Proste doświadczenia z fizyki do zrobienia w domu

Powietrze i spalanie

Zużywanie powietrze

Potrzebne przedmioty

Talerz

Świeca

Szklany słoik

Woda

Atrament

Zapałka

plastelina

Doświadczenie 1.

Za pomocą plasteliny

przymocowujemy świeczkę do

talerza. Na talerz wlewamy

trochę wody i zabarwiamy ją

atramentem dla lepszego efektu

doświadczenia. Zapalmy

świeczkę i przykrywamy ją

słoikiem.

Obserwacje

Po chwili płomień świeczki gaśnie, a woda podnosi się do wnętrza słoika.

woda

Wniosek

Spalając się, świeca zużywa znajdujący się w powietrzu tlen. Ciśnienie zewnętrzne wpycha do słoika wodę, która zajmuje przestrzeń po tlenie.

Powietrze jest wszędzie

Odrzutowy balonik

Potrzebne przedmioty

Żyłka

Taśma klejąca

Balonik

Rurka,słomka

Doświadczenie 2.

Na rozwieszonej wcześniej lince montujemy rurkę z przyczepionym do niej, nadmuchanym balonikiem. Następnie puszczamy otwór balonika, tak aby wypuścić z niego powietrze.

Obserwacje

Po wypuszczeniu balonika, porusza się on wzdłuż żyłki.

Wniosek

Kiedy balonik jest zamknięty, powietrze znajdujące się w jego wnętrzu naciska równomiernie na całą jego powierzchnię; kiedy powietrze znajduje ujście przez otwór, siła reakcji odpycha balonik w stronę przeciwną.

Czy woda z kiszonych ogórków przewodzi prąd elektryczny?

Potrzebne przedmioty

Obwód elektryczny z żarówką i baterią 1,5 VWoda z kiszonych ogórków

Doświadczenie 3.

Do wody z kiszonych ogórków wkładamy dwa końce kabli naszego obwodu z żarówką i baterią.

Obserwacje

Pomimo zdobytej wiedzy, o tym iż woda z kiszonych ogórków przewodzi prąd elektryczny żarówka się nie pali.

Wniosek

Woda z kiszonych ogórków jest roztworem, który przewodzi prąd, ale przy większym napięciu niż posiada stosowana bateria.

Co się stanie z magnesem, jeśli przepuścimy go przez metalową

rurkę?

Potrzebne przedmioty

magnesMetalowa rurka

Doświadczenie 4.

Metalową rurkę chwytamy pionowo, następnie przepuszczamy przez jej wnętrze magnes.

rurka

magnes

Obserwacje

W momencie gdy magnes jest w rurce porusza się wolniej niż gdy spada swobodnie, ponieważ zostaje on przyciągnięty do rurki.

Co się stanie z torebką od herbaty, jeśli ją podpalimy?

Potrzebne przedmioty

Torebka od herbaty zapałka

Talerzyk

Doświadczenie 5.

Opróżniamy torebkę od herbaty i formujemy ją w kształcie rury. Następnie ustawiamy ją pionowo, aby stabilnie stała. Podpalamy u góry bibułkę i odsuwamy się kilka kroków.

Obserwacje

Gdy ogień będzie dochodził do końca bibułki, uniesie się ona do góry, dopalając się w powietrzu.

Wniosek

Ogień unosi rurkę, ponieważ jest bardzo lekka, a jak wiemy ogień pali się do góry i dlatego rurka wzbija się w powietrze.

Wahadła

Potrzebne przedmioty

Kawałek plasteliny

Linijka

5 spinaczy biurowych Szpulka bawełnianej nici

Doświadczenie 6

1. Odmierz dwa kawałki nici o długości 30 cm, jeden kawałek o

długości 50 cm i jeden kawałek o długości 15 cm .

2. Na końcu każdego kawałka nici przymocuj kulkę z plasteliny

wielkości orzecha laskowego.

3. Utnij kawałek nici o długości 1 m. Przywiąż jeden koniec tej nici do

jednego krzesła (lub mebla), a drugi koniec nici – do drugiego

krzesła (lub mebla). Nić powinna utrzymać ,,most” pomiędzy

meblami na wysokości 1 m. Odsuń meble od siebie tak, aby nić

prawie całkowicie się naprężyła.

Przebieg doświadczenia

Część pierwsza:

1. Zaczep na moście dwa spinacze biurowe.

2. Zawieś najdłuższe i najkrótsze wahadło na spinaczach

3. Wpraw wahadła jednocześnie w ruch, wychylając je o

ten sam, niewielki kąt

Obserwuj które z nich częściej się waha.

4. Zatrzymaj wahadło

Przebieg doświadczenia

Cześć druga:

1. Zawieść kolejne dwa wahadła na moście tak, aby wahadła o tej

samej długość nie znajdowały się tuż obok siebie. Zadbaj o to, aby

po zawieszeniu dokładnie dwa wahadła miały tę samą długość.

2. Ustaw wahadła tak, aby się poruszały.

3. Delikatnie wpraw w ruch jedno z dwóch identycznych wahadeł.

Obserwuj co się stanie z pozostałymi.

ObserwacjeAby sformułować wnioski musimy odpowiedzieć na następujące pytania:

1.Które wahadło częściej się wahało w pierwszej części eksperymentu: dłuższe, czy krótsze?

2.Które wahadło zostało pobudzone do drgań przez poruszające się wahadło w drugiej części ?

Wnioski

Wahadła wykonują ruch ,,tam i z powrotem”, czyli drgają. Aby

wprowadzić wahadło w ruch, musimy je wychylić. Wtedy wahadło

zaczyna drgać. Za każdym razem, kiedy powraca do tego samego

maksymalnego wychylenia, upływa taki sam czas. Czas ten nazywa

się okresem ruchu.

Okres ruchu najprostszego wahadła zależy tylko od jego długości. Im

wahadło dłuższe, tym okres dłuższy, czyli potrzeba więcej czasu, aby

powróciło do początkowego wychylenia. Zatem wahadło dłuższe

porusza się wolniej.

Wnioski c.d.

Wahadła zawieszone na wspólnej nici (,,moście”), mogą przekazywać sobie

nawzajem energię związana z ruchem w różny sposób. Jeżeli na wspólnym moście

wprawimy w ruch tylko jedno wahadło, to po chwili pobudzi ono do bardzo dużych

drgań tylko wahadło o tej samej długości (a ściśle mówiąc - wahadło o tym samym

okresie drgań). Pozostałe wahadła nie mogą się dostosować do tych drgań. Ich

ruchy są więc bardzo słabe i chaotyczne. Mówimy ,że wahadło o tej samej długości

są ze sobą w rezonansie, tzn. jedno z nich potrafi bardzo mocno rozhuśtać drugie,

przekazując mu praktycznie całą swoją energię. Wahadła te mogą przekazać sobie

energię na znacznej odległości, ponieważ „rozhuśtują” się poprzez drgania

sznurka, a nie dlatego, że drgając, poruszają powietrze.

Tornado w butelce

Potrzebne przedmioty

Papierowy ręcznik lub szmata

2 plastikowe butelki z zakrętkami Woda

Taśma silnie klejąca (np. izolacyjna)

Doświadczenie 7Wypełnij do połowy jedną butelkę wodą. Zakręć ją podwójną zakrętką. Do

górnej zakrętki wkręć drugą, pustą butelkę. Jedną ręką przytrzymuj miejsce

połączenia butelek, a drugą trzymaj butelkę z wodą. Delikatnie zakręć

butelkę tak, aby woda w butelce wirowała i nie rozchlapywała się o

ścianki. Obróć obie butelki ,,do góry nogami’’ – w tę samą stronę, w

której były kręcone. Niech pusta butelka znajdzie się na dole, a butelka

z wodą – u góry.

Obserwacje

W butelce pojawia się małe tornado.

Wniosek, komentarzTornado jest bardzo szybko wirującą kolumną powietrza, która

łączy kłębiastą, deszczową chmurę z powierzchnią Ziemi. Dolna

część kolumny otoczona jest chmurą odłamków i pyłu. Można je

obserwować na każdym kontynencie, oprócz Antarktydy. Najwięcej

tornad występuje w Stanach Zjednoczonych.

Bieganie po bagnach

Potrzebne przedmioty

Szklanka zimnej wodySzklanka skrobi ziemniaczanej

łyżkaMiska

Doświadczenie 8

1. Powoli wsypuj mąkę do wody w misce, ciągle mieszając cały roztwór

łyżką.

2. Gdy mieszanie stanie się bardzo trudne, przestań mieszać i odłóż łyżkę.

3. Bardzo powoli zamieszaj palcem roztwór w misce

4. Następnie uderz bardzo gwałtownie całą pięścią w powierzchnię

mieszaniny.

Uwaga!! Jeżeli mieszanina rozsypała się na boki, należy dosypać jeszcze

trochę mąki, wymieszać i uderzyć pięścią jeszcze raz.

Obserwacje 1. Jak zachowywała się substancja podczas dodawania skrobi do

miski?

2. Po zaprzestaniu mieszania- co się dzieje z substancją podczas

powolnego mieszania jej palcami?

3. Jak zachowywała się substancja, gdy została mocno uderzona

pięścią?

4. Kiedy mieszanina nie przylepiła się do palców: wtedy, gdy była

powoli mieszana palcem, czy, gdy uderzono ją mocno i gwałtownie?

Wnioski

Podstawowym składnikiem proszku do robienia budyniu jest skrobia

ziemniaczana. Kiedy robimy sobie budyń, najpierw musimy wymieszać

skrobię z zimną wodą. W tym czasie cząsteczki wody otulają cząsteczki

skrobi ziemniaczanej, tworząc dla nich jakby ,,kołderki”. (Takie kołderki nie

tworzą się w ciepłej wodzie, dlatego budyń przed i po ugotowaniu

wygląda zupełnie inaczej). Gdy w zimnej wodze znajduję się mało skrobi,

łatwo jest nam ją mieszać zarówno szybko, jak i powoli, podobnie, jak

łatwo jest mieszać wodę o dowolnej temperaturze.

Wnioski c.d.

Kiedy jednak dosypiemy wystarczająco dużo mąki ziemniaczanej,

mieszanina zaczyna zachowywać się inaczej. Kiedy miesza się powoli, to

właściwie nie stawia oporu i oblepia nam palce. Natomiast, gdy miesza się

ją gwałtownie lub w nią uderza, to mieszanina stawia bardzo duży opór i

nie oblepia dłoni. Przy gwałtownym mieszaniu skrobia staje się twarda i

prawie ,,słucha’’. To dlatego, że mocne, szybkie uderzenie wyciska wodę z

pomiędzy cząsteczek skrobi, czyli pozbawia je na chwilę ,,kołderek’’, a to,

co pozostaje pod dłonią, to prawie czysta, ,,sucha’’ skrobia.

Co ma wspólnego nasze doświadczenie z bagnem?

Mieszaniną podobną do skrobi z wodą

jest bagno. Jeżeli bagno jest jednolite i

nie widać w nim wody, to najłatwiejszym

sposobem przedostania się na jego drugą

stronę jest szybkim biegiem. Trzeba przy

tym mocno uderzać stopami w

powierzchnię bagna. Tylko wtedy bagno

tuż pod stopami staje się twarde i mamy

szanse bezpiecznie przeprawić się na jego

drugą stronę.

Dziękujemy za uwagę