Plecy okrągłe (hiperkifoza piersiowa). Jest to wada obejmująca odcinek piersiowy kręgosłupa, w której obserwuje się:

nadmierne pogłębienie fizjologicznej kifozy piersiowej, kompensacyjne patologiczne pogłębienie sąsiadujących

lordoz szyjnej i lędźwiowej, osłabienie mięśni grzbietu, wysunięcie ku przodowi głowy i barków, przykurcz mięśni klatki piersiowej, występuje zapadnięta klatka piersiowa, rozsunięcie i odstawanie od klatki piersiowej łopatek, upośledzenie funkcji oddechowej klatki piersiowej.

Wada wrodzona - wada układu kostnego lub mięśniowego.

Wada nabyta.

Dystonia mięśniowa objawiająca się nadmiernym napięciem i przykurczem mięśni piersiowych wielkich i małych oraz mięśni zębatych przednich z jednoczesnym rozciągnięciem i osłabieniem mięśni prostownika grzbietu odcinka piersiowego, mięśni czworobocznych, równoległobocznych oraz mięśni karku np. przy niewłaściwej pozycji przy pracy lub nauce.

Czynniki psychogenne np. kifoza wstydliwa występująca głównie u dziewcząt z powodu wysokiego wzrostu lub dużego biustu.

Wady wzroku. Choroby np. krzywica, choroba Scheuermanna, gruźlica

kręgosłupa.

Przykurcz mięśni:

piersiowych wielkich i małych,

zębatych przednich.

Rozciągnięcie i osłabienie mięśni:

prostownika grzbietu odcinka piersiowego,

mięśni karku,

równoległobocznego,

czworobocznego.

Rozciągnięcie mięśni przykurczonych.

Wzmocnienie mięśni osłabionych.

Utrzymanie prawidłowej ruchomości kręgosłupa.

Przywrócenie prawidłowego nawyku postawy.

Ćwiczenia rozciągające mięśnie przykurczone (mm. piersiowe oraz zębate).

Ćwiczenia wzmacniające mięśnie osłabione (mm. prostownika grzbietu odcinka piersiowego, mm. ściągające łopatki, mm. karku).

Ćwiczenia przyjmowania i utrzymywania prawidłowej postawy.

Ćwiczenia rozluźniające i oddechowe. Ćwiczenia w wodzie.

Przykładowy zestaw ćwiczeń

Ćwiczenie nr 1

Pozycja wyjściowa: leżenie przodem. Pod klatkę piersiową podkładamy półwałek lub zwinięty koc, ręce w przód, w dłoniach ćwiczący trzyma gumę rehabilitacyjną, głowa w linii ciała.

Ruch - przełożenie gumy za głowę tak aby doszło do ściągnięcia łopatek, pozycja tzw. „skrzydełka”.

Ćwiczenie nr 2

Pozycja wyjściowa - klęk podparty, utrzymać kąty proste pomiędzy tułowiem a kończynami.

Ruch – bez odrywania rąk od podłoża przejście do siadu klęcznego tzw. „ukłon japoński”, poprzez ruch rąk do przodu pogłębić wyprost kręgosłupa w odcinku piersiowym.

Ćwiczenie nr 3

Pozycja wyjściowa siad klęczny -laska trzymana w rękach na wysokości klatki piersiowej.

Ruch – wyprost rąk w górę i przełożenie laski za głowę – laska pozostaje w linii barków.

Ćwiczenie nr 4 Pozycja wyjściowa - klęk podparty, ręce

oparte wyżej niż kolana np. na oparciu krzesła lub uniesionego zagłówka stołu rehabilitacyjnego.

Ruch – bez odrywania rąk przejście do siadu klęcznego tak, aby jak najniżej opuścić klatką piersiową w kierunku podłoża prostując odcinek piersiowy kręgosłupa. Pozostać w takiej pozycji 15s głęboko oddychając.

Ćwiczenie nr 5

Pozycja wyjściowa – stanie swobodne, ręce opuszczone, guma przełożona pod stopami, dłonie trzymają jej końce.

Ruch – naciągnąć gumę poprzez ugięcie łokci i lekkie ugięcie kolan, ściągnąć mocno łopatki.

Ćwiczenie nr 6

Pozycja wyjściowa – stanie swobodne, ręce opuszczone, guma przełożona pod stopami, dłonie trzymają jej końce.

Ruch – wyprost jednej ręki w górę dłonią skierowaną do przodu, druga ręka w dole skierowana dłonią odwróconą.

Ruch polega na ciągłej naprzemiennej zmianie rąk.

Ćwiczenie nr 7

Pozycja wyjściowa – leżenie tyłem, wałek podłożony w połowie odcinka piersiowego kręgosłupa.

Ruch - rozłożone rąk na boki skosem w górę, pozostanie w tej pozycji na kilkanaście sekund, głębokie oddechy.

Ćwiczenie nr 8

Pozycja wyjściowa – leżenie tyłem. Stawy łokciowe zgięte pod kątem prostym.

Ruch - wciśnięcie łokci w podłoże z jednoczesnym uniesieniem klatki piersiowej.

Każde z tych ćwiczeń należy wykonywać powoli, stopniowo zwiększając liczbę powtórzeń. Zawsze zaczynamy od 20 powtórzeń stopniowo codziennie zwiększając ich ilość.

W trakcie ćwiczeń nie zatrzymywać oddechu. Oddychać głęboko, łącząc fazy oddechu z ruchem.

Zalecane są ćwiczenia:

najlepiej stylem grzbietowym, unikać

pływania „żabką”,

oddechowe z pogłębionym wydechem

do wody,

różne formy zabaw z przyborami.