Szlakiem Mickiewicza po Wilnie i Kownie

Post on 11-Jan-2016

41 views 1 download

description

Szlakiem Mickiewicza po Wilnie i Kownie. Projekt edukacyjny Przygotowali: Pieńkowski Dawid Sakowski Artur. Spis treści. Kowno Stare Miasto Wzgórza Żalja Ratusz Dom Perkuna Katedra św. Piotra i Pawła Aleja Wolności. Co warto zobaczyć. Troki Zamek Wielkich Książąt Litewskich. - PowerPoint PPT Presentation

Transcript of Szlakiem Mickiewicza po Wilnie i Kownie

Szlakiem Mickiewicza po Wilnie i Kownie

Projekt edukacyjny Przygotowali:

Pieńkowski DawidSakowski Artur

Spis treści

KownoStare MiastoWzgórza ŻaljaRatuszDom PerkunaKatedra św. Piotra i PawłaAleja Wolności

Co warto zobaczyć

TrokiZamek Wielkich Książąt

Litewskich

Co warto zobaczyćWilno

Ostra BramaStarówkaWieża telewizyjnaKościół św. Piotra i PawłaDomek siostry FaustynyWzgórze Trzech KrzyżyZamek Giedymina ruiny Uniwersytet WilenskiKlasztor BazylianówMuzeum Adama MickiewiczaAkademicki Kościół św. AnnyKatedra Wileńska

Cmentarz na Rossie i Antokolu

Co warto zobaczyć

Kłajpeda Stare MiastoMierzeja KurońskaMuzeum MorskieDelfinarium

Kowno

Do 1918 Kowno było miastem granicznym, a współczesne lewobrzeżne dzielnice Aleksota i Poniemoń leżały w Królestwie Polskim.

Stare Miasto

Stare Miasto – najstarszy obszar Krakowa, otoczony Plantami. Jego centrum stanowi Rynek Główny. Stare Miasto razem ze wzgórze wawelskim oraz zabytkami Kazimierza zostało zapisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO w 1978 r.

RatuszRatusz. Najbardziej reprezentacyjna budowla miasta, stojący pośrodku rynku, wzniesiono w 1. 1542-1543. Początko wo był to budynek parterowy, bezwie_żowy, utrzymany w stylu gotyckim. W k. XVI w. dobudowano piętro oraz wysoką wieżę. Obiekt odnowiono w 1638 r., a w l. 1771-1780 gruntow nie przebudowano w stylu barokowym. Wówczas także pod wyższono wieżę do obecnej wysokości 53 m. W 1824 r.

Dom PerkunaDom Perkuna, gotycki, zbudowany na przeł. XV i XVI w. z czerwonej nie tynkowanej cegły. Nazwa domu wiąże się z miejscową tradycją, wg której mieściła się tu w czasach pogańskich świątynia litewskiego boga Perkuna, bowiem jego figurka ozdabiała niegdyś szczyt domu. W rzeczywistości dom był pierwotnie kamienicą kupiecką, a w 2 poł. XVI w. został zakupiony przez jezuitów z pobliskiego klasztoru, którzy w 1643 r. urządzili tu kaplicę. Po kasacie klasztoru w 1773 r. opuszczony i zdewastowany. W XIX w. został odbudowany, była tu m.in. szkoła dla szlachty i teatr, do którego uczęszczał mieszkający w pobliżu Adam Mickiewicz. W 2 poł. XIX w. ponownie opuszczony i zdewastowany, na przeł. XIX i XX w. urządzono tu szkołę cerkiewną. W 1928 r. budynek zwrócono jezuitom; mieścił się tu internat prowadzonej przez nich szkoły. Po 2 wojnie światowej były tu szkoły.

Aleja WolnościAleja Wolności jest najbardziej reprezentacyjną ulicą Kowna, powstała w drugiej połowie XIX w. Kamienice, które możemy oglądać, pochodzą z końca XIX w. i pocz. XX w.Ulica ma prawie 2 km długości, przekształcona jest w deptak. Mieszczą się przy niej 2 teatry: muzyczny i dramatyczny, Muzeum Zoologiczne i ogromna ilość kawiarń i kawiarenek, w których nie zawsze uda się znaleźć wolne miejsce.

TrokiTroki to niezwykle malownicza miejscowość oddalona o około 28 km na zachód od Wilna. Ową malowniczość tworzą nie tylko warunki geograficzne, tzn. położenie pośród czterech jezior, lecz również wieloetniczna mieszanka kulturowa, która przez wieki kształtowała architektoniczny wizerunek miasta. Tworzyli ją Litwini, Polacy, Rosjanie, Rusini a także orientalnie dla nas brzmiący Karaimi. Niegdysiejsza stolica Litwy obecnie liczy ok. 5,5 tys. mieszkańców.

Zamek Wielkich Książąt Litewskich

Zamek zbudowany w latach 1323 - 1325 przez wielkiego księcia litewskiego Giedymina ma kształt czworoboku, zbliżony do kwadratu, z dwiema narożnymi, czworobocznymi wieżami. Mury z kamieni i cegieł, wysokie do 15 m, o grubości 1,5 – 2 m sprawiały, że zamek był potężną twierdzą.

WilnoWilno – stolica Litwy, do 1795 stolica Wielkiego Księstwa Litewskiego, w latach 1919–1939 w granicach Polski, największe pod względem powierzchni miasto w Krajach bałtyckich; cenny zespół obiektów zabytkowych wpisany na listęm światowego dziedzictwa UNESCO w 1994; główny ośrodek nauki i kultury polskiej na Litwie,

Ostra BramaOstra Brama w Wilnie brama

miejska na Starym Mieście w Wilnie, gotycka, wzniesiona w latach 1503-1514 wraz z przylegającym do niej fragmentem muru obronnego stanowi jedyną pozostałość dawnych fortyfikacji miejskich; od strony wewnętrznej bramy znajduje się kaplica Ostrobramska z obrazem Matki Boskiej Ostrobramskiej Królowej Korony Polskiej (Matki Boskiej Miłosierdzia), klasycystyczna wzniesiona w 1829. Stanowi zamknięcie ulicy Ausros Vartu.

StarówkaNiewielu mieszkańców naszego 80 - tys. miasta potrafi bez problemu odpowiedzieć na pytanie o zabytki Konina, postawione np. przez przyjezdnego z Elbląga lub choćby mieszkańca okolicznych wsi. Tymczasem każdy z nas mógłby bez większego trudu posiadać taką wiedzę.  

Wieża TelewizyjnaWileńska wieża telewizyjna to najwyższy budynek na Litwie. Jej wysokość to 326,5 metra, waga – około 25 000 - 30 000 ton.

Kościół św. Piotra i PawłaNajważniejszą świątynią Kowna jest zajmująca północno-wschodni narożnik rynku kościół św. Piotra i Pawła. Świątynia, uznawana za największą gotycką na Litwie, powstawała od 1413 r., a jej wznoszenie trwało ponad dwieście lat. Dzisiejszy wygląd to w głównej mierze

Domek siostry FaustynyW towarzystwie Księży Dziekanów Ksiądz Arcybiskup otworzył Dom uświęcony rocznym pobytem Heleny Kowalskiej (późniejszej Św. Siostry Faustyny).

Wzgórze Trzech KrzyżyW 15 wieku pojawiły się ukrzyżowany františkánských siedmiu mnichów. Czterech mnichów były odrzucane w dole rzeki przepływającej leer. W 17 wieku na szczycie wzgórza, aby wznieść pomnik Trzech Krzyży.

Zamek Giedymina ruinyWzgórze, otoczone rzekami, było doskonałym miejscem na budowę zamku i założenie osady. Wykopaliska archeologiczne wskazują, iż już w epoce neolitu na wgórzu zamkowym mieściła się osada. W IX wieku wgórze zaczęto wzmacniać konstrukcjami z drewna i kamienia; w XI-XIII wieku na wgórzu stał już drewniany zamek.

Uniwersytet WileńskiW okresie aż do powstania listopadowego uczelnia przeżyła kolejny, krótki okres świetności i była najsilniejszą pod względem naukowym uczelnią polską.

Klasztor Bazylianow z celą Konrada

Wilno – Klasztor Bazylianów z celą Konrada

Ulica Ostrobramska. W głębi kościół św. Teresy, na prawo brama wejściowa w murach kompleksu bazylianów.

Muzeum Adama MickiewiczW latach 1989–1990 prowadzona była rekonstrukcja rodzinnego dworku Mickiewiczów przez polską firmę Budimex. Poza samym dworkiem odtworzono wówczas oficynę, studnię, altanę i budynki gospodarcze.

Akademicki Kościół św. AnnyKościół powstał przy ufundowanym przez księżną Annę Fiodorównę klasztorze bernardynów, która w 1454 za pośrednictwem Jana Kapistrana sprowadziła do Warszawy pierwszych zakonników.[2] Do Warszawy przybyło sześciu braci pod przewodnictwem o.

Katedra Wieleńska

Wileńskim odbywały się przeważnie w języku łacińskim, polskim, a niekiedy i w innych językach, ponieważ zatrudniano tu wielu wykładowców z zagranicy.

Cmentarz na Rossie i Antokolu Cmentarz Na Rossie w Wilnie (cmentarz Misjonarzy Na Rossie w Wilnie), zespół cmentarny w dzielnicy Rossa w Wilnie, założony w 1769, w 1801 oficjalnie zalegalizowany przez magistrat wileński, poważnie zniszczony w 1952, zamknięty w 1967; 10,8 ha; wpisany do rejestru zabytków w 1969.

Kłajpeda

Kłajpeda to główny port Litwy. Miasto leży nad Bałtykiem w części kraju zwanej Małą Litwą, która obejmuje zachodnie wybrzeże od ujścia Niemna do granicy z Łotwą. Jest to region ciekawy ze względu na różnorodność wpływów kulturowych i bogatą historię. Przez centrum miasta przepływa rzeka Dane.

Stare MiastoStare Miasto w Kownie . Kauno senamiestis osiedle Kowna, w Śródmieściu, na prawym brzegu Niemna, u ujścia Wilii; pełni funkcje mieszkaniowo-usługowe; szkoły wyższe, muzea, liczne zabytkowe zespoły budowlane.

Mierzeja KurońskaMierzeja Kurońska to szeroki na około 3 km pas wysokich wydm, piaszczystych plaż i lasów brzozowo-sosnowych. Półwysep ma długość około 98 km, z czego w granicach Litwy - 51 km.

Muzeum MorskieMuzeum Morskie w Szczecinie – potoczna nazwa gmachu głównego Muzeum Narodowego w Szczecinie mieszczący się na Wałach Chrobrego. W gmachu znajdują się działy MNS: Morski, Kultur Europejskich, Etnografii Pomorza, Numizmatyki, Edukacji.

Delfinarium Delfinarium – zbiornik wodny przeznaczony do hodowli, tresury i pokazów wytresowanych delfinów[1], a czasem innych waleni. W pierwotnym znaczeniu delfinarium to akwarium dla delfinów[2].