska, Zosia Balicka, Karolina Czerwińska , Patrycja Giszczak oraz Kasia Kamińska.

Dziękujemy