Sanktuarium Matki Bożej

Królowej Pokoju w Otyniu

KSIĄDZ   Biskup Adam Dyczkowski 8 grudnia, w uroczystość Niepokalanego Poczęcia NMP, ustanowił w Otyniu nowe sanktuarium – Matki Bożej Królowej Pokoju. W ogłoszonym tego dnia dekrecie biskup zielonogórsko-gorzowski powołał się na „żywy i trwający od bardzo długiego już czasu kult Matki Bożej, czczonej w Otyniu jako Matka Boża Królowa Pokoju, zwana też Matką Bożą Klenicką, oraz wzrastającą stale liczbę pielgrzymów”.    

Legenda głosi, że figurkę dała pasterce, mieszkance Klenicy, sama Matka Boża. Kiedy mieszkańcy postanowili wybudować kościół, zebrany na budowę materiał w ciągu jednej nocy ktoś przeniósł w inne miejsce. I tam została wzniesiona świątynia.

KoŚciół parafialny pw. PodwyŻszenia KrzyŻa ŚwiĘtego

w Otyniu .  

Pierwsze wzmianki o Otyniu pochodzą z 1313 r. Od 1488 r. panowali tu rycerze katoliccy, wywodzący się ze szlachty polskiej. W czasie reformacji parafia wielokrotnie dostawała się na przemian raz w ręce protestantów, by znów powracać do katolików. W 1645 r. miejscowy zamek rycerski przechodzi na własność Jezuitów, którzy w latach 1671-81 przebudowali go na klasztor. W 1705 r. zakończyli przebudowę barokowej świątyni. Na tabernakulum umieszczono statuę Matki Boskiej Klenickiej łaskami słynącej, przeniesionej w 1656 r. z Klenicy do Otynia. Do 1776 r. Otyń był w posiadaniu Jezuitów. W tym roku nastąpiła kasata zakonu, a klasztor przejęły władze pruskie. Zabudowania poklasztorne i kościół przetrwały do pożaru w 1953 r. Statua Matki Boskiej Klenickiej ocalała i została przeniesiona do kościoła parafialnego, gdzie obecnie odbiera należną jej cześć.

Ok. 1450 r. w Klenicy wybudowano kościół p.w. Nawiedzenia NMP, w którym Figura MB odbierała cześć. W 1655 r. OO. Jezuici podejmują starania w Rzymie o uznanie Figurki MB za cudowną. W tym też roku, aby uchronić Figurę przed armią szwedzką OO. Jezuici przenoszą ją z Klenicy do Otynia. Tu pozostaje do dnia dzisiejszego. W 1661 r. założyli specjalną księgę, do której wpisywali fakty nadzwyczajnych łask. Od 1665 r. datuje się zwyczaj pielgrzymek z Figurą MB z Otynia do Klenicy, które odbywały się raz do roku. Ostatnia datowana jest na 1918 r.

Figurka Matki Bożej Klenickiej w Otyniu jest rzeźbą późnogotycką z końca XV w. Wykonana w drewnie, polichromowana, pełnoplastyczna. Statua Matki Boskiej Klenickiej i Dzieciątka Jezus posiada koronę, jednak nie wiadomo kiedy i przez kogo była koronowana.Obecny zasięg kultu jest skromny. Na odpust Nawiedzenia NMP 31 maja przybywają pielgrzymki wiernych z pobliskich parafii i dekanatów. Figurka MB jest niesiona w procesji wokół kościoła. W ciągu roku przybywają małe grupy wiernych lub turystów. Od kilku lat coraz liczniej przybywają pielgrzymki z Niemiec. Są to przeważnie byli mieszkańcy tych terenów. Nabożeństwa Maryjne są odprawiane przy Figurze Matki Bożej, znajdującej się w bocznym ołtarzu. W Roku Świętym kościół w Otyniu był Kościołem Jubileuszowym. Liczne pielgrzymki nawiedzały Sanktuarium, gorąco modląc się przed Matka Bożą Otyńską.

350 lat temu podczas "potopu szwedzkiego" jezuici przenieśli figurę do klasztoru w Otyniu. Bali się, że protestanccy Szwedzi ją zbezczeszczą. Kolejny raz trzeba było ukrywać figurę w 1945 r. - przed Armią Czerwoną. Ówczesny proboszcz Otto Stephan zamurował ją w klasztornej kaplicy.

Po którymś z kolei przesłuchaniu przez Urząd Bezpieczeństwa kapłan zmarł. Prawdopodobnie zdążył jednak przed śmiercią przekazać informacje o skrytce polskiemu księdzu. Ten po kilku miesiącach przeniósł figurę do kościoła parafialnego, w którym jest do dziś.

Wierni z Klenicy domagali się od władz kościelnych zwrotu figury. Nuncjusz apostolski nakazał, aby otynianie raz do roku pielgrzymowali z nią do Klenicy. Wygasłe w 1918 r. pielgrzymki wznowił trzy lata temu obecny proboszcz Grzegorz Sopniewski. Co roku bierze w nich udział 250-300 pątników. Jak mówi proboszcz, kościół wraz z figurą już od dawna był uważany przez wiernych za szczególne miejsce. - Ludzie posługiwali się nawet terminem sanktuarium. Ksiądz biskup potwierdził, że jest to miejsce szczególnego kultu Matki Bożej.

ODPUST:

14 września

Zebrała i opracowała :

Jolanta Dolna

Żródła:

Strona internetowa Diecezji Zielonogórsko - Gorzowskiej