Autor: Kamil Śmiglarski kl. VI c

ALBUMO

HISTORII KINA

Jak powstało kino…

1839 – początek kinematografii. Louis Jacques Daguerre opatentował aparat do wykonywania dagerotypów, czyli obrazu fotograficznego uzyskanego na posrebrzanej płytce metalowej.

Louis Jacques Daguerre Pierwszy aparat do wykonywania dagerotypów

1878 – Eadweard Muybridge wykonał serię 24 fotografii galopującego konia. Po sfotografowaniu połączył wykonane obrazy w jeden ciąg, dzięki czemu animacja pokazuje konia w galopie. Jednak nie uznaje się tego za pierwszy film. Jego zdjęcia przyczyniły się do rozwinięcia sztuki filmowej.

1882 - Fotograficzna strzelba wynaleziona przez francuza Étienne Jules Marey’a, pozwalała wykonać 12 fotografii w ciągu 1 sekundy.

Étienne Jules Marey’a

Fotograficzna strzelba

Zdjęcia wykonane strzelbą fotograficzną

1888 – Louis Le Prince zbudował pierwszą na świecie kamerę filmową. Nakręcił nią 2 sekundowy film składający się z 9 klatek.

Louis Le Prince Pierwsza kamera filmowa

Pierwszy film - „Scenka z ogrodu Roundhay”

1891 – Thomas Edison wynalazł kinetograf – pierwszą kamerę filmową, dwa lata później kinetoskop.

Kinetograf Thomas Edison

Konstruktor po opatentowaniu maszyn założył studio filmowe „Black Maria” i kręcił w nim krótkie filmy fabularne. Pokazy filmowe zorganizował już 14 kwietnia 1894 roku w Kinetoskop Parlor na Broadwayu. Wadą jego urządzenia było to,  iż film mogła oglądać tylko jedna osoba na raz, patrząc do wnętrza maszyny przez specjalny okular.

Pierwsze studio filmowe „Black Maria” Kinetoskop

Dnia 28 grudnia 1895 roku w Salonie Indyjskim Grand Cafe w Paryżu odbyła się pierwsza w historii publiczna, płatna projekcja filmowa. Bracia August  i Ludwik Lumière, fabrykanci materiałów fotograficznych, pokazali dzięki skonstruowanemu przez siebie kinematografowi kilka krótkich filmików: m.in. „Wyjście Robotników z fabryki w Lyonie”, ,,Polewacz polany” i ,,Wjazd pociągu na stację w La Ciotat”.

Datę tę uznaje się oficjalnie za moment narodzin kina.

August  i Ludwik Lumière Kinematograf

Pierwsze filmy pokazane publicznie

Wśród pionierów kina nie zabrakło też Polaków. Pierwszymi  polskim realizatorami filmowymi na przełomie XIX i XX wieku byli: Kazimierz Prószyński – konstruktor  i wynalazca pleografu – kamery i projektora nowocześniejszego niż kinematograf, filmujący krótkie scenki rodzajowe z życia codziennego Warszawy (Ślizgawka w Łazienkach) oraz Bolesław Matuszewski, który realizował krótkie filmy dokumentalne (m.in. z wizyty cesarza Wilhelma II w Peterhofie w 1897).

Kazimierz Prószyński

Bolesław Matuszewski

WKRÓTCE KINO STAŁO SIĘ SZTUKĄ – „SIÓDMĄ SZTUKĄ”…

Twórca widowiska filmowego…Georges Méliès – francuski iluzjonista, reżyser i producent filmowy, pionier kina, karykaturzysta. Nazywany "magiem kina" i "czarodziejem ekranu". Wynalazca licznych trików filmowych, wykorzystywanych w kinie przez wiele następnych lat.

Twórczość Georges Mélièsa:

- feerie i baśnie filmowe- filmy fantastyczno – naukowe- ekranizacje- filmy historyczne- wydarzenia i rekonstrukcje- dramaty- burleski- groteski- filmy taneczne- satyry polityczne- parodie- filmy erotyczne- reklamy

Georges Mèliés

Twórczość filmowa

Wytwórnia filmowa

Oto kilku wielkich reżyserów dawnych i obecnych.Woody Alen, Stany Zjednoczone (ur. 1935). Groteskowe komedie w stylu „Bierz forsę i spływaj” (1969) lub filmy poważniejsze „Anna Hal” (1977) i „Anna i jej siostry” (1986) znaczą twórczość tego filmowca.

Ingmar Bergman, Szwecja (ur. 1918). Starość, śmierć, trudności w porozumieniu się ludzi, inspirowały tego mistrza dramatu psychologicznego. Nakręcił takie filmy jak „Siódma pieczęć” (1956), „Tam, gdzie rosną poziomki” (1958), „Fanny i Aleksander” (1982).

Luis Buñuel, Hiszpania, Meksyk (1900-1983). „Złoty wiek” (1930), „Los Olvidados” (1950), „Viridiana” (1961) obrazują odrzucenie przez reżysera moralności mieszczańskiej i jej konwenansów.

Marcel Carné, Francja (ur. 1906). W takich filmach jak „Brzask” (1939) i „Rajskie dzieci” (1945) udało mu się zręcznie połączyć realizm i poezję.

Charlie Chaplin, Wielka Brytania, Stany Zjednoczone (1889-1977). „Brzdąc” (1921), „Gorączka złota” (1936), „Nowe czasy” (1936) to wspaniałe filmy, które zawdzięczamy temu geniuszowi komizmu i satyry.

Vittorio De Sica, Włochy (1901-1974). Jego „Złodzieje rowerów” (1948) to jeden z ważniejszych filmów włoskiego neorealizmu. Ten nurt, zrodzony po II wojnie światowej, opiera się na tematach z życia codziennego.

Siergiej Michajłowicz Eisenstein, ZSRR (1898-1948). Jego niemy film „Pancernik Potiomkim” (1925) oraz „Iwan Groźny” (1942-1946) są pomnikowymi dziełami kinematografii.

Federico Fellini, Włochy (ur. 1920). „La Strada” (1954), „Amarcord” (1973), „Ginger i Fred” (1986). Reżyser wizjonerski, kpiarski, ironizujący, ukazuje często ludzką samotność.

John Ford, Stany Zjednoczone (1895-1973). Zawdzięczamy mu jeden z najpiękniejszych westernów: „Dyliżans” (1939).

Howard Hawks, Stany Zjednoczone (1896-1977). Realizował wszystkie gatunki filmowe: od filmu gangsterskiego „Scarface” (1932) do westernu „Rio Bravo” (1959).

Alfred Hitchcock, Wielka Brytania, Stany Zjednoczone (1899-1980). Filmami, takimi jak „Śmierć w pociągu” (1959), dowiódł, że jest mistrzem w efektach napięcia i grozy.

John Huston, Stany Zjednoczone (1906-1987). Ten gigant kina amerykańskiego nakręcił takie filmy, jak „Sokół maltański” (1941), „African Queen” (1952). „Skłóceni z życiem” (1961), „Ludzie z Dublina” (1987)…

Buster Keaton, Stany Zjednoczone (1895-1966). W niezapomnianym filmie „Generał” połączył burleskę z poezją.

Stanley Kubrick, Stany Zjednoczone (ur. 1928). Filmem „2001 – Odyseja kosmiczna” (1968) utorował drogę w dziedzinie fantastyki naukowej.

Akiro Kurosawa, Japonia (ur. 1910). Realizuje nadzwyczaj obrazowe filmy: „Siedmiu samurajów” (1959) czy „Sny” (1990).

Fritz Lang, Austria, Stany Zjednoczone (1890-1976). Kolejny gigant kina, który stworzył „Metropolis” (1927) i „Tysiąc oczu doktora Mabuse”.

Joseph L. Mankiewicz, Stany Zjednoczone (ur. 1909). Dialogi są dla reżysera równie ważne jak obraz: czy to w nowoczesnej baśni czarodziejskiej pt. „Bosonoga contessa” (1954) czy też w komediach „Ewa” (1950) lub „Agent” (1972).

Roman Polański, Polska, Stany Zjednoczone, Francja (ur. 1933). Tworzy dzieła ironiczne i niepokojące, takie jak „Bal wampirów” (1967) czy „Dziecko Rosemary” (1968).

Jean Renoir, Francja (1894-1979). „Towarzysze broni” (1937), „Ludzka bestia” (1938), „Reguły gry” (1939) wywrą silny wpływ na wielu realizatorów filmowych.

Steven Spielberg, Stany Zjednoczone (ur. 1947). Ożywił filmy przygodowe i science-fiction: „Poszukiwacze zaginionej arki” (1981) lub „E. T.” (1982).

Josef von Sternberg, Austria, Stany Zjednoczone (1894-1969). Jego „Błękitny anioł” (1930), jedno z pierwszych arcydzieł kina dźwiękowego, ujawnił talent Marleny Dietrich.

François Truffaut, Francja (1932-1984). Od „Czterystu batów” (1959) po „Ostatnie metro” (1980) – jeden z mistrzów kina francuskiego.

Luchino Visconti, Włochy (1906-1976). Od „Ziemia drży” (1948) do „Lamparta” (1963) – wielki reżyser kina włoskiego.

Orson Welles, Stany Zjednoczone (1915-1985). „Obywatel Kane” pokazuje nowatorski sposób reżyserii filmowej.

Wim Wenders, Niemcy (ur. 1945). Reżyser filmu „Paryż – Texas” (1984), jeden z najzdolniejszych filmowców niemieckich swojego pokolenia.

„Brzdąc”. Charlie Chaplin jest jednocześnie reżyserem i aktorem swoich filmów. W „Brzdącu” młody Jackie Coogan występuje razem z nim.

Pierwszy film fabularny Lumièrea, czyli „Polewacz polany” - pierwsza komedia.

Nowoczesne kamery są o wiele lepsze od dawnych urządzeń do kręcenia filmów, łatwiej się nimi nagrywa i mają lepszą jakość obrazu

Nowe filmy różną się wiele od dawnych obraz ma lepszą jakość, jest dodany dźwięk zsynchronizowany z ruchami postaci, wszystko porusza się płynnie. Przykładami takich filmów są:

Marvel Avengers Czas Ultrona UPS! Arka Odpłynęła

Współczesne kino