Post on 28-Feb-2019
Prawidłowe badanie czynnościowe i zastosowanie terapii manualnej w zespole
cieśni kanału nadgarstka
1 SKN Fizjoterapii przy Zakładzie Rehabilitacji Oddziału Fizjoterapii II WL WUM Opiekun koła: dr n.med. Dariusz Białoszewski 2 Zakład Rehabilitacji Oddziału Fizjoterapii II WL WUM
Michalina Musiałek1, Katarzyna Wasiak1, Iwona Żelazko1, Aneta Ciesielska1, Izabela Korabiewska2, Michał Dwornik2
Epidemiologia
1% populacji ogólnej
Dwa główne szczyty zapadalności
33-45 r.ż
po 65 r.ż
kobiety 6%,
mężczyźni 0,6%
Etiologia
Związane z wiekiem po 65 r. ż. zmiany anatomiczne
kanału nadgarstka
Urazy –1 3,4%
Zaburzenia hormonalne
cukrzyca, niedoczynność tarczycy - 13,9%
Zmiany zwyrodnieniowe stawów - 5,9%
Długotrwałe i powtarzające się ruchy nadgarstka
Patogeneza (1)
Pośrednie działanie na włókna nerwowe
Zaburzenia ukrwienia pnia n. pośrodkowego
Zamknięcie naczyń krwionośnych
zaopatrujących pień n. pośrodkowego
Czynnik naczyniowy
Patogeneza (2)
Bezpośrednie działanie na pień n. pośrodkowego
Ziększone ciśnienie w kanale nadgarstka
Rozciąganie pnia n. pośrodkowego
Tarcie n. pośrodkowego o struktury kanału
Mechaniczne odkształcenie elementów nerwowych
Zaciśnięcie śródnerwowych naczyń krwionosnych
Czynnik mechaniczny
Patogeneza (3)
Double crush syndrome
Uszkodzenie
aksonu
w proksymalnym
odcinku pnia nerwu
Upośledzenie
transportu
aksonalnego
Uszkodzenie części
obwodowej
aksonu
Objawy
Stadium ZKN
Objawy kliniczne
1 Nocne parestezje ręki,
ból kłujący, piekący, tępy
2 Nocne i dzienne parestezje ręki
3 Zaburzenia czucia, w obszarze unerwionym przez n. pośrodkowy
4 Zanik i lub zaburzenia ruchowe mm. kłębu kciuka
5 Całkowity zanik i porażenie mm. kłębu kciuka
Materiał i metody
Przeszukano medyczne bazy danych Medline
PubMed
HighWirePress
ProQuest
Scopus
7 prac dotyczących terapii manualnej w ChZSB,
5 potwierdza jej skuteczność
3 prace – 5 poziom wg Sacketta 2 prace – 2 poziom wg Sacketta 2 prace – 1 poziom wg Sacketta
Rozmaryn 1998 57% pacjentów z ZCKN wyleczono
zachowawczo przy pomocy neuromobilizacji(poziom 1
wg.Sacketa)
Coveney 1997 82% trafności dodatnich testów
stosowanych w neuromobilizacji dla n.pośrodkowego
w ZCKN na podstawie badania ENG(poziom 2
wg.Sacketa)
Burke 2007 wysoka skuteczność terapii manualnej
opartej na mobilizacji tkanek miękkich w ZCKN(poziom
3 wg.Sacketa)
Terapia manualna Neuromobilizacja
przegląd literatury.
Diagnostyka
Badanie podmiotowe
Badanie przedmiotowe Badanie palpacyjne pni nerwowych
Test Phalena najbardziej czuły 74%
Test Tinnela najbardziej specyficzny 94%
Testy napięciowe pni nerwowych
Testy ruchomości pni nerwowych
Test dyskryminacji 2 bodźców
Test czucia wibracji
Badanie różnicujące
Badanie obrazowe ENG, USG, MRI
Terapia manualna Neuromobilizacja
Mobilizacja układu nerwowego
odtwarzająca prawidłową
neuromechanikę, czyli adaptację do
ciągłych zmian mechanicznych
zachodzących w organizmie i
odtwarzająca prawidłową neurofizjologię
Wnioski
Terapia manualna w ZCKN opiera się głównie o techniki neuromobilizacji
Analizowane źródła wykazują istotną skuteczność tej metody w leczeniu zachowawczym jak i pooperacyjnym ZCKN
Techniki neuromobilizacji są bezpieczne u pacjentów po 65 r.ż.