कविता 8 March

अर्ाांगी

अर्धांगी.....कवितध विशेषधांक

सांपधविकध – अलकध असेरकर मीनध वििेिी औरत – मळू उिूू कवितध, कैफी आझमी औरत – मरधठी भधिधनुिधि, क्धांवत सधडेकर यध अनोख्यध िळणधिर – िांिनध खरे ----- - अलकध वसांह आई मलध मधर गां – वनवशकधांत िेशपधांडे वहांिू तधवलबधन – वमलींि पि्की आम्ही सधवििीच्यध मुली – शशी डांभधरे मवहलध विन – विशधखध समीर मशधनकर अवननपररक्षध - िवनतध तेंडुलकर-वबिलकर स्त्री-मुक्ती - मवनषध वसलम कधत – प्रशधांत पनिेलकर सजृध – योवगतध पधटील सल – छधयध थोरधत अांतरां ग - कैलधस मधांडगे लौ - मीनध वििेिी उडणां िोघधांचां – अलकध असेरकर

Happy Women’s Day to all……….

संपादकीय

'अर्ाांगी' या फेसबकु वरील ग्रुप प्रोफाईलचा, ८ माचच या महिला हदनाननममत्तान ेिा एक छोटासा ववशषेांक ..अर्ाांगी वरील कािी सदसयांच्या सरी जाणीवा व्यक्त करणाऱ्या कववता यात घेतल्या आिेत..’अर्ाांगी’ िी सरीवादी जाणीवा व्यक्त करणारी, समाजात असलेले स्त्सरयांच ेदयु्यम सथान आणण त्याच ेदषु्पररणाम यावर मनातल ेबोलण्याकररता उघडलेली फेसबकुवरची पहिली मराठी ग्रुप प्रोफाईल. िे आता फेसबकुवरील बिुसंख्य मराठी ममर-मतै्ररणींना माहित झालेले आिे प्रोफाईल प्रत्यक्ष कृती कायचक्रमांशी ननगडीत नािी..कािी छोटे छोटे कायचक्रम घेतले जातिी असले, तरी सोशल नेटवकींग साईट्सला केवळ मनोरंजनाच ेमाध्यम न समजता समाजववचारांच ेमाध्यमिी समजून, ववचाराचंा प्रसार करणे िाच मखु्य िेत ूआिे... ‘अर्ाांगी’ तफे प्रमसद्ध झालेला, सरी जाणीवांच्या दृष्टीकोनातून ववववर् प्रकारच्या लेखन साहित्याने भरगच्च असा प्रमसध्द केलेला पहिला ववशषेांक बिुसंख्येने वाचला गेला.

या अंकात सपु्रमसद्ध उदूच शायर आणण गीतकार श्री. कैफी आजमी यांची सपु्रमसद्ध उदूच कववता ‘औरत’ (जी त्यांनी आपल्या मलुीकररता म्िणजेच शबाना आझमी कररता मलहिली िोती)चा आपली मसद्धिसत कवनयरी क्रांती साडकेर हिने केलेला अथचवािी, सोपा मराठी अनवुाद वाचकांसमोर ठेवताना ववशषे आनंद िोतोय. या मळु आणण अनवुाहदत अशा दोनिी ंकववताकंड ेवाचकांनी ववशषे लक्ष द्यावे िी ववनंती. तसेच सरी-ववषयतज्ज्ञ अलका मसिं आणण वंदना खरे याचं्या आशयपणूच कववता िे या अंकाच ेवमैशष्ट्य आिे. या अंकातील कववतांच्या रचनामलु्यापेक्षा त्यातील आशय िा अधर्क मित्वाचा आिे...त्यामळेु कािी मसद्धिसत कवी-कवनयरी सोडल्यास माझ्या सारख्या नवोहदत कवींच्या कववतते रचनादोष आढळले तर सजुाण वाचकांनी त ेसमजून घ्याव ेअशा अपेके्षसि िा अंक आपल्या सवाांसमोर ठेवतेय..वाचनू प्रनतक्रक्रया अपके्षक्षत आिेत..

(या अकंातील कवींच्या मताशंी सपंाहदका सिमत असतीलच असे नािी)

"Aurat" by Kaifi Azmi, written for daughter Shabana..औरत

उठ मेरी जान !मेरे साथ िी चलना िै तुझे

कल्ब -ए-माि ल मर लरमाल शरर-ए-मगं ि आज

ि सले वक़्त के और मीसत के यक रंग ि आज

आबगीनों मर तपां वलवला -ए-संग ि आज

िुसन और इश्क िम आवाम व िमआिंग ि आज

स्त्जसमर जलता िूल उसी आग मर जलना िै तुझ े

उठ मेरी जान !मेरे साथ िी चलना िै तुझे

स्त्मनदगी जिद मर िै सब्र के काबू मर निीं नब्जम -ए-िसती का लिू कांपते आलसू मर निीं

उड़ने खुलने मर िै नक़्ित ख़म -ए-गेसू मर निीं

मननत इक और िै जो मदच के पिलू मर निीं उसकी आमाद रववश पर भी मचलना िै तुझ े

उठ मेरी जान !मेरे साथ िी चलना िै तुझे

गोशे -गोश ेमर सलुगती िै धचता तेरे मलये

फ़मच का भेस बदलती िै क़मा तेरे मलये

क़िर िै तेरी िर इक नमच अदा तेरे मलये

मिर िी मिर िै दनुनया की िवा तेरे मलये

रुत बदल डाल अगर फूलना फलना िै तुझ े

उठ मेरी जान !मेरे ला ेी ासना मे तुत

क़द्र अब तक नतरी तारीख़ ने जानी िी निीं तुझ मर शोले भी ि बस अश्कक्रफ़शानी िी निीं तू िक़ीक़त भी िै हदलचसप किानी िी निीं तेरी िसती भी िै इक चीम जवानी िी निीं अपनी तारीख़ का उनवान बदलना िै तुझे उठ मेरी जान !मेरे साथ िी चलना िै तुझे

तोड़ कर रसम के बुत बनद -ए-क़दामत से ननकल

मोफ़ -ए-इशरत से ननकल विम-ए-नमाकत से ननकल

नफ़स के खींचे िुये िल्क़ा -ए-अममत से ननकल

कै़द बन जाये मुिब्जबत तो मुिब्जबत से ननकल

राि का ख़ार िी क्या गुल भी कुचलना िै तुझ े

उठ मेरी जान !मेरे साथ िी चलना िै तुझे

तोड़ ये अज़्म मशकन दग़दग़ा -ए-पनद भी तोड़

तेरी ख़ानतर िै जो मजंीर वि स गंर् भी तोड़

त क़ यि भी िै ममर्रच द का गुल बनद भी तोड़तोड़

पैमाना -ए-मरदान-ए- णख़रदमनद भी तोड़

बन के तूफ़ान छलकना िै उबलना िै तुझे उठ मेरी जान !मेरे साथ िी चलना िै तुझे

तू फ़लातून व अरसतू िै तू मोिरा परवीन

तेरे क़ब्जमे मर ग़रदूल तेरी ठोकर मर ममींिाल उठा जल्द उठा पा -ए-मुक़ज़र से मबीं

म भी रुकने का निीं वक़्त भी रुकने का निीं लड़खड़ाएगी किाल तक क्रक संभलना िै तुझे उठ मेरी जान !मेरे साथ िी चलना िै तुझे!

क्ाांती लाडकेर याांनी केसेसा औरत या कवितेाा मराठी भािानिुाद

ऊठ लाडके, तुलाहि माझ्यासोबत चालायाचे आिे

युद्धाच्या हठणग्या तडतडती बेचैनीच्या वातावरणी आयुष्याच्या अन ्काळाच्या आवेशाची एक मागणी काचेच्या पेल्यांत आज उल्िास जसा उसळे पाषाणी प्रीत आणण सौंदयच समसमा, आज मभनन ना त्यांची वाणी जळतो ज्ज्या वणव्यात मी, तुला त्यातच र्मुसायाचे आिे

ऊठ लाडके, तुलाहि माझ्यासोबत चालायाचे आिे

सामर्थयाचने घडते जीवन, सोमशकतेच्या मुठीत नसते अस्त्सतत्वाचे रुधर्रामभसरण थरथरत्या अश्रूंतुन नसते गंधर्त झुळुक न बटांमध्ये, ती सवच्छंदे उडण्यातच असत े

सवगच न केवळ नर -चरणांशी , अनंत त्याची व्याप्ती असते त्या सवतंर, उत्फुल्ल गतीवर तुलाहि लिरायाचे आिे

ऊठ लाडके, तुलाहि माझ्यासोबत चालायाचे आिे

मोल तुझे ना जाणुन घेता आले अजनुी इनतिासाला तुझ्यापास ना अश्रू केवळ, तू असशी तेजाची ज्ज्वाला वासतव त,ू ना कपोलकस्त्ल्पत कथा स्त्जवाला रंजववण्याला तारुण्यािुन मभनन, वववक्षक्षत व्याप्ती तुणझया अस्त्सतत्वाला तुला तुझ्या इनतिासाचेिी शीषचक बदलायाचे आिे

ऊठ लाडके, तुलाहि माझ्यासोबत चालायाचे आिे

कोनयाकोनयामध्ये भडकल्या धचता या इथे तुझ्याचसाठी कतचव्याच्या वेषामध्ये मरण थांबते तुझ्याचसाठी तुझे तरल, नाजकू वागणे संकट ठरते तुझ्याचसाठी िलािलाच्या रुपात इथली िवा वािते तुझ्याचसाठी बदल ऋतू िा तुला इथे जर फुलून बिरायाचे आिे

ऊठ लाडके, तुलाहि माझ्यासोबत चालायाचे आिे

पुतळे ववध्वंसून रुढींचे जनुया ररवाजांतून मुक्त िो स ख्य बेगडी, नाजकुतेच्या भ्रामक पाशांतून मुक्त िो मिानतेच्या मनानेच आखल्या वतुचळातून मुक्त िो कारावास ठरेल पे्रम तर तू त्या पे्रमातून मुक्त िो वाटेनतल काटाच काय, पण फूलहि तुडवायाचे आिे

ऊठ लाडके, तुलाहि माझ्यासोबत चालायाचे आिे

तुझ्या ननश्चया ववरोर् करतो, त्या सल्ल्याला र्ुडकावुन दे

शपथा, ज्ज्या िोतात शृखंला, खुशाल मोडुन णझडकारुन दे

रत्नजडडत गळसरी गळ्याचा फास, तोड तो अन ्टाकुन दे

पुरुषप्रर्ान बुवद्धचा प्याला तोडुन फोडुन मभरकावुन दे

वादळ िोउन गरजत बरसत तुलाहि उसळायाचे आिे

ऊठ लाडके, तुलाहि माझ्यासोबत चालायाचे आिे

तत्वञान तुझ्यात, आणण तू नक्षरांच्या रुपात वसशी मुठीत घेउन आकाशाला पायदळी र्रणीस तुडववशी उचल ननयनतच्या चरणांवरचे अगनतक मसतक झटक्यासरशी थांबणार ना मीहि इथे अन ्कालगती का थांबते अशी?

क्रकती काळ गडबडून जामशल? तुला सावरायाचे आिे

ऊठ लाडके, तुलाहि माझ्यासोबत चालायाचे आिे

मूळ रचना :औरत

रचनाकार :कै़फ़ी आममी

सवैर भावानुवाद :क्रांनत

"या अनोख्या िळणािर..."

वाटलं िोतं मी तर एकटीच ननघालेय

माझा सवत :चा रसता आखून घेत..

पण अचानक एका अनोख्या वळणावर तू भेटलीस... मैत्ररणच ममळाली सोबतीला... तुझ्या धचमुकल्या िाताच्या आर्ाराने चालता चालता कर्ी तुला माझ्या वेगाबरोबर खेचता खेचता, कर्ी तुला रसत्यावरच्या गमती दाखवता दाखवता, िळूिळू लक्षात येत गेलं की आपले रसते आता ननराळे व्िायला लागलेत... माझा रसता उतरणीचा तुझा रसता उभारीचा या अनोख्या वळणावर ... उमेदीने नव्या रसत्यावर चालणाऱ्या तुझ्या आकृतीकड ेमी क तुकाने पाितेय... कर्ीकाळी अशाच उत्सािाने

एक रसता चढून पार केला िोता मीिी... म्िणूनच या अनोख्या वळणावर... आज माझ्यासमोर एक प्रश्न उभा...

तुझ्या नव्या रसत्यावरचे खाचखळगे,अवघड वळणं; सारंकािी एकदा बोट र्र्रन दाखवून द्यावं का तुला?

की प्रत्येकीला आपला रसता आपणच

आखून घ्यावा लागतो िे उमजनू

सवत :चा रसता आखून घेत

पुनिा ननघावं एकटीनेच???

-वंदना खरे

तुम क्रफर मुझे उसी भट्ठी मर डालना चाित ेिो

जिां से तपकर म ननकली थी उसी कब्र मर दफन करने को आतुर िो जिां से म उड चली थी

म जब भी कुछ पनने तलाश

उसपर सरी मलखती िंू

तुम सब ममलकर उसे

रज़ी की टोकरी मर डाल देत ेिो और जब भी अधर्कार मलखती िंू

उसे टुकडों मर बांट बेमानी करने लगते िो

देख रिी िंू

तुम्िारे पनने पर सरी िोने का मतलब

एक संकीणच वक्तव्य

मां, ममता और माया

इन पररभाषाओ ंसे ननकल

अब मलखने लगी िंू ‘सरी’ समझने लगी िंू सरी और गढने लगी िंू सरी

इस नये संकल्प मर भहट्ठयां अब

उजाच बन गयी ि और कब्रर

नसीितों का भण्डार ............................अलका मसिं

आई मला मार गं....

गभाचत तझु्या मी अकुंरतेय िोईल तुला भार ग ं

मलगं ननदान चाचणी आर्ीच आई मला मार ग ं

चाचणी नंतर कळेल जरव्िा मुलगी आिे म्िणून

कूस तुझी चांगली नािी बाबा म्िणतील कण्िून

ताई झाल्या वेळीचा तू आठव जरा थरार गं मलगं ननदान चाचणी आर्ीच आई मला मार ग ं

हटटवी ओरडले कुरी रडतील सारे िोईल अमंगल

चािूल माझी घेवनू येईल नैराश्याचं जगंल

मला नािी व्िायचं कर्ी अनािूत नार गं मलगं ननदान चाचणी आर्ीच आई मला मार ग ं

लग्नानंतर बदलतंय नाव गोर अन कुलदैवत

िरवून जातोय आपला सूर लावू कसा र्ैवत ?

अपेक्षा अन वासतव यात खूप खूप दरार गं मलगं ननदान चाचणी आर्ीच आई मला मार ग ं

अन इनव्िायटेड चालेल कदाधचत पण अन वांटेड नसाव ं

मी तर आई दोनिी आिे जगात कोठे बसावं ?

तुझ्या सारखा नकोय मला अरं्ारशी करार गं मलगं ननदान चाचणी अर्ीच आई मला मार ग ं

मला नािी मरायचंय नणंद दीरा कडून

मरण नकोय मला कर्ी सासूसास- -या कडून

जळून मेल्या नंतर तुझ्या डोळ्याला लागेल र्ार गं मलगं ननदान चाचणी आर्ीच आई मला मार ग ं

फ्रीझ, पंखा, टीव्िी, सरी िेच जगाचं माप ग ं

आहदमाया, आहदशक्ती लोणकढी थाप ग ं

या जगातून जनमा पूवीच िोऊ दे फरार गं मलगं ननदान चाचणी आर्ीच आई मला मार ग ं

दरू हदसतोय आशा क्रकरण मंद समीत ओठी वेळ खूपय कदाधचत तुझ्या पणतीच्या पोटी त्रबजली म्िणून जनमेन मी करण्याला प्रिार गं मलगं ननदान चाचणी आर्ीच आई मला मार ग ं

ननमशकांत देशपांड ेमो .नं .९८९८९ ९९८९९

E Mail :- nishides1944@yahoo.com

"हेांद ूतासीबान"

नारी िीच देवी /नारी िीच ओवी ववश्वाला पालवी/ नव्िाळीची // १//

नारी सवातंत्र्याने /राष्र झळाळते जरव्िा खळाळते / िासय नतचे // ९//

नारी िेच " रत्न /"संसकृती " कोंदण"

कमचठा आदंण /हदल्िे नसे // ९//

नारीचे सवातंत्र्य /मूल्य उच्चतम

नेणती अर्म / जगामाजी // ४//

नारी पारतंरी /नािी तुम्िीिी सवतंर

र्मच-षडयंर /वोळखावे // ५//

सांभाळा ममरांनो आज /सरे " हिदंसुतान"

"अप" "घाणी "सतान /अवतरे // ६ //

जरा जीनस घाली /पोर ती ननष्पाप

यांच्या मनी पाप /खदखदे // ९//

मनासी लागली / मोठी यांच्या कीड

फेकती आसीड /नतच्यावरी // ८//

गभीच खुडल्या /एक कोटी कळ्या दास्त्म्भकाना लळा /मुळी नािी // ९//

िंुड्याच्या िावेने / जाळताती सुना जरा यांच्या मना / लाज नािी//१८//

एकटी ती पोर /नजरेला पड े

सरा त ेहिजड े/घसरले//११ //

पे्रमी-पे्रममकांना / ठारिी माररती कमचठाच्या धचत्ती /नािी देव // १९ //

येताजाता सांगे /ससंकृतीच्या बाता xxवर लाथा /िाणा चार//१९ //

"मममलदं "म्िणे ऐसे"/हिदं"ू "तालीबान"

यांच्या माथी घण /आिे माझा // १४//

: मममलदं पदकी

८८/८९ / ९८१९

- आम्िी साववरीच्या मुली –शशी डभंारे

आम्िी साववरीच्या मुली .... सारी क्षक्षनतजे आम्िा खुली ... ऊन वा -याची , अरं्काराची भीती आम्िी सोडली नव्या यगुाच्या सूयच त्रबयांनी भरल्या या ओजंळी आम्िी साववरीच्या मुली .... सारी क्षक्षनतजे आम्िा खुली ...

तप्त भमूीवर रक्त मशम्पतो अनवाणी नांगरतो मार्थयावरती सूयच पेलवत

त्रबज त्रबज पेरतो .... सुसाट वारा ,झर झर र्ारा अगंावर झेलतो बीजतो रुजतो माती मर्ुनी गभच नवा जागवतो .... मेिनत कष्ट

जगतो सपष्ट .........लाचारीला फूली .... आम्िी साववरीच्या मुली .... सारी क्षक्षनतजे आम्िा खुली ... शाळेत जातो मशकतो मशकवतो पंचायत चालवतो बचत गटातुन जमतो-जमवतो

गणणत नफ्याचे खेळतो ववञानावर ठसा आमचा संजीवन देतो घरच नािी ..देश चालवतो संसद गाजवतो .... शोर् प्रबंर्

कायदा दंड ...........सारी क्षेर व्यापली ..... आम्िी साववरीच्या मुली .... सारी क्षक्षनतजे आम्िा खुली ... च खूर उर्ळत सवप्न वारु

मसत आम्िी चाललो .. क्षक्षनतजा बािेर , अनतराळी िी पावूल ठेवून आलो ववद्यावंत ....आम्िी प्रद्यावंत

सजृन आमचे नाव

कला पे्रमी आणण कलावंतिी वसवू िवे त ेगाव .................िी बेर्ुनदी ववजयी नांदी .............. या युगाने नोंदली ..... आम्िी साववरीच्या मुली .... सारी क्षक्षनतजे आम्िा खुली ... ऊन वा-याची , अरं्काराची भीती आम्िी सोडली.. नव्या युगाच्या सूयच त्रबयांनी भरल्या या ओजंळी

आम्िीसाववरीच्यामुली ..सारी क्षक्षनतजे आम्िा खुली..

महेसा हदन

आज क्रफर वो कागज क्रक कश्ती मासूममयत से दोसती िराभरासा आगंन

णखलाणखलासा मन

वो कोयल की कूक

पेट काटती भूख

दिलीजपर माल आखोमर सुरमा अनजाने का आना मा का मसमटना वो अत्तर का सुगंर्

रात का चमकना सुबि िोते हि

मा का त्रबखरना ब खलाया सा त्रबछाना एक कोने मे बैठा मै क्रकसी प्यासे का नमुना रेडडओ क्रक आवाज

महिला हदन की गाज

- ववशाखासमीर

अस्त्ग्नपरीक्षा

कुठे जानकीस द्यावी लागे

अजनुी अस्त्ग्नपरीक्षा कुठे समरणात लक्ष्मणाच्या उममचलेस उपेक्षा

कुठे उद्धरण्या मशळेपासुनी अहिल्येस प्रनतक्षा कुठे द्र पदी करते र्ावा लज्ज्जेची मागत मभक्षा

काळ बदलला परर त्याच त्या सरीच्या फोल अपेक्षा कर्ी राम तर कर्ी मुरारी येऊन करतील रक्षा

जाग मानसी जाग जरा नकोस भोगू मशक्षा पसर पंख अन घे भरारी ववसतार सवतःच्या कक्षा

-वननता तरडुलकर-त्रबवलकर

मसगंापूर

स्त्री -मुक्ती

सरीला मुक्त करा सरीला मुक्त करा अरे पण कशापासून ?

कोणापासून ?

नतने नतच्या डोळ्यावर बांर्लेल्या मानमसक गलुामधगरीच्या झापडापासून ?

की, वषाचनुवष े,शतकानुशतकाने वाहिलेल्या र्रढी ,परंपरांच्या जड ओझ्यातून ?

घ्यायचाय नतला िी मोकळा श्वास

ममळालं जरी आिे नतला शकै्षणणक सवातंत्र्य

कमावलंय नतने जरी आधथचक सवातंत्र्य

मशकलय नतने जरी नतने

नवीन युगाचे तंर

आर्ुननक कपड्यांनी सजली आिे

जरी ती नखमशखांत

तरी आिे का ती मनानी खरच सवतंर ?

-मननषा मसलम...

कात.

झाड्यांच्या पायर्थयाशी पाचोळ्यांची पाल

जनुाट खपली खोडांची आणण सोडते साल

पानगळीच्या िंगामाने

रान मोकळे झाले

अखेर लाजाळूचे झाड

तेिी नागळे झाले

वैशाखी वणव्यात

जळून जाते जनेु

आहदमासवे मादी नवे नोंदते गुनिे.

-प्रशांत पनवेलकर, वर्ाच..

लजृा अतंराळात क्रफरणाऱ्या मला आज घरट ममळालंय

तूच पाठवलस ना मला ..म्िणालास ..

तू सजृा आिेस.. सषृ्टीच सातत्य.. आहदशक्ती... ननरंतरता... सुंदरता... वैभव... तू आिेस म्िणूनच.... मी िरखले ...आनंदले...ननर्ाचसतले...तुझ्या क तुकाने

माझी चािूल लागताच... माझ्या आई -वडलांच्या आनंदाला पारावार राहिला नािी

साखरेसारखी हि गोड बातमी घरात पसरली काय काय नवस केले िोते माझ्या आजीने माझ्यासाठी)...?)

मग प्रत्येक हदवसागणणक.. मी आतुर िोत गेले

िे जग पािायला त्यातल्या सुंदरतचेा अनुभव घ्यायला झुळझुळणारा वारा...

पावसाच्या र्ारा... पानांची हिरवळ... फुलांचा दरवळ... दादा,आजी,मामा,मावशी क्रकती क्रकती नात्यात वेढली जाणार िोते मी...

आज..... घरात माहिती झालय मी सजृा असल्याचं

आता माझ मित्व अजनू वाढणार... क तुकाचे सोिळे केले जाणार... मी याच भ्रमात राहिले.... आणण एक हदवस.... नुकताच उगवणारा माझा अकुंर खुडण्यात आला.. माझ्याच घरट्यात माझा गळा घोटण्यात आला.. मी खूप रागावले तुझ्यावर

म्िटले तुला तुझ्या मजीने पाठवलस ना तू मला ?

मग माझ जाणं का सोपवलंस

या कू्रर लोकांच्या िाती?

का...?

का मला या जगात येण्याआर्ीच संपवण्यात आलं?

कारण मी एक सजृा िोते म्िणून...?

तू ननशब्जद झालास... समोर पाित राहिलास... अतं...... सषृ्टीच्या सातत्याचा.....

-योधगता पाटील

yogitapatil610@gmail.com

लस

लिाणपणीच सुई दोरा हदला िातात आईनं म्िणाली बाईच्या जातीला हठगळं लावता आली पाहिजे... उसवलेलं जोडता यालला पाहिजे... टाके पण ननगुतीनं घालता यायला िवेत.. वरवर पाहिलं तर देखणं हदसलं पाहिजे.. एक टाका वेळीच घालता आला पाहिजे... म्िटलं दादा ला पण मशकवं ना... तर बापानं एक थोबाडीत हदली... तेवढी एक जखम अजनू कािी मशवता आली नािी...

छाया chhayathorat12@gmail.com ..

--- अांतरांग ? ......

वेलबुट्टी च्या साडीत छान

खुलून हदसतसे सांगून

पत्नीसाठी थोड ंसवतःला बदलशील का ?

तुझ्या िाताने मोगयाचचा गजरा नतच्या केसात माळशील का?

बेर्ुंद िोऊन नतला खुलवशील का ?

तुझी पत्नी असनू ती एक सरी आिे

नतच्या भावनांना समजनू घेशील का ?

भावना नतच्या अलवार दवत्रबदं ूसारख्या अलगद त्यांना हटपशील का ?

मािेर सोडून आली तुझ्याकड े

नतचे मन सांभाळून, आिे ..नािी ते पाि शील का ?

गहिवरलेली, ननराश भासते तेव्िा र्ीर देऊन अतंरंग नतचे फुलवशील का ?

शोर्ू नकोस प्रश्नांची उत्तरं

नवा वसंत फुलवशील का ?

नातं तुझं अनंत काळाचं आयुष्याच्या सायकंाळ पयांतचं नतच्या पाठी भक्कम रािून

अगदी अखेरच्या श्वासापयांत

संसारी वसंत फुलवायचा आिे ... - कैलास मांडगे

ल

म एक जलती िुइ ल से

प्रज्ज्वमलत ज्ज्वाला बन रिी िंु

मेरी िर पेमशमर तस्ुनामीका प्रचंड प्रवाि -प्रवेग फैल रिा िै

आज इनिी ंशब्जदोंसे नींद खुली िै .. पर अब ये रोकी भी निी जा सकती .. और यि मत सोचो तुम बच पाओगे .. यि उठ रिी िै ..सबको उठा रिी िै..

-मीना त्ररवेदी

नतचं उडणं.

तो आता पुवीसारखा मतलबी नािी राहिला पेशवाईतले हदवस गेले िे त्यालािी माहित आिे आता आता तो हदवसांतून दोनदा तरी नतला ‘आय लव्ि य’ू म्िणतोच...

एकदा सकाळी टाटा करताना मग नतला वाटत राितं आता त्याच्या मनात हदवसभर मीच फक्त

एकदा रारी ममठीत घेताना तेव्िा त्याच्या मनात कोण

ते ब्रम्िदेवालािी कहठण जाईल ओळखणं....

या दोन वाक्यांवर

ती उडत रािते हदवसभर

मनातल्या मनात...... (की घरातल्या घरात....)

आणण या दोन वाक्यांवर तो खरोखरीचाच उडत राितो मन मानेल नतथं ..मन मानेल तेव्िा ...त्रबनर्ासत.

असं म्िटल्यावर तो म्िणालाच

मी तर नतलािी घेऊन उडायला तयार आिे

पण नतला बाळाला भरवायचं असतं मग निाऊ घालायचं असतं........ मग शाळेत सोडायचं असतं.. मग त्याची परीक्षा असते... कर्ी त्याचे आजी आजोबा येणार असतात

सोबत चार पािुणे असतात

कर्ी बाळाच्या भल्याकररता चार सणवार साजरे करायचे असतात

सवच करुन कर्ी संसाराची आधथचक हठगळंिी जोडायची असतात. िी नतची कारणं नतला आयुष्यभर पुरतात

नािीतर मी तसा पुणचपणे नतच्या बाजनेू आिे

तुम्िीच सांगा यात माझा काय दोष आिे......

मग मी गप्प बसते.. कावळे दादा, कावळे दादा थांब जरा मी माझ्या बाळाला भरवते ...मग दार उघडते म्िणणा-या -या धचऊताईची गोष्ट आठवत रािते...

नािी, ..आता तीिी त्रबचारी उडते थोडी थोडी , कर्ी कर्ी पण तोपयांत नतच्या पंखातलं बळ ओसरलेलं असतं ननळ्याभोर आकाशाचं धचरिी आताशा डोळ्यावर चष्मा लावनूच नतला बघावं लागतं..

-अलका

समाप्त